Święta 8 lutego
Dzień nauki rosyjskiej
8 lutego 1724 r. Rządzący Senat wydał na rozkaz Piotra Pierwszego specjalny dekret, dzięki któremu założyli Akademię Nauk. W 1991 r. Akademia ta została nazwana Rosyjską Akademią Nauk. Dzień nauki rosyjskiej dekretem prezydenckim został wprowadzony w 1999 roku. Podstawę święta wyznaczono na 225 rocznicę Rosyjskiej Akademii Nauk. Wielu wielkich naukowców pracuje w Akademii Nauk, ich nazwiska są zapisane złotymi literami w światowej historii nauki. Dzięki Akademii Nauk znamy teorię biosfery i Noosfery, uruchomiliśmy pierwszy sztuczny satelitę Ziemi oraz opracowaliśmy i zbudowaliśmy pierwszą elektrownię jądrową na świecie. Obecnie trwają wszystkie badania naukowe, co wkrótce zaskoczy ludzkość. Wiadomo, że około piętnastu rosyjskich naukowców otrzymało Nagrodę Nobla. W 1904 r. Akademik Pavlov otrzymał tę nagrodę, jest pierwszym Rosjaninem, który otrzymał Nagrodę Nobla. W 1908 r. Nagroda Nobla została przyznana Miecznikowowi, w 2010 r. Novoselov otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę naukową na świecie. Do tej pory Rosyjska Akademia Nauk, multidyscyplinarna struktura łącząca dziewięć wydziałów różnych przedmiotów. W różnych regionach Federacji Rosyjskiej istnieją ośrodki naukowe i oddziały działające pod kierunkiem Akademii. Liczba pracowników pracowników przekracza 55 tysięcy osób.
Dzień Kultury Słowenii, Dzień Presherna
Franz Preshern - wielki słoweński poeta i twórca słoweńskiego języka literackiego. Był synem rolnika i hodowcy na farmie z ojcem. Pod naciskiem matki Franz otrzymał podstawowe wykształcenie. Ale matka marzyła, że jej syn zostanie księdzem, ale Franz nie dał się ponieść i udał się do Wiednia, by studiować orzecznictwo. Pozwoliłoby mu to nadal objąć stanowisko urzędnika w Lublinie. W połowie 1824 roku Preshern zaczął pisać wiersze i niemal natychmiast stał się sławny jako utalentowany poeta. Po uzyskaniu dyplomu prawa Franz próbował wstąpić do służby cywilnej, ale nie udało mu się. W końcu dostał pracę jako asystent adwokata w Lublinie. W latach trzydziestych XIX wieku poeta przeżył szereg śmierci bliskich mu ludzi, a także znał całą tragedię nieodwzajemnionej miłości. Doświadczając bólu straty i nieszczęśliwej miłości, poeta zaczął mocno pić, ale nawet pod wpływem alkoholu pisał unikalne dzieła poetyckie. W 1844 r. Napisano Toast, będący podstawą słoweńskiego hymnu. W 1846 roku Preschern w końcu podjął własną działalność, a jego życie osobiste poprawiło się i ożenił się z dwoma synami. Jednak zamożne i spokojne życie przyszło do wybitnego poety nieco późno, wkrótce Preshern dowie się, że ma marskość wątroby, ta diagnoza w tym czasie była wyrokiem śmierci. Wielki słoweński poeta zmarł 8 lutego 1849 roku. Przez całe życie pracował i twierdził, że słoweński język i kultura są godnymi członkami Wspólnoty Europejskiej. Śmierć poety jest obchodzona w Słowenii jako święto słoweńskiej kultury i języka.
