Czym jest salpingectomy?
Wycięcie salpingowe to chirurgiczne usunięcie jednej (jednostronnej) lub obustronnej (obustronnej) jajowodu. Rurki jajowodów pozwalają jajkom przemieszczać się z jajników do macicy.
Częściowa salpingektomia ma miejsce wtedy, gdy usunięto tylko część jajowodu.
Inna procedura, salpingostomia (lub neosalpingostomy), polega na tym, że chirurg wykonuje otwór w jajowodzie, aby usunąć jego zawartość. Sama tuba nie jest usuwana.
Wycięcie słonek można wykonać samodzielnie lub w połączeniu z innymi procedurami. Należą do nich wycięcie jajnika, wycięcie macicy i cięcie cesarskie (odcinek C).
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o salpingectomy, dlaczego tak się dzieje i czego możesz się spodziewać.
Jaka jest różnica między salpingektomią a wycięciem jajowodów?
Wycięcie słoniny następuje po usunięciu jajowodów. Ooforektomia polega na usunięciu jednego lub obu jajników.
Kiedy dwie procedury są wykonywane w tym samym czasie, nazywa się to salpingectomią-wycięciem jajowodów lub wycięciem jajowodów. W zależności od przyczyn zabiegu, wycięcie jajowodów jest czasami łączone z wycięciem macicy (usunięcie macicy).
Wycinanie salpingów samoistnie lub wycięcie jajowodów może być wykonane przy pomocy otwartej operacji brzusznej lub operacji laparoskopowej.
Dlaczego to się dzieje?
Wycięcie salpingii może być stosowane w leczeniu różnych problemów. Twój lekarz może zalecić, jeśli masz:
- ciąża ektopowa
- zablokowana jajowodu
- pęknięta jajowód
- infekcja
- rak jajowodu
Rak jajowodów jest rzadki, ale częściej występuje u kobiet z mutacjami genów BRCA. Zmiany w jajowodzie występują u około połowy kobiet z mutacjami genów BRCA, które również mają raka jajnika.
Rak jajnika czasami zaczyna się w jajowodach. Profilaktyczna salpingektomia może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka jajnika.
Ta procedura może być również stosowana jako metoda stałej kontroli urodzeń.
Jak przygotowujesz się do procedury?
Twój chirurg omówi z tobą procedurę i dostarczy instrukcje przed i po operacji. Mogą się one różnić w zależności od tego, czy będziesz mieć otwartą operację brzuszną, czy zabieg laparoskopowy. Określają to czynniki takie jak przyczyna operacji, twój wiek i ogólny stan zdrowia.
Oto kilka rzeczy, które należy rozważyć przed zabiegiem:
- Zaplanuj transport do domu. Kiedy wychodzisz ze szpitala, nadal możesz być oszołomiony ze znieczulenia, a twój brzuch może być obolały.
- Zabierz ze sobą luźną, wygodną odzież do noszenia w domu.
- Jeśli zażywasz leki, zapytaj lekarza, czy powinieneś je przyjąć w dniu operacji.
- Zapytaj swojego lekarza, jak długo należy pościć przed operacją.
Co dzieje się podczas procedury?
Tuż przed otwarciem operacji brzucha otrzymasz znieczulenie ogólne. Chirurg wykona nacięcie o kilka centymetrów na dolnej części brzucha. Rurki jajowodów można zobaczyć i usunąć z tego nacięcia. Następnie otwór zostanie zamknięty za pomocą szwów lub zszywek.
Chirurgia laparoskopowa jest mniej inwazyjną procedurą. Może być wykonywany w znieczuleniu ogólnym lub lokalnym.
Małe nacięcie zostanie wykonane w dolnej części brzucha. Laparoskop to długie narzędzie ze światłem i kamerą na końcu. Zostanie włożony do nacięcia. Twój brzuch będzie napompowany gazem. Umożliwia to chirurgowi uzyskanie wyraźnego obrazu narządów miednicy na ekranie komputera.
Następnie zostanie zrobione kilka dodatkowych nacięć. Będą używane do wstawiania innych narzędzi do usuwania jajowodów. Nacięcia te będą prawdopodobnie miały mniej niż pół cala długości. Po wyjęciu probówek małe nacięcia zostaną zamknięte.
Jak wygląda powrót do zdrowia?
Po operacji przejdziesz do sali pooperacyjnej w celu monitorowania. To zajmie trochę czasu, aby w pełni obudzić się ze znieczulenia. Podczas nacięć mogą pojawić się nudności, a także ból i łagodny ból.
Jeśli miałeś operację ambulatoryjną, nie zwolnisz się, dopóki nie wstaniesz i opróżnisz swój pęcherz.
Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza, aby wznowić normalne czynności. Może to zająć tylko kilka dni, ale możliwe, że może być dłuższy. Unikaj podnoszenia ciężkich przedmiotów lub forsownych ćwiczeń przez co najmniej tydzień.
Po powrocie do domu należy powiadomić lekarza, jeśli:
- wywołać gorączkę i dreszcze
- nasilają się bóle lub mdłości
- odnotować wyładowanie, zaczerwienienie lub obrzęk wokół nacięć
- nieoczekiwanie ciężkie krwawienie z pochwy
- nie mogę opróżnić twojego pęcherza
Nacięcia z zabiegu laparoskopowego są mniejsze i mają tendencję do gojenia się szybciej niż operacje chirurgiczne jamy brzusznej.
Wszyscy odnawiają się we własnym tempie. Ale, ogólnie rzecz biorąc, możesz spodziewać się pełnego wyzdrowienia w ciągu trzech do sześciu tygodni po operacji brzusznej lub dwa do czterech tygodni po laparoskopii.
Jakie są potencjalne komplikacje?
Istnieje ryzyko każdego rodzaju operacji, w tym złej reakcji na znieczulenie. Laparoskopia może zająć więcej czasu niż otwarta operacja, więc możesz dłużej poddać się znieczuleniu. Inne zagrożenia związane z salpingektomią to:
- infekcja (ryzyko zakażenia jest mniejsze w przypadku laparoskopii niż w przypadku chirurgii otwartej)
- krwawienie wewnętrzne lub krwawienie w miejscu zabiegu chirurgicznego
- przepuklina
- uszkodzenie naczyń krwionośnych lub pobliskich narządów
W badaniu 136 kobiet, które otrzymały salpingektomię w połączeniu z cięciem cesarskim, stwierdzono, że powikłania były rzadkie.
Chociaż trwa to trochę dłużej, laparoskopowa salpingektomia okazała się bezpieczną alternatywą dla okluzji jajowodów. Ponieważ jest bardziej skuteczny i może oferować pewną ochronę przed rakiem jajnika, jest to dodatkowa opcja dla kobiet szukających sterylizacji.
Jakie są prognozy?
Ogólne prognozy są dobre.
Jeśli nadal masz swoje jajniki i macicę, będziesz nadal mieć okresy.
Usunięcie jednej jajowodu nie spowoduje bezpłodności. Nadal będziesz potrzebować antykoncepcji.
Usunięcie obu jajowodów oznacza, że nie możesz począć dziecka i nie będziesz potrzebować antykoncepcji. Jeśli jednak nadal masz macicę, możliwe jest noszenie dziecka za pomocą zapłodnienia in vitro (IVF).
Przed wykonaniem salpingectomii należy omówić plan płodności z lekarzem lub specjalistą ds. Płodności.
