Przegląd
Tygodnie 28 do 40 przynoszą przybycie trzeciego trymestru. Ten ekscytujący czas jest zdecydowanie domowym okresem dla przyszłych matek, ale jest to również czas, kiedy mogą wystąpić komplikacje. Tak jak dwa pierwsze trymestry mogą przynieść własne wyzwania, tak samo trzecie.
Opieka prenatalna jest szczególnie ważna w trzecim trymestrze ciąży, ponieważ rodzaje powikłań, które mogą pojawić się w tym czasie, są łatwiejsze do opanowania, jeśli zostaną wcześnie wykryte. Najprawdopodobniej zaczniesz odwiedzać położnika co drugi tydzień od 28 do 36 tygodni, a następnie raz w tygodniu, dopóki nie pojawi się maluch.
Czym jest cukrzyca ciążowa?
Według American Diabetes Association aż 9,2 procent ciężarnych kobiet cierpi na cukrzycę ciążową. Cukrzyca ciążowa występuje, ponieważ zmiany hormonalne w ciąży utrudniają organizmowi efektywne stosowanie insuliny. Kiedy insulina nie może wykonać swojego zadania polegającego na obniżeniu poziomu cukru we krwi do normalnego poziomu, wynikiem jest nienormalnie wysoki poziom glukozy (poziom cukru we krwi).
Większość kobiet nie ma żadnych objawów. Chociaż ten stan nie jest zwykle niebezpieczny dla matki, stwarza kilka problemów dla płodu. W szczególności makrosomia (nadmierny wzrost) płodu może zwiększać prawdopodobieństwo cesarskiego cięcia i ryzyko urazów porodowych. Kiedy poziom glukozy jest dobrze kontrolowany, makrosomia jest mniej prawdopodobna.
Na początku trzeciego trymestru (między 24 a 28 tygodniem) wszystkie kobiety powinny zostać przebadane na cukrzycę ciążową. Podczas testu tolerancji glukozy (znanego również jako test przesiewowy glukozy przesiewowej), będziesz spożywać napój zawierający pewną ilość glukozy (cukru). W określonym czasie później lekarz sprawdzi poziom cukru we krwi.
W przypadku doustnego testu tolerancji glukozy należy pościć przez co najmniej osiem godzin, a następnie podać 100 miligramów glukozy, a następnie sprawdzić poziom cukru we krwi. Poziomy te będą mierzone w jedną, dwie i trzy godziny po wypiciu glukozy.
Typowe oczekiwane wartości to:
- po poszczeniu jest niższa niż: 95 miligramów na decylitr (mg / dL)
- po godzinie jest mniejsza niż: 180 mg / dL
- po dwóch godzinach jest niższa niż: 155 mg / dL
- po trzech godzinach jest niższa niż: 140 mg / dL
Jeśli dwa z trzech wyników są zbyt wysokie, kobieta prawdopodobnie cierpi na cukrzycę ciążową.
Leczenie
Cukrzycę ciążową można w niektórych przypadkach leczyć dietą, zmianami stylu życia i lekami. Lekarz zaleci zmiany w diecie, takie jak zmniejszenie spożycia węglowodanów i zwiększenie liczby owoców i warzyw. Pomocne może być także ćwiczenie o niskim wpływie. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać insulinę.
Dobrą wiadomością jest to, że cukrzyca ciążowa ustępuje zwykle w okresie poporodowym. Jednak kobieta, która cierpi na cukrzycę ciążową, ma większe ryzyko zachorowania na cukrzycę w późniejszym okresie życia niż kobieta, która nie choruje na cukrzycę ciążową.
Stan ten może również wpłynąć na szanse zajścia w ciążę ponownie. Lekarz prawdopodobnie zaleci sprawdzenie poziomu cukru we krwi kobiety, aby upewnić się, że są pod kontrolą, zanim spróbuje mieć kolejne dziecko.
Czym jest stan przedrzucawkowy?