Dzień wojskowego topografa
8 lutego w Rosji jest dzień wojskowego topografa. W 1812 r. Zakon został zatwierdzony do wojskowego działania topograficznego. Specjalna struktura wojskowa wielokrotnie zmieniała swoje funkcje i status. W naszych czasach ta organizacja jest uważana za wojskowy topograficzny dyrektoriat Sztabu Generalnego Armii Rosyjskiej. Nauka topograficzna to przede wszystkim tworzenie wojskowych map geograficznych i topograficznych terenu, które są niezbędne zarówno w sferze wojskowej, jak i cywilnej. Pierwszy atlas Rosji, choć w formie rękopisu, uważany jest za topograficzną mapę Syberii, stworzoną przez rosyjskiego geografa Remezova. Mapa została przedstawiona cesarzowi Piotrowi Wielkiemu. Dziesięć lat później armia miała już rozkaz, który dostarczył jednostkom wojskowym niezbędne mapy wojskowe. Ponadto król zorganizował szkołę matematyczno-nawigacyjną w Moskwie, gdzie nauczano astronomii, geodezji i topografii. Pierwsza specjalistyczna instytucja edukacyjna na świecie, w której szkolono kartografów i topografów, powstała w Rosji. Przez cały czas uważano za usługę topograficzną - tajemnicę, ponieważ każda bitwa zaczęła się od mapy. A żeby uzyskać wojskowe mapy wroga, więc nawet z planem operacji wojskowych wielu oficerów wywiadu ryzykowało i oddało życie. Wydawałoby się, że jest to zwykły kawałek papieru, z mapą wydrukowanego na nim obszaru, która może zależeć, ale bardzo zależna, czasami los całego narodu. W tym dniu wszyscy topografowie naszej ojczyzny akceptują słowa wdzięczności za ich ważną pracę na rzecz ojczyzny.
8 lutego w kalendarzu krajowym
Upamiętnienie Teodora
8 lutego Theodore Stratilates jest czczony, był chrześcijańskim świętym, został uhonorowany jako wielki męczennik. Według danych historycznych Theodore urodził się w trzecim wieku w Azji. Służył w armii cesarza, ale z powodu swojej wiary był prześladowany i umarł bolesną śmiercią. Teodor był również sławny, ponieważ był w stanie zabić potwornego węża, który zagrażał ludziom. Obecnie Theodora jest czczona jako patron armii prawosławnej. Uważa się, że tego dnia umarli pragną swoich bliskich i wędrują po ziemi. Był rytuał uspokojenia ich, konieczne było wylanie popiołów na grób i powiedzenie: „Nie chodźcie po podwórzu, sierotne dusze! Idźcie na zachód, tam znajdziecie wieczny pokój”. W dniu 8 lutego ludzie modlili się do Teodora, aby wyleczył ich z bólu brzucha i miał chorobę klatki piersiowej. Ten dzień ma inną nazwę, nazywano go „dniem grochu”. Przewidywano pogodę dla grochu: gdyby suchy groszek przetoczył się na danie i zadzwonił, oznaczałoby to gorzki chłód, a gdyby jechał w milczeniu, byłby to cichy opad śniegu. Ludzie, którzy urodzili się tego dnia, na wakacjach Feodora, gotowali i z przyjemnością jedli owsiankę z grochu, wierzono, że groch da im siłę na cały następny rok. Fiodor został również nazwany Studytą, chłopi powiedzieli: „Fiodor Studiuje ziemię mojej matce uczniom”. W Rosji wierzono, co będzie tego dnia - będzie wiosna.
Historyczne wydarzenia 8 lutego
8 lutego 1724 Piotr I założył Rosyjską Akademię Nauk i Sztuki.
