Przegląd
Niektórzy badacze twierdzą, że terapia testosteronem może zwiększać ryzyko raka prostaty, ale potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć związek.
Testosteron jest męskim hormonem płciowym zwanym androgenem. Jest produkowany w męskich jądrach. Ciała kobiet produkują także testosteron, ale w mniejszych ilościach.
U mężczyzn testosteron pomaga utrzymać:
- produkcja nasienia
- masa mięśniowa i kostna
- włosy na twarzy i na ciele
- popęd płciowy
- produkcja czerwonych krwinek
W wieku średnim produkcja testosteronu mężczyzny zaczyna zwalniać. Wielu mężczyzn ma objawy niskiego poziomu testosteronu lub "niskie T", które obejmują:
- zaburzenia erekcji
- zmniejszono popęd seksualny
- niski poziom energii
- zmniejszona masa mięśniowa i gęstość kości
Kiedy te objawy są ciężkie, nazywa się je hipogonadyzmem.
Hipogonadyzm dotyka około 2,4 miliona mężczyzn w wieku powyżej 40 lat w Stanach Zjednoczonych. Do lat 70. jedna czwarta mężczyzn będzie miała ten stan.
Terapia testosteronem może poprawić jakość życia u mężczyzn z niskim poziomem testosteronu. Jednak była to kontrowersyjna praktyka, ponieważ niektóre badania sugerują, że testosteron napędza wzrost raka gruczołu krokowego.
Jakie jest połączenie?
Na początku lat 40. XX w. Badacze Charles Brenton Huggins i Clarence Hodges odkryli, że kiedy produkcja testosteronu u mężczyzn spadła, ich rak prostaty przestał rosnąć. Naukowcy odkryli również, że podawanie testosteronu mężczyznom z rakiem prostaty spowodowało wzrost raka. Doszli do wniosku, że testosteron sprzyja wzrostowi raka prostaty.
Jako kolejny dowód, jeden z głównych sposobów leczenia raka prostaty - terapii hormonalnej - spowalnia wzrost raka poprzez obniżenie poziomu testosteronu w organizmie. Przekonanie, że testosteron napędza wzrost raka gruczołu krokowego, doprowadziło wielu lekarzy do unikania przepisywania terapii testosteronem mężczyznom, którzy mieli raka prostaty w wywiadzie.
W ostatnich latach badania zakwestionowały związek między testosteronem a rakiem prostaty. Niektóre badania zaprzeczają temu, stwierdzając większe ryzyko raka prostaty u mężczyzn z niskim poziomem testosteronu.
W meta-analizie przeprowadzonej w 2016 r. Nie stwierdzono związku między poziomem testosteronu u człowieka a ryzykiem zachorowania na raka prostaty. Kolejny przegląd badań wykazał, że terapia testosteronem nie zwiększa ryzyka raka prostaty ani nie zwiększa jego ciężaru u mężczyzn, u których już zdiagnozowano.
Według przeglądu przeprowadzonego w 2015 roku w czasopiśmie Medicine, terapia zastępcza testosteronem również nie zwiększa poziomu antygenu specyficznego dla prostaty (PSA). PSA to białko, które jest podwyższone w krwiobiegu u mężczyzn z rakiem prostaty.
Czy terapia testosteronem jest bezpieczna dla mężczyzn z historią raka prostaty jest nadal kwestią otwartą. Potrzeba więcej badań, aby zrozumieć połączenie. Istniejące dowody sugerują, że terapia testosteronem może być bezpieczna dla niektórych mężczyzn z niskim poziomem testosteronu, którzy z powodzeniem ukończyli leczenie raka prostaty i są narażeni na małe ryzyko nawrotu.
Co powoduje raka prostaty?
Chociaż rola testosteronu w raku prostaty jest wciąż przedmiotem debaty, inne czynniki ryzyka wpływają na szanse na uzyskanie tej choroby. Należą do nich:
- Wiek. Ryzyko raka prostaty wzrasta wraz z wiekiem. Mediana wieku rozpoznania wynosi 66 lat, a większość rozpoznań występuje u mężczyzn w wieku od 65 do 74 lat.
- Historia rodzinna. Rak prostaty działa w rodzinach. Jeśli masz jednego krewnego z chorobą, masz dwa razy większe szanse na jego rozwój. Geny i czynniki związane z stylem życia, które dzielą rodziny, przyczyniają się do ryzyka. Niektóre z genów związanych z rakiem prostaty to BRCA1, BRCA2, HPC1, HPC2, HPCX i CAPB.
- Wyścig. Afroamerykańscy mężczyźni częściej chorują na raka prostaty i mają bardziej agresywne nowotwory niż biali czy latynosi.
- Dieta. Dieta wysokotłuszczowa, bogata w węglowodany i wysoko przetworzona może zwiększyć ryzyko zachorowania na raka prostaty.
Jak możesz zmniejszyć swoje ryzyko?
Chociaż nie można nic zrobić z czynnikami takimi jak wiek lub rasę, istnieje ryzyko, że można kontrolować.
Dostosuj swoją dietę
Jedz dietę głównie pochodzenia roślinnego. Zwiększ ilość owoców i warzyw w diecie, szczególnie gotowanych pomidorów i warzyw kapustnych, takich jak brokuły i kalafior, które mogą być ochronne. Ogranicz czerwone mięso i pełnotłuste produkty mleczne, takie jak ser i pełne mleko.
Mężczyźni, którzy spożywają dużo tłuszczów nasyconych, mają zwiększone ryzyko raka prostaty.
Zjedz więcej ryb
Dodaj rybę do swoich cotygodniowych posiłków. Zdrowe kwasy tłuszczowe omega-3 znajdujące się w rybach takich jak łosoś i tuńczyk są powiązane ze zmniejszonym ryzykiem raka prostaty.
Zarządzaj swoją wagą
Kontroluj swoją wagę. Indeks masy ciała (BMI) wynoszący 30 lub więcej może zwiększyć ryzyko zachorowania na ten nowotwór. Możesz zmniejszyć wagę, dostosowując dietę i rutynę ćwiczeń.
Rzucić palenie
Nie pal. Dym tytoniowy został powiązany z wieloma różnymi rodzajami raka.
Jakie są wczesne znaki ostrzegawcze?
Rak prostaty często nie powoduje żadnych objawów, dopóki się nie rozprzestrzeni. Ważne jest, aby znać swoje ryzyko i skonsultować się z lekarzem, aby regularnie sprawdzać, jak wcześnie wykryć raka.
Kiedy występują objawy, mogą one obejmować:
- pilna potrzeba oddania moczu
- kłopoty z uruchomieniem lub zatrzymaniem przepływu moczu
- słaby lub dryblingowy przepływ moczu
- ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
- problemy z uzyskaniem erekcji
- bolesny wytrysk
- krew w moczu lub nasieniu
- ciśnienie lub ból w odbytnicy
- ból w dolnej części pleców, biodrach, miednicy lub udach
Mogą to być również objawy wielu innych chorób - zwłaszcza gdy się starzejesz. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, skonsultuj się z urologiem lub lekarzem pierwszego kontaktu.
Jakie są prognozy?
Chociaż lekarze byli zaniepokojeni, że terapia testosteronem może powodować lub przyspieszyć wzrost raka gruczołu krokowego, nowsze badania rzucają wyzwanie temu poglądowi. Jeśli masz niski poziom testosteronu i ma to wpływ na jakość życia, porozmawiaj z lekarzem. Omów korzyści i zagrożenia związane z terapią hormonalną, szczególnie jeśli u pacjenta w przeszłości występował rak prostaty.
