Ostra niewydolność serca
Niewydolność serca występuje, gdy serce nie jest w stanie przepompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić zapotrzebowanie organizmu. Może to być chroniczne, co oznacza, że zdarza się powoli z czasem. Lub może być ostry, co oznacza, że dzieje się to nagle.
Według badań z 2014 roku około 26 milionów ludzi na całym świecie żyło z niewydolnością serca w tym czasie. W Stanach Zjednoczonych niewydolność serca jest główną przyczyną przyjęcia do szpitala osób po 65 roku życia. Może tak być dlatego, że ludzie żyją dłużej z chorobami serca, co z czasem może prowadzić do niewydolności serca.
Objawy ostrej niewydolności serca
Skrócenie oddechu jest najczęstszym objawem ostrej niewydolności serca. Stamtąd choroba ma wiele takich samych objawów jak przewlekła lub ciężka niewydolność serca.
Objawy te mogą być bardziej nasilone w przypadku ostrej niewydolności serca. Nogi i brzuch mogą nagle puchnąć, a ty możesz szybko przybrać na wadze z płynu zatrzymującego. Może to oznaczać od 2 do 3 funtów w ciągu 24 godzin lub 5 funtów w ciągu tygodnia. Możesz również odczuwać mdłości lub stracić apetyt.
Inne objawy zarówno ostrej jak i przewlekłej niewydolności serca obejmują:
- słabość
- zmęczenie
- nieregularne lub szybkie bicie serca
- kaszel i świszczący oddech
- plując różową flegmą
- zmniejszona zdolność koncentracji
W przypadku braku leczenia niewydolność serca może prowadzić do zawału serca. Zawał serca jest zwykle spowodowany zablokowaniem w tętnicy. Blokada zapobiega przedostawaniu się tlenu do serca, co prowadzi do nieprawidłowego pompowania lub wcale. Jeśli masz zawał serca, możesz również odczuwać ból w klatce piersiowej. Dowiedz się więcej o znakach ostrzegawczych zawału serca.
Starsi dorośli mogą mieć kilka schorzeń. Może to utrudnić wyodrębnienie objawów choroby serca z przyczyn innych.
Jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych objawów i nie wiesz, dlaczego, poszukaj pomocy medycznej w nagłych wypadkach.
Według badań przeprowadzonych w 2008 r., Osoby hospitalizowane z powodu ostrej niewydolności serca miały średni czas opóźnienia wynoszący 13,3 godziny między zauważeniem objawów a rozpoczęciem leczenia. Im szybciej zidentyfikujesz objawy i zwrócisz się o pomoc lekarską, tym lepsza jest twoja perspektywa.
Rodzaje niewydolności serca
Ostra lub przewlekła niewydolność może rozpocząć się z lewej lub prawej strony serca, lub obie strony mogą się nie udać w tym samym czasie. Komory, w których twoja krew wypompowana jest z serca, nazywają się komorami. Mogą one usztywniać, aby nie wypełniały prawidłowo. Lub, jeśli twój mięsień sercowy jest zbyt słaby, komory mogą rozciągać się i nie działać wydajnie.
Oto kilka rodzajów niewydolności serca:
Lewostronna niewydolność serca
Dzieje się tak, gdy twoja lewa komora nie jest wydajnie pompowana. Zamiast pompować krew do ciała, krew wraca do płuc. W wyniku tego możesz stracić oddech.
Istnieją dwa typy lewostronnej niewydolności serca:
Skurczowa niewydolność serca jest najczęstszą przyczyną niewydolności serca. Zdarza się, gdy twoje serce jest osłabione lub powiększone. Podczas skurczowej niewydolności serca mięsień w lewej komorze nie jest w stanie skurczyć się lub skrócić. Zapobiega to efektywnemu przepompowywaniu krwi do organizmu.
Rozkurczowa niewydolność serca dzieje się, gdy krew nie jest w stanie prawidłowo wypełnić lewą komorę. Z tego powodu twoje serce pompuje mniej krwi niż normalnie. Ten niski przepływ krwi jest prawdopodobnie spowodowany usztywnieniem komory.
Objawy rozkurczowej niewydolności serca są nieodróżnialne od skurczowej niewydolności serca. Z tego powodu diagnozę można przeprowadzić wyłącznie za pomocą echokardiografii dopplerowskiej.