Stan przedrzucawkowy jest poważnym stanem, który sprawia, że regularne wizyty prenatalne są jeszcze ważniejsze. Stan ten zwykle występuje po 20 tygodniach ciąży i może powodować poważne komplikacje u matki i dziecka.
Według Fundacji Preeclampsia od 5 do 8 procent kobiet doświadcza tego stanu. Nastolatkowie, kobiety w wieku 35 lat i starsze oraz kobiety w ciąży z ich pierwszym dzieckiem są bardziej zagrożone.
Objawy
Objawy tego stanu to wysokie ciśnienie krwi, białko w moczu i obrzęk rąk i stóp.
Wizyty w okresie prenatalnym są niezbędne, ponieważ testy wykonane podczas tych wizyt mogą wykryć takie objawy, jak wysokie ciśnienie krwi i zwiększone stężenie białka w moczu. Nieleczony stan przedrzucawkowy może prowadzić do rzucawki (drgawek), niewydolności nerek i rzadko do zgonu u matki i płodu.
Pierwszym sygnałem, który zazwyczaj widzi lekarz, jest wysokie ciśnienie krwi podczas rutynowej wizyty prenatalnej. Również białko może być wykrywane w moczu podczas badania moczu. Niektóre kobiety mogą uzyskać większą wagę niż się spodziewano. Inni doświadczają bólów głowy, zmian widzenia i górnego bólu brzucha.
Kobiety nigdy nie powinny ignorować objawów stanu przedrzucawkowego.
W przypadku nagłego obrzęku stóp, nóg, dłoni lub twarzy należy szukać pomocy medycznej w nagłych wypadkach. Inne objawy nagłe obejmują:
- ból głowy, który nie znika z lekami
- utrata wzroku
- "Mętów" w twojej wizji
- silny ból po prawej stronie lub w okolicy brzucha
- łatwe siniaczenie
Te objawy mogą sugerować ciężki stan przedrzucawkowy.
Badania krwi, takie jak testy czynności wątroby i nerek oraz testy krzepnięcia krwi, mogą potwierdzić diagnozę i wykryć ciężką chorobę.
Leczenie
Sposób, w jaki twój lekarz leczy stan przedrzucawkowy, zależy od jego nasilenia oraz od tego, jak długo jesteś w ciąży. Dostarczenie dziecka może być konieczne, aby chronić Ciebie i Twoje maleństwo. Lekarz omówi z tobą kilka kwestii:
- Jeśli twoje dziecko jest w terminie (39 tygodni lub więcej) lub wcześniactwo (37 do 39 tygodni)Twój lekarz może zalecić wywołanie porodu. Na tym etapie ryzyko dla Ciebie i Twojego dziecka często przewyższa korzyści wynikające z kontynuowania ciąży.
- Jeśli twoje dziecko ma 34 do 37 tygodniTwój lekarz rozważy, jak ciężki jest twój stan. Twój lekarz będzie dokładnie monitorował twoją krew i mocz, aby upewnić się, że twój stan się nie pogorszy. Jeśli tak, lekarz może dostarczyć dziecko.
- Jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 34 tygodnieprawdopodobnie zażyjesz leki, aby przyspieszyć rozwój płuc dziecka. Być może będziesz musiał pozostać w szpitalu na obserwację i kontrolować ciśnienie krwi, dopóki dziecko nie będzie na tyle duże, by je dostarczyć.
Stan przedrzucawkowy zwykle znika po porodzie. Jednak czasami leki na ciśnienie krwi są przepisywane przez krótki czas po porodzie. Leki moczopędne mogą być przepisywane w leczeniu obrzęku płuc (płynu w płucach). Siarczan magnezu podawany przed, w trakcie i po dostawie może pomóc w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia napadów padaczkowych.
Według Kliniki Mayo, jeśli masz stan przedrzucawkowy, jesteś w większym ryzyku dla stanu z przyszłymi ciążami. Zawsze należy porozmawiać z lekarzem o tym, jak obniżyć ryzyko.
