W jaki sposób testy krwi pomagają zdiagnozować SM?
Stwardnienie rozsiane (MS) to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego. Objawy różnią się w zależności od osoby. Problemy z widzeniem, równowagą, koordynacją i zmęczeniem należą do najczęstszych objawów.
Około 2,3 miliona osób na całym świecie cierpi na stwardnienie rozsiane. Nie ma amerykańskiego rejestru krajowego, ale szacuje się, że dotyczy on około 400 000 Amerykanów.
Badania krwi są często skutecznym sposobem na wyeliminowanie lub potwierdzenie innych diagnoz. Badania krwi mogą pomóc twojemu doktorowi wykluczyć warunki takie jak borelioza, która wywołuje niektóre z tych samych symptomów co stwardnienie rozsiane. To stawia twojego lekarza o krok bliżej do postawienia właściwej diagnozy.
Ponieważ objawy pojawiają się i ustępują, a nie ma jednego testu, który dostarczy rozstrzygającej diagnozy, może to zająć dużo czasu, aby zdiagnozować stwardnienie rozsiane. Nowy typ badania krwi wykazuje wiele obietnic, ale potrzeba więcej badań klinicznych.
Chociaż oczekiwanie może być frustrujące, każdy test pomoże wyeliminować lub potwierdzić inne potencjalne przyczyny objawów.
Wykluczyć warunki podobne do wyglądu
Wiele stanów powoduje objawy podobne do stwardnienia rozsianego. Wszystkie te powinny zostać zbadane. Niektóre, takie jak postępujący wieloogniskowy wirus leukoencefalopatii (PML) i guzy mózgu, można zidentyfikować za pomocą MRI.
Badania krwi mogą pomóc w dostarczeniu wskazówek innym mimikom MS, takim jak:
Borelioza
Mrowienie lub drętwienie rąk, nóg i stóp jest częstym objawem zarówno stwardnienia rozsianego, jak i boreliozy. Choroba z Lyme jest przenoszoną przez kleszcze infekcją, która może rozprzestrzenić się na centralny układ nerwowy. W przypadku choroby z Lyme prawdopodobnie wystąpi również wysypka skórna.
Chociaż nie jest to w 100% dokładny, enzymatyczny test immunoabsorpcyjny i testy krwi metodą Western-blot mogą wykryć obecność zakażenia boreliozą we krwi. Chociaż niektóre objawy są takie same, leczenie SM i boreliozy są różne. Borelioza we wczesnym stadium może być często leczona za pomocą doustnych antybiotyków.
Toczeń rumieniowaty układowy
Toczeń jest zapalną chorobą autoimmunologiczną, która może wpłynąć na twój centralny układ nerwowy. Objawy, które obejmują toczeń i stwardnienie rozsiane obejmują:
- drętwienie
- mrowienie
- zmęczenie
- Problemy ze wzrokiem
Podobnie jak MS, nie ma ani jednego testu na toczeń. Badanie krwi, które jest pozytywne dla przeciwciał przeciwjądrowych i innych przeciwciał może wskazywać na tocznia lub jakąś inną chorobę autoimmunologiczną, ale nie stwardnienie rozsiane. Leczenie tocznia zależy od twoich symptomów.
Choroba Devica
Neuromielitis optica, lepiej znany jako choroba Devica, jest rzadkim zaburzeniem immunologicznym, które jest uderzająco podobne do SM. Te dwa warunki mają wiele symptomów, w tym:
- niewyraźne lub utracone widzenie
- słabość
- drętwienie
- problemy z pęcherzem
- spastyczność
Test nazwany badaniem krwi NMO-IgG będzie negatywny u osób ze stwardnieniem rozsianym, ale pozytywny u 70 procent ludzi z chorobą Devica. Choroba Devica nie reaguje na te same leki modyfikujące przebieg choroby, jak MS. Może być leczony steroidami i innymi lekami hamującymi odporność.
