Przegląd
Fasciculation to długie słowo na drgania mięśni. To nie boli i nie możesz tego kontrolować. To jest mimowolne.
Typem fascykulacji, którą większość ludzi zna, jest drganie powieki. Ma własne nazwy, w tym:
- skurcz powiek
- kurcz powiek
- myokymia
Fascykulacja może być symptomem dla wielu rodzajów chorób. Około 70 procent zdrowych osób ma je. Rzadko są oznaką poważnego zaburzenia nerwowo-mięśniowego. Jednakże, ponieważ są objawem niektórych niszczących zaburzeń, takich jak stwardnienie zanikowe boczne (ALS), posiadanie pęczków może być oznaką, że powinieneś zwrócić się do lekarza. Lekarze zazwyczaj dokładnie je oceniają.
Łagodny zespół pęczkowy jest rzadki. Osoby z łagodnym syndromem fascykulacji mogą mieć skurcze swoich:
- oko
- język
- ramiona
- kciuk
- stopy
- Uda
- cieląt, co jest szczególnie powszechne
Niektóre osoby również mają skurcze mięśni z napięciami kulszowymi. Ludzie z tą chorobą są zdrowi. Nie ma żadnych zaburzeń ani neurologicznych przyczyn tych skurczów i drgawek. Mimo to objawy mogą być uciążliwe zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Jeśli skurcze są ciężkie, mogą zakłócać codzienne czynności, takie jak praca i obowiązki.
Łagodne objawy zespołu parestezje
Głównym objawem łagodnego zespołu parestezji jest ciągłe skurcze mięśni, mrowienie lub drętwienie. Objawy te występują, gdy mięsień spoczywa. Gdy tylko mięsień się poruszy, drgania ustają.
Drgania występują najczęściej w udach i łydkach, ale mogą pojawić się w kilku częściach ciała. Twitching może być od czasu do czasu lub może być prawie cały czas.
Ludzie często obawiają się, że pekkulacje są związane z poważnym stanem nerwowo-mięśniowym, takim jak ALS. Warto zauważyć, że pekkulacje nie są jedynymi objawami ALS. W łagodnym zespole pęczkowatym główne objawy stanowią pęczek. W ALS paczkulacjom towarzyszą również inne problemy, takie jak pogarszanie się słabości, kłopoty z chwytaniem małych przedmiotów oraz trudności w chodzeniu, mówieniu lub połykaniu.
Przyczyny łagodnego zespołu fascykulacji
Uważa się, że łagodny zespół pęczkowy wiąże się z nadmierną aktywnością nerwów związanych ze skurczem mięśni. Przyczyna jest często idiopatyczna, co oznacza, że jest nieznana.
Niektóre badania wykazały pewien związek między paczkulacjami i:
- stresujący czas
- uraz
- lęk lub depresja
- intensywne, intensywne ćwiczenia
- zmęczenie
- picie alkoholu lub kofeiny
- palić papierosy
- niedawna infekcja wirusowa
Często wiążą się z objawami związanymi ze stresem, w tym:
- bół głowy
- zgaga
- zespół jelita drażliwego (IBS)
- zmiany w nawykach żywieniowych
Niektóre leki dostępne bez recepty i na receptę mogą również powodować parestezje, w tym:
- nortriptyline (Pamelor)
- chlorpheniramine (Chlorphen SR, Chlor-Trimeton Allergy 12 Hour)
- difenhydramina (Benadryl Allergy Dye Free)
- beta-agoniści stosowani w astmie
- wysokie dawki kortykosteroidów, a następnie niższe dawki, aby je zredukować
Diagnozowanie łagodnego syndromu fascykulacji
Fascykulacja może być objawem kilku problemów zdrowotnych. Poważne zaburzenie nerwowo-mięśniowe zazwyczaj nie jest przyczyną. Innymi częstszymi przyczynami mogą być bezdech senny, nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy) i nieprawidłowy poziom wapnia i fosforu we krwi.
Mimo to, pekkulacje mogą być oznaką poważnie wyniszczających problemów nerwowo-mięśniowych. Z tego powodu lekarze mogą je ostrożnie ocenić.
Popularnym sposobem oceny drgań mięśni jest elektromiografia (EMG). Ten test pobudza nerw z małą ilością elektryczności. Następnie rejestruje reakcje mięśni.
Lekarze mogą również ocenić ogólny stan zdrowia i ryzyko związane z:
- badania krwi
- inne testy nerwów
- dokładne badanie neurologiczne, w tym testy siły mięśni
- szczegółowa historia zdrowia, w tym problemy psychiczne, fizyczne objawy stresu i problemy związane z jakością życia
Łagodne zaburzenie fascykulacji jest diagnozowane, gdy prążki są częstym, głównym objawem i nie ma żadnych innych oznak zaburzeń nerwowych lub mięśniowych lub innych schorzeń.
Leczenie łagodnego zespołu zespolonego
Nie ma leczenia w celu zmniejszenia łagodnych pekkulacji. Mogą rozwiązać samodzielnie, zwłaszcza jeśli wyzwalacz zostanie wykryty i wyeliminowany. Niektórzy ludzie odczuwają ulgę z lekami, które zmniejszają pobudliwość nerwów, w tym:
- karbamazepina (Tegretol)
- gabapentyna (Horizant, Neurontin)
- lamotrygina (Lamictal)
- pregabalin (Lyrica)
Czasami lekarze przepisują selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny, rodzaj leku stosowanego w leczeniu depresji i lęku. Pomocne może być także doradztwo.
Skurcze można złagodzić za pomocą ćwiczeń rozciągających i masażu. Jeśli skurcze są ciężkie i żadne inne leki nie pomagają, lekarze mogą zalecać leczenie immunosupresyjne prednizonem.
Lekarze mogą wypróbować inne metody leczenia poważnych skurczów mięśni, które zakłócają codzienne życie.
