Może się wydawać, że elitarni sportowcy nigdy nie chorują na astmę. W końcu zawodnicy potrzebują mocnego dopływu tlenu podczas zawodów. A objawy, takie jak świszczący oddech i kaszel, mogą przeszkadzać w treningu i występowaniu u szczytu.
Na szczęście dla następujących sportowców diagnostyka astmy nie była zakończeniem kariery. Ci piłkarze, gwiazdy torowe i pływacy byli w stanie zarządzać swoim stanem i łamać rekordy. Sprawdź profile zaledwie kilku inspirujących sportowców, którzy są wśród prawie 24 milionów Amerykanów żyjących z astmą.
1. David Beckham
Znana na całym świecie gwiazda piłki nożnej i gorąca rasa nie były na początku publiczne o jego przypadku astmy. Okazało się, że został sfotografowany za pomocą inhalatora podczas Pucharu MLS w 2009 roku, kiedy grał w LA Galaxy. Po meczu Beckham powiedział, że jest w stanie od wielu lat, ale nie musiał o tym dyskutować.
"Czasami mam dobre i złe dni", powiedział Beckham, według The Telegraph. "Nigdy tego nie ukrywałem, ale to jest coś, co miałem od dobrych kilku lat. Mam nadzieję, że zmieni się to w pozytyw, ponieważ byłem w stanie grać przez wiele lat z tym stanem. Wiem, że jest wielu innych graczy, którzy przezwyciężyli to, jak Paul Scholes. "Paul Scholes to inny znany piłkarz.
Teraz na emeryturze, pełna lista nagród Beckhama obejmuje sześć tytułów Premier League, dwa zwycięstwa MLS Cup i jedno zwycięstwo w Lidze Mistrzów UEFA.
2. Jackie Joyner-Kersee
Jako zawodniczka koszykówki i lekkoatleta w UCLA, Jackie Joyner-Kersee dostała ciężką diagnozę astmy. Obawiając się, że stan jej zdrowia wpłynie na jej pozycję sportową, Joyner-Kersee utrzymał diagnozę od swoich trenerów. W wywiadzie dla NIH MedlinePlus, Joyner-Kersee powiedział: "Zawsze mówiono mi jako młodą dziewczynę, że jeśli masz astmę, nie ma możliwości, byś biegał, skakał lub robił to, co robiłem atletycznie. Więc po prostu wiedziałem, że to niemożliwe, abym je miał. Zajęło mi trochę czasu, aby zaakceptować, że jestem astmatyczny. Zajęło mi trochę czasu, zanim zacząłem prawidłowo przyjmować leki, robić rzeczy, o które prosił mnie lekarz. Po prostu nie chciałem uwierzyć, że jestem astmatykiem. Ale kiedy przestałem żyć w zaprzeczeniu, opanowałem astmę i zdałem sobie sprawę, że to choroba, którą można kontrolować. Ale były rzeczy, które musiałem zrobić, żeby je opanować.
Joyner-Kersee wygrał sześć medali olimpijskich, w tym trzy złote, jeden srebrny i dwa brązowe. Później została uznana za największego sportowca sportowego w XX wieku - wszyscy żyją z astmą.
3. Greg Louganis
Uważany za jednego z najlepszych płetwonurków w historii, Louganis nie pozwolił astmie stanąć mu na drodze do uzyskania pięciu medali olimpijskich, pięciu tytułów mistrzowskich i 47 krajowych tytułów. Zdiagnozowany z astmą i alergiami od dzieciństwa, Louganis powiedział, że spędził czas w szpitalach na ciężkie ataki astmy. Ale to go nie powstrzymało.
"Spędziłem trochę czasu w szpitalu z dość poważnymi atakami astmy, ale mój doktor zachęcał moją mamę, by utrzymywała mnie aktywną, by zwiększyć pojemność płuc", powiedział Louganis w wywiadzie dla Brisbane Times.
