Leki przeciwdrgawkowe, znane również jako leki przeciwpadaczkowe, są przede wszystkim stosowane w leczeniu zaburzeń takich jak epilepsja, ale wiele z nich okazało się skutecznych w regulowaniu zmian nastroju towarzyszących zaburzeniu dwubiegunowemu.
Istnieją leki przeciwdrgawkowe uważane za tak dobre, jak lit, który jest jednym z najstarszych i najskuteczniejszych sposobów leczenia osób z chorobą dwubiegunową. Te leki przeciw zatarciu mogą służyć jako leczenie substytucyjne, jeśli lit nie jest lekiem najlepiej dopasowanym do konkretnego pacjenta.
Niektóre z tych leków wydają się mieć przewagę nad litem, ale, jak w przypadku większości leków, istnieje możliwość wystąpienia działań niepożądanych, niektóre z nich są niebezpieczne.
Leki przeciwdrgawkowe powszechnie stosowane do stabilizowania nastroju obejmują kwas walproinowy (uważany za jeden z najskuteczniejszych), karbamazepinę, lamotryginę, topiramat i gabapentynę.
Gdzie leki przeciwdrgawkowe pasują
Leki przeciwdrgawkowe mogą być skutecznymi stabilizatorami nastroju i mogą być stosowane jako substytut litu, gdy nie jest to możliwe.
Jak działają leki przeciwdrgawkowe
Stabilizatory nastroju działają poprzez wpływ na układ nerwowy i sposób komunikowania się. Poprzez stymulowanie lub hamowanie poszczególnych aspektów układu nerwowego, stabilizator nastroju może uspokoić wahania między fazami maniakalnymi i depresyjnymi choroby afektywnej dwubiegunowej, pozwalając na bardziej normalne funkcjonowanie.
Podobnie jak w przypadku litu, wiele leków przeciwzapalnych musi osiągnąć optymalny poziom w systemie, aby były skuteczne, chociaż szybkość ich osiągania jest różna. Uważa się, że kwas walproinowy może to zrobić szybciej niż lit. W przypadku wielu z tych leków upewnienie się, że osiągają one bezpieczny i skuteczny poziom, wymagają regularnych badań krwi.
Kto może przyjmować leki przeciwdrgawkowe
Leki te są często przepisywane osobom z chorobą afektywną dwubiegunową, ale istnieją pewne warunki, które lekarz powinien znać przed rozpoczęciem stosowania tej klasy leków.
Typowe choroby obejmują chorobę serca, nerek lub wątroby; ciąża lub plany zajścia w ciążę; matki karmiące piersią; marskość wątroby, zachowania lub myśli samobójcze; i choroby serca lub nieprawidłowości.
Należy poinformować lekarza o wszelkich dolegliwościach, które zmniejszają ryzyko powikłań podczas leczenia.
Skutki uboczne
Leki przeciwdrgawkowe mogą prowadzić do specyficznych, a często poważnych działań niepożądanych. Są to również, na szczęście, wśród rzadszych działań niepożądanych.
Mogą to być:
- uszkodzenie wątroby
- torbiele jajników
- kamienie nerkowe
- spadek liczby płytek krwi (pomoc w krzepnięciu krwi) lub białych krwinek
- zapalenie trzustki
- potencjalnie śmiertelne wysypki skórne znane jako zespół Stevensa-Johnsona (zwany również pęcherzowym rumieniem wielopostaciowym) i martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
W 2009 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków wydała ostrzeżenie, że te leki były powiązane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań samobójczych.
Należy również zachować ostrożność podczas mieszania tych leków z innymi lekami, ponieważ mogą one potencjalnie osłabiać lub wzmacniać wzajemne oddziaływanie lub powodować inne niepożądane reakcje.
Inne działania niepożądane tych leków mogą obejmować:
- przybranie na wadze
- utrata masy ciała
- senność
- bezsenność
- utrata koncentracji
- rozmazany obraz
- utrata koordynacji
- drżenie
Dostępność
Leki przeciwdrgawkowe są powszechnie dostępne i zwykle występują w postaci kapsułek lub tabletek. Istnieją ciekłe formulacje, a nawet niektóre, które są w granulkach, które mogą być posypane do żywności.
Leki te można znaleźć pod następującymi markami:
- kwas walproinowy: Depacon, Depakene i Stavzor.
- diwalproeks sodowy (odmiana kwasu walproinowego): Depakote, Depakote ER, i Depakote Sprinkles.
- karbamazepina: Tegretol XR, Tegretol, Equetro, Epitol i Carbatrol.
- lamotrygina: Lamictal, Lamictal Orange, Lamictal Blue i Lamictal Green.
- topiramat: Topamax Sprinkle i Topamax
- gabapentyna: Neurontin i Gabarone.
Najważniejsze
Leki przeciwdrgawkowe są skutecznym leczeniem zaburzeń nastroju w zaburzeniu dwubiegunowym.
Niektóre z nich są traktowane jako leczenie pierwszego rzutu lub alternatywy dla litu, najszerzej stosowanego i skutecznego leczenia dwubiegunowego.
Istnieją potencjalnie niebezpieczne, choć rzadkie, działania niepożądane, w tym niekorzystny wpływ na wątrobę, zapalenie trzustki i prawdopodobnie śmiertelne wysypki na skórze.
Co mówi ekspert
"... leki przeciwzapalne mogą mieć poważne działanie toksyczne i wątrobowe oraz trudności w połączeniu z innymi lekami, ale mogą w dłuższej perspektywie mieć mniej skutków ubocznych" - powiedział dr Soroya Bacchus, psychiatra praktykujący w Los Angeles.
