Co to jest zaburzenie zachowania?
Zaburzenie zachowania jest grupą problemów behawioralnych i emocjonalnych, które zwykle zaczynają się w dzieciństwie lub w okresie dorastania. Dzieci i młodzież z zaburzeniami mają trudności z przestrzeganiem reguł i zachowaniem w społecznie akceptowalny sposób. Mogą wykazywać agresywne, destrukcyjne i kłamliwe zachowania, które mogą naruszać prawa innych. Dorośli i inne dzieci mogą postrzegać je jako "złe" lub przestępcze, a nie jako mające chorobę psychiczną.
Jeśli twoje dziecko ma zaburzenia zachowania, może wydawać się twarde i pewne siebie. W rzeczywistości jednak dzieci, które mają zaburzenia zachowania są często niepewne i niedokładnie wierzą, że ludzie są agresywni lub grożą im.
Rodzaje zaburzeń zachowania
Istnieją trzy rodzaje zaburzeń zachowania. Są one klasyfikowane zgodnie z wiekiem, w którym występują pierwsze objawy zaburzenia:
- Pojawienie się dzieci pojawia się, gdy objawy zaburzeń zachowania pojawiają się przed 10 rokiem życia.
- Początek dojrzewania pojawia się, gdy w ciągu lat młodzieńczych pojawiają się zaburzenia zachowania.
- Nieokreślony początek oznacza, że wiek, w którym pierwsze zaburzenia zachowania występują, jest nieznany.
Niektóre dzieci zostaną zdiagnozowane z zaburzeniami zachowania z ograniczonymi emocjami prospołecznymi. Dzieci z tym specyficznym typem zaburzeń zachowania często określa się jako bezduszne i pozbawione emocji.
Jakie są objawy zaburzenia zachowania?
Dzieci, które mają zaburzenia zachowania są często trudne do kontrolowania i nie chcą przestrzegać zasad. Działają impulsywnie, nie biorąc pod uwagę konsekwencji swoich działań. Nie biorą też pod uwagę uczuć innych ludzi. Twoje dziecko może mieć zaburzenia zachowania, jeśli uporczywie wyświetla jedno lub więcej z następujących zachowań:
- agresywne zachowanie
- podstępne zachowanie
- zachowanie destrukcyjne
- naruszenie zasad
Agresywne zachowanie
Zachowanie agresywne może obejmować:
- zastraszanie lub zastraszanie innych
- fizyczne umyślne wyrządzenie szkody ludziom lub zwierzętom
- popełnienie gwałtu
- używając broni
Podstępne zachowanie
Podstępne zachowanie może obejmować:
- kłamstwo
- włamanie
- kradzież
- fałszerstwo
Destructive Behavior
Zachowanie destrukcyjne może obejmować podpalenie i inne celowe zniszczenie własności.
Naruszenie zasad
Naruszenie zasad może obejmować:
- opuszczać szkołę
- ucieka z domu
- używanie narkotyków i alkoholu
- zachowania seksualne w bardzo młodym wieku
Chłopcy z zaburzeniami zachowania częściej wykazują agresywne i niszczycielskie zachowanie niż dziewczęta. Dziewczyny są bardziej skłonne do podstępnych i naruszających zasady zachowań.
Dodatkowo objawy zaburzeń zachowania mogą być łagodne, umiarkowane lub ciężkie:
Łagodny
Jeśli Twoje dziecko ma łagodne objawy, oznacza to, że wykazują niewiele lub prawie żadnych problemów z zachowaniem, przekraczających te, które są wymagane do postawienia diagnozy. Prowadzenie problemów powoduje stosunkowo niewielkie szkody dla innych. Typowe problemy to kłamanie, wagarowanie i pozostawanie poza domem bez zgody rodziców.
Umiarkowany
Twoje dziecko ma umiarkowane objawy, jeśli wykazuje liczne problemy z zachowaniem. Te problemy z zachowaniem mogą mieć łagodny lub poważny wpływ na innych. Problemy mogą obejmować wandalizm i kradzież.
Silny
Twoje dziecko ma ciężkie objawy, jeśli wykazuje problemy z zachowaniem przekraczające te, które są wymagane do postawienia diagnozy. Te problemy z zachowaniem powodują znaczne szkody dla innych. Problemy mogą obejmować gwałt, użycie broni, łamanie i wchodzenie.
Co powoduje zaburzenia zachowania?
Czynniki genetyczne i środowiskowe mogą przyczyniać się do rozwoju zaburzeń zachowania.
