Wielu współczesnych rodziców chce tylko tego, co najlepsze dla swoich dzieci, dlatego wybierają przedszkole, szkołę, uniwersytet i inne instytucje edukacyjne, które pomogą rozwinąć umiejętności dziecka i odkryć wszystkie aspekty jego potencjału. Wraz z obawami o przyszłość swoich dzieci rodzice często starają się chronić je przed wszelkimi negatywnymi emocjami, ale zapominają, że nie zawsze będą w stanie przebywać z dziećmi i zapewnią im ochronę przed negatywnością w starszym wieku.
Dlatego konieczne jest nauczanie dzieci nie tylko języków i matematyki, ale także elastyczności emocjonalnej, która pomoże im rozwiązać trudne problemy w miarę starzenia się.
Następujące czynniki wpływają na skuteczność uczenia dzieci, jak radzić sobie z własnymi emocjami:
1. Osobisty przykład.
2. Wyrażanie uczuć.
3. Wsparcie.
4. Autonomia dziecka.
5. Wrażliwość rodziców.
Przykład osobisty
Dzieci natychmiast postrzegają otaczające informacje, ale nie wiedzą, jak je analizować, więc mają tendencję do powtarzania wszystkiego, co widzą. Dotyczy to nie tylko dobrych lub złych uczynków, ale także manifestacji emocji. Rodzice powinni kontrolować swoje emocje i spokojnie reagować na działania dziecka, aby ustalić przyczynę jego zachowania i znaleźć najlepszy sposób rozwiązania problemu. Nie zaprzeczaj złym lub bolesnym emocjom - musisz wyjaśnić dziecku powody ich manifestacji.
Wyrażanie uczuć
Chłopcy nie płaczą - ta wiara jest mocno utrwalona w pamięci rodziców i nie chce porzucić ich koncepcji męskości i siły, ale prowadzi tylko do strachu przed dziećmi, aby okazywać słabość w postaci nieprzyjemnych dla nich emocji. Nie lekceważ też znaczenia smutku i rozczarowania dzieci. Dla osoby dorosłej sytuacja może wydawać się zbyt nieznaczna, aby być z tego powodu poważnie zdenerwowana, ale dzieci nie mają bogatych doświadczeń życiowych, dlatego nawet nieznaczne szczegóły są dla nich ważne. Konieczne jest zapewnienie dzieciom swobody w wyrażaniu emocji i możliwość spotkania się z nimi twarzą w twarz. Takie podejście pomoże dziecku zdobyć doświadczenie życiowe, co dodatkowo ochroni go przed stresem.
Wsparcie
Uczucia miłości, opieki i ochrony są konieczne dla dzieci nie tylko w niemowlęctwie, ale także w starszym wieku. Dorośli szukają właśnie takich uczuć podczas tworzenia rodziny. Dziecko pilnie potrzebuje wsparcia od członków rodziny. Musi wiedzieć i czuć, że jest kochany i doceniany pomimo swoich trudności w kontrolowaniu emocji. W procesie dorastania dziecko uczy się całej gamy uczuć, w tym smutku i gniewu. Uczy się rozpoznawać i rozumieć ich emocje, więc rodzice muszą wspierać swoje dziecko, wyjaśniać mu przyczyny i znaczenie odczuć, których doświadcza.
Autonomia dziecka
Niezależność dziecka jest niezwykle ważna dla jego dalszego rozwoju nie tylko w szkole, ale także w duchu moralnym. Aby rozwinąć autonomię, musisz docenić osobiste cechy dziecka - pasję do modelowania lub rysowania, a nie pożądane - sukcesy w matematyce, językach, sporcie. Dziecko powinno mieć rozsądną dyskrecję. Możliwość wyboru własnych ubrań lub zabawek pomoże mu poczuć się pewnie i zapewnić sobie pozycję w rodzinie. Jeśli w pewnym momencie rodzice ograniczą swobodę wyboru dziecka, warto uzasadnić swoją decyzję i wyjaśnić sytuację jasnym językiem, bez ultimatum lub rozkazów.
Wrażliwość rodziców
Z szczytu doświadczenia życiowego dorosłych nie zawsze jest jasne, że emocje lub problemy dziecka w danym momencie mają szczególne znaczenie. Pamięć osoby nie może ocalić wszystkiego, więc rodzice nie pamiętają, jak się czuli w wieku swojego dziecka lub w tej samej sytuacji. Ale zrozumienie doświadczeń dziecka jest po prostu konieczne. Wrażliwość na przykładzie rodziców pomaga dzieciom stać się ludźmi życzliwymi i wrażliwymi, potrafiącymi dostrzec niesprawiedliwość ze strony innych.
Dzięki emocjom dzieci zdobywają własne doświadczenia życiowe i uczą się budować więzi społeczne. Rodzice muszą jedynie prowadzić swoje dzieci i wyjaśniać, że nie powinni bać się emocji, ponieważ szybko przechodzą i uczą swoich lekcji, które pomagają przezwyciężyć trudności życiowe.
