Hipoplazja zwane nieprawidłowościami rozwojowymi, które są niedorozwinięciem tkanki, narządu, części ciała lub całego organizmu. Jest to wrodzona wada rozwojowa, której skrajnym wyrazem jest aplazja, czyli wrodzony brak narządu lub części ciała.
Hipoplazja całego organizmu nazywa się mikrosomią lub nanizmem (jest to rodzaj karłowatości). Jednak częściej występuje niedorozwój poszczególnych narządów: niedorozwój mózgu lub małogłowie, które czasami łączy się z niedorozwoju rdzenia kręgowego i kończyn; niedorozwój jednej nerki, któremu towarzyszy wyrównawczy wzrost w drugiej nerce; niedorozwój piersi, któremu zwykle towarzyszy niedorozwój zewnętrznych lub wewnętrznych narządów płciowych - infantylizm.
Hipoplazja - przyczyny choroby
Hipoplazja rozwija się z powodu naruszenia wewnątrzmacicznego rozwoju płodu, który występuje z powodu wpływu na ciało matki różnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Czynniki wewnętrzne są reprezentowane przez wszystkie nieprawidłowości pierwotnej zakładki komórek embrionalnych; zewnętrzne - zewnętrzne niekorzystne skutki dla płodu, które mogą być bardzo różnorodne.
Jednym z najważniejszych czynników zewnętrznych w rozwoju hipoplazji jest zmniejszenie ilości płynu owodniowego i nieprawidłowe położenie płodu. Ponadto wada może rozwinąć się z powodu wpływu energii promieniowania, urazów, nacisku na macicę kobiety w ciąży, ekspozycji na wysoką temperaturę i szkodliwych produktów przemiany materii, alkoholu, palenia itp.
Różne choroby matki, zwłaszcza infekcje przenoszone przez łożysko z jej płodu (infekcje wewnątrzmaciczne), takie jak toksoplazmoza, różyczka, grypa itp., Mogą również prowadzić do upośledzenia rozwoju płodu i hipoplazji.
Hipoplazja całego organizmu (nanizm) występuje z powodu zaburzeń wzrostu neuroendokrynnego.
Hipoplazja - objawy
Objawy choroby zależą od tego, które narządy są dotknięte hipoplazją.
Tak więc hipoplazja szkliwa objawia się naruszeniem jej powstawania, najczęściej na zębach stałych. Objawami niedorozwoju szkliwa zębów są białawe plamy lub depigmentacja o różnych rozmiarach, kropkowane lub częściej ukształtowane zagłębienia, rowki, zwężenia szkliwa koron zębów, czasem całkowity brak szkliwa na dotkniętym obszarze zęba lub na całej powierzchni korony zęba.
Hipoplazja ogniskowa skóry charakteryzuje się tworzeniem ostro ograniczonych ognisk przerzedzonej przebarwionej skóry, dystrofii paznokci, niedokrwistości, anomalii w rozwoju oczu, krtani, serca i szkieletu.
Hipoplazja gonad płciowych (jąder i jajników) charakteryzuje się obniżeniem poziomu hormonów płciowych i naruszeniem procesów owulacji i spermatogenezy, co powoduje zaburzenia seksualne, takie jak obniżone libido, osłabiona siła działania u mężczyzn, oziębłość u kobiet.
Hipoplazja - diagnoza
Metody diagnozowania choroby są bardzo różne i zależą od tego, na który organ ma wpływ niedorozwój.
Hipoplazja - leczenie i zapobieganie
Wybór leczenia niedorozwój szkliwa zębów zależy od postaci i ciężkości choroby. Plamistą hipoplazję leczy się przez wybielanie za pomocą leków lub zgrzytanie z jednoczesną remineralizującą terapią, aby zapobiec próchnicy zębów. Przy znacznym uszkodzeniu zębów są one pokryte sztucznymi koronami.
Leczenie niedorozwoju nerek należy prowadzić z powikłaniami odmiedniczkowego zapalenia nerek i nadciśnienia tętniczego. Jednak hipoplastyczna nerka może zostać usunięta tylko w przypadku normalnego funkcjonowania przeciwnej.
Leczenie hipoplazji gonadalnej odbywa się poprzez korygowanie równowagi hormonalnej.
Główną metodą zapobiegania hipoplazji jest maksymalne wyeliminowanie wszelkich szkodliwych skutków dla ciała kobiety noszącej dziecko.
