Krztusiec jest ostrą chorobą zakaźną charakteryzującą się ciężkimi atakami spazmatycznego kaszlu. Ma charakter bakteryjny i jest wywoływany przez krztusiec.
Jest rozprowadzany przez kropelki unoszące się w powietrzu i może być przenoszony z chorego lub bakteryjnego nosiciela na dzieci, które nie mają określonej odporności.
Największą podatność na chorobę obserwuje się u dzieci w wieku przedszkolnym i przedszkolnym, a dzieci, które nie osiągnęły roku, krztusiec są śmiertelne.
Obecnie istnieje skuteczna metoda ochrony dzieci przed tą chorobą - szczepienie DTP, którego nazwa sugeruje podawanie zaadsorbowanego przez dziecko toksoidu krztuśca-błonicy-tężca. Jest skierowany przeciwko błonicy, tężcowi i kokluszowi. Szczepienia przeprowadza się w pierwszym roku życia dziecka - po 3 miesiącach; 4,5 miesiąca i 6 miesięcy, czyli trzy razy. Następnie robią to rok później, a dziecko osiąga wiek 6-7 lat (zanim zacznie uczęszczać do szkoły).
Obecnie wiele mówi się o powikłaniach związanych ze szczepieniami, jednak statystyki medyczne zawierają dane dotyczące tylko 5% dzieci, które reagują na szczepienie DPT w postaci temperatury, zmniejszonego apetytu i małego nieżytu nosa. Biorąc pod uwagę, że nie wynaleziono jeszcze innego sposobu stworzenia stabilnej odporności dla dziecka z trzech najpoważniejszych chorób, wydaje się, że reakcje te nie są porównywalne z ochroną, jaką dziecko otrzymuje po szczepieniu.
Krztusiec u dzieci - objawy
W początkowym okresie choroba nie ma żadnych specyficznych objawów iw swoim przebiegu przypomina normalną chorobę układu oddechowego. Objawia się nieznacznym wzrostem temperatury (zwykle nie wyższej niż 37,5 ° C), lekką niedyspozycją, wydzieliną śluzową z nosa i rzadkim suchym kaszlem, który stopniowo wzrasta.
Pod koniec drugiego tygodnia choroby pojawiają się jej główne objawy - ataki spazmatyczne, które składają się z serii wstrząsów kaszlu, po których następuje głęboki oddech. Na przemian z kaszlem, w zależności od ciężkości kokluszu, może wystąpić 2–15 takich cykli na atak.
Atak jest bardzo trudny i towarzyszy mu niebieska twarz dziecka, krwotoki na twardówce i spojówce oczu, obrzęk żył szyi. U niemowląt oddychanie może się zatrzymać, mogą się również rozwijać skurcze. Około końca ataku można ocenić po uwolnieniu niewielkiej ilości lepkiej plwociny szklistej lub wymiotów.
Dzień może wystąpić od 5 do 50 ataków, w zależności od ciężkości choroby. Mogą trwać od 3 do 4 tygodni, a następnie są zastępowane prostym, nie konwulsyjnym kaszlem, który trwa kolejne 2-3 tygodnie.
Krztusiec u dzieci - metody leczenia
Dzieci poniżej 1 roku życia i dzieci z powikłaniami powinny zostać poddane leczeniu w szpitalu. Inni mogą otrzymać leczenie w domu. Przy takiej diagnozie konieczne jest zapewnienie dziecku środowiska, które wyklucza wpływ możliwych czynników drażniących, które mogą wywołać atak spastycznego kaszlu. Konieczne jest również częstsze powietrze w pomieszczeniu, w którym znajduje się chore dziecko.
Stosowanie antybiotyków jest wskazane w początkowej fazie choroby, przed pojawieniem się spazmatycznego kaszlu, w celu zahamowania rozwoju czynnika wywołującego koklusz. Jeśli dojdzie do stadium skurczowego kaszlu, stosowanie antybiotyków nie będzie skuteczne.
Leki stosowane w leczeniu powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza. Z reguły najczęściej leczenie wykonuje się za pomocą erytromycyny i azytromycyny, a także leków przeciwalergicznych i preparatów wapniowych, ponieważ toksyna krztuśca jest przyczyną poważnej alergizacji organizmu dziecka. Decyzję o stosowaniu leków przeciwhistaminowych podejmuje również lekarz.
W leczeniu kokluszu należy zapewnić dziecku dietę i zbilansowaną dietę, która powinna opierać się na zbożach, gotowanym mięsie, ziemniakach, świeżych owocach i warzywach.
