Pełnowartościowa dieta i aktywny tryb życia nie wystarczą do zdrowego rozwoju psa, dlatego w celu zapobiegania szczeniętom są one szczepione przeciwko najczęstszym chorobom.
W jakim wieku powinny rozpocząć się szczepienia, ponieważ choroby mogą być niebezpieczne nie tylko dla czworonożnego zwierzaka, ale także dla ludzi.
Do czego służą szczepienia?
Niektóre rodzaje szczepionek są obowiązkowe i każdy pies ich potrzebuje. Są to leki na wściekliznę, plagę mięsożerców i jelitowe zapalenie parwowirusa.
Istnieją szczepionki na choroby, które najczęściej występują w danym regionie kraju. Są to leptospiroza i porosty, wirusowe zapalenie wątroby i paragrypa u psów, koronarowirusowe zapalenie jelit, piroplazmoza i borelioza.
Jakie szczepienia należy wykonać iw jakim wieku powinien decydować wyłącznie lekarz weterynarii, który nadzoruje zwierzę domowe. To zależy od rasy psa, regionu zamieszkania i warunków zwierzęcia.
Jak przygotować szczeniaka do szczepienia
Powinien natychmiast uspokoić właścicieli psów, szczepienie odbywa się bez żadnych komplikacji, delikatnie przygotowując układ odpornościowy. Przed pierwszym szczepieniem musisz przygotować nie tylko pacjenta. Powinieneś dokładnie przestudiować lek, jego producenta. Podstawowym warunkiem przy zakupie leku jest data ważności szczepionki oraz w jakich warunkach temperaturowych pozostała. Może się zdarzyć, gdy odpowiednie są daty ważności, a zwierzę jest chore, dzieje się tak, ponieważ lek był przechowywany w niewłaściwej temperaturze.
Przed każdym szczepieniem zwierzę musi być absolutnie zdrowe. Szczeniak nie może mieć pcheł, kleszczy ani robaków. Po zabiegu profilaktycznym zwierzę musi nosić specjalny kołnierz ochronny.
Robaki są usuwane na tydzień przed szczepieniem. Dawka leku na robaki zależy od wagi zwierzęcia.
Konieczne jest przeprowadzenie obowiązkowej kontroli temperatury ciała przez trzy dni przed zabiegiem, nie powinna ona wzrosnąć powyżej 39 stopni.
Weterynarze zdecydowanie zalecają kilka dni przed szczepieniem, a po nim organizują kwarantannę dla szczeniąt. Nie chodź w miejscach, w których może mieć kontakt z potencjalnymi nosicielami wirusów.
Poddaj matom środek dezynfekujący, aby choroba nie mogła zostać przeniesiona na szczeniaka na butach właściciela. I trzymaj się specjalnej diety. Żywność powinna być wzmocniona i zbilansowana. Konieczne jest również maksymalne zabezpieczenie szczeniaka przed stresem. W końcu, jak wiadomo, stres osłabia układ odpornościowy zwierzaka.
Najlepiej rano zaszczepić się w pustej komorze. Jeśli procedura zostanie przeprowadzona w ciągu dnia, należy karmić zwierzę na dwie godziny przed wstrzyknięciem.
Pierwsze szczepienie jest bardzo istotne dla organizmu psa, dlatego musi zapewniać komfortowe warunki. Dziecko może być ospałe i słabe, możliwa jest biegunka i gorączka. Są to naturalne reakcje i nie należy się tym szczególnie martwić.
W jakim wieku musisz się zaszczepić?
Do rocznego roku lekarze weterynarii decydują, kiedy zaszczepić szczeniaka. Czasami wprowadzają pewne zmiany, ale najczęściej przestrzegają określonego harmonogramu szczepień.
W wieku od 8 do 10 tygodni przeprowadza się pierwsze szczepienie przeciw dżumie, zapaleniu wątroby i zapaleniu jelit. Trzy tygodnie po pierwszym, konieczne jest drugie szczepienie. Jest wytwarzany z parwowirusowego zapalenia jelit, dżumy i wirusowego zapalenia wątroby.
Dzięki nim przeprowadza się złożone szczepienia przeciw wściekliźnie. Jeśli szczenię żyje w odpowiednich warunkach i jest praktycznie odizolowany od nosicieli wirusa (zwierzęta żyjące w zamkniętych żłobkach lub podobnych warunkach), wówczas zastrzyk z tej choroby można podać w wieku 6-9 miesięcy.
Ważną kwestią w szczepieniu szczeniąt jest prawidłowy okres pierwszego szczepienia. Niektóre czynniki są tutaj brane pod uwagę. W końcu działanie szczepionki występuje tylko 10-15 dni po wstrzyknięciu. Dlatego, aby ostrzec dziecko przed chorobą, musisz kupić małego psa od odpowiedzialnego hodowcy.
Mama szczeniak musi przejść pełne szczepienie, a następnie w jej mleku będą przeciwciała, które będą chronić dzieci. A przed pierwszym szczepieniem, jeśli jest dobrej jakości, właściciele dzieci nie powinni martwić się chorobą.
Nie ma biernej odporności u szczeniąt z nieszczepioną matką, a ryzyko zakażenia jest bardzo wysokie.
Opracowując indywidualny harmonogram szczepień, weterynarz bierze również pod uwagę to, co dzieci karmią do jednego miesiąca. Jeśli matka jest zaszczepiona, a ona ma małe dzieci, jest wystarczająco mleka, wówczas pierwsze szczepienie przeprowadza się w wieku 10 tygodni. Szczenięta do sztucznego karmienia zaczynają być szczepione w wieku sześciu tygodni. Najsłabsze szczenięta z miotu są odkładane na 6-10 dni.
Weterynarze zdecydowanie odradzają pierwsze szczepienie przed dwumiesięcznymi szczeniętami. Ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni uformowany, a przeciwciała matczyne zapobiegną powstaniu dobrej odpowiedzi na szczepionkę.
W bardzo rzadkich przypadkach, jeśli wirus wyleczy się u hodowców, a matki szczeniąt nie będą odporne na tę chorobę, potomstwo zostanie zaszczepione w wieku jednego miesiąca. Ale taka metoda jest w pełni uzasadniona. Powtarzane szczepienia przeprowadza się po 10 i 14 tygodniach. W przypadku wczesnego szczepienia interwencyjnego producenci opracowali oszczędzające leki, które są łatwiejsze do tolerowania przez niedojrzałe ciało niemowląt.
Szczepienia mogą powodować ciemnienie szkliwa zębów u szczeniąt. Dlatego hodowcy psów nie zgadzają się, kiedy rozpocząć szczepienie. Nalega się, aby wszystko odbyło się przed zmianą zębów mlecznych na stałe. Drugi natomiast, zaszczepi czworonożne potomstwo po 4-6 miesiącach. Ryzyko zachorowania na choroby, takie jak parwowirusowe zapalenie jelit i dżuma przed półrocznym rokiem życia, jest bardzo wysokie. Dlatego pies musi być całkowicie odizolowany od potencjalnych nosicieli wirusa. Kolejna szczepionka zostanie podana za rok.
Ważne jest, aby wiedzieć dla każdego hodowcy czworonożnego zwierzaka - szczepienie przeciw wściekliźnie jest koniecznością. Bez niego pies nigdy nie zostanie wpuszczony do innego kraju.