Prawostronna niewydolność serca
Zwykle dzieje się to jednocześnie z lewostronną niewydolnością serca. Niepowodzenie w lewej komorze powoduje zwiększenie ciśnienia i późniejszego uszkodzenia prawej strony serca. Może to uniemożliwić prawidłową pracę serca.
Jeśli prawa strona serca nie jest w stanie prawidłowo pompować, płyn może gromadzić się w żyłach. Może to spowodować puchnięcie nóg i stóp.
Dowiedz się więcej o tym, jak działa twoje serce.
Przyczyny ostrej niewydolności serca
Chociaż możesz wyglądać zdrowo, możesz doświadczyć nagłego zdarzenia sercowego, które kończy się niepowodzeniem.
Przyczyny ostrej niewydolności serca obejmują:
- infekcje
- reakcje alergiczne
- zakrzep krwi w płucach
- wirusy, które uszkadzają serce
- operacja pomostowania krążenia pozaustrojowego
- ciężko nieregularne bicie serca
- atak serca
Posiadanie jednego czynnika ryzyka może wystarczyć do wywołania niewydolności serca, a połączenie czynników ryzyka zwiększa to ryzyko.
Czynniki ryzyka obejmują:
- choroba wieńcowa lub zwężenie tętnic
- wysokie ciśnienie krwi
- cukrzyca
- atak serca
- nieregularne bicie serca
- niektóre leki, zwłaszcza leki na cukrzycę
- bezdech senny lub problemy z oddychaniem podczas snu
- wady serca
- nadużywanie alkoholu lub innych toksycznych narkotyków
- Infekcja wirusowa
- problemy z nerkami
Wiele warunków osłabia lub niszczy serce w miarę upływu czasu. Może to prowadzić do przewlekłej niewydolności serca. Niektóre wynikają z czynników wewnętrznych, takich jak choroba lub wada wrodzona. Inne pochodzą z czynników zewnętrznych, takich jak zła dieta i brak ruchu.
Warunki prowadzące do przewlekłej niewydolności serca obejmują:
- wysokie ciśnienie krwi
- cukrzyca
- wadliwe zastawki serca
- Choroba wieńcowa
- dziedziczne wady serca
- uszkodzone lub zaognione serce
W tych wszystkich warunkach serce dostosowuje się z czasem, aż nie będzie już w stanie się przystosować. Wtedy się nie uda. Czasami jeden z tych przewlekłych stanów prowadzi do ostrego zdarzenia.
Diagnozowanie ostrej niewydolności serca
Aby zdiagnozować ostra niewydolność serca, lekarz przeprowadzi pewne testy. Lekarz może następnie klasyfikować ciężkość stanu za pomocą skali objawowej lub etapowej, aby znaleźć właściwe leczenie.
Testy na ostrą niewydolność serca
Twój lekarz oceni twoją historię medyczną i przeprowadzi fizyczny egzamin. Będą słuchać serca i płuc stetoskopem, aby wykryć zatory lub nieprawidłowe rytmy serca. Lekarz może również sprawdzić gromadzenie się płynu w jamie brzusznej, nogach i żyłach szyi.
Ponadto lekarz może zlecić połączenie następujących testów:
- Rentgen klatki piersiowej. Ten test obrazowania pozwala lekarzowi lepiej zbadać twoje serce i płuca.
- Badania krwi. Sprawdzają funkcję tarczycy i nerek.
- Test warunków skrajnych. Ten rodzaj testu mierzy aktywność serca podczas ćwiczeń fizycznych.
- Elektrokardiogram. Podczas tego testu lekarz przyczepi elektrody do skóry i zarejestruje aktywność elektryczną serca.
- Echokardiogram. W teście wykorzystano fale dźwiękowe, aby stworzyć obraz serca, który pokazuje, ile krwi pompuje twoje serce.
- Angiogram. Podczas tego testu lekarz wprowadzi cienką rurkę do pachwiny lub ramienia i do tętnic wieńcowych. Po wstrzyknięciu barwnika przez cewnik lekarz może zobaczyć obraz twoich tętnic.
- Tomografia komputerowa. Ten test pomaga zdiagnozować problemy z sercem, pokazując lekarzowi szczegółowe obrazy narządów. Polega ona na leżeniu wewnątrz maszyny, podczas gdy zdjęcia są robione za pomocą promieni Roentgena.