Dbając o postęp naukowy i techniczny Rosji, Piotr I, jak mógł, przyczynił się do rozwoju nauki narodowej. 8 lutego 1724 r. Na zlecenie cesarza powstała pierwsza Rosyjska Akademia Sztuki i Nauki. Nie tylko młodzież szlachty, ale także inne niższe klasy, nawet chłopi, mogli studiować w nowej uczelni wyższej. Za pilne nauczanie i osiągnięcia w naukach ścisłych i sztuce król obsypał zdolną młodzież swymi dobrymi łaskami. Akademia została poinstruowana, aby organizować i prowadzić badania w zakresie różnorodnej wiedzy ludzkiej: chemii, biologii, nauk przyrodniczych, fizyki itp. Ogromny wkład Akademii włożył w stworzenie państwowego muzeum niezwykłych eksponatów - Kunstkamera. Akademia dała początek wielkim petersburskim muzeom, dziesiątki z nich dotarły do naszych czasów. Wybitni rosyjscy naukowcy wyszli ze ścian rosyjskiej Akademii: Michaił Łomonosow, Pawłow, Mendelejew i inni. Ci wielcy naukowcy są znani całemu światu, ponieważ odkrycia dokonane w nauce przyczyniły się do rozwoju ludzkiej cywilizacji daleko w przyszłość. Od momentu powstania Akademia opublikowała miliony wydań drukowanych na różne tematy naukowe. Działalność Akademii sprowadziła imperium rosyjskie na nowy poziom postępu naukowego i technologicznego.
8 lutego 1837 r doszło do pojedynku Puszkina i Dantesa
8 lutego 1837 r. Na obrzeżach Sankt Petersburga, w pobliżu chaty komendanta, doszło do pojedynku Aleksandra Puszkina i Georgesa Dantesa. W wyniku incydentu Puszkin został ciężko ranny i zmarł dwa dni później. Jak pisali współcześni, powodem pojedynku były anonimowe listy, w których rzekomo niewierność żony Aleksandra Siergiejewicza. Podejrzenie w listach padło na holenderskiego dyplomatę Georgesa Dantesa, który, jak to nie było z jego woli, ale na los sprawy spotkał się z żoną Puszkina, na jednej ze świątecznych bali. Puszkin nie był zwolennikiem świeckiego, dworskiego życia, wolał cały ten domowy komfort i pracę literacką. Żona Puszkina, Natalia, uwielbiała wystawne kulki i przysługi dżentelmenów, więc rzekomo nie mogła się oprzeć pięknu Dantes, który w tym czasie był znany z doskonałego i uprzejmego kochanka. Tokmo, dowiedziawszy się o treści listów i plotek o Petersburgu dotyczących jego rodziny, Puszkin wysłał wyzwanie do Dantesa do Dantesa, ale tym razem pojedynek nie miał miejsca. Po pierwsze, Dantes złożył ofertę siostrze żony Puszkina, co samo w sobie złagodziło stres psychologiczny, a po drugie, Puszkin miał audiencję u cesarza Mikołaja I, który wielce podziwiał talent literacki Puszkina. Jednak stosunki z Dantesem nie uległy poprawie, a kłótnie i rozprzestrzenianie się plotek ponownie zaostrzyły sprzeczności dwóch młodych i dumnych szlachciców. W 1837 roku Puszkin wysłał bardzo obraźliwy list do domu Dantesa, który sprowokował Dantesa do zbrojnej konfrontacji z Puszkinem. Wkrótce miał miejsce pojedynek, Puszkin został poważnie ranny w brzuch, Dantes uciekł z raną na ramieniu. Dwa dni później wielki poeta zmarł na rozlane zapalenie otrzewnej w domu. Dantes wyzdrowiał po kontuzji i przeżył długie i pełne życia życie.
8 lutego 1838 r Morse przedstawił elektromagnetyczne urządzenie telegraficzne
Amerykański artysta i wynalazca, pierwszy prezes Amerykańskiej Akademii Nauk. Podróżował do Europy, gdzie studiował dzieła wielkich artystów i rzeźbiarzy. Wracając do Stanów Zjednoczonych na statku, Morse był bardzo zainteresowany tym, jak działa statek i jak jest obsługiwany i kontrolowany. Od jednego ze swoich towarzyszy dowiaduje się o zdolności prądu do oddziaływania na magnes i natychmiastowego przemieszczania się wzdłuż przewodów na dużą odległość. Historyk sztuki był podekscytowany pomysłem wykorzystania impulsu elektromagnetycznego do przesyłania sygnałów w dużej odległości od źródła transmisji. Morse nie miał specjalnego wykształcenia technicznego ani fizycznego, kierował się żywym zainteresowaniem wynalazkiem. Korzystając z dostępnych narzędzi i pracując przez dziesięć lat, udało mu się stworzyć prototyp aparatu telegraficznego. W 1837 roku zademonstrował możliwości swojego wynalazku, udało mu się przesłać wiadomość telegraficzną na odległość 500 metrów, ale nie można było odczytać telegramu, ponieważ jego system nie miał symboli. Następnie Morse opracował specjalny sygnał kodowy w postaci długich i krótkich impulsów elektromagnetycznych, więc pojawił się słynny „kod Morse'a”. 8 lutego 1838 roku Morse zademonstrował możliwości nowego wynalazku komunikacji i przesłał czytelny telegram na odległość 15 kilometrów.