Niedobory witamin
Niektóre niedobory witamin, takie jak brak witaminy B12, mogą powodować objawy przypominające stwardnienie rozsiane.
Demielinizacja, powszechna zarówno w niedoborze B-12 jak i MS, jest uszkodzeniem ochronnego pokrycia, które otacza włókna nerwowe w ośrodkowym układzie nerwowym. Objawy niedoboru witaminy B12 obejmują drętwienie i mrowienie w dłoniach i stopach, osłabienie i zmęczenie.
Niedobory miedzi, cynku i witaminy E mogą również powodować objawy neurologiczne.
Prosty test krwi może sprawdzić poziom niezbędnych witamin we krwi. Lekarz może przeprowadzić plan leczenia z suplementami i zmianami diety.
Inne testy diagnostyczne
Aby dojść do rozpoznania SM, lekarz musi znaleźć:
- uszkodzenie w dwóch różnych obszarach ośrodkowego układu nerwowego
- że obszary uszkodzeń rozwijają się w dwóch różnych punktach czasowych
- że wszystkie inne możliwe diagnozy są wykluczone
Zasadniczo do spełnienia kryteriów diagnozy potrzebna jest seria testów. Oprócz historii objawów i badań krwi lekarz może zlecić następujące badania.
MRI
MRI jest bezbolesny, nieinwazyjny i może generować szczegółowe obrazy. Wykonywany zarówno z barwnikiem kontrastowym, jak i bez niego, MRI może identyfikować zmiany w mózgu i rdzeniu kręgowym. Obrazy mogą pokazać, czy zmiany są stare, nowe czy aktualnie aktywne. Oprócz diagnozy MRI może pomóc w monitorowaniu postępów choroby.
Kran kręgosłupa
Chociaż nakłucie lędźwiowe nie może wykluczyć ani potwierdzić stwardnienia rozsianego, może pomóc w diagnozie. Płyn rdzeniowy jest uzyskiwany z igły wprowadzonej pomiędzy kościami w dolnej części kręgosłupa. U osób ze stwardnieniem rozsianym płyn mózgowo-rdzeniowy czasami zawiera podwyższony poziom przeciwciał IgG lub białek nazywanych pasmami oligoklonalnymi, które mogą być również spowodowane przez niektóre inne choroby. Około 5 do 10 procent osób ze stwardnieniem rozsianym nie ma zaburzeń płynu rdzeniowego.
Wizualne potencjały wywołane
Ten test polega na wpatrywaniu się w ekran z naprzemiennym wzorem szachownicy. Pomaga to ustalić, czy występują jakiekolwiek zaburzenia w ścieżkach nerwu wzrokowego.
Co dalej?
Po postawieniu diagnozy, następnym krokiem jest omówienie możliwości leczenia z lekarzem. Istnieje rosnąca lista leków modyfikujących chorobę, zaprojektowanych w celu zmniejszenia nawrotów i powolnego postępu choroby w nawracającym SM. Leki te nie wykazały działania progresywnych typów MS.
Te potężne leki muszą być konsekwentnie stosowane, aby były skuteczne i mogą powodować poważne skutki uboczne. Pamiętaj, aby omówić wady i zalety każdego z lekarzem. Inne objawy, takie jak zmęczenie, mogą być również leczone.
Twój lekarz może skierować cię do lokalnych zasobów, aby dowiedzieć się o stwardnieniu rozsianym. Pomocne może być dołączenie do grupy wsparcia MS, online lub osobiście.Chociaż doświadczenia wszystkich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym są różne, może pomóc w dzieleniu się doświadczeniami z innymi.
Nie ma lekarstwa na SM, więc zarządzanie to całe życie. Oprócz Twojego lekarza ogólnego, będziesz potrzebował również neurologa w zespole opieki zdrowotnej, aby ocenić objawy i monitorować postęp choroby.
Czasami SM może prowadzić do ciężkiej niepełnosprawności, ale większość ludzi nadal ma dobrą jakość życia i może oczekiwać normalnej długości życia.