Przyczyny genetyczne
Uszkodzenie przedniego płata mózgu powiązano z zaburzeniem zachowania. Płat czołowy jest częścią mózgu, która reguluje ważne umiejętności poznawcze, takie jak rozwiązywanie problemów, pamięć i ekspresja emocjonalna. To także dom dla twojej osobowości. Płat czołowy u osoby z zaburzeniami zachowania może nie działać prawidłowo, co może powodować, między innymi:
- brak kontroli impulsów
- zmniejszona zdolność do planowania przyszłych działań
- zmniejszona zdolność uczenia się z przeszłych negatywnych doświadczeń
Upośledzenie płata czołowego może być genetyczne lub dziedziczne, lub może być spowodowane uszkodzeniem mózgu w wyniku urazu. Dziecko może również odziedziczyć cechy osobowości, które są powszechnie postrzegane w zaburzeniach zachowania.
Czynniki środowiskowe
Czynniki środowiskowe związane z zaburzeniami zachowania obejmują:
- przemoc wobec dzieci
- dysfunkcyjna rodzina
- rodzice, którzy nadużywają narkotyków lub alkoholu
- ubóstwo
Kto jest zagrożony zaburzeniem zachowania?
Następujące czynniki mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń zachowania u dziecka:
- być mężczyzną
- życie w środowisku miejskim
- żyjąc w ubóstwie
- posiadanie historii rodzinnej zaburzeń zachowania
- o historii choroby psychicznej w rodzinie
- z innymi zaburzeniami psychicznymi
- o rodziców, którzy nadużywają narkotyków lub alkoholu
- o dysfunkcjonalnym środowisku domowym
- mając historię przeżywania traumatycznych wydarzeń
- bycie maltretowanym lub zaniedbanym
Jak diagnozuje się zaburzenia zachowania?
Jeśli Twoje dziecko wykazuje objawy zaburzeń zachowania, powinny one zostać ocenione przez specjalistę zdrowia psychicznego. Będą pytać Ciebie i Twoje dziecko o ich wzorce zachowań, aby postawić diagnozę. Aby można było postawić diagnozę zaburzeń zachowania, twoje dziecko musi mieć schemat wyświetlania co najmniej trzech zachowań, które są typowe dla zaburzeń. Twoje dziecko musi również wykazać przynajmniej jedno z zachowań w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Problemy behawioralne muszą również znacznie upośledzić twoje dziecko społecznie lub w szkole.
Jak leczy się zaburzenia zachowania?
Dzieci z zaburzeniami zachowania, które żyją w agresywnych domach, mogą być umieszczane w innych domach.Jeśli nie ma molestowania, Twój umysłowy opiekun zdrowia dziecka będzie korzystał z terapii behawioralnej lub terapii rozmów, aby pomóc dziecku w nauce prawidłowego wyrażania lub kontrolowania swoich emocji. Dostawca opieki psychiatrycznej nauczy Cię również, jak zarządzać zachowaniem Twojego dziecka. Jeśli Twoje dziecko cierpi na inne zaburzenie zdrowia psychicznego, takie jak depresja lub ADHD, lekarz psychiatra może przepisać leki również w celu leczenia tego schorzenia.
Ponieważ wymaga to czasu, aby ustalić nowe postawy i wzorce zachowań, dzieci z zaburzeniami zachowania zwykle wymagają długotrwałego leczenia. Jednak wczesne leczenie może spowolnić postęp choroby lub zmniejszyć nasilenie negatywnych zachowań.
Jakie są długoterminowe perspektywy dla dzieci z zaburzeniami zachowania?
Długoterminowa perspektywa zaburzeń zachowania zależy od ciężkości i częstotliwości problemów behawioralnych i emocjonalnych dziecka. Dzieci, które nieustannie wykazują niezwykle agresywne, podstępne lub destrukcyjne zachowania, mają gorszą perspektywę. Perspektywa jest gorsza, jeśli obecne są inne choroby psychiczne. Jednak uzyskanie szybkiej diagnozy i otrzymanie kompleksowego leczenia może znacznie poprawić perspektywy twojego dziecka. Po otrzymaniu leczenia z powodu zaburzeń zachowania i innych podstawowych warunków, twoje dziecko ma znacznie większą szansę na znaczną poprawę i nadzieję na lepszą przyszłość.
Bez leczenia Twoje dziecko prawdopodobnie będzie miało ciągłe problemy. Mogą nie być w stanie dostosować się do wymogów dorosłości, co może powodować problemy z relacjami i utrzymaniem pracy. Są również bardziej narażeni na nadużywanie substancji i problemy z egzekwowaniem prawa. Twoje dziecko może nawet rozwinąć zaburzenie osobowości, takie jak antyspołeczne zaburzenie osobowości, kiedy osiągnie wiek dorosły. Dlatego tak ważna jest wczesna diagnoza i leczenie. Im wcześniej Twoje dziecko zostanie poddane leczeniu, tym lepsze będą jego perspektywy na przyszłość.
