Prawie 90 lat temu psycholog zaproponował, że kolejność urodzenia może mieć wpływ na to, jaką osobą staje się dziecko. Pomysł pojawił się w kulturze popularnej. Dzisiaj, gdy dziecko wykazuje oznaki zepsucia, często słyszysz, jak inni mówią: "Cóż, to są dzieci naszej rodziny".
Co to znaczy być ostatnim w kolejności urodzenia i czym właściwie jest najmłodszy zespół dziecka? Oto niektóre z teorii dotyczących najmłodszego syndromu dziecięcego i dlaczego bycie ostatnim może postawić dziecko na dłuższą metę.
Co to jest zespół najmłodszego dziecka?
W 1927 roku psycholog Alfred Adler napisał najpierw o kolejności urodzenia i przewidywaniach dotyczących zachowania. Z biegiem lat wysunięto szereg teorii i definicji. Ale w zasadzie najmłodsze dzieci są opisane jako:
- wysoce towarzyski
- pewni
- twórczy
- dobry w rozwiązywaniu problemów
- biegły w zdobywaniu innych, aby robili dla nich rzeczy
Wielu aktorów i wykonawców to najmłodsze rodzeństwo w swoich rodzinach. To potwierdza teorię, że bycie ostatnim zachęca dzieci, by były urocze i zabawne. Mogą to zrobić, aby przyciągnąć uwagę na zatłoczonym polu rodzinnym.
Ujemna charakterystyka zespołu najmłodszego dziecka
Najmłodsze dzieci są często określane jako zepsute, chętne do podejmowania niepotrzebnego ryzyka i mniej inteligentne niż ich najstarsze rodzeństwo. Psychologowie mają teorię, że rodzice rozpieszczają najmłodsze dzieci. Mogą także poprosić starsze rodzeństwo o wzięcie udziału w bitwach dla małych braci i sióstr, pozostawiając najmłodsze dzieci niezdolne do dbania o siebie w odpowiedni sposób.
Naukowcy zasugerowali również, że najmłodsze dzieci czasem wierzą, że są niepokonane, ponieważ nikt nigdy nie pozwala im upaść. W rezultacie uważa się, że najmłodsze dzieci nie boją się ryzykować. Mogą nie widzieć konsekwencji tak wyraźnie, jak dzieci, które urodziły się przed nimi.
Czy porządek urodzenia naprawdę się liczy?
Jedną rzeczą, o której Adler sądził, było to, że porządek urodzenia powinien brać pod uwagę nie tylko to, kto naprawdę urodził się jako pierwszy i kto naprawdę urodził się jako ostatni.
Często sposób, w jaki ludzie myślą o ich kolejności w linii rodzeństwa jest tak samo ważny jak ich faktyczny porządek urodzenia. Jest to również znane jako ich psychologiczny porządek urodzenia. Na przykład, jeśli dziecko pierworodne jest przewlekle chore lub niepełnosprawne, młodsze rodzeństwo może przyjąć rolę zwykle zarezerwowaną dla tego dziecka.
Podobnie, jeśli jeden zestaw rodzeństwa w rodzinie rodzi się kilka lat przed drugą grupą rodzeństwa, oba zestawy mogą mieć dziecko, które przyjmuje cechy pierworodnego lub najmłodszego dziecka. Mieszane rodziny odkrywają również, że niektórzy stepperzy czują, że zachowują pierwotny porządek urodzenia, ale także zaczynają czuć, że mają nowy porządek w ramach połączonej rodziny.
Mity na temat porządku urodzenia
Po wielu latach badań naukowcy zaczynają myśleć, że kolejność urodzenia, choć fascynująca, może nie mieć tak dużego wpływu, jak pierwotnie sądzono. Nowe badania kwestionują pogląd, że porządek urodzenia powoduje, że ludzie zachowują się w określony sposób. W rzeczywistości kwestie takie jak płeć, zaangażowanie rodziców i stereotypy mogą odgrywać większą rolę.
