Co to jest zastoinowa niewydolność serca?
Zastoinowa niewydolność serca (CHF) to stan, w którym mięśnie serca nie są już w stanie skutecznie pompować krwi. Jest to stan długoterminowy, który z biegiem czasu staje się coraz gorszy. Często jest to po prostu określane jako niewydolność serca, chociaż CHF jest specyficzne dla stadium stanu, w którym płyn gromadzi się wokół serca. To powoduje presję i powoduje niewłaściwe pompowanie.
Prognozy na każdym etapie
Istnieją cztery etapy lub klasy CHF, a każda z nich opiera się na nasileniu objawów.
Zostaniesz zgrupowany w klasie 1, jeśli odkryjesz słabość w swoim sercu, ale nie jesteś jeszcze symptomatyczny. Klasa 2 odnosi się do tych, którzy są w dużej mierze dobrze, ale muszą unikać ciężkich obciążeń.
W przypadku CHF klasy 3 Twoje codzienne czynności są ograniczone z powodu stanu. Osoby z klasy 4 mają poważne objawy, nawet gdy są całkowicie wypoczęte.
Objawy CHF różnią się w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Są to:
- duszność
- ból w klatce piersiowej
- płyn w stopach, kostkach lub nogach
- wzdęcia
- nudności
- ból brzucha
- zmęczenie
CHF jest zwykle powodowany przez podstawowy stan. W zależności od tego, co jest dla Ciebie i czy masz niewydolność serca prawego lub lewego, możesz doświadczyć tylko niektórych lub wszystkich tych objawów.
Rokowanie dla CHF różni się znacznie między ludźmi, ponieważ istnieje wiele różnych czynników, które przyczyniają się do prognozy indywidualnej.
Jednak w dużej mierze, jeśli CHF zostanie wykryty na wcześniejszych etapach i jest właściwie zarządzany, wtedy możesz spodziewać się znacznie lepszych prognoz, niż gdyby odkryto go dużo później. Niektóre osoby, których CHF zostanie wykryta wcześnie i będą traktowane szybko i skutecznie, mogą mieć nadzieję na osiągnięcie normalnej długości życia.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) około połowa osób z rozpoznaniem CHF przetrwa ponad pięć lat.
Rokowanie w różnym wieku
Od wielu lat jest to powszechnie akceptowana opinia kliniczna, że młodsi chorzy, u których zdiagnozowano CHF, mają lepszą prognozę niż osoby starsze. Istnieją pewne dowody na poparcie tej teorii.
Osoby w podeszłym wieku z zaawansowaną CHF mają trudniejsze rokowanie. W takich przypadkach rzadziej jest żyć dłużej niż rok po postawieniu diagnozy. Może to być również spowodowane tym, że procedury inwazyjne, które pomogą rozwiązać problem, nie są wiarygodne w określonym wieku.
Opcje leczenia
Pomocne może być zmniejszenie ilości płynów w ciele, tak aby serce nie musiało pracować tak ciężko, aby przepuścić krew. Lekarze mogą zalecić ograniczenie płynów i zmniejszyć spożycie soli, aby pomóc w tym. Mogą również przepisać leki moczopędne (tabletki na bazie wody). Powszechnie stosowane leki moczopędne obejmują bumetanid, furosemid i hydrochlorotiazyd.
Dostępne są również leki, które mogą pomóc sercu w bardziej skutecznym pompowaniu krwi, a zatem zwiększają długoterminowe przeżycie. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) i blokery receptora angiotensyny (ARB) są najczęściej stosowanymi w tym celu lekami. Można je stosować w połączeniu z innymi lekami.
Beta-adrenolityki można również stosować do kontrolowania częstości akcji serca i zwiększenia zdolności serca do pompowania krwi.
Dla osób z końcową niewydolnością serca możliwe jest wszczepienie pompy, która pomaga zwiększyć zdolność serca do ściśnięcia. Nazywa się to urządzeniem wspomaganym lewostronnie (LVAD).
U niektórych osób z CHF może być również możliwe przeszczepienie serca. Wiele starszych osób nie jest uważanych za odpowiednich do przeszczepu. W takich przypadkach LVAD może zaoferować trwałe rozwiązanie.
Życie z zastoinową niewydolnością serca
Istnieje wiele zmian w stylu życia, które może spowodować osoba z CHF, która pomaga spowolnić postęp choroby.
Dieta
Sód powoduje zatrzymanie płynów w tkankach organizmu. Dieta o niskiej zawartości sodu jest często zalecana dla osób z CHF. Wskazane jest również, aby poważnie ograniczyć spożycie alkoholu, ponieważ może to wpłynąć na osłabienie mięśni serca.
Ćwiczenie
Udowodniono, że ćwiczenia aerobowe poprawiają ogólną zdolność serca do funkcjonowania, zapewniając w ten sposób lepszą jakość życia i potencjalnie zwiększając oczekiwaną długość życia. Zaplanuj ćwiczenia fizyczne przy pomocy pracowników służby zdrowia, aby ćwiczenia mogły być dostosowane do twoich indywidualnych potrzeb i poziomu tolerancji.
Ograniczenie płynów
Osoby z CHF często zaleca się regulować ich spożycie płynów, ponieważ ma to wpływ na ogólny płyn zatrzymany w organizmie. Ludzie przyjmujący leki moczopędne w celu wyeliminowania nadmiaru płynu mogą przeciwdziałać skutkom tego leku, jeśli spożywają zbyt dużo płynów. Osobom z bardziej zaawansowanymi przypadkami CHF zaleca się zazwyczaj ograniczenie całkowitego spożycia płynów do 2 kwart.
Monitorowanie wagi
Zwiększenie masy ciała jest wczesnym objawem gromadzenia się płynu. Dlatego ważne jest, aby osoby z CHF dokładnie monitorowały swoją wagę. Jeśli masz 2-3 kilogramy w ciągu tylu dni, skontaktuj się z lekarzem. Mogą chcieć zwiększyć dawkę diuretyków, aby kontrolować gromadzenie się płynu, zanim stanie się on bardziej poważny.
Na wynos
Perspektywy dla CHF są niezwykle zmienne. W dużym stopniu zależy to od tego, na jakim etapie jesteś, a także od tego, czy masz inne schorzenia. Młodsi ludzie mogą również mieć bardziej obiecującą perspektywę. Stan ten można znacznie poprawić dzięki zmianom stylu życia, przyjmowaniu leków i operacji. Skonsultuj się z lekarzem, aby ustalić, jaki jest najlepszy dla Ciebie plan leczenia.
