Co to jest upośledzenie psychoruchowe?
Termin "psychomotoryczny" odnosi się do połączeń między funkcjami umysłowymi i mięśniowymi. Upośledzenie psychomotoryczne występuje, gdy dochodzi do zakłóceń w tych połączeniach. Wpływa na sposób poruszania się, rozmowy i inne regularne czynności.
Upośledzenie psychomotoryczne jest technicznie przeciwieństwem pobudzenia psychomotorycznego, niespokojnych objawów, takich jak zbieranie lub stymulacja skóry wokół pokoju, które są spowodowane przez coś, co można opisać jako napięcie psychiczne.
Jednak zarówno zaburzenie psychoruchowe, jak i pobudzenie mogą wystąpić w tej samej podstawowej przyczynie. Jeśli podejrzewasz, że masz którykolwiek z tych stanów, skonsultuj się ze swoim lekarzem, aby uzyskać prawidłową diagnozę.
Jakie są objawy zaburzeń psychomotorycznych?
Objawy zaburzeń psychomotorycznych mogą być różne u poszczególnych osób. Ponadto dzieci i dorośli mogą doświadczać różnych objawów.
Upośledzenia te mogą powodować problemy z funkcjonowaniem mięśni i mową, co może prowadzić do problemów z codziennymi zadaniami, takich jak:
- szczotkowanie zębów
- ubierać się
- gotowanie i jedzenie
- brać prysznic
- posługi
- towarzyskie
- codzienne umiejętności komunikacyjne
Może się okazać, że upośledzenia mogą wpływać na twoją pracę i hobby. Na przykład chwytanie przedmiotów lub chodzenie może okazać się trudne. Chodzenie po schodach może być niemożliwe.
Zadania dla dorosłych, które często są postrzegane jako "normalne", również mogą stanowić wyzwanie. Należą do nich zakupy, utrzymanie domu i zarządzanie pieniędzmi.
Dzieci z upośledzeniem psychoruchowym mogą mieć trudności z:
- pieszy
- bawiąc się zabawkami
- mówić
- chwytając przedmioty
- karmienie
Co powoduje upośledzenie psychoruchowe?
Upośledzenie psychoruchowe jest objawem wielu przyczyn. Obejmują one:
- zaburzenia genetyczne
- zaburzenia neurologiczne
- niektóre choroby przewlekłe
- zaburzenia równowagi hormonalnej
- zaburzenia zdrowia psychicznego
Niektóre z najczęstszych przyczyn zaburzeń psychomotorycznych obejmują:
- Zespół Allana-Herndona-Dudleya
- zaburzenia głowowe
- krętniczo-móżdżkowa (CTX)
- depresja
- niedoczynność tarczycy
- Choroba Grave'a
- lissencephaly
- Choroba Parkinsona
W niektórych przypadkach zaburzenie psychoruchowe rozwija się jako efekt uboczny leków. Wydaje się to być najbardziej powszechne w przypadku leków psychotycznych, takich jak:
- benzodiazepiny na niepokój (klonazepam)
- stymulanty ADHD (amfetaminy)
- typowe / neuroleptyczne leki przeciwpsychotyczne (Chlorpromazyna)
- atypowe leki przeciwpsychotyczne (Lurasidone)
Jak diagnozuje się zaburzenie psychoruchowe?
Podczas wizyty lekarz przeprowadzi badanie lekarskie i zapyta o historię choroby. Poinformuj swojego lekarza o wszystkich objawach, w tym o tym, kiedy po raz pierwszy zaczął.
Jeśli lekarz podejrzewa zaburzenia neurologiczne lub genetyczne, może zlecić inne badania. Obejmują one badania obrazowe mózgu (MRI, USG, tomografia komputerowa). Będziesz również prawdopodobnie skierowany do neurologa.
Twój lekarz może również zlecić badanie krwi. Jeśli lekarz podejrzewa zaburzenia tarczycy, konieczne są badania krwi, aby zmierzyć pokrewne hormony w ciele. Musisz przejść przed tymi testami, aby uzyskać dokładny wynik.
Podejrzenie niepełnosprawności psychicznej może uzasadniać pomoc psychiatry. Mogą pomóc przepisać leki w razie potrzeby. Terapia behawioralna to inna opcja.
Jak leczy się zaburzenia psychoruchowe?
Zaburzenia psychomotoryczne są oparte na nasileniu, jak również na przyczynach leżących u podstaw. Jeśli dostępne są leki dla Twojego stanu, wtedy te rodzaje leczenia mogą pomóc w zapobieganiu objawom, takim jak zaburzenia psychoruchowe:
- Leki stosowane w chorobie Parkinsona koncentrują się na podniesieniu poziomu dopaminy w mózgu.
- Niedoczynność tarczycy można leczyć za pomocą hormonów tarczycy.
- Objawy związane ze zdrowiem psychicznym mogą być korzystne dla leków psychotropowych, takich jak leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne.
Z drugiej strony, jeśli twoje leki powodują te objawy, lekarz może zalecić inną receptę. (Nigdy nie przestawaj zażywać leków na własną rękę!)
Terapie rehabilitacyjne mogą również przynosić korzyści każdemu, kto ma upośledzenie psychoruchowe:
- fizykoterapia ruchów mięśni i ogólna siła
- terapia zajęciowa dla umiejętności motorycznych potrzebnych do wykonywania codziennych zadań
- terapia mowy dla trudności w jedzeniu i mówieniu
Jakie są perspektywy upośledzenia psychoruchowego?
Upośledzenie psychomotoryczne spowodowane przez leki może być ostre (krótkotrwałe), podczas gdy w przypadku chorób niewystawionych może występować więcej przewlekłych (długotrwałych) objawów. Uszkodzenia spowodowane chorobami neurologicznymi lub genetycznymi mogą być trwalsze, ale łatwiejsze w zarządzaniu, z leczeniem i terapiami.
Niektórych zaburzeń, takich jak choroba Parkinsona, nie można wyleczyć. Leczenie twoich symptomów może przejść długą drogę w kontrolowaniu powiązanych zaburzeń psychomotorycznych.