4. Paula Radcliffe
Angielski biegacz maraton i sportowiec olimpijski Paula Radcliffe zaczęły w dzieciństwie, co stałoby się życiową pasją. Zaczęła biec. Następnie, jako nastolatka, zdiagnozowano u niej EIB. Diagnoza nie powstrzymała Radcliffe od sznurowania butów do biegania. "Nie sądzę, aby astma wpłynęła na moją karierę - jeśli cokolwiek, to bardziej zdecydowałem się osiągnąć mój potencjał" - powiedział Radcliffe w wywiadzie dla Asthma UK. "Jeśli nauczysz się zarządzać astmą i przyjmujesz właściwe leki, nie ma powodu, dla którego nie powinieneś być najlepszy."
Ukończyła cztery osobne igrzyska olimpijskie i zdobyła złoto w maratonie kobiet na Mistrzostwach Świata w 2005 roku. Jest również obecną rekordzistką świata w maratonie kobiet, z czasem 2:15:25.
5. Jerome Bettis
Piłkarze czasami spotykają się z trudnymi przeciwnikami poza boiskiem. Były mistrz Pittsburgh Steeler i Super Bowl Jerome Bettis zdiagnozowano astmę, gdy miał 15 lat. W wywiadzie dla USA Today, Bettis powiedział, że martwił się, że nigdy więcej nie będzie mógł uprawiać sportu. Jego rodzice zachęcali go, by trzymał się planu leczenia swojego lekarza, aby mógł być tak aktywny, jak chciał.
Po udanej karierze szkoły średniej, Bettis uczęszczał do college'u i grał w piłkę nożną na University of Notre Dame. Został powołany do NFL w 1993 roku i grał w Los Angeles Rams, a następnie w Pittsburgh Steelers.
W 1997 r. Miał atak astmy podczas telewizyjnej gry Steelers, co było jego "najbardziej przerażającym doświadczeniem". Ale ten dzień był dla Bettisa sygnałem ostrzegawczym: "Od tego dnia nauczyłem się leczyć przeciwnika z szacunkiem - powiedział - a dobrą wiadomością jest to, że kiedy już to zrobiłem, odkryłem, że mam pod kontrolą mojego przeciwnika. "
6. Peter Vanderkaay
Peter Vanderkaay płynął obok i rywalizował z jednym z największych amerykańskich pływaków, Michaelem Phelpsiem. Razem zdobyli złoto w Igrzyskach w Pekinie w 2008 roku. Jest to niezwykły wyczyn, który jest jeszcze bardziej inspirujący, gdy dowiadujesz się, że Vanderkaay ma astmę. Kiedy miał 10 lat, zaczął odczuwać objawy astmy i później został zdiagnozowany z EIB. Codziennie monitoruje astmę i płuca, aby móc cieszyć się czasem spędzonym w basenie.
"Kiedy znalazłem właściwy długoterminowy plan działania, udało mi się dotrzeć tam, gdzie jestem dzisiaj. Mój lekarz, rodzice i ja pracowaliśmy jako zespół, więc mogłem kontynuować szkolenie ", powiedział w wywiadzie."Kiedy dotarłem do wyższego poziomu konkurencji na studiach, zdałem sobie sprawę, że wielu sportowców ma astmę i jest to coś, z czym mają do czynienia na co dzień. W ogóle nie jest to coś, co mnie powstrzymywało.
7. Amy Van Dyken
Jako małe dziecko Amy Van Dyken zdiagnozowano astmę wysiłkową (EIA), obecnie nazywaną skurczem oskrzeli wywołanym wysiłkiem fizycznym (EIB). Jej astma jest również wywoływana przez alergie i infekcje dróg oddechowych. W tym czasie jej lekarze zasugerowali, że powinna ona uprawiać sport jako sposób na wzmocnienie płuc i zapobieganie przyszłym atakom astmy. Zaproponowano, że ćwiczenia mają działanie przeciwzapalne u dzieci z astmą. W wieku 6 lat rodowita Colorado zdecydowała, że chce zostać pływakiem. Zajęło jej kolejne sześć lat, wraz z zarządzaniem astmą, aby wreszcie móc pływać na całej długości basenu.
