Ze względu na złożoną strukturę ucha osoba jest w stanie dostrzec dźwięki świata.
Najmniejsza awaria tego debugowanego mechanizmu prowadzi do uszkodzenia słuchu.
Częste są również procesy zapalne, którym towarzyszą intensywne bolesne odczucia i niebezpieczne z ich powikłaniami.
Powszechnym typem patologii o charakterze zapalnym jest zapalenie ucha środkowego, wymagające natychmiastowego i specyficznego leczenia.
Przyczyny zapalenia ucha środkowego
Ucho środkowe jest funkcjonalnym łącznikiem łączącym ucho zewnętrzne i wewnętrzne. Fale dźwiękowe powodujące drgania błony bębenkowej w uchu środkowym przekształcają się w oscylacje płynu, które wychwytują wrażliwe receptory ucha wewnętrznego.
Taki proces zapewniają specjalne kości w postaci młotka, strzemienia i kowadła umieszczonego w uchu środkowym. Dla stabilności potrzebny jest pewien nacisk w tej wnęce, który jest regulowany przez trąbkę Eustachiusza łączącą ucho środkowe z nosogardzieli.
Patogeny przenikające przez trąbkę Eustachiusza do ucha środkowego wywołują początek procesu zapalnego.
Występowanie zapalenia ucha środkowego prowokuje:
1. Bakterie. Są one związane z nieaktywnymi infekcjami, które są aktywowane w sprzyjających warunkach. Proces zapalny w uchu środkowym jest związany z burzliwą aktywnością paciorkowców, gronkowców, pseudomonas lub pałeczek hemophilus.
2. Wirusy. Dostanie się do infekcji dróg oddechowych nosogardzieli w postaci rinowirusa, adenowirusa, wirusa grypy, grypy rzekomej może rozprzestrzenić się do jamy ucha i wywołać nieżytowe zapalenie.
3. Grzyby. Zapalenie ucha formy grzybowej jest rzadkie. Związany z nieodpowiednią terapią środkami przeciwbakteryjnymi, które wywołują rozprzestrzenianie się grzybów Candida z dysbakteriozą, osłabioną odporność.
Bezpośrednio w uchu środkowym płyn jest stale produkowany, który jest odprowadzany do nosogardzieli przez trąbkę Eustachiusza, tworząc barierę ochronną przed infekcją. W przypadkach, w których występuje obrzęk błony śluzowej, wydatek jest zablokowany i płyn zaczyna gromadzić się. W ten sposób tworzy się korzystne środowisko dla rozwoju patogennych infekcji.
Przeciążenie ropy z zapaleniem ucha środkowego
Ludzkie ciało jest w stanie rozpoznać i stłumić patogeny. Dlatego nie każde przeziębienie lub choroba wirusowa kończy się zapaleniem ucha środkowego.
Występuje awaria mechanizmu ochronnego:
• z długim procesem zakaźnym w nosogardzieli;
• z powodu obrzęku nosogardzieli związanego z przewlekłym lub przedłużającym się przekrwieniem nosa;
• po ciężkiej hipotermii;
• w wyniku reakcji alergicznych;
• ze zmniejszoną odpornością organizmu;
• pod wpływem chorób przewlekłych;
• z niedoborem witamin i złym odżywianiem;
• z powodu zakłócenia procesów metabolicznych.
Ryzyko rozwoju zapalenia ucha środkowego jest zwiększone:
• z nieprawidłową strukturą ciała;
• u dzieci ze względu na skróconą trąbkę Eustachiusza;
• w przypadku obrażeń lub obrażeń;
• pod wpływem spadku ciśnienia (barotrauma).
Do rzadszych sposobów infekcji w uchu środkowym należą:
1. Dystrybucja z krwią lub limfą w przewlekłych chorobach zakaźnych o niskiej intensywności, takich jak odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie szpiku.
2. Spożycie przez ucho zewnętrzne z powodu uszkodzenia błony bębenkowej.
Jak manifestuje się zapalenie ucha środkowego?
Obraz kliniczny zapalenia ucha środkowego zależy od postaci choroby.
