Czym jest depresja?
Są chwile w życiu, kiedy będziesz smutny. Te emocje zwykle trwają tylko kilka godzin lub dni. To wtedy, gdy czujesz się załamany lub zdenerwowany przez długi czas i kiedy te uczucia są bardzo silne, że te uczucia są uważane za depresję.
Depresja jest poważnym zaburzeniem psychicznym, które może zakłócać codzienne życie. Może to utrudnić ci wykonywanie codziennych czynności i czerpanie przyjemności z zajęć, które kiedyś sprawiało ci przyjemność.
Wiele osób doświadcza depresji. W rzeczywistości jest to jedno z najczęstszych zaburzeń psychicznych w Stanach Zjednoczonych, według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego (NIH). Według badań przeprowadzonych przez Administrację ds. Nadużywania Substancji i Mental Health Services (SAMHSA), 6 procent dorosłych Amerykanów doświadczyło co najmniej jednego epizodu depresji każdego roku dekady rozpoczynającej się w 2005 roku.
Depresja pojawia się zwykle we wczesnej dorosłości, ale jest również powszechna wśród osób starszych, jak podaje NIH. Badania Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacują, że 7 milionów amerykańskich dorosłych w wieku powyżej 65 lat doświadcza depresji każdego roku. CDC donosi również, że dorośli w wieku powyżej 65 lat stanowili 16 procent wszystkich zgonów samobójczych w 2004 roku.
Jakie są objawy?
Depresja jest szczególnie powszechna u osób z innymi problemami medycznymi. Starsi dorośli mogą mieć więcej problemów zdrowotnych, które mogą zwiększać ryzyko depresji. Chociaż depresja jest powszechna u seniorów, nie jest to normalna część starzenia się. Niektóre osoby starsze mogą nie myśleć, że mają depresję, ponieważ smutek nie jest ich głównym objawem.
Objawy depresji różnią się w zależności od osoby. U seniorów niektóre z najczęstszych objawów to:
- odczuwanie smutku lub "pustki"
- czuje się beznadziejnie, zepsuty, nerwowy lub winny bez powodu
- nagły brak radości w ulubionych rozrywkach
- zmęczenie
- utrata koncentracji lub pamięci
- albo bezsenność, albo zbyt dużo snu
- zbyt dużo jedzenia lub zbyt mało jedzenia
- myśli lub próby samobójcze
- bóle
- bóle głowy
- skurcze brzucha
- problemy trawienne
Jakie są przyczyny?
Eksperci nie wiedzą dokładnie, co powoduje depresję. Może być zaangażowanych kilka czynników, takich jak genetyka, stres i chemia mózgu.
Genetyka
Posiadanie członka rodziny, który doświadczył depresji, zwiększa ryzyko wystąpienia depresji.
Naprężenie
Stresujące wydarzenia, takie jak śmierć w rodzinie, trudny związek lub problemy w pracy mogą wywołać depresję.
Chemia mózgu
Stężenie niektórych związków chemicznych w mózgu może przyczynić się do rozwoju zaburzeń depresyjnych u niektórych osób.
Depresja często występuje wraz z innymi schorzeniami u osób starszych. Depresja może nawet pogorszyć te warunki. Niektóre leki na te problemy medyczne mogą powodować działania niepożądane, które mogą wpływać na depresję.
Jak diagnozowana jest depresja?
Testy i egzaminy
Twój lekarz może przeprowadzić kilka rodzajów testów i egzaminów, jeśli podejrzewają, że cierpisz na depresję.
Fizyczny egzamin
Twój lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i zadadzą ci pytania na temat twojego zdrowia. U niektórych osób depresja może być związana z istniejącym stanem chorobowym.
Testy krwi
Lekarz może zlecić badania krwi w celu zmierzenia różnych wartości we krwi, aby sprawdzić istniejące schorzenia, które mogą wywołać depresję.
Egzamin psychologiczny
Twój lekarz zapyta Cię o objawy, myśli, emocje i codzienne nawyki. Mogą poprosić Cię o wypełnienie kwestionariusza, aby odpowiedzieć na te pytania.
Rodzaje depresji
Istnieje kilka rodzajów zaburzeń depresyjnych. Każdy typ ma własne kryteria diagnostyczne.
