Zrozumienie osierdzia (Pericardial Sac)
Twoje serce otoczone jest dwuwarstwową błoną, zwaną osierdziem lub workiem osierdziowym. Ta membrana utrzymuje serce w jamie klatki piersiowej, ogranicza ekspansję serca, gdy zwiększa się objętość krwi i pomaga chronić serce. Wewnętrzna warstwa osierdzia jest przymocowana do mięśnia sercowego.
W worku osierdziowym występuje bardzo mała ilość płynu zwanego płynem osierdziowym. Ten płyn pomaga zmniejszyć tarcie między warstwami osierdziowymi. Pozwala również na płynny ruch serca, gdy bije.
Perikardiocenteza, znana również jako kaniówka osierdziowa, jest testem służącym do diagnozowania problemów związanych z osierdzeniem.
Czym jest Pericardiocentesis?
Perikardiocenteza jest procedurą inwazyjną. Używa igły i cewnika, aby uzyskać płyn z osierdzia. Płyn można następnie wysłać do laboratorium w celu zbadania mikroskopowego pod kątem nieprawidłowych komórek.
Ten test jest często używany do diagnozowania infekcji, raka lub przyczyny dodatkowego płynu otaczającego twoje serce. Procedurę można również zastosować w celu złagodzenia objawów, takich jak duszność.
Kiedy w osierdziu jest uwięziona zbyt duża ilość płynu, nazywane jest to wysiękem osierdziowym. Może to uniemożliwić normalne pompowanie serca, ponieważ dodatkowy płyn powoduje kompresję. Wysięk osierdziowy może prowadzić do stanu zagrażającego życiu zwanego tamponadą sercową. W tym stanie, twoje serce staje się zbyt skompresowane, aby mogło normalnie funkcjonować. Tamponada serca jest zagrażająca życiu i musi być natychmiast leczona.
Przyczyny wyniszczenia osierdziowego
Istnieje wiele przyczyn gromadzenia się płynu w osierdziu, w tym:
- niewydolność nerek
- niedoczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy
- radioterapia nowotworów
- HIV / AIDS
- leki takie jak hydrarazyna z nadciśnieniem, izoniazyd (Nydrazid) na gruźlicę i fenytoina (dilantyna) w przypadku napadów
- piercing lub tępy uraz w pobliżu serca
- nowotwór serca lub osierdzia lub rak przerzutowy z innych narządów
- choroby autoimmunologiczne, takie jak układowy toczeń rumieniowaty i reumatoidalne zapalenie stawów
- infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze lub pasożytnicze
- zastoinowa niewydolność serca
- pęknięcie tętniaka komorowego
Jak przygotować się do Pericardiocentesis?
Ta procedura zostanie przeprowadzona w szpitalu. Należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i suplementach, należy zapytać lekarza, czy należy wyregulować leki w dniu zabiegu, i poinformować lekarza o cukrzycy. Zwykle nie będzie ci wolno jeść ani pić przez sześć godzin przed wizytą.
Po zabiegu będziesz mógł wrócić do domu, ale będziesz potrzebował kogoś, kto zaprowadzi cię do domu.
Czego mogę się spodziewać podczas procedury?
Perikardiocentezę zwykle wykonuje się w oddziale intensywnej opieki medycznej lub oddziale kardiologii w szpitalu, ale można to zrobić przy łóżku chorego lub w oddziale ratunkowym, jeśli wystąpi wysięk osierdziowy.
Zostaniesz poproszony, aby położyć się na stole do badań i ustawić pod kątem 60 stopni. Rozpocznie się leczenie IV, w celu uzyskania płynów lub leków na wypadek poważnego spadku ciśnienia krwi lub spowolnienia bicia serca podczas zabiegu. Skóra poniżej i wokół mostka zostanie oczyszczona i zostanie zastosowany lokalny środek znieczulający. Możesz również otrzymać środek uspokajający, ale pozostaniesz przytomny do zabiegu.
Następnie igłę wprowadza się do worka osierdziowego. Podczas wkłuwania igły może pojawić się pewien nacisk. Prowadzi go echokardiogram, co daje lekarzowi ruchomy obraz serca, podobny do ultrasonografii. Pomoże to również w monitorowaniu drenażu płynów. Po prawidłowym umieszczeniu igły lekarz zastąpi ją bardzo cienką rurką zwaną cewnikiem. Sama procedura trwa od 20 do 60 minut.
Cewnik następnie pozostaje w miejscu, aby umożliwić przepływ płynu przez niego do pojemnika, czasami przez kilka godzin. Po spuszczeniu płynu cewnik zostaje usunięty.
W zależności od instytucji, lekarza, twojego spojrzenia i przyczyny wysięku, może być konieczne bardziej inwazyjne drenaż chirurgiczny niż perikardiocenteza igłowa.
Czy są jakieś możliwe efekty uboczne?
Podobnie jak w przypadku każdej inwazyjnej procedury, istnieje ryzyko wystąpienia perikardiocentezy. Lekarz przepisze wszystkie rodzaje ryzyka i podpisze formularz zgody przed zabiegiem.
Możliwe ryzyko to:
- atak serca
- zapadnięte płuco
- nienormalny rytm serca
- krwawienie
- infekcja
- przebicie mięśnia sercowego
Po zabiegu miejsce cewnika powinno być regularnie sprawdzane pod kątem jakichkolwiek oznak infekcji. Ciśnienie krwi i tętno będą monitorowane po zabiegu, a lekarz zdecyduje, kiedy odesłać cię do domu. Jeśli otrzymałeś środek uspokajający, ktoś będzie musiał Cię odwieźć do domu, ponieważ nie będziesz mógł prowadzić bezpośrednio po zabiegu.
Testowanie płynu
Jeśli spuszczony płyn musi zostać przetestowany pod kątem infekcji lub raka, lekarz prześle go do laboratorium. Jeśli płyn wykazuje oznaki infekcji, infekcja może być spowodowana zaburzeniem autoimmunologicznym, niedoczynnością tarczycy, gorączką reumatyczną, immunosupresantami, promieniowaniem klatki piersiowej, rakiem lub niewydolnością nerek. Czasami przyczyna infekcji jest nieznana, a osierdzie ulega zapaleniu bez wyraźnego powodu. Nazywa się to idiopatycznym zapaleniem osierdzia.
U niektórych osób, szczególnie z zaawansowanym rakiem, płyn może nadal narastać w osierdziu. Cewnik można umieścić na miejscu, aby zapewnić ciągły drenaż i zapobiec powtórnemu zabiegowi perikardiocentezy. Czasami zabieg chirurgiczny, nazywany stwardnieniem osierdzia, jest konieczny, aby zamknąć przestrzeń wokół serca, tak aby płyn nie gromadził się w worku otaczającym twoje serce.
Co oznaczają nieprawidłowe wyniki?
Jeśli w płynie znajdą się nieprawidłowe wyniki, lekarz może ustalić przyczynę gromadzenia się płynu. Porozmawiaj z lekarzem o tym, jakie są twoje wyniki i czy istnieje prawdopodobieństwo, że płyn wróci. Mogą omówić z tobą opcje leczenia.