8 lutego 1929 r słowo helikopter jest wprowadzane do języka rosyjskiego
Pod koniec lat 20. XX wieku pojawiło się nowe słowo w języku rosyjskim - helikopter. Został więc nazwany samolotem zaprojektowanym i zbudowanym przez projektanta samolotów Nikolai Kamov. Wynalazca nazwał swój helikopter Kaskr-1, który stał się pierwszym radzieckim prototypem nowoczesnego śmigłowca. A jednak znacznie różniło się od współczesnego śmigłowca, więc ludzie nazywali te pojazdy także „autogyrosami”. Podobnie jak helikopter, „autogyro” był również wyposażony w główny wirnik, który służył jako pojazd do startu pojazdu, jednak autogyro obracał autorotację, która została opracowana dzięki działaniu sił aerodynamicznych. Jednak „żyroskop” był zwykle wyposażony w tak zwane „pchanie” lub odpalanie śmigła, a śruba powodowała „żyroskop” na poziomym podnośniku. W początkowym okresie pierwsze prototypy śmigłowców nazywano helikopterami (nawiasem mówiąc, w języku ukraińskim słowo helikopter brzmi jak „gvintokril” lub „gel_kopter”). Niektórzy historycy uważają, że słowo helikopter może pochodzić albo z francuskiego - „żyroskop ...”, albo z angielskiego skrótu „Vertol”. W każdym razie, w naszych czasach, każdy student wie, że helikopter jest samolotem startu i lądowania w pionie. W 1959 r. Rząd radziecki nabył serię amerykańskich śmigłowców Sikorsky S-58 i Vertol V-44, od których słowo helikopter w końcu weszło do leksykonu mieszkańców sowieckich.
8 lutego 1963 r przewrót wojskowy w Iraku
8 lutego 1963 r. W Iraku miał miejsce przewrót wojskowy, który obalił reżim Abdela-Kerima Kasem, w wyniku czego partia Baas przejęła władzę. Przywódca Baath, generał Ahmed Hassan al-Bakr, objął stanowisko premiera, a jego towarzysz partyjny, Abdel-Salam Aref, został prezydentem Iraku. Autorytarny, a raczej kryminalny styl rządów Kasem doprowadził do zamachu stanu. Abdel Qasem założył najbardziej brutalną dyktaturę w kraju, praktycznie zniszczył opozycję, tysiące ludzi zostało uwięzionych i straconych. Zdając sobie sprawę z niemożności kontynuowania istnienia władzy Kasem i wykazując szczególną troskę o losy państwa, wielu irackich oficerów armii postanowiło obalić krwawy reżim. Ze względu na niebezpieczeństwo ujawnienia spisku, został on przeniesiony kilka razy, a jednak w przeddzień zamachu sam Kassem dowiedział się o zbliżającym się obaleniu, ale było już późno, maszyna konspiracyjna została uruchomiona i działała z pełną mocą. Bunt rozpoczął się wczesnym rankiem 8 lutego 1963 r., Kiedy to na progu własnego domu zginął dowódca sił powietrznych Iraku Jalal Avkati. Czołgi i pojazdy opancerzone rebeliantów zdobyły stację radiową. Walki trwały między buntownikami a oddziałami Kasem przez kilka dni. Ostatnim schronieniem Kasem było Ministerstwo Obrony, w którym bitwy były szczególnie gorzkie. Rozumiejąc beznadziejność sytuacji, Kasem postanowił poddać się buntownikom, ale zażądał od nich obietnicy ratowania życia. Przywódcy buntu obiecali uratować życie dyktatorowi. Qasem wraz ze swoimi lojalnymi generałami poddał się zwycięzcom, natychmiast został aresztowany i zabrany pod silną strażą do studia telewizyjnego w centralnej telewizji. Tam zorganizowano sytuacyjny, a raczej improwizowany proces dyktatora. Spotkanie sądowe uznał Kasem i jego wspólników za winnych zbrodni państwowych, zostali natychmiast zastrzeleni, żyli. Nowe władze wkrótce zaczęły niszczyć wszystkich zwolenników poprzedniego reżimu. W kraju powstała nowa dyktatura, która jednak nie trwała długo i została obalona przez regularne siły rebeliantów.