Przyczyna i zapobieganie
Pomimo wieloletnich badań naukowych, prawdziwa przyczyna stanu przedrzucawkowego nie jest znana ani nie ma skutecznej profilaktyki. Leczenie jest znane od wielu dziesięcioleci, a jest to poród dziecka. Terminowa diagnoza i poród to najlepszy sposób na uniknięcie poważnych problemów dla matki i dziecka.
Czym jest poród przedwczesny?
Według American College of Obstetricians i Gynecologists, poród przedwczesny występuje wtedy, gdy zaczynasz mieć skurcze, które powodują zmiany szyjki macicy przed 37 tygodniami ciąży.
Niektóre kobiety są bardziej narażone na poród przedwczesny, w tym te, które:
- są w ciąży z wielokrotnościami (bliźniaki lub więcej)
- mieć infekcję worka owodniowego (zapalenie błon płodowych)
- mieć nadmiar płynu owodniowego (wielowodzie)
- poprzednio urodziły się przedwcześnie
Objawy
Objawy przedwczesnego porodu mogą być subtelne. Przyszła mama może je pominąć w ramach ciąży. Objawy obejmują:
- biegunka
- częste oddawanie moczu
- ból dolnej części pleców
- ucisk w dolnej części brzucha
- upławy
- ciśnienie pochwy
Oczywiście niektóre kobiety mogą doświadczać bardziej nasilonych objawów związanych z pracą. Należą do nich regularne, bolesne skurcze, wyciek płynu z pochwy lub krwawienie z pochwy.
Leczenie
Niemowlęta urodzone przedwcześnie są zagrożone problemami zdrowotnymi, ponieważ ich ciała nie miały czasu na pełny rozwój. Jednym z największych problemów jest rozwój płuc, ponieważ płuca rozwijają się dobrze w trzecim trymestrze. Im młodsze jest dziecko, tym większe możliwe komplikacje.
Lekarze nie znają dokładnej przyczyny przedwczesnego porodu. Jednak ważne jest, abyś otrzymywał opiekę tak szybko, jak to możliwe. Czasami leki takie jak siarczan magnezu mogą pomóc w powstrzymaniu przedwczesnych porodów i opóźnić poród. Każdego dnia Twoja ciąża jest przedłużona zwiększa szanse na zdrowe dziecko.
Lekarze często dają leki na steroidy matkom, których poród przedwczesny zaczyna się przed 34 tygodniami. Pomaga to w dojrzewaniu płuc dziecka i zmniejsza nasilenie choroby płuc, jeśli nie można powstrzymać porodu. Ten lek ma szczytowy efekt w ciągu dwóch dni, więc najlepiej zapobiegać porodowi przez co najmniej dwa dni, jeśli to możliwe.
Wszystkie kobiety z przedwczesnym porodem, które nie były badane na obecność paciorkowców grupy B, powinny otrzymać antybiotyki (penicylina G, ampicylina lub alternatywa dla osób uczulonych na penicylinę) do porodu.
Jeśli poród przedwczesny zaczyna się po 36 tygodniach, dziecko jest zwykle dostarczane, ponieważ ryzyko choroby płuc z wcześniactwa jest bardzo niskie.
Przedwczesne pęknięcie błon (PPROM)
Rozerwanie błon jest normalną częścią porodu. To termin medyczny mówi, że "woda się zepsuła". Oznacza to, że worek owodniowy otaczający dziecko pękł, umożliwiając wypłynięcie płynu owodniowego.
Podczas gdy normalne jest pęknięcie worka podczas porodu, jeśli dzieje się to zbyt wcześnie, może to spowodować poważne komplikacje. Nazywa się to przedwczesnym pęknięciem błon płodowych (PPROM).
Chociaż przyczyna PPROM nie zawsze jest jasna, czasami przyczyną jest infekcja błony owodniowej, a inne czynniki, takie jak genetyka, wchodzą w grę.