Zapytana o astmę na czacie z CNN, Van Dyken powiedział: "Zazwyczaj po prostu robię to zręcznie. Rzecz o mnie jest taka uparta. Jeśli ktoś mi powie, że nie mogę czegoś zrobić, znajdę sposób, żeby to zrobić. I robię wszystko, aby upewnić się, że moja astma nie powstrzymuje mnie przed robieniem czegoś, co chcę zrobić. "
Następnie wygrała sześć złotych medali na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie i Sydney.
8. Tom Dolan
Czym innym konkurować z astmą? Kolejną rzeczą jest również oddzielny warunek, który dodatkowo uniemożliwia pełne i całkowite oddychanie. To jest przeszkoda amerykański pływak i medalier olimpijski Tom Dolan w obliczu i podbite.
Dolan ma astmę wraz z niezwykle wąską tchawicą, która ogranicza jego oddychanie. Jest w stanie przyjąć tylko 20 procent tlenu, jaki przeciętny człowiek może uzyskać. Ale nawet wtedy rywalizował na największych światowych scenach.
W osobistym eseju do The Washington Post, Dolan zastanawiał się nad swoją astmą i karierą mówiąc: "Nie wiem, czy stałem się lepszym człowiekiem, aby przejść przez problemy zdrowotne, które miałem, ale stałem się inną osobą. Zdałem sobie sprawę, że ścieżka, którą bierzecie, jest znacznie ważniejsza niż ostateczny cel. To była perspektywa, żałuję, że nie miałem całej kariery. "
Ma teraz dwa złote medale olimpijskie i tytuł rekordzisty świata.
Nie pozwól, aby astma Cię ograniczała
Jak mogą to potwierdzić znani sportowcy, diagnoza astmy nie jest końcem drogi dla twoich rywalizacyjnych marzeń. W rzeczywistości u sportowców występuje dość często astma wywołana ćwiczeniami. Ćwiczenie jest częstą przyczyną ataku astmy. Szacuje się, że około 90 procent osób chorych na astmę ma EIB, ale nie wszyscy ludzie z EBI również chorują na astmę.
Podczas ćwiczeń twoje ciało wymaga wyższych poziomów tlenu. Kończysz oddychanie szybciej i głębiej, zazwyczaj przez usta. Oddychanie przez usta zwiększa ilość suchego, chłodniejszego powietrza w porównaniu z oddychaniem przez nos. Jeśli jesteś podatny, to powietrze powoduje zwężenie dróg oddechowych i powoduje niedrożność przepływu powietrza. Środowiskowe czynniki wyzwalające, takie jak zanieczyszczenie i pyłek, mogą również pogarszać objawy astmy.
Objawy, takie jak kaszel, świszczący oddech i duszność, mogą być w zakresie od łagodnego do ciężkiego. Zwykle zaczynają się podczas ćwiczeń i mogą trwać od 10 do 15 minut po zakończeniu ćwiczeń. Według Amerykańskiej Fundacji Alergii i Astmy (AAFA) objawy te zwykle ustępują w ciągu 20 do 30 minut. Ważne jest, aby zdiagnozować EBI, aby można było rozpocząć właściwe zarządzanie. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy skontaktować się z lekarzem.
Zapobiegawcze strategie na astmę
Jako sportowiec z astmą, oto kilka środków zapobiegawczych dla EIB, które pomogą ci uczestniczyć w twoim sporcie (sportach). Jeśli jednak objawy nasilą się, należy skonsultować się z lekarzem w celu dalszego leczenia.
Kluczami do rywalizacji z astmą są:
- uczenie się, jak kontrolować swoją astmę
- zapobieganie atakom
- unikanie wyzwalaczy
- leczenie występujących objawów
Nawet jeśli ćwiczenia mogą być wyzwalaczem, może również pomóc w astmie poprzez poprawę funkcji płuc, poprawę jakości życia i zmniejszenie objawów. Współpracuj z lekarzem, aby poznać ograniczenia organizmu. Przy odpowiednim ćwiczeniu i kontroli możesz być tak aktywny, jak chcesz.
Dowiedz się więcej: Jak biegać z astmą wysiłkową "
