Zimą drzewa owocowe i krzewy jagodowe różnych odmian są do pewnego stopnia uszkodzone przez mróz, cierpią z powodu wahań temperatury i innych czynników. Te wskazówki pomogą amatorom-ogrodnikom, zwłaszcza tym, którzy niedawno rozpoczęli ogrodnictwo, uratować ogród i uzyskać bogate zbiory w przyszłości.
Przede wszystkim z mrozów: najczęściej cierpi powietrzna część roślin. W jabłkach i gruszach roczne gałęzie i pędy, torebki owocowe, pnie i gałęzie szkieletowe zamarzają. W kamiennych drzewach owocowych pąki owocowe, a także końce rocznych pędów, często zamarzają. W surowe zimy nadziemna część kamiennych drzew owocowych całkowicie zamarza wzdłuż linii pokrywy śnieżnej. Jeśli go nie ma, temperatura gleby może spaść do -9-16 ° С, a następnie części korzeni drzew różnych gatunków zostaną uszkodzone, a nawet umrą (zamarzną).
Ponadto bardzo powszechne są niebezpieczne obrażenia, takie jak oparzenia słoneczne, a także zimne dziury pni i gałęzi gałęzi szkieletowych. Z dziurami na korze widać głębokie pęknięcia podłużne o różnych długościach. Kora wzdłuż pęknięć złuszcza się z drewna, zwiększając rozmiar ran. Przede wszystkim cierpią z tego powodu drzewa, które nie kończą wzrostu na czas i drewno nie dojrzewa. Stopień uszkodzenia zależy od wieku, odmiany, a także wysokości pnia drzewa.
Uprawy jagód cierpią również z powodu mrozu. W bezśnieżnych i lekko zaśnieżonych zimach w temperaturze powietrza minus 13-16 ° C plantacje truskawek są poważnie uszkodzone lub całkowicie zamarznięte, a zimą z ostrymi wahaniami temperatury często umierają plantacje malin. Porzeczki i agrest charakteryzują się wysoką mrozoodpornością. Ich system korzeniowy może wytrzymać temperatury do 18 stopni poniżej zera.
Aby zwiększyć zimotrwalość drzew owocowych, konieczne jest stworzenie warunków do intensywnego wzrostu roślin na początku sezonu wegetacyjnego i terminowego zakończenia dojrzewania drewna i gromadzenia składników odżywczych w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego, a następnie przejścia do stanu uśpienia. Duże znaczenie ma dla tego optymalne równomierne zaopatrzenie roślin w wodę przez całe lato i jesień. W takich warunkach stan fizjologiczny drzew i krzewów znacznie się poprawia, co przyczynia się do ich zimotrwałości.
Wręcz przeciwnie, uprawa ogrodu o nierównomiernej lub ograniczonej wilgotności i suchości pogarsza stan roślin, co w konsekwencji kończy wcześnie ich wzrost. Przedwczesne zaprzestanie wzrostu zmniejsza ich odporność na zimę. Ograniczone i nierównomierne nawilżenie, a także nasiąkanie wodą w ogrodzie, prowadzi do uszkodzenia kory pni i rozgałęzienia gałęzi przez poparzenie słoneczne, do zamarznięcia systemu korzeniowego.
Nawozy azotowe stosowane wczesną wiosną lub późną jesienią w wymaganych dawkach (600-900 g na setną w zależności od żyzności gleby) również przyczyniają się do poprawy właściwości tkanek, co zmniejsza negatywny wpływ przegrzania i zmniejsza prawdopodobieństwo uszkodzenia drzewa. Nawożenie poprawia procesy wzrostu roślin, przyczynia się do gromadzenia składników odżywczych, zwiększa odporność na zimę.
Nawozy fosforowo-potasowe zwiększają odporność kory i tkanek kambium na niekorzystne czynniki środowiskowe. Drzewa, systematycznie przez nie karmione (900 g fosforu i 120 g potasu na sto metrów kwadratowych), są mniej uszkodzone przez oparzenia słoneczne. Niebezpieczeństwo zimowego uszkodzenia rośnie po silnym przycinaniu drzew odmładzających, w wyniku czego zwiększają się procesy wzrostu, a tkanki nie dojrzewają. Tylko umiarkowane przycinanie zapewnia normalny wzrost pędów rocznych i terminowe zakończenie procesów wzrostu, co przyczynia się do zwiększenia odporności na mróz.
