Co to jest zaburzenie dwubiegunowe?
Choroba afektywna dwubiegunowa jest stanem, który powoduje nagłe zmiany nastroju, od depresji do manii. Podczas manii (epizodu maniakalnego), osoba z zaburzeniem dwubiegunowym może doświadczyć wyjątkowo wzniosłego nastroju i wyścigi myśli. Mogą być łatwo podrażnione i mówić bardzo szybko i przez długi czas. Podczas epizodu maniakalnego osoba z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym może praktykować ryzykowne zachowania, takie jak wydawanie nadmiernych kwot pieniędzy lub uprawianie seksu niebezpiecznego.
Sześć rodzajów zaburzeń dwubiegunowych znajduje się w "Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych" (DSM-5), opublikowanym przez American Psychiatric Association:
- zaburzenie dwubiegunowe typu I
- zaburzenie dwubiegunowe typu II
- zaburzenie cyklotymiczne
- zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne indukowane substancją / lekami
- zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne z powodu innej choroby
- nieokreślone zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne
Osoba z zaburzeniem dwubiegunowym typu I ma epizody maniakalne, które trwają co najmniej siedem dni lub wymagają hospitalizacji. Po nich mogą następować epizody depresyjne, które trwają dwa tygodnie lub dłużej. Choroba afektywna dwubiegunowa typu II występuje wtedy, gdy dana osoba ma mieszankę epizodów depresyjnych i maniakalnych, z epizodami maniakalnymi, które nie są tak poważne (hipomanię), jak w zaburzeniu dwubiegunowym typu I. Zaburzenie cyklotymiczne występuje wtedy, gdy dana osoba ma liczne okresy z objawami manii lub depresji, bez intensywności manii lub depresji obserwowanej w zaburzeniu dwubiegunowym. Choroba afektywna dwubiegunowa wywołana substancją / lekiem jest spowodowana przez leki na receptę lub nadużywane. Niektóre leki mogą wywoływać manię, w tym sterydy (takie jak deksametazon) lub kokainę. Choroba afektywna dwubiegunowa spowodowana innym schorzeniem występuje, gdy ktoś staje się maniakalny z powodu innej choroby. Może to nastąpić kilka tygodni przed rozpoznaniem drugiej choroby. Choroby, które mogą to powodować, obejmują chorobę Cushinga, stwardnienie rozsiane, udar mózgu lub uraz mózgu. Nieokreślone zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne mogą być rozpoznaniem, gdy obraz zmian nastroju u kogoś nie jest kompletny lub lekarz nie ma wystarczających faktów, aby postawić bardziej szczegółową diagnozę.
Zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I, zaburzenia dwubiegunowe typu II i cyklotymii nie można wyleczyć, ale lekarze mogą je leczyć. Choroba afektywna dwubiegunowa spowodowana substancjami lub lekami może ulec poprawie lub zniknąć, gdy lek lub substancja powodująca ich zatrzyma się. Choroba afektywna dwubiegunowa spowodowana innym schorzeniem może ulec poprawie lub ustabilizować się, gdy leczony jest stan chorobowy.
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej może być skomplikowane, a lekarze mogą przepisać kilka różnych rodzajów leków, zanim pacjenci odczują lepszą kontrolę nad samopoczuciem.
Co to są leki przeciwdepresyjne?
Depresja w chorobie afektywnej dwubiegunowej może być ciężka, a nawet może powodować myśli samobójcze. Podczas gdy leki przeciwdepresyjne leczą depresję, osoba z zaburzeniem dwubiegunowym również doświadcza napadów manii. Z tego powodu leki przeciwdepresyjne nie zawsze są najskuteczniejszym leczeniem.
Leki przeciwdepresyjne zwiększają ilość neuroprzekaźników w mózgu. Przykłady obejmują serotoninę, norepinefrynę i dopaminę. Są to dobre chemikalia, które mogą podnieść nastrój osoby, redukując przygnębienie. Stosowanie leków przeciwdepresyjnych w zaburzeniach dwubiegunowych było kontrowersyjne, ponieważ leki przeciwdepresyjne wywołały epizody maniakalne u niewielkiego odsetka osób z zaburzeniem dwubiegunowym.
Co pokazują badania dotyczące leków przeciwdepresyjnych i zaburzeń dwubiegunowych?
Międzynarodowe Towarzystwo Chorób Afektywnych Dwubiegunowych (ISBD) utworzyło grupę roboczą do zbadania stosowania leków przeciwdepresyjnych u osób z zaburzeniem dwubiegunowym. Członkowie przeanalizowali ponad 173 badania dotyczące choroby afektywnej dwubiegunowej i leków przeciwdepresyjnych i stwierdzili, że nie mogli jednoznacznie zalecić stosowania leków przeciwdepresyjnych w leczeniu choroby dwubiegunowej.