8 lutego urodziły się
Juliusz Verne (8 lutego 1828 - 24 marca 1905), francuski pisarz science fiction
Juliusz Verne urodził się 8 lutego 1828 roku w Nantes we Francji. Wiadomo, że jego ojciec był zamożnym prawnikiem. Vern, idąc w ślady ojca, wyjechał do Paryża, chciał zdobyć wyższe wykształcenie i zostać prawnikiem. Jego wujek przedstawił Julesa słynnym pisarzom i pod ich wpływem facet zaczął pisać sztuki. Kiedy Jules skończył 22 lata, jego komedia „Broken Straw” została wystawiona w Paryżu. Vern był bardzo zajęty pisaniem, ale to nie przeszkodziło mu w uzyskaniu tytułu prawnego. Swoją pierwszą fantastyczną historię napisał w 1851 roku, nazywano ją „Podróż balonem”. Później Vern zapoznał się z Pierre Herzel, który był wydawcą i pisarzem dla dzieci, zaczął publikować powieści Juliusza Verne'a. Ta owocna współpraca trwała do końca kariery literackiej Vern. Jego powieści szybko stały się bardzo popularne i zdobyły światową sławę. Pisząc swoje powieści, Vern starał się być realistyczny w szczegółach, dlatego studiował wiele informacji naukowych. Jules Verne z powodzeniem połączył nauki, wynalazki i kinetykę niesamowitych przygód w swoich pracach.Stopniowo część fikcji Verne'a staje się rzeczywistością. Vern napisał swoje główne dzieła do 1880 roku. W jego późniejszych powieściach pesymizm autora dotyczący przyszłości ludzkiej cywilizacji zaczął być czytany wyraźniej. W 1885 r. Verna miał zamach na swoje życie. Paranoiczny siostrzeniec strzelił do niego i wszedł w nogę, po czym pisarz stał się niepełnosprawny. Juliusz Verne zmarł w Amiens 24 marca 1905 roku. Przez całe życie autor napisał około 65 powieści, ponad 20 różnych narracji i opowiadań, około 30 sztuk i niewielką liczbę prac dokumentalnych i naukowych. Jego wspaniałe książki zainspirowały wielu scenarzystów i sławnych reżyserów, a także nakręcili filmy do jego wspaniałych dzieł.
