Jeśli chodzi o leczenie stwardnienia rozsianego (MS), możesz mieć zespół lekarzy i specjalistów. Jednak twój neurolog jest uważany za główną osobę, do której należy się udać na bezpośrednie leczenie SM. Wynika to z faktu, że stwardnienie rozsiane jest zaburzeniem neurologicznym.
Jednak po prostu posiadanie stwardnienia rozsianego i widzenie neurologa dla diagnozy i leczenia nie zawsze przechodzi do automatycznego zaufania. Nawet jeśli zostałeś skierowany do konkretnego neurologa przez lekarza pierwszego kontaktu, możesz nie do końca mu zaufać. Oto osiem wskazówek, które pomogą ci zbudować zaufany związek, którego potrzebujesz z neurologiem.
1. Zadaj tyle pytań, ile możesz
Wizyty u neurologa to Twoja szansa, aby zadać wszystkie pytania, na które potrzebujesz odpowiedzi na temat twojego stanu zdrowia i planu leczenia. Czasami widzenie specjalisty może być przytłaczające, szczególnie jeśli jest to Twoja pierwsza wizyta.
Pomocne może być zapisanie pytań z wyprzedzeniem, aby nie zapomnieć o ich zapytaniu. Prawdopodobnie będziesz zaskoczony, jak chętny neurolog ma poświęcić czas na odpowiedź na te pytania.
2. Wyraź swoje oczekiwania dotyczące uczciwości
Faktem jest, że lekarze wszystkich specjalności pracują z pacjentami o różnych osobowościach. Jeśli jeszcze nie znają cię dobrze, mogą nie chcieć okazać się tępym wobec ciebie. Od razu można stwierdzić, że przez cały czas pragniesz pełnej szczerości. Może to otworzyć rozmowę jeszcze bardziej, aby neurolog mógł dzielić się z tobą informacjami, nie martwiąc się zbytnio.
3. Przedyskutuj wszystkie testy wcześniej
Testy mogą czasami być niewygodne, a nawet niewygodne. Istnieje błędne przekonanie, że częste testy są niepotrzebnie zamawiane. Zanim podejmiesz ten wniosek, poproś o rozmowę z neurologiem o tym, dlaczego dokładnie wykonano te badania.
Po pierwsze, większość pacjentów ze stwardnieniem rozsianym potrzebuje rocznego MRI - to jest zobaczyć, czy twój stan postępuje. Jeśli twój neurolog chce zaplanować więcej MRI między twoim rocznym testem, zapytaj ich dokładnie dlaczego oni chcą innego. Możliwe, że chcą zobaczyć, czy jakiekolwiek nowe zmiany powstały po niedawnym ataku (nawrotu).
Badania krwi i nakłucia rdzenia kręgowego są również czasami uporządkowane. Jednak są one wykorzystywane przede wszystkim jako narzędzia diagnostyczne we wcześniejszych stadiach choroby. Zapytaj swojego neurologa, dlaczego chcą, aby te testy zostały wykonane długo po postawieniu diagnozy - uzasadnienie prawdopodobnie wiąże się ze sprawdzeniem postępu choroby.
4. Zaplanuj działania następcze w razie potrzeby
Zanim opuściłeś swoje ostatnie spotkanie z neurologią, najprawdopodobniej zostałeś poproszony o zrobienie kolejnego testu. Jednak nie musisz koniecznie czekać do swojego neurologa do tego czasu. Jeśli zaczniesz odczuwać nowe lub nasilać objawy lub pojawią się inne obawy, możesz zaplanować kolejne spotkanie. Możesz nawet być w stanie rozwiązać niektóre problemy przez telefon, więc nie musisz płacić za dodatkowe spotkanie.
5. Poproś o inne skierowania
W oparciu o twój stan neurolog może już zasugerował inny rodzaj specjalisty, na przykład fizjoterapeuta. Jeśli nie przedstawili tych sugestii, nie bój się ich pytać, jeśli uważasz, że potrzebujesz innych usług wsparcia. Oprócz fizykoterapii może być również potrzebna terapia zajęciowa lub logopedyczna, dietetyk lub psycholog. Twój neurolog może mieć nawet skierowania do innych podmiotów, takich jak grupy wsparcia kliniki ćwiczeń, które specjalizują się w SM.
6. Zabierz ze sobą swój system wsparcia
W razie potrzeby współmałżonek lub opiekun może przyjść z tobą na spotkanie. Może to również odebrać niektóre z tajemnic brzmiących twoich wizyt neurologicznych, dostarczając im wgląd w to, co dzieje się z twoim planem leczenia. Mogą również uzyskać przydatne informacje, takie jak instrukcje dawkowania leku.
7. Pozostań w kontakcie
Budowanie zaufania do twojego neurologa może być wyzwaniem, jeśli tylko mówisz do nich na twoich wizytach. Wielu lekarzy ma teraz elektroniczne systemy przesyłania wiadomości, w których można wysyłać im pytania. Uczestnictwo w tego rodzaju komunikacji może prowadzić rozmowę na temat twojego MS, więc twoje przyszłe spotkania nie wydają się tak "kliniczne".
8. Nie bój się kwestionować wniosków neurologa
Tak, twój neurolog jest zawodowcem tutaj, ale tylko ty wiesz, jak naprawdę się czujesz. Jeśli twój neurolog zaleca nowe leczenie, na które się obawiasz, nie bój się o tym mówić. W końcu są oni partnerem w planie leczenia, a nie wyłącznie za niego. Jeśli coś nie brzmi dobrze dla ciebie, twój neurolog będzie najprawdopodobniej szczęśliwy, słysząc cię i pracując z tobą, aby osiągnąć najlepszy plan dla ciebie.
