Podstawy
Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się zaognionymi obszarami skóry. Osoby z najczęstszym typem łuszczycy, łuszczycą plackowatą, tworzą grube płaty czerwonej i białej łuszczącej się skóry zwanej zmianami. Zmiany te mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale zwykle pojawiają się na łokciach, kolanach i skórze głowy.
Około 7,5 miliona osób w Stanach Zjednoczonych jest dotkniętych łuszczycą.
Możesz się zastanawiać, czy łuszczyca jest zakaźna. Czy możliwe jest przeniesienie stanu skóry na kogoś innego, jeśli dotknie ona jednej z tych zmian? Odpowiadamy na pytania, w tym o przyczyny łuszczycy i sposoby zmniejszenia ryzyka wystąpienia nawrotów.
Czy łuszczyca jest zakaźna?
Łuszczyca nigdy nie jest zaraźliwa. W przeciwieństwie do innych chorób skóry, takich jak świerzb, liszajec i MRSA, łuszczyca nie jest spowodowana zakaźnymi bakteriami lub innym rodzajem infekcji.
Łuszczyca jest zaburzeniem autoimmunologicznym. Według American Academy of Dermatology (AAD), musisz mieć określone geny, aby rozwinąć chorobę. Posiadanie tego genu niekoniecznie oznacza, że rozwiniesz tę chorobę. Jeśli jednak masz te geny, wyzwalacze środowiskowe zazwyczaj aktywują ten stan.
Istnieje pięć różnych rodzajów łuszczycy. Każdy typ ma unikalną wysypkę, która może przypominać zaraźliwe schorzenie skóry:
- Łuszczyca plackowata powoduje czerwone, wypukłe plamy na skórze. Te plastry są zwykle pokryte srebrzystą warstwą skalowania lub martwych komórek skóry.
- Łuszczyca łuszczycowa powoduje małe czerwone plamy na skórze. Często zdarza się to po chorobie lub infekcji, np. W gardle.
- Łuszczyca krostkowa powoduje bolesne, podniesione, wypełnione ropą guzki na dłoniach i podeszwach, które mogą swędzić. Łuszczyca krostkowa może również wywoływać objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze i utrata apetytu.
- Odwrotna łuszczyca powoduje bolesne, czerwone plamy na skórze. Zwykle występuje w fałdach skórnych.
- Erytrodermiczna łuszczyca powoduje, że skóra staje się jasnoczerwona. Przypomina ciężką, ogólną oparzenia słoneczne. Ciało nie może utrzymać swojej temperatury i może powodować szybkie tętno, silny ból i intensywne swędzenie. Łuszczyca łuszczycowa jest stanem nagłym.
Jak rozwijasz łuszczycę?
Dokładna przyczyna łuszczycy nie jest w pełni zrozumiała. Uważa się, że zaangażowane są nadaktywne komórki T, które są komórkami, które zwalczają wirusy i bakterie w twoim ciele. U osób z łuszczycą limfocyty T atakują zdrowe komórki skóry i aktywują inne odpowiedzi immunologiczne. Zwiększa to produkcję zdrowych komórek skóry, limfocytów T i innych białych krwinek.
W rezultacie zbyt wiele komórek skóry gromadzi się na zewnętrznej warstwie skóry. Dlatego niektóre rodzaje łuszczycy powodują łuszczenie się skóry. Zwykle powstają nowe komórki skóry, ale u osób z łuszczycą komórki skóry tworzą się w ciągu kilku dni. Ciało nie zrzuca nadmiaru komórek i pojawiają się zmiany łuszczycowe.
Osoby z upośledzonym układem odpornościowym, w tym z HIV lub z powtarzającymi się infekcjami, mają większe ryzyko zachorowania na łuszczycę.
Co wywołuje efekt łuszczycy?
Wiele czynników związanych ze środowiskiem i stylem życia może wywoływać migotanie łuszczycy. Nie każdy z łuszczycą ma takie same wyzwalacze. Typowymi wyzwalaczami są:
- ekspozycja na słońce
- palenie
- infekcje
- urazy skóry, takie jak skaleczenia, ukąszenia robaków i oparzenia
- naprężenie
- narażenie na niskie temperatury
- niektóre leki, takie jak lit, leki na ciśnienie krwi i jodki
- ciężkie spożywanie alkoholu
Palenie to nie tylko wyzwalacz łuszczycy. Może być również zaangażowany w jego rozwój i nasilenie choroby.
Badania pokazują, że palenie może powodować jedną na pięć przypadków łuszczycy i podwaja ryzyko zachorowania. Może to być spowodowane działaniem nikotyny na komórki skóry, stan zapalny skóry i układ odpornościowy.
Chociaż niektórzy twierdzą, że alergie i niektóre pokarmy mogą wywoływać migotanie łuszczycy, twierdzenia te są w większości niepotwierdzone.
Kiedy zwykle rozpoznano łuszczycę?
Według National Psoriasis Foundation, łuszczyca często rozwija się w wieku od 10 do 35 lat. Może się jednak pojawić w każdym wieku. Aż do 15 procent osób z łuszczycą rozpoznaje się przed 10 rokiem życia. W rzadkich przypadkach niemowlęta mogą rozwinąć tę chorobę.
Dermatolodzy zwykle diagnozują łuszczycę, chociaż wielu lekarzy pierwszego kontaktu rozpozna ją. Większość lekarzy rozpoznaje łuszczycę, wykonując wizualny test skóry i oceniając rodzinną historię medyczną. Uważa się, że istnieje ryzyko rozwinięcia się łuszczycy, jeśli jeden z rodziców cierpi na tę chorobę. Jeśli masz dwóch rodziców z łuszczycą, ryzyko to jest większe.
W niektórych przypadkach lekarz może wykonać biopsję skóry w celu potwierdzenia rozpoznania i rodzaju łuszczycy.
Nie ma jeszcze leku na łuszczycę. Jednak choroba może przejść do stanu remisji. Celem leczenia łuszczycy jest zatrzymanie lub spowolnienie pojawiania się jakichkolwiek zmian chorobowych, a następnie wykrycie wszelkich czynników wyzwalających wybuchy epidemii. Odbywa się to poprzez spowolnienie wzrostu komórek skóry, zmniejszając stan zapalny i łuszczenie się skóry oraz wygładzając ją. Możesz to osiągnąć poprzez leki, miejscowe terapie i terapię światłem.
Dolna linia
Łuszczyca nie jest zakaźna w żadnej formie. To choroba autoimmunologiczna - nie choroba zakaźna. Jeśli usłyszysz, że ktoś podważa ten fakt, poświęć chwilę, aby je uświadomić. Może to pomóc w promowaniu środowiska akceptacji i zrozumienia.
Wyniki badania przeprowadzonego w 2003 r. Przez program "Poza łuszczycą: osoba za pacjentem" potwierdzają, dlaczego edukacja łuszczycy jest tak ważna. Niski poziom pewności siebie odnotowano u 73 procent osób z ciężką łuszczycą i 48 procent osób z umiarkowaną łuszczycą.
Nie tylko to, ale 64 procent respondentów stwierdziło, że społeczeństwo obawia się, że łuszczyca jest zaraźliwa, a 45 procent twierdzi, że osoby z łuszczycą są wyśmiewane. Mając to na uwadze, o wiele ważniejsze jest kształcenie siebie i innych osób na temat przyczyn i objawów choroby.