Wiaczesław Tichonow (8 lutego 1928 - 4 grudnia 2009), aktor teatralny i filmowy
Wiaczesław Wasiljewicz urodził się 8 lutego 1928 r. W mieście Pavlovsky Posad w regionie moskiewskim. Ojciec Wiaczesława był mechanikiem i pracował w fabryce tkactwa, a jego matka pracowała jako nauczycielka w przedszkolu. Kiedy facet miał 13 lat, wstąpił do szkoły zawodowej, gdzie studiował zawód tokarza. Kiedy skończyłem studia, poszedłem do pracy. Potem pracował w fabryce wojskowej w swojej specjalności, ale marzył o filmie. W latach 1945-1950 Tichonow pilnie studiował w VGIK, aw tym samym czasie po raz pierwszy zagrał w filmie, który nakręcił Siergiej Gierasimow „Młoda straż”. Aktorka Nonna Mordyukova została żoną Tichonowa. W 1957 roku Tikhonov zagrał rolę kierowcy ciągnika Matvey w filmie, który nazwano „To było w Penkovo”, ta udana rola przyniosła absolutne uznanie publiczności. Dwa lata później Tikhonov zagrał w filmie „Emergency”. Te radzieckie filmy dały impuls do dalszego rozwoju umiejętności aktorskich Tichonowa. W następnych latach Wiaczesław aktywnie działał w filmach, pełnił różne role, często były to role gwiezdne. W 1976 r. Tichonow otrzymał nagrodę państwową RFSRR nazwaną imieniem braci Wasilijewa za rolę, jaką odegrał Stirlitz. W 1973 r. Wielki aktor otrzymał tytuł - Artysta Ludowy ZSRR, aw 1981 r. - Bohater Pracy Socjalistycznej. Tichonow został odznaczony Orderem Lenina i Rewolucją Październikową, a także „Za zasługi dla Ojczyzny” III stopnia. Słynny sowiecki aktor opuścił ten świat, kiedy skończył 81 lat, wydarzył się 4 grudnia 2009 roku.
Irina Muravyova (8 lutego 1949 ...), Artysta Ludowy Rosji
Irina urodziła się w Moskwie, 8 lutego 1949 r. W Moskwie. Po ukończeniu studiów starała się zapisać do szkoły teatralnej, ale nie zdała egzaminu. W 1967 roku weszła do szkoły teatralnej-studio w teatrze dla dzieci. Studiowała u znanych i cenionych nauczycieli teatru. Po studiach pracowała jako aktorka w teatrze dla dzieci, aw 1771 roku przeniosła się do teatru w Moskiewskiej Radzie Miejskiej, gdzie pracowała przez 20 lat, aż do 1991 roku. Równolegle z działalnością teatralną aktorka studiowała na wieczornym wydziale instytutu teatralnego im. Lunacharskiego. Jej pierwszą udaną pracą w kinie jest rola Nadezhdy Klyuevy w filmie „Najbardziej czarujący i atrakcyjny”. Irina Vladimirovna wystąpiła w kilkudziesięciu filmach, a każdy z jej filmów jest dekoracją kinową. Gra, otwarcie, szczerze i bardzo szczerze. Za słynną rolę Ludmiły w filmie „Moskwa nie wierzy we łzy” aktorka otrzymała nagrodę państwową ZSRR. Od 1993 roku Irina Vladimirovna jest główną aktorką Państwowego Teatru Akademickiego w Moskwie. W 1993 r. Otrzymała tytuł Artysty Ludowego Federacji Rosyjskiej. Nadal jest kręcony i do chwili obecnej.
