Czym jest zaburzenie dwubiegunowe?
Choroba afektywna dwubiegunowa powoduje szereg objawów, które mogą być niepokojące i zakłócające życie. Znana wcześniej jako choroba maniakalno-depresyjna zaburzenie dwubiegunowe jest stanem przewlekłym, który atakuje mózg.
Ten stan powoduje wysokie i niskie spadki w:
- nastrój
- zachowanie
- energia
- czynność
Maniakalne wzloty i depresyjne upadki nadają temu stanowi nazwę. Obecnie nie ma znanego leku. Osoby z zaburzeniami mogą rozwijać się dzięki odpowiedniemu leczeniu i leczeniu. Nie ma również jednej znanej przyczyny zaburzenia dwubiegunowego, ale istnieją pewne czynniki ryzyka.
Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego średni wiek zachorowania na chorobę afektywną dwubiegunową wynosi 25 lat. Mężczyźni i kobiety wydają się być dotknięci w równym stopniu. Objawy zwykle występują u starszych nastolatków lub młodych dorosłych. Możliwe jest, że stan rozwinie się w starszym wieku.
Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej?
Objawy zaburzenia różnią się w zależności od rodzaju zaburzenia dwubiegunowego, które osoba ma. Na przykład osoby z zaburzeniem dwubiegunowym typu I muszą doświadczyć epizodu maniakalnego. Epizod maniakalny może nastąpić po epizodzie depresyjnym lub po nim, ale epizod depresyjny nie jest wymagany do zdiagnozowania zaburzenia dwubiegunowego typu I.
Aby zdiagnozować zaburzenie dwubiegunowe typu II, dana osoba musiała mieć poważne zaburzenie depresyjne poprzedzone lub poprzedzone epizodem hipomanii. Czasami zaangażowana jest psychoza. To jest, gdy osoba widzi lub słyszy rzeczy, których nie ma, lub ma urojenia. Na przykład osoba może rozwinąć urojenia wielkości (takie jak przekonanie, że są prezydentem, kiedy nie są).
Objawy manii obejmują:
- szybka mowa
- brak koncentracji
- wysoki popęd płciowy
- zmniejszona potrzeba snu, ale zwiększona energia
- wzrost impulsywności
- nadużywanie narkotyków lub alkoholu
Objawy depresji obejmują:
- utrata energii
- czuć się beznadziejnie
- problemy z koncentracją
- drażliwość
- kłopoty ze snem lub spanie za dużo
- zmiany apetytu
- myśli o śmierci lub samobójstwie
- próbując popełnić samobójstwo
Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio zagrożony samookaleczeniem lub zranieniem innej osoby:
- Zadzwoń pod 911 lub lokalny numer alarmowy.
- Pozostań z tą osobą, aż przybędzie pomoc.
- Usuń wszystkie pistolety, noże, leki lub inne rzeczy, które mogą być szkodliwe.
- Posłuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, grozić ani nie krzyczeć.
Jeśli myślisz, że ktoś myśli o samobójstwie, skorzystaj z pomocy specjalnej na wypadek kryzysu lub prewencji samobójczej. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline na 800-273-8255.
Jakie są możliwe czynniki ryzyka choroby afektywnej dwubiegunowej?
Żaden pojedynczy czynnik ryzyka nie oznacza, że rozwinie się choroba dwubiegunowa. Naukowcy są przekonani, że wiele czynników ryzyka działa razem, aby wywołać chorobę. Konieczne są dalsze badania, aby określić konkretne czynniki i przyczyny ryzyka.
Genetyka
Choroba afektywna dwubiegunowa ma tendencję do bycia w rodzinie. Dzieci z rodzicem lub rodzeństwem z zaburzeniem mają większe szanse na rozwój niż osoby bez dotkniętych członków rodziny.
Identyczne bliźnięta nie mają takiego samego ryzyka rozwoju choroby. Jest prawdopodobne, że geny i środowisko współdziałają w rozwoju zaburzeń dwubiegunowych.
Środowisko
Czasami stresujące wydarzenie lub poważna zmiana życia powoduje zaburzenie dwubiegunowe osoby. Przykłady możliwych wyzwalaczy obejmują początek problemu medycznego lub utratę bliskiej osoby. Tego rodzaju wydarzenie może wywołać epizod maniakalny lub depresyjny u osób z zaburzeniem dwubiegunowym.
Nadużywanie narkotyków może wywołać chorobę dwubiegunową. Około 60 procent osób z zaburzeniem dwubiegunowym jest uzależnionych od narkotyków lub alkoholu. Osoby z sezonową depresją lub zaburzeniami lękowymi mogą również być narażone na ryzyko rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej.
Struktura mózgu
Funkcjonalne rezonans magnetyczny (fMRI) i technologia emisji pozytronowej (PET) to dwa rodzaje skanów, które mogą dostarczyć obrazy mózgu. Pewne ustalenia dotyczące skanowania mózgu mogą być związane z zaburzeniem dwubiegunowym. Potrzebne są dalsze badania, aby zobaczyć, w jaki sposób te odkrycia w szczególny sposób wpływają na zaburzenie dwubiegunowe i co to oznacza w leczeniu i diagnozie.
Jak mogę monitorować ryzyko zachorowania na chorobę afektywną dwubiegunową?
Potrzebne są dalsze badania, aby dokładnie określić, co dokładnie powoduje zaburzenie dwubiegunowe. Najlepszym sposobem oceny ryzyka jest uwrażliwienie na czynniki ryzyka i omówienie wszelkich objawów psychicznych lub behawioralnych, których doświadczasz u swojego lekarza.
Powinieneś być szczególnie świadomy możliwych objawów, jeśli w Twojej rodzinie występowały zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub inne schorzenia psychiczne. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli doświadczasz skrajnego stresu i uważasz, że może on być związany z chorobą afektywną dwubiegunową.