Ciężkie zaburzenie depresyjne
Poważne zaburzenie depresyjne charakteryzuje się silnie obniżonym nastrojem lub brakiem zainteresowania codziennymi czynnościami, które zakłócają codzienne życie przez co najmniej dwa tygodnie
Trwałe zaburzenie depresyjne
Trwałe zaburzenie depresyjne to depresyjny nastrój trwający co najmniej dwa lata.
Choroba afektywna dwubiegunowa
Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się zmianami nastroju w ruchu rowerowym od ekstremalnych szczytów do skrajnych minimów.
Jak traktuje się depresję?
Istnieją różne sposoby leczenia depresji. Najczęściej ludzie są leczeni kombinacją leków i psychoterapii.
Leki przeciwdepresyjne
Istnieje wiele leków powszechnie przepisywanych na depresję.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
- fluoksetyna (Prozac)
- sertraline (Zoloft)
- escitalopram (Lexapro)
- paroksetyna (Paxil)
- citalopram (Celexa)
- wenlafaksyna (Effexor)
- duloksetyna (Cymbalta)
- bupropion (Wellbutrin)
- imimpramina
- nortiptyline
- Isocarboxazid (Marplan)
- fenelzyna (Nardil)
- selegilina (Emsam)
- tranylcypromina (Parnate)
Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI)
Tricyclics (TCAs)
Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)
Leki przeciwdepresyjne mogą zająć kilka tygodni, dlatego ważne jest, aby zażywać je zgodnie z zaleceniami, nawet jeśli od razu nie odczujesz żadnej poprawy. Leki te mogą powodować działania niepożądane, w tym:
- bół głowy
- rozstrój żołądka
- bezsenność
- niepokój
- niepokój
- podniecenie
- problemy seksualne
Te działania niepożądane ustępują z czasem, ale ważne jest, aby od razu porozmawiać o tym z lekarzem.
Psychoterapia
Udział w sesjach terapeutycznych pomaga wielu osobom z depresją. Terapia pomaga ucząc Cię nowych sposobów myślenia i działania. Możesz także nauczyć się sposobów na zmianę nawyków, które mogą przyczyniać się do depresji. Terapia pomaga lepiej zrozumieć i pokonać trudne sytuacje, które mogą wywoływać lub nasilać depresję.
Terapia elektrowstrząsami
Terapia elektrowstrząsami jest zwykle stosowana tylko w leczeniu ciężkich przypadków depresji. Działa poprzez wysyłanie łagodnych wstrząsów elektrycznych do mózgu w celu zmiany działania substancji chemicznych w mózgu. Może powodować pewne działania niepożądane, w tym dezorientację i utratę pamięci. Te działania niepożądane rzadko utrzymują się przez długi czas.
Jak możesz pomóc komuś w depresji?
Pomóż swojej ukochanej osobie dostać się do lekarza, jeśli podejrzewasz, że ma depresję. Lekarz może zdiagnozować stan i przepisać leczenie. Możesz również pomóc na następujące sposoby.
Rozmowa
Rozmawiaj z ukochaną osobą regularnie i słuchaj uważnie. Daj radę, jeśli zapytają. Traktuj poważnie to, co mówią. Nigdy nie ignoruj groźby samobójstwa lub komentarze na temat samobójstwa
Wsparcie
Oferuj wsparcie. Bądź zachęcający, cierpliwy i wyrozumiały.
Przyjaźń
Być przyjacielem. Regularnie zapraszaj ich do przyjazdu i spędzania czasu z tobą.
Optymizm
Przypominaj swojej ukochanej, że wraz z upływem czasu i leczeniem ich depresja się zmniejszy.
Zawsze powinieneś zgłosić samobójczą rozmowę z lekarzem swojej ukochanej osoby, a jeśli to konieczne, zanieś je do szpitala na pomoc psychiatryczną.
Zapobieganie samobójstwom
Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio zagrożony samookaleczeniem lub zranieniem innej osoby:
- Zadzwoń pod 911 lub lokalny numer alarmowy.
- Pozostań z tą osobą, aż przybędzie pomoc.
- Usuń wszystkie pistolety, noże, leki lub inne rzeczy, które mogą być szkodliwe.
- Posłuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, grozić ani nie krzyczeć.
Jeśli myślisz, że ktoś myśli o samobójstwie, skorzystaj z pomocy specjalnej na wypadek kryzysu lub prewencji samobójczej. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline na 800-273-8255.
Źródła: Krajowa linia zapobiegania samobójstwom i Administracja Substancji NaduŜyć i Zdrowia Psychicznego