Leczenie
Leczenie PPROM jest różne. Kobiety są często hospitalizowane i otrzymują antybiotyki, sterydy i leki, które powstrzymują poród (tocolytics). Kiedy PPROM występuje po 34 tygodniach lub dłużej, niektórzy lekarze zalecają poród. W tym czasie ryzyko przedwczesnego porodu jest mniejsze niż ryzyko infekcji. Jeśli występują oznaki infekcji, należy wywołać poród, aby uniknąć poważnych komplikacji.
Według Amerykańskiego Lekarza Rodzinnego, kobiety, które doświadczają PPROM przed 24 tygodniem ciąży zwykle dostarczają swoje dzieci w ciągu tygodnia od pęknięcia błony. Czasami kobieta z PPROM doświadcza ponownego uszczelnienia błon. W tych rzadkich przypadkach kobieta może kontynuować ciążę w najbliższym czasie, choć nadal jest pod ścisłą obserwacją.
Ryzyko wcześniactwa maleje znacząco wraz z zbliżaniem się płodu. Jeśli PPROM występuje w zakresie od 32 do 34 tygodni, a pozostały płyn owodniowy pokazuje, że płuca płodu wystarczająco się dojrzały, niektórzy lekarze indukują poród.
Dzięki ulepszonej opiece pielęgniarskiej w intensywnej opiece wiele wcześniaków urodzonych w trzecim trymestrze ciąży (po 28 tygodniach) radzi sobie bardzo dobrze.
Problemy z łożyskiem (previa i abruption)
Krwawienie w trzecim trymestrze może mieć kilka przyczyn. Bardziej poważne przyczyny to przedwczesne łożysko i odrywanie łożyska.
Łożyska previa
Łożysko to narząd, który odżywia dziecko w czasie ciąży. Zwykle łożysko dostarczane jest po dziecku. Jednak kobiety z łożyskiem przednią mają łożysko, które jest pierwsze i blokuje otwarcie szyjki macicy.
Lekarze nie znają dokładnej przyczyny tego stanu. Kobiety, które przeszły cesarskie cięcie lub operację macicy, są bardziej zagrożone. Kobiety, które palą lub mają większe niż normalne łożysko, również są bardziej zagrożone.
Przednie łożyska zwiększają ryzyko krwawienia przed i podczas porodu. Może to zagrażać życiu.
Najczęstszym objawem przedawkowania łożyska jest jaskrawoczerwone, nagłe, obfite i bezbolesne krwawienie z pochwy, które zwykle występuje po 28. tygodniu ciąży. Lekarze zwykle używają ultradźwięków do identyfikacji łożysk previa.
Leczenie zależy od tego, czy płód jest przedwczesny i czy nie ma krwawienia. Jeśli poród jest nie do powstrzymania, dziecko jest w niebezpieczeństwie lub istnieje zagrażający życiu krwotok, natychmiastowe cięcie cesarskie jest wskazane bez względu na wiek płodu.
Jeśli krwawienie ustanie lub nie jest zbyt ciężkie, często można uniknąć porodu. Pozwala to na wydłużenie płodu, jeśli płód jest krótkotrwały. Lekarz zazwyczaj zaleca cesarskie cięcie.
Dzięki nowoczesnej opiece położniczej, diagnostyce ultrasonograficznej i dostępności transfuzji krwi, w razie potrzeby, kobiety z łożyskiem przednio-płodowym i ich niemowlętami zwykle radzą sobie dobrze.
Oderwanie łożyska
Oderwanie łożyska jest rzadkim stanem, w którym łożysko oddziela się od macicy przed porodem. Według UpToDate, oderwanie łożyska występuje w około 1 procent ciąż. Oderwanie łożyska może spowodować śmierć płodu i spowodować poważne krwawienie i wstrząs u matki.
