Co to jest zaburzenie koordynacji rozwojowej?
Dzieci zwykle rozwijają zdolność do siedzenia, stania, chodzenia i mówienia w przewidywalnym wieku. Kiedy są spóźnieni w osiągnięciu tych kamieni milowych, może to być spowodowane problemem rozwojowym. Zaburzenia koordynacji rozwojowej (DCD) jest jednym z takich warunków.
DCD to brak koordynacji pomiędzy twoimi mentalnymi intencjami i twoją zdolnością do tego, by twoje ciało realizowało te intencje. Na przykład możesz pomyśleć: "Muszę zawiązać but". Jednak twój mózg nie wysyła prawidłowo instrukcji wiązania obuwia do rąk i stóp. Twój mózg wie, jak zawiązać buty, ale twoje ręce po prostu nie mogą wykonywać poleceń twojego mózgu. To samo dzieje się, gdy próbujesz biegać, skakać, pisać, zapinać koszulę i wiele innych zadań, które większość ludzi bierze za pewnik.
Ludzie z DCD na ogół mają normalną inteligencję. Jednak DCD jest czasem nazywane "niezdarnym zespołem dziecka" i może powodować, że inni ludzie myślą, że ludzie z tym stanem są nieudolni lub nieinteligentni, ponieważ nie mogą wykonywać podstawowych zadań. Ten stan można uznać za zaburzenie wieku dziecięcego, ale skutki DCD trwają w dorosłości.
Jakie są objawy zaburzenia koordynacji rozwojowej?
Objawy DCD mogą pojawić się wkrótce po urodzeniu. Noworodki mogą mieć problemy z uczeniem się ssania i połykania mleka. Maluchy mogą powoli nauczyć się przewracać, siadać, czołgać się, chodzić i rozmawiać.
W miarę, jak wchodzisz do szkoły, objawy choroby mogą być bardziej zauważalne. Objawy DCD mogą obejmować:
- niepewny spacer
- trudność schodzenia po schodach
- upuszczanie przedmiotów
- bieganie do innych
- częste potknięcia
- trudność w wiązaniu butów, zakładanie ubrań i inne czynności związane z samoobsługą
- trudności w wykonywaniu zajęć szkolnych, takich jak pisanie, kolorowanie i używanie nożyczek
Osoby z DCD mogą stać się przytomne i wycofać się z zajęć sportowych lub towarzyskich. Jednak ograniczone ćwiczenia mogą prowadzić do słabego napięcia mięśniowego i zwiększenia masy ciała. Utrzymanie zaangażowania społecznego i dobrej kondycji fizycznej jest niezbędne do przezwyciężenia wyzwań DCD.
Co powoduje zaburzenia koordynacji rozwojowej?
Przyczyny DCD nie są dobrze poznane, ale naukowcy uważają, że jest to wynikiem opóźnionego rozwoju mózgu. Ludzie z DCD na ogół nie mają żadnych innych problemów medycznych, które mogłyby wyjaśnić zaburzenie. W niektórych przypadkach DCD może wystąpić z innymi zaburzeniami, takimi jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej lub zaburzenia powodujące upośledzenie umysłowe. Warunki te nie są jednak powiązane.
Jak diagnozowane jest zaburzenie koordynacji rozwojowej?
DCD jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą być mylone z innymi chorobami. Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-V) wymienia cztery kryteria, które muszą być spełnione w przypadku diagnozy DCD:
- Dziecko wykazuje opóźnienia w osiągnięciu kamieni milowych.
- Stan ten znacząco zakłóca codzienne czynności życiowe i / lub wyniki w nauce.
- Objawy pojawiają się wcześnie w życiu dziecka.
- Trudności z umiejętnościami motorycznymi nie można lepiej tłumaczyć niepełnosprawnością intelektualną, zaburzeniami wzroku lub zaburzeniami mózgu.
Jak traktowane jest zaburzenie koordynacji rozwojowej?
DCD jest traktowany z długoterminowym programem edukacji, fizykoterapii, terapii zajęciowej i treningu umiejętności społecznych, aby pomóc Ci przystosować się do zaburzenia.
Wychowanie fizyczne może pomóc w rozwoju koordynacji, równowagi i lepszej komunikacji między mózgiem a ciałem. Sporty indywidualne, takie jak pływanie lub jazda na rowerze, mogą oferować lepsze możliwości budowania umiejętności motorycznych niż sporty drużynowe. Codzienne ćwiczenia są niezbędne, jeśli masz DCD, aby ćwiczyć ciało i mózg, aby współpracować i zmniejszyć ryzyko otyłości.
Terapia zajęciowa może pomóc w opanowaniu codziennych czynności. Terapeuci zajęciowi znają wiele technik pomagających ludziom wykonywać trudne zadania. Twój terapeuta zajęciowy może również współpracować z urzędnikami szkolnymi, aby zidentyfikować zmiany, które pomogą ci odnieść sukces w szkole, na przykład przy użyciu komputera zamiast pisania zadań ręcznych.
Czego można oczekiwać w dłuższej perspektywie?
Niestety, dzieci z DCD na ogół nadal doświadczają objawów jako dorośli. Właściwe szkolenie i edukacja w zakresie umiejętności motorycznych może pomóc w prowadzeniu normalnego i satysfakcjonującego życia. Twoja perspektywa zależy od tego, jak dobrze dostosujesz się do DCD i pokonasz jego ograniczenia.