Inne ważne ustalenia obejmują, że selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i bupropion rzadziej powodują epizody maniakalne niż inne leki, takie jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Grupa zadaniowa opublikowała swoje wyniki w American Journal of Psychiatry.
Badacze z Brown University przedstawili badanie na temat zaburzeń dwubiegunowych i antydepresantów na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w 2013 roku. Badacze nie stwierdzili częstszego odsetka hospitalizacji u pacjentów, którzy przyjmowali leki przeciwdepresyjne, w porównaniu do pacjentów, którzy nie przyjmowali leków antydepresyjnych. Naukowcy przebadali 377 pacjentów i stwierdzili, że 211 pacjentów wróciło do szpitala w ciągu roku po wypisaniu ze szpitala.
Czy leki przeciwdepresyjne są stosowane w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych?
Leki przeciwdepresyjne nie są zwykle pierwszymi lekami, które lekarz zaleciłby w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Pierwszą grupą leków stosowanych w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych są zazwyczaj stabilizatory nastroju, takie jak lit. Czasami lekarz przepisuje razem środek stabilizujący nastrój i lek przeciwdepresyjny. Zmniejsza to ryzyko wystąpienia epizodów maniakalnych. Stabilizatory nastroju nie są jedynymi lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Lek przeciwpadaczkowy stosuje się również w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Opracowane w celu leczenia napadów leki te stabilizują błony nerwowe i zapobiegają uwalnianiu niektórych neuroprzekaźników, co pomaga pacjentom z zaburzeniem dwubiegunowym. Leki te obejmują diwalproeks (Depakot), karbamazepinę (Tegretol), lamotryginę (Lamictal) i okskarbazepinę (Trileptal).
Inną grupą leków stosowanych w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych są atypowe leki przeciwpsychotyczne, takie jak olanzapina (Zyprexa) i risperidon (Risperdal). Leki te wpływają na kilka neurotransmiterów w mózgu, w tym na dopaminę, i często wywołują senność.
Wielu lekarzy łączy małe dawki leków przeciwdepresyjnych ze stabilizatorami nastroju w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Niektóre leki przeciwdepresyjne są stosowane częściej niż inne.
Leki przeciwdepresyjne stosowane w chorobie dwubiegunowej
Leki przeciwdepresyjne nie zostały dobrze zbadane w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, ale psychiatrzy i inni dostawcy zdrowia psychicznego czasami przepisują je w połączeniu z innymi lekami, aby leczyć chorobę afektywną dwubiegunową. Grupa zadaniowa ISBD zaleca, aby lekarze przepisywali najpierw te typy leków przeciwdepresyjnych w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych:
- selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), takie jak Celexa, Lexapro, Paxil, Prozac i Zoloft
- Bupropion, taki jak Wellbutrin
Te leki przeciwdepresyjne mają większe ryzyko wywoływania manii, dlatego są stosowane tylko wtedy, gdy inne leki przeciwdepresyjne nie działały na pacjenta:
- inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny (SNRI), takie jak Cymbalta, Effexor i Pristiq
- trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (TCA), takie jak Elavil, Pamelor i Tofranil
Jakie działania niepożądane mogą powodować leki przeciwdepresyjne?
Leki przeciwdepresyjne mogą powodować kilka różnych działań niepożądanych. Obejmują one:
- podniecenie
- bóle głowy
- nudności
- senność
- zmniejszono popęd seksualny
Regularne przyjmowanie leków często stanowi wyzwanie dla osób borykających się z zaburzeniem dwubiegunowym. Pewnego dnia mogą czuć się "normalni" lub w porządku i czuć, że nie potrzebują już swojego leku. Lub mogą czuć się tak smutni lub nadęci, że nie są w stanie przyjąć swojego leku. Nagłe zatrzymanie leków przeciwdepresyjnych może pogłębić objawy dwubiegunowe. Osoby z zaburzeniem dwubiegunowym nie powinny przerywać przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, chyba że lekarz im to zaleci.
Wnioski dotyczące leków przeciwdepresyjnych i zaburzeń dwubiegunowych
Leki przeciwdepresyjne są opcją leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej, ale zwykle nie są jedynym lekiem stosowanym w leczeniu. Przeważnie są przepisywane z innymi lekami, takimi jak stabilizator nastroju lub lek przeciwpsychotyczny. Może to zapobiec epizodom maniakalnym i pomóc ludziom lepiej kontrolować ich nastrój.
