Uogólnione napady toniczno-kloniczne
Uogólnione napady toniczno-kloniczne, czasami nazywane atakiem grand mal, to zaburzenie w funkcjonowaniu obu stron mózgu. Zakłócenie to spowodowane jest niepoprawnym przekazywaniem sygnałów elektrycznych przez mózg. Często powoduje to wysyłanie sygnałów do mięśni, nerwów lub gruczołów. Rozprzestrzenianie się tych sygnałów w mózgu może spowodować utratę przytomności i poważne skurcze mięśni.
Napady padaczkowe są zwykle związane ze stanem zwanym epilepsją. Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom około 5,1 miliona osób w Stanach Zjednoczonych miało epilepsję. Jednak napad może również wystąpić z powodu wysokiej gorączki, urazu głowy lub niskiego poziomu cukru we krwi. Czasami ludzie mają ataki jako część procesu wycofywania się z uzależnienia od narkotyków lub alkoholu.
Napady toniczno-kloniczne biorą swoją nazwę od dwóch odrębnych etapów. W fazie tonicznej napadu mięśnie sztywnieją, tracisz przytomność i możesz upaść. Etap kloniczny polega na szybkich skurczach mięśni, czasami nazywanych konwulsjami. Napady toniczno-kloniczne zwykle trwają 1-3 minuty. Jeśli atak trwa dłużej niż pięć minut, jest to nagły wypadek medyczny.
Jeśli masz epilepsję, możesz zacząć uogólniać konflikty toniczno-kloniczne w późnym dzieciństwie lub w okresie dorastania. Ten typ napadów rzadko występuje u dzieci poniżej 2 lat.
Jednorazowy atak, który nie jest związany z epilepsją, może wystąpić na dowolnym etapie życia. Napady te są zwykle wywoływane przez zdarzenie wyzwalające, które tymczasowo zaburza funkcjonowanie mózgu.
Uogólnione napady toniczno-kloniczne mogą być nagłym przypadkiem. To, czy napad padaczkowy jest nagłym przypadkiem, zależy od twojej epilepsji lub innych schorzeń. Zasięgnij natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli jest to twoje pierwsze napadnięcie, jeśli doznałeś kontuzji podczas napadu lub masz grupę napadów.
Przyczyny uogólnionych napadów toniczno-klonicznych
Początek uogólnionych napadów toniczno-klonicznych może być spowodowany różnymi stanami zdrowotnymi. Niektóre z najcięższych stanów obejmują guza mózgu lub pęknięte naczynie krwionośne w mózgu, które może wywołać udar. Uraz głowy może również spowodować, że twój mózg wywoła drgawki. Inne potencjalne czynniki wyzwalające napad grand mal mogą obejmować:
- niski poziom sodu, wapnia, glukozy lub magnezu w organizmie
- nadużywanie narkotyków lub alkoholu lub wycofanie
- niektóre schorzenia genetyczne lub zaburzenia neurologiczne
- uraz lub infekcja
Czasami lekarze nie są w stanie określić, co wywoływało napady padaczkowe.
Kto jest zagrożony uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi?
Ryzyko wystąpienia uogólnionych napadów toniczno-klonicznych może być większe, jeśli w rodzinie występuje epilepsja. Uszkodzenie mózgu związane z urazem głowy, infekcją lub udarem również zwiększa ryzyko. Inne czynniki, które mogą zwiększyć szanse na wystąpienie ataku typu grand mal obejmują:
- brak snu
- brak równowagi elektrolitowej spowodowany innymi schorzeniami
- używanie narkotyków lub alkoholu
Objawy ogólnego napadu toniczno-klonicznego
Jeśli masz napad toniczno-kloniczny, mogą wystąpić niektóre lub wszystkie z tych objawów:
- dziwne uczucie lub doznanie, które nazywa się aurą
- krzyczeć lub krzyczeć mimowolnie
- utrata kontroli nad pęcherzem i jelitami podczas lub po napadzie padaczki
- przemijanie i budzenie się z uczuciem zdezorientowania lub senności
- silny ból głowy po ataku
Zazwyczaj ktoś, kto ma uogólnione napady toniczno-kloniczne, usztywnie się i spadnie podczas fazy tonicznej. Ich kończyny i twarz wydają się gwałtownie szarpać, gdy drgają ich mięśnie.
Po nagłym ataku mal, możesz poczuć się zdezorientowany lub senny przez kilka godzin, zanim odzyskasz zdrowie.
Jak diagnozowane są uogólnione napady toniczno-kloniczne?
Istnieje kilka sposobów diagnozowania padaczki lub tego, co spowodowało napad padaczkowy:
Historia medyczna
Twój lekarz zada Ci pytania dotyczące innych napadów lub stanów chorobowych. Mogą zapytać ludzi, którzy byli z tobą podczas ataku, o opisanie tego, co zobaczyli.
Twój lekarz może również poprosić cię o zapamiętanie tego, co robiłeś natychmiast przed zajęciem. Pomaga to ustalić, jakie działanie lub zachowanie mogło spowodować zajęcie.