Najbardziej cierpią zimowe odmiany późno dojrzewających jabłoni, zwłaszcza Renette Simirenko, Idared i Jonathan. od jesiennych klas - Renet Landsbergsky, Parmen złoty.
Ważną techniką, która zmniejsza uszkodzenia pnia i rozgałęzień szkieletowych gałęzi drzew, jest szczepienie żywej przynęty odmian odpornych na zimę do korony drzew odmian odpornych. Zauważono wysoką zimotrwalość wśród odmian jabłek: Antonovka, a wśród gruszek - gruszka leśna. Mrozy i oparzenia słoneczne często uszkadzają wiśnie, śliwki i morele. Dlatego ważne jest, aby wybrać sadzonki do uprawy najbardziej odpornych na mróz i zimę odmian. Należy wziąć pod uwagę, że drzewa o wysokich pniach doświadczają większych szkód niż drzewa o niskich pniach.
Aby oprzeć się mrozom i poparzeniom słonecznym drzew, konieczne jest zmniejszenie gwałtownych wahań temperatury w tkankach kory pnia i gałęzi w słoneczne dni w zimie i wiosną oraz ograniczenie dostępu intensywnego światła słonecznego do tkanek powierzchniowych kory. Wraz z powstawaniem drzew o niskich otworach można to osiągnąć na kilka innych sposobów.
Późną jesienią (od końca listopada do początku grudnia) pnie i gałęzie szkieletowych gałęzi młodych i owocnych drzew są bielone 20% zaprawą wapienną lub wapnem z siarczanem miedzi (2 kg wapna, 500 g witriolu na wiadro wody). Możliwe jest również stosowanie farby na bazie wody (BC-511, EVA-27A, VD-KCh-577), która jest nakładana na powierzchnię drzew jesienią przed nadejściem mrozu i trwa do trzech lat, chroniąc przed poparzeniem. Wskazane jest spryskanie mlekiem wapiennym całej korony. Następnie kora wszystkich gałęzi i pnia drzewa, a także pąki owocowe, będą chronione przed poparzeniem słonecznym. Szczególnie przydatne jest spryskiwanie całej korony takich drzew, jak morela, wiśnia, zimowe odmiany jabłoni.
Aby zapobiec uszkodzeniu pni młodych drzew, zaleca się, aby zimą związać je trzcinami, łodygami słonecznika, kukurydzy, grubym białym papierem. Najbardziej zalecane jest stosowanie różnych materiałów polimerowych do wiązania drzew - perforowanych (z dziurami) mleczno-białych folii polietylenowych, które zachowują swoje właściwości mechaniczne przez 4-5 lat. Wiązanie należy rozluźniać regularnie, aby wraz ze wzrostem łodygi na szerokość między folią a powierzchnią kory pnia pozostała przestrzeń 1-2 cm, odbywa się to przy normalnej wymianie gazu. Ale najlepiej stosować plastyfikowane sieci, które wytrzymują 5-6 lat ciągłego użytkowania.
Nie zaleca się wiązania drzew ciągłymi przezroczystymi i ciemnymi foliami polimerowymi, filcem dachowym, ponieważ wtedy, w wyniku „efektu cieplarnianego”, kora jest bardzo gorąca. Tak więc, przy temperaturze powietrza minus 2-3, temperatura kory może wzrosnąć do plus 30, co nawet prowadzi do śmierci drzew. Aby chronić pnie przed poparzeniem słonecznym i uszkodzeniem młodych drzew przez gryzonie, w żadnym wypadku nie można używać oleju i innych substancji zawierających tłuszcze. Tłuszcz dostaje się do tkanki, zakłóca wymianę gazową i prowadzi do śmierci tkanki korowej, komórek kambium.
W bezśnieżne i lekko śnieżne zimy, aby chronić system korzeniowy przed zamarzaniem (szczególnie na lekkich piaszczystych glebach gliniastych), stosuje się ściółkowanie pni torfem, trocinami, próchnicą z warstwą 10-12 cm. Jeśli spadnie wystarczająca ilość śniegu, wylewa się go i zagęszcza wokół pnia drzewa, tworząc śnieg Wały, zamontuj osłony, aby po stopieniu śniegu woda stopiona nie spływała na pobocze. Winogrona, trawa cytrynowa, actinidia, róże należy przechylić na ziemię i przykryć śniegiem, trocinami, torfem.
