Choroba afektywna dwubiegunowa i zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) to schorzenia, które dotykają wielu ludzi. Niektóre objawy się pokrywają. To może utrudnić odróżnienie tych dwóch stanów bez pomocy lekarza. Ponieważ zaburzenie afektywne dwubiegunowe może się pogarszać z upływem czasu, szczególnie bez odpowiedniego leczenia, ważne jest, aby uzyskać dokładną diagnozę.
Charakterystyka
Choroba afektywna dwubiegunowa jest najlepiej znana z powodu huśtawek nastroju, które powoduje. Ludzie z chorobą afektywną dwubiegunową mogą przechodzić od manii lub hipomanii do depresyjnych zaburzeń, od kilku razy w roku do tak często, jak co kilka tygodni. Epizod maniakalny musi trwać co najmniej 7 dni, aby spełnić kryteria diagnostyczne, ale może trwać w dowolnym czasie, jeśli objawy są na tyle poważne, że wymagają hospitalizacji. Jeśli dana osoba cierpi na epizod depresyjny, musi doświadczyć objawów, które spełniają kryteria diagnostyczne poważnego epizodu depresyjnego, trwającego co najmniej dwa tygodnie. Jeśli dana osoba ma epizod hipomanii, objawy hipomanii wymagają jedynie ostatnich 4 dni. Możesz czuć się na szczycie świata tydzień i noc w wysypiskach w następnej kolejności. Niektóre osoby z zaburzeniem dwubiegunowym typu I mogą nie mieć epizodów depresyjnych.
Ludzie z zaburzeniem dwubiegunowym mają szerokie objawy. W stanie depresji mogą czuć się beznadziejnie i głęboko smutno. Mogą mieć myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu. Mania wytwarza całkowicie przeciwstawne objawy, ale może być równie szkodliwa. Osoby doświadczające epizodu manii mogą angażować się w ryzykowne zachowania finansowe i seksualne, mieć poczucie zawyżonej samooceny lub nadużywać narkotyków i alkoholu.
ADHD najczęściej diagnozuje się w dzieciństwie. Charakteryzuje się objawami, które mogą obejmować trudność w zwracaniu uwagi, nadpobudliwość i zachowania impulsywne. Chłopcy mają wyższy wskaźnik ADHD niż dziewczęta. Diagnozy zostały dokonane już w wieku dwóch lub trzech lat. Istnieje wiele symptomów, które mogą wyrażać się wyjątkowo w każdej osobie, w tym:
- problem z wykonywaniem zadań lub zleceń
- częste sny na jawie
- częste rozproszenie i trudność w podążaniu za wskazówkami
- ciągły ruch i wijące się
Ważne jest, aby pamiętać, że nie wszyscy ludzie, szczególnie dzieci, które wykazują te objawy, mają ADHD. Niektóre z nich są naturalnie bardziej aktywne lub odwracalne od innych. Dzieje się tak, gdy te zachowania kolidują z życiem, które lekarze podejrzewają o stan. Osoby z rozpoznaniem ADHD mogą również doświadczać wyższych współczynników współistnienia, w tym:
- trudności w uczeniu się
- choroba afektywna dwubiegunowa
- depresja
- zespół Tourette'a
- opozycyjne buntownicze zaburzenie
Choroba afektywna dwubiegunowa a ADHD
Istnieją pewne podobieństwa pomiędzy maniakalnymi epizodami choroby afektywnej dwubiegunowej a ADHD. Obejmują one:
- wzrost energii lub bycie "w ruchu"
- łatwo się rozprasza
- dużo mówić
- często przerywając innym
Jedną z największych różnic między nimi jest to, że zaburzenie dwubiegunowe wpływa na nastrój, podczas gdy ADHD wpływa na zachowanie i uwagę. Ponadto, ludzie z zaburzeniem dwubiegunowym cyklu przez różne epizody manii lub hipomanii i depresji. Natomiast osoby z ADHD doświadczają przewlekłych objawów. Nie odczuwają cyklu objawów.
Zarówno dzieci, jak i dorośli mogą mieć te zaburzenia, ale ADHD jest zwykle diagnozowane u młodszych osób. Genetyka może również odgrywać rolę w rozwijaniu którejkolwiek z tych chorób. Powinieneś udostępnić powiązaną historię rodzinną swojemu lekarzowi pierwszego kontaktu, aby pomóc w diagnozie.
ADHD i choroba afektywna dwubiegunowa dzielą pewne objawy, w tym:
- impulsywność
- nieuwaga
- nadpobudliwość
- energia fizyczna
- odpowiedzialność behawioralna i emocjonalna
W Stanach Zjednoczonych ADHD dotyka większej liczby osób. Według badań opublikowanych w 2014 roku, 4,4 procent dorosłych zdiagnozowano ADHD i tylko 1,4 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano zaburzenia dwubiegunowe.
Ponadto objawy ADHD zwykle rozpoczynają się w młodszym wieku niż objawy choroby dwubiegunowej.
Diagnoza i leczenie
Jeśli podejrzewasz, że ty lub ktoś, kogo kochasz, może mieć którykolwiek z tych warunków, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub skorzystaj z pomocy psychiatry (lub jeśli jest to ktoś, kogo kochasz, zachęć ich do umówienia się na wizytę u lekarza lub uzyskania skierowania do lekarza). psychiatra). Twoja pierwsza wizyta prawdopodobnie wiąże się ze zbieraniem informacji, więc twój lekarz może dowiedzieć się więcej o Tobie, o tym, czego doświadczasz, historii twojej rodziny oraz o wszystkim, co dotyczy twojego zdrowia psychicznego i fizycznego.
Nie ma lekarstwa na zaburzenie dwubiegunowe lub ADHD. Zamiast tego, twój lekarz skoncentruje się na leczeniu twoich symptomów za pomocą pewnych leków i psychoterapii. Dzieci z ADHD, które angażują się w leczenie, z czasem osiągają znacznie lepsze wyniki. Chociaż zaburzenie może się pogarszać w okresach stresu, zwykle nie ma epizodów psychotycznych, chyba że dana osoba jest współistniejąca. Osoby cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową również dobrze radzą sobie z lekami i terapiami, ale ich epizody mogą stać się częstsze i cięższe w miarę upływu lat.
Kiedy porozmawiać z lekarzem
Porozmawiaj z lekarzem lub zadzwoń pod numer 911 natychmiast, jeśli Ty lub ktoś, kogo kochasz, myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie. Depresja w chorobie afektywnej dwubiegunowej jest szczególnie niebezpieczna i trudna do zauważenia, jeśli nastrój danej osoby zmienia się w czasie między skrajnościami. Dodatkowo, jeśli zauważysz, że którykolwiek z powyższych objawów zakłóca pracę, szkołę lub relacje, dobrym pomysłem jest raczej rozwiązanie problemów root niż wcześniej.
Zapomnij o stygmatyzacji
To może być więcej niż wyzwanie, gdy ty lub ktoś bliski doświadcza objawów ADHD lub choroby afektywnej dwubiegunowej. Nie jesteś sam. Zaburzenia zdrowia psychicznego dotyczą w przybliżeniu 1 na 17 osób w Ameryce.Uzyskanie potrzebnej pomocy jest pierwszym krokiem do osiągnięcia najlepszego życia.