Dmitri Mendelejew (8 lutego 1834 - 2 lutego 1907), wielki rosyjski naukowiec
Wybitny rosyjski naukowiec urodził się 8 lutego 1834 r. W pobliżu Tobolska, w wykształconej rodzinie nauczycielskiej. Wkrótce po narodzinach chłopca zmarł ojciec Mendelejewa i cała opieka nad dziećmi spadła na delikatne ramiona matki, a przecież dzieci w rodzinie Mendelejewa miały 14 lat. Mając piętnaście lat, Dmitrij ukończył szkołę średnią. Mama Mendelejew zrobiła wszystko, żeby chłopiec kontynuował naukę. W 1850 r. Dima wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Pedagogicznego. W wieku dwudziestu jeden lat młody Mendelejew znakomicie ukończył instytut, a jego teza „o zjawiskach izomorficznych” została natychmiast uznana za tezę o stopniu kandydata na naukę. W 1857 r. Mendelejew został adiunktem na Uniwersytecie w Petersburgu. Około dwóch lat spędził za granicą, gdzie odbywał staż na uniwersytetach we Francji i Niemczech. W 1859 r. Naukowiec zaprojektował piknometr, urządzenie określające gęstość cieczy. W 1960 roku ustalono krytyczną temperaturę wrzenia cieczy. W 1863 r. Naukowiec publikuje podręcznik „Chemia organiczna”, nagrodzony Nagrodą Demidowa. W 1965 roku Dmitrij Iwanowicz obronił rozprawę doktorską i został profesorem. Opublikował ponad pięćset dzieł drukowanych i był autorem wspaniałych studiów z chemii, fizyki, biologii i mineralogii. Naukowiec opracował podstawę zasady rozdziału roztworów, które szybko i na skalę przemysłową pomogły oddzielić frakcjonalnie olej. Mendelejew dokonał dziesiątek ważniejszych odkryć dla nauki, ale jego największym geniuszem było odkrycie okresowego układu pierwiastków chemicznych. To odkrycie było nie tylko najważniejszym wydarzeniem w chemii, ale było największym osiągnięciem naukowca dla całej światowej nauki. Okazało się, że układ okresowy jest swoistą podstawą chemii, jako nauka zaczyna się od niego cały naukowy ludzki paradygmat.
Roman Kostomarov (8 lutego 1977 ...), rosyjski sportowiec, tancerz
Roman urodził się 8 lutego 1977 r. W Moskwie. Dołączył do łyżwiarstwa figurowego w wieku dziewięciu lat, jego pierwszym trenerem był nauczyciel L.V. Karavaeva, a jej córka Katarzyna została partnerem do tańca. Wraz z Katią Roman pracował przez około dziesięć lat, a wraz z nią wygrał mistrzostwa świata juniorów. Następnie Kostomarov stworzył tandem z Tatyaną Navką i przeniósł się do USA. Jednak z nowym partnerem Roman nie pracował dłużej niż rok. Anna Semenovich została jego kolejnym partnerem w łyżwiarstwie figurowym, jednak razem z nią Kostomarov nie osiągnął żadnych znakomitych wyników sportowych. Dziedzina, w której sportowiec postanowił ponownie zaoferować Tatianie Navce, będzie występować razem. Łyżwiarka figurowa zgodziła się na nową współpracę, a mężem Navki, A. Zhulinem, został ich trener. Wraz z Tatianą Navką Kostomarow zdobył tytuł mistrza świata w 2005 r., Aw 2006 r. Para została mistrzem olimpijskim na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. Obecnie Kostomarov ma tytuł Honorowego Mistrza Sportu, jest kręcony w różnych programach telewizyjnych i filmach.
Dmitrij Nelyubin (8 lutego 1971 - 1 stycznia 2005), kolarz, mistrz olimpijski
Dmitry Nelyubin, urodzony 02.08.1971 w Leningradzie. Droga Dimy do sportów wielkogabarytowych nie była łatwa, sam osiągnął wszystko dzięki stałemu i ciężkiemu treningowi. Dla siebie wybrał swój ulubiony sport jazdy na rowerze, zwłaszcza na długich dystansach iz dużą prędkością. W czasach sowieckich Dmitriy zauważył wybitnych radzieckich trenerów, został otruty podczas letnich igrzysk w Seulu w 1988 roku. W drużynie kolarzy Dmitry zdobył złoty medal olimpijski dla ZSRR. W swojej ojczyźnie otrzymał tytuł Honorowego Mistrza Sportu. Po olimpiadzie Dima kontynuował zawody przez około dziesięć lat, ale w 1997 r. Wycofał się ze sportu. W 2005 roku Dmitrij zmarł w wyniku ataku na niego przez bandę rabusiów pochowanych w Petersburgu. W 2008 r. Dochodzenie ogłosiło ujawnienie przestępstwa i zatrzymanie wszystkich trzech przestępców. Obecnie sprawcy odbywają różne kary więzienia. Motywy morderstwa nadal nie zostały ujawnione.
Imieniny 8 lutego
Arkady, David, Joseph, Maria, Fedor