Badanie neurologiczne
Twój lekarz przeprowadzi proste testy, aby sprawdzić równowagę, koordynację i refleks. Ocenią napięcie i siłę mięśni. Będą także oceniać, jak trzymasz i poruszasz swoim ciałem oraz czy twoja pamięć i osąd wydają się nienormalne.
Badania krwi
Twój lekarz może zlecić badania krwi, aby znaleźć problemy medyczne, które mogą wpłynąć na początek napadu.
Obrazowanie medyczne
Niektóre rodzaje skanów mózgu mogą pomóc lekarzowi monitorować funkcjonowanie mózgu. Może to obejmować elektroencefalogram (EEG), który pokazuje wzorce aktywności elektrycznej w twoim mózgu. Może również zawierać MRI, który zapewnia szczegółowy obraz niektórych części mózgu.
Leczenie uogólnionych napadów toniczno-klonicznych
Jeśli miałeś jeden napad grand mal, mogło to być odosobnione zdarzenie, które nie wymaga leczenia. Lekarz prowadzący może zdecydować o monitorowaniu pacjenta pod kątem kolejnych napadów przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia.
Leki przeciwpadaczkowe
Większość ludzi zarządza swoimi napadami poprzez leki. Prawdopodobnie zaczniesz od niskiej dawki jednego leku. W razie potrzeby lekarz stopniowo zwiększy dawkę. Niektórzy ludzie potrzebują więcej niż jednego leku do leczenia napadów. Ustalenie najskuteczniejszej dawki i rodzaju leku może zająć trochę czasu. Istnieje wiele leków stosowanych w leczeniu padaczki, w tym:
- lewetiracetam (Keppra)
- karbamazepina (Carbatrol, Tegretol)
- fenytoina (Dilantin, Phenytek)
- okskarbazepina (Trileptal)
- lamotrygina (Lamictal)
- fenobarbital
- lorazepam (Ativan)
Chirurgia
Operacja mózgu może być opcją, jeśli leki nie są skuteczne w kontrolowaniu napadów. Uważa się, że ta opcja jest bardziej skuteczna w przypadku napadów częściowych, które dotykają niewielkiej części mózgu niż uogólnionych.
Dodatkowe zabiegi
Istnieją dwa rodzaje uzupełniających lub alternatywnych metod leczenia napadów grand mal. Stymulacja nerwu błędnego polega na wszczepieniu urządzenia elektrycznego, które automatycznie stymuluje nerw w szyi. Uważa się również, że spożywanie diety ketogennej, która jest bogata w tłuszcze i ma mało węglowodanów, pomaga niektórym ludziom zmniejszyć niektóre rodzaje napadów.
Perspektywy dla osób z uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi
Posiadanie napadu toniczno-klonicznego spowodowanego jednorazowym wyzwalaczem może na dłuższą metę nie wpływać na ciebie.
Osoby z zaburzeniami padaczkowymi często mogą prowadzić pełne i produktywne życie. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli ich napady są zarządzane za pomocą leków lub innych metod leczenia.
Ważne jest, aby nadal stosować leki przeciwwstrząsowe zgodnie z zaleceniami lekarza. Nagłe przerwanie leczenia może spowodować przedłużone lub powtarzające się napady padaczkowe, które mogą zagrażać życiu.
Ludzie z uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi, które nie są kontrolowane przez leki, czasami umierają nagle. Uważa się, że jest to spowodowane zaburzeniem rytmu serca w wyniku drgawek mięśni.
Jeśli masz w przeszłości napady padaczkowe, niektóre zajęcia mogą nie być dla ciebie bezpieczne. Na przykład napad padania podczas pływania, kąpieli lub jazdy może zagrażać życiu.
Zapobieganie uogólnionym napadom toniczno-klonicznym
Napady padaczkowe nie są dobrze rozumiane. W niektórych przypadkach może nie być możliwe zapobieganie napadom, jeśli napady padaczkowe wydają się nie mieć określonego czynnika uruchamiającego.
Możesz podjąć kroki w swoim codziennym życiu, aby zapobiec napadom. Wskazówki obejmują:
- Unikaj urazowych uszkodzeń mózgu za pomocą kasków motocyklowych, pasów bezpieczeństwa i samochodów z poduszkami powietrznymi.
- Należy stosować właściwą higienę i ćwiczyć odpowiednie obchodzenie się z żywnością, aby uniknąć infekcji, pasożytniczych lub innych, które powodują padaczkę.
- Zredukuj czynniki ryzyka udaru, takie jak wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu, palenie tytoniu i brak aktywności.
Kobiety w ciąży powinny mieć odpowiednią opiekę prenatalną. Uzyskanie właściwej opieki prenatalnej pomaga uniknąć powikłań, które mogą przyczynić się do rozwoju zaburzenia napadowego u dziecka. Po porodzie ważne jest, aby dziecko było szczepione przeciwko chorobom, które mogą negatywnie wpływać na centralny układ nerwowy i przyczyniać się do zaburzeń napadowych.