W przypadku ostrego ostrego stanu zapalnego nieodłącznego intensywnego bólu, który może mieć szarpanie, przecięcie, napadowy charakter z napromieniowaniem z tyłu głowy, szczęki.
Inne objawy zapalenia łączą się z bólem w postaci:
• wzrost temperatury;
• ogólne złe samopoczucie;
• bóle głowy;
• dyskomfort w nosogardzieli.
Może wystąpić uczucie duszności w uchu, hałas w głowie, zaburzenia percepcji dźwięku. Ale takie objawy są rozmazane na tle silnego bólu, który można przypisać „wizytówce” zapalenia ucha środkowego.
W przypadku braku odpowiedniej terapii patologia staje się wysiękowa z nagromadzeniem wysięku w uchu środkowym. Dalszemu postępowi towarzyszy zwiększony ból z degeneracją płynu surowiczego w ropie.
Dla ropnego zapalenia charakteryzuje się stopniowym rozwojem patologii, która ma swoje własne objawy na każdym etapie.
1. Podczas etapu przedoperacyjnego, z powodu nagromadzenia ropnych wydzielin drażniących receptory bólowe w jamie, choroba objawia się:
silny ból, mający ostry, pulsujący charakter;
Zwiększona temperatura do 390;
nudności i wymioty;
oznaki zatrucia;
utrata słuchu.
2. Na etapie perforacji, znaczna kumulacja wysięku ropnego powoduje perforację błony bębenkowej, której towarzyszy odpływ ropy przez powstały otwór. W takim przypadku objawy są stłumione. Mogą wystąpić objawy resztkowe:
doznania bólowe;
przekrwienie ucha z utratą słuchu;
temperatura podgorączkowa.
3. Na etapie naprawczym powraca powłoka śluzowa ucha środkowego, a stan zapalny stopniowo ustępuje. Przywróceniu błony bębenkowej może towarzyszyć bliznowacenie, które powoduje problemy ze słuchem.
Jeśli choroba jest zaniedbana i stała się chroniczna, objawy wyrażone:
• okresowe wyładowanie ropy lub śluzu;
• utrata słuchu;
• częste perforacje membrany.
W przypadku ropnego przewlekłego zapalenia charakterystyczna jest uporczywa utrata słuchu z ubytkiem słuchu. Jednocześnie zauważalne jest bliznowacenie membrany i suche perforacje.
Zapalenie ucha środkowego: diagnoza
Diagnoza stanu zapalnego ucha środkowego nie powoduje większych trudności. Na podstawie skarg pacjenta i wstępnego badania laryngologicznego może dokonać wstępnej diagnozy.
Aby potwierdzić diagnozę, wykorzystano badania instrumentalne.
Otoskopia. Za pomocą specjalnego urządzenia, które z jednej strony wygląda jak cylinder z rozszerzeniem, lekarz może wizualnie ocenić stan błony bębenkowej:
1. Z wklęsłą błoną, która jest możliwa ze względu na rozcieńczenie powietrza w jamie ucha, rozpoznaje się zapalenie gruczołu krokowego.
2. Jeśli membrana jest wygięta na zewnątrz, co następuje pod wpływem płynu zgromadzonego we wnęce, określa się zapalenie ucha środkowego.
3. Jeśli w błonie występują defekty, którym towarzyszy ropienie, potwierdzane jest ropne zapalenie fazy perforacyjnej.
Badania rentgenowskie. Potrzebny do podejrzenia zapalenia wyrostka sutkowatego, może wykryć powikłania wewnątrzczaszkowe. W tym samym celu badanie można przeprowadzić za pomocą CT.
Audiometria. Takie badanie jest konieczne, aby określić zdolność słuchową pacjenta. W procesach przewlekłych występuje częściowa utrata tej funkcji.
Tympanometria. Potrzebny do określenia czułości membrany, określenia częstotliwości jej oscylacji. Zmiany w energii dźwięku można zaobserwować, gdy w uchu środkowym znajduje się substancja ciekła lub puchnięcie trąbki Eustachiusza.