Czynniki ryzyka związane z przerwaniem łożyska to:
- zaawansowany wiek matki
- używanie kokainy
- cukrzyca
- ciężkie spożywanie alkoholu
- wysokie ciśnienie krwi
- ciąża z wielokrotnościami
- przedwczesne przedwczesne pęknięcie błon
- wcześniejsze ciąże
- krótki pępowinowy
- palenie
- uraz żołądka
- Rozciąganie macicy z powodu nadmiaru płynu owodniowego
Oderwanie łożyska nie zawsze powoduje objawy. Ale niektóre kobiety doświadczają ciężkiego krwawienia z pochwy, silnego bólu żołądka i silnych skurczy.
Lekarz może ocenić objawy kobiety i bicie serca dziecka, aby zidentyfikować potencjalne zagrożenie dla płodu. W wielu przypadkach konieczne jest szybkie cesarskie cięcie. Jeśli kobieta straci nadmiar krwi, może również potrzebować transfuzji krwi.
Rozwiązania dla partnerów zdrowotnych
Uzyskaj odpowiedzi od lekarza w ciągu kilku minut
Masz pytania medyczne? Połącz się z doświadczonym lekarzem z certyfikatem zarządu online lub telefonicznie. Pediatrzy i inni specjaliści są dostępni 24/7.
Ograniczenie wzrostu wewnątrzmacicznego (IUGR)
Czasami dziecko nie będzie rosło tak bardzo, jak się tego oczekuje na pewnym etapie ciąży kobiety. Jest to tak zwane wewnątrzmaciczne ograniczenie wzrostu (IUGR). Nie wszystkie małe dzieci mają IUGR - czasami ich rozmiar można przypisać mniejszym rozmiarom ich rodziców.
IUGR może powodować symetryczny lub asymetryczny wzrost. Dzieci z asymetrycznym wzrostem często mają głowę o normalnej wielkości i ciało o mniejszej wielkości.
Czynnikami matczynymi, które mogą prowadzić do IUGR, są:
- niedokrwistość
- przewlekła choroba nerek
- łożysko previa
- zawał łożyska
- ciężka cukrzyca
- ciężkie niedożywienie
Płody z IUGR mogą być mniej zdolne do tolerowania stresu związanego z porodem niż niemowlęta o normalnej wielkości. Dzieci z IUGR mają również tendencję do mniejszej ilości tkanki tłuszczowej i mają więcej problemów z utrzymaniem temperatury ciała i poziomu glukozy (cukru we krwi) po porodzie.
Jeśli podejrzewa się problemy ze wzrostem, lekarz może użyć ultradźwięków do pomiaru płodu i obliczyć szacunkową masę płodu. Szacunek można porównać z zakresem normalnych mas dla płodów w podobnym wieku. Aby ustalić, czy płód jest mały dla wieku ciążowego lub ograniczonego wzrostu, serię ultradźwięków wykonuje się w czasie, aby udokumentować przyrost masy ciała lub jej brak.
Wyspecjalizowany pomiar ultrasonograficzny krwi pępowinowej może również określać IUGR. Amniopunkcja może być wykorzystana do sprawdzenia problemów chromosomowych lub infekcji. Monitorowanie wzoru serca płodu i pomiar płynu owodniowego są powszechne.
Jeśli dziecko przestaje rosnąć w macicy, lekarz może zalecić indukcję lub cesarię. Na szczęście większość dzieci z niedoborem wzrostu rozwija się normalnie po urodzeniu. Oni mają tendencję do nadrobienia wzrostu o dwa lata.
Ciąża po terminie
Według UpToDate około 10 procent kobiet dostarcza po 42 tygodniach. Lekarze rozważają to po terminie lub po upływie terminu. Przyczyna ciąży po okresie ciąży jest niejasna, chociaż podejrzewa się czynniki hormonalne i dziedziczne.
Czasami data zalegania kobiety nie jest obliczana poprawnie. Niektóre kobiety mają nieregularne lub długie cykle menstruacyjne, które sprawiają, że owulacja jest trudniejsza do przewidzenia. Na początku ciąży USG może pomóc w potwierdzeniu lub skorygowaniu terminu.