Sposoby zwalczania najmłodszego dziecka
Rozwiązania dla partnerów zdrowotnych
Uzyskaj odpowiedzi od lekarza w ciągu kilku minut
Masz pytania medyczne? Połącz się z doświadczonym lekarzem z certyfikatem zarządu online lub telefonicznie. Pediatrzy i inni specjaliści są dostępni 24/7.
Czy twoje dziecko jest skazane na wszystkie cechy przypisywane najmłodszemu dziecięcemu syndromowi, w tym negatywne? Prawdopodobnie nie, zwłaszcza jeśli zwracasz uwagę na to, czego oczekujesz od swoich dzieci. Bądź świadomy, jakie są twoje stereotypy dotyczące porządku urodzenia i rodzin oraz jak te stereotypy wpływają na twoje wybory w rodzinie. Na przykład:
- Pozwól dzieciom swobodnie wchodzić ze sobą w interakcje, aby rozwijać własny sposób robienia pewnych rzeczy. Gdy zostawia się je samodzielnie, rodzeństwo może być mniej zobowiązane do działania w oparciu o kolejność urodzenia i bardziej zainteresowane różnymi umiejętnościami, które każdy może zaoferować.
- Daj wszystkim dzieciom obowiązki i obowiązki w ramach rutyny rodzinnej. Powinny one być odpowiednie do rozwoju. Nawet najmłodsi mogą odłożyć kilka zabawek i przyczynić się do sprzątania.
- Nie zakładaj, że małe dzieci nie są w stanie wyrządzić szkody. Jeśli najmłodsze dziecko wyrządziło krzywdę, należy się do niego odnieść właściwie, zamiast niszczyć incydent. Najmłodsze dzieci muszą uczyć się empatii, ale muszą także nauczyć się, że istnieją konsekwencje dla działań, które szkodzą innym.
- Nie pozwól najmłodszemu dziecku walczyć o uwagę rodziny. Dzieci rozwijają czasami szkodliwe taktyki, aby zwrócić na siebie uwagę, gdy nie mają ochoty na nie zwracać uwagę. Twoja trzecia równiarka może być w stanie przedyskutować dzień szkolny z większą wyrafinowaniem, ale twój przedszkolak powinien również znaleźć czas na rozmowę bez konieczności walki o to.
- Kilka badań badających, czy kolejność urodzeń wpływa na inteligencję, odkryło, że istnieje korzyść dla pierworodnych dzieci. Ale zwykle jest to tylko jeden lub dwa punkty, nie do końca wystarczające, aby oddzielić Einsteina od Forrest Gump. Staraj się nie utrzymywać osiągnięć Twojego najmłodszego dziecka zgodnie ze standardem ustalonym przez twoje najstarsze dziecko.
Na wynos
Najmłodszy syndrom dziecka może być mitem. Ale nawet jeśli jest to naprawdę wpływowy czynnik, nie wszystko jest złe. Najmłodsze dziecko ma opiekunów, którzy są bardziej doświadczeni, rodzeństwa, które dotrzymuje im towarzystwa, oraz bezpieczeństwo domu, w którym znajdują się rzeczy potrzebne dziecku.
Najmłodsze dzieci mogą oglądać starsze rodzeństwo testując granice, popełniając błędy i próbując nowych rzeczy. Najmłodsze dzieci mogą być same w domu przez rok lub dwa z opiekunami, którzy nie są szaleni nad noworodkiem.
Najmłodsze dzieci mogą być bardziej kreatywne i towarzyskie. Są to umiejętności, których popyt jest coraz większy w gospodarce, w której ceniona jest praca zespołowa.Ostatecznie, najmłodszy syndrom dziecięcy nie musi być definiowany przez swoje negatywy. Może to być pozytywna pozycja dla przyszłości Twojego dziecka. A kiedy myślisz o tym, jak "zapobiegniesz" dziecku w rozwoju negatywnych cech najmłodszego dziecka, pamiętaj, że kolejność urodzeń jest tylko teorią. To nie jest definicja życia.