Timpanocentesis. Przeprowadzaj tylko w ciężkich przypadkach. Za pomocą igły nakłuwa się błonę bębenkową i usuwa nagromadzony płyn w uchu środkowym. Taka procedura, z jednej strony, pomaga złagodzić stan pacjenta, zmniejszając ciśnienie w jamie, z drugiej strony, uzyskany płyn jest materiałem do dalszych badań, co pozwala zidentyfikować rodzaj zakażenia, które wywołało stan zapalny i wybrać antybiotyki, na które te mikroorganizmy są wrażliwe.
Konieczna jest również kontrola wzrokowa nosogardzieli, jamy nosowej. To ujawnia prawdziwe pochodzenie zapalenia.
Jak leczy się zapalenie ucha środkowego?
Terapia zapalenia ucha środkowego, mająca na celu przede wszystkim wyeliminowanie rozprzestrzeniania się infekcji. Dlatego patologie nosa w postaci nieżytu nosa, zapalenia zatok, zapalenia zatok, jak również przeziębienia są kontrolowane.
Jeśli rodzaj zakażenia jest niejasnylekarze uciekają się do taktyki oczekiwania. W tym okresie wskazane jest użycie:
1. Środki przeciwbólowe. Aby zmniejszyć ból, należy przepisać lokalne środki antyseptyczne. Krople do uszu w postaci Sofradexu, Otipaksa są używane tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Gdy pęka błona bębenkowa, przenikanie leków do ucha środkowego może spowodować uszkodzenie nerwu słuchowego.
2. Leki przeciwzapalne. W przypadku stanów zapalnych ucha środkowego stosuje się przeciwzapalne środki niesteroidowe w postaci Ibuprofenu, leki hormonalne, takie jak Prednizolon, Deksametazon. Takie leki pomagają złagodzić opuchliznę, zmniejszyć reakcje zapalne.
3. Leki przeciwhistaminowe. Przypisuj tylko z alergicznym źródłem zapalenia. Zastosowanie Clemastine, Tavegila, Suprastin eliminuje obrzęki, które pojawiły się w postaci reakcji na alergen i pomagają uwolnić kanał słuchowy.
Ważne jest, aby utrzymywać jamę nosową w czystości podczas leczenia. Aby pomóc pacjentowi pozbyć się nieżytu nosa, zaleca się stosowanie leków zwężających naczynia. Biorąc pod uwagę, że takie leki powodują suchość błony śluzowej, konieczne jest ich stosowanie ściśle według instrukcji.
Do leczenia nieżytu nosa lepiej stosować leki wytwarzane na bazie wody morskiej lub soli. Dość dobre wyniki pokazują wieloskładnikowe spraye i krople homeopatyczne.
Jeśli zawiodą taktyki oczekujące, po 4-5 dniach antybiotyki są połączone z leczeniem.
Leki stosują leki przeciwbakteryjne:
• seria penicylin w postaci Augmentin, Penicylina;
• cefalosporyny, takie jak cefazolina, cefriaxon, cefuroksym;
• grupa makrolidów w postaci klarytromycyny, azytromycyny.
Terapia antybiotykami jest uzasadniona obecnością infekcji bakteryjnej. Jeśli zapalenie jest wywołane przez wirusy, efekt takiego leczenia będzie nieobecny.
W zapaleniach wirusowych wskazane jest leczenie przeciwwirusowe lekami Amizona i Amixin.
Pamiętaj! W procesie zapalnym ocieplenie uszu jest surowo zabronione.
Procedury ogrzewania są dozwolone po zakończeniu ostrego okresu choroby.
Interwencja chirurgiczna jest niezwykle rzadka. Operacyjne manipulacje są wymagane w przypadku braku wyników leczenia zachowawczego oraz w przypadku podejrzenia powikłań dotyczących mózgu z zapaleniem wyrostka sutkowego.
Do profilaktyki zapalenie ucha środkowego jest zalecane na czas leczenia przeziębienia i innych chorób zakaźnych i zapalnych, starannej higieny jamy ustnej i zębów, a także unikania hipotermii i urazów ucha.