Ciąża po porodzie nie jest ogólnie szkodliwa dla zdrowia matki. Troska dotyczy płodu. Łożysko to organ, który jest przeznaczony do pracy przez około 40 tygodni. Zapewnia tlen i odżywianie dla rosnącego płodu.
Po 41 tygodniach ciąży łożysko jest mało prawdopodobne, aby działało dobrze, a to może spowodować zmniejszenie płynu owodniowego wokół płodu (małowodzie). Ten stan może powodować kompresję pępowiny i zmniejszać dostarczanie tlenu do płodu. Może to być odzwierciedlone na płodowym monitorze serca we wzorcu zwanym późnym spowolnieniem. Istnieje ryzyko nagłej śmierci płodu, gdy ciąża jest po terminie.
Gdy kobieta osiąga 41 tygodni ciąży, zwykle ma monitorowanie rytmu serca płodu i pomiar płynu owodniowego. Jeśli badanie wykazuje niski poziom płynu lub nieprawidłowe wzorce tętna płodu, indukowana jest poród. W przeciwnym razie spontaniczna praca jest oczekiwana do nie więcej niż 42 do 43 tygodni, po czym jest indukowana.
Zespół aspiracji Mecona
Drugim ryzykiem jest smółka. Meconium to ruch jelitowy płodu. Jest bardziej powszechne, gdy ciąża jest po terminie. Większość płodów, które mają ruch jelitowy wewnątrz macicy, nie ma żadnych problemów.
Jednak zestresowany płód może wdychać smółkę, powodując bardzo poważne zapalenie płuc i, rzadko, śmierć. Z tych powodów lekarze pracują nad oczyszczeniem dróg oddechowych dziecka tak bardzo, jak to możliwe, jeśli płyn owodniowy dziecka jest zaplamiony smółką.
Malprezentacja (zamki, poprzeczne kłamstwo)
Kiedy kobieta zbliża się do dziewiątego miesiąca ciąży, płód zazwyczaj osadza się w pozycji zagłębionej w macicy. Jest to znane jako prezentacja wierzchołków lub głowic.
Według American College of Obstetricians i Gynecologists (ACOG), płód będzie na dole lub stóp pierwszy (znany jako prezentacja zamka) w około 3 do 4 procent ciąży w pełnym wymiarze godzin.
Czasami płód będzie leżał na boku (prezentacja poprzeczna).
Najbezpieczniejszym sposobem urodzenia się dziecka jest pierwsza głowa lub prezentacja wierzchołka. Jeśli płód jest zamaskowany lub poprzeczny, najlepszym sposobem uniknięcia problemów z porodem i zapobieganiem cesarskim cięciem jest próba obrócenia (lub uniesienia) prezentacji płodu na wierzchołek (głową w dół). Jest to znane jako zewnętrzna wersja głowicowa. Zwykle próbuje się od 37 do 38 tygodni, jeśli znana jest nieprawidłowość.
Zewnętrzna wersja głowy przypomina nieco mocny masaż brzucha i może być niewygodna. Zwykle jest to bezpieczna procedura, ale niektóre rzadkie powikłania obejmują przerwanie łożyska i problemy z płodem, wymagające awaryjnego cięcia cesarskiego.
Jeśli płód zostanie skutecznie odwrócony, można oczekiwać spontanicznej pracy lub można wywołać poród. Jeśli się to nie uda, niektórzy lekarze czekają tydzień i próbują ponownie. W przypadku niepowodzenia po ponownych próbach, ty i twój lekarz zadecydujecie o najlepszym rodzaju porodu, pochwy lub cesarskiego cięcia.
Pomiar kości kanału rodnego matki i USG w celu oszacowania masy ciała płodu często uzyskuje się w ramach przygotowań do porodu pochwowego. Płody poprzeczne są dostarczane przez cesarskie cięcie.