- Skan MRI. Ten skan tworzy szczegółowe obrazy narządów za pomocą magnesów i fal radiowych zamiast promieni rentgenowskich. Dowiedz się więcej o MRI serca.
Klasy i etapy niewydolności serca
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie niewydolność serca, lekarz może zaklasyfikować ciężkość stanu na jedną z dwóch skal. Ta klasyfikacja może pomóc w prowadzeniu leczenia i wyzdrowieniu.
Klasyfikacja New York Heart Association jest skalą objawową. Klasyfikuje niewydolność serca w jednej z czterech kategorii:
- Klasa 1. W żadnym momencie nie występują żadne objawy.
- Klasa 2. Możesz wykonywać codzienne czynności z łatwością, ale czuć się zmęczonym lub zdyszanym, gdy się wywierasz.
- Klasa 3. Masz trudności z wykonywaniem codziennych czynności.
- Klasa 4. Oddychasz, nawet gdy jesteś w stanie spoczynku.
Klasyfikacja American College of Cardiology / American Heart Association jest systemem opartym na scenie. Jest używany do klasyfikowania ryzyka lub poziomu niewydolności serca. Litery od A do D przedstawiają scenę, na której się znajdujesz:
- Etap A. Masz jeden lub więcej czynników ryzyka niewydolności serca, ale nie występują u Ciebie żadne objawy.
- Etap B. Masz chorobę serca, ale nie masz żadnych objawów niewydolności serca.
- Etap C. Masz choroby serca i masz objawy niewydolności serca.
- Etap D. Masz zaawansowaną niewydolność serca wymagającą specjalistycznych terapii.
Lekarze często używają tych dwóch systemów klasyfikacji, aby określić najlepszy plan leczenia lub zapobiegania.
Możliwości leczenia osób z ostrą niewydolnością serca
Jeśli wystąpi ostra niewydolność serca, zostaniesz hospitalizowany do czasu uzyskania stabilnej kondycji. W tym czasie możesz dostać się na tlen. Możesz również potrzebować dodatkowego tlenu w dłuższej perspektywie.
Ostra niewydolność serca może mieć trwały wpływ na organizm. Z tego powodu leczenie koncentruje się na leczeniu objawów i zapobieganiu przyszłej niewydolności serca.
W niektórych przypadkach ostra niewydolność serca może być spowodowana niezdiagnozowaną przewlekłą niewydolnością serca. Przyczyna Twojej ostrej niewydolności serca określi twój plan leczenia. Leczenie ostrej niewydolności serca i przewlekłej niewydolności serca jest często takie same.
Leczenie zazwyczaj obejmuje połączenie leków, operacji i urządzeń medycznych.
Leki
W wielu przypadkach konieczne jest połączenie co najmniej dwóch leków w celu opanowania problemów z sercem.
Niektóre z tych leków obejmują:
- Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE). Ten rodzaj leku rozszerza naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie krwi i zwiększa przepływ krwi. To ułatwia pracę serca.
- Blokery receptora angiotensyny II. Leki te są podobne do inhibitorów ACE, ale niektóre osoby mają mniej skutków ubocznych tego typu leków.
- Beta-blokery. Leki te zmniejszają ciśnienie krwi i spowalniają tętno. Pomagają one znormalizować rytm twojego serca.
- Digoksyna (Lanoxin). Lek ten wzmacnia skurcze serca i sprawia, że bije wolniej.
- Diuretyki. Znane również jako pigułki na wodę, te leki zapobiegają gromadzeniu się płynów w organizmie.
- Antagoniści aldosteronu. Jest to środek moczopędny, który może wydłużyć życie osób z ciężką niewydolnością serca.
Możesz również potrzebować leków obniżających poziom cholesterolu lub leczenia bólu w klatce piersiowej. Twój lekarz może przepisać rozcieńczalnik krwi, aby uniknąć zakrzepów krwi.
W zależności od przyczyny niewydolności serca lekarz może przepisać antybiotyk w celu leczenia zakażenia.
Chirurgia i urządzenia medyczne
Chirurgia jest również szeroko stosowana w leczeniu niewydolności serca. Niektóre typowe operacje kardiochirurgiczne obejmują:
Wymiana lub naprawa zastawki serca. Jeśli twoje serce zawodzi z powodu kłopotliwej zastawki serca, lekarz może chcieć, aby zastawka została naprawiona lub wymieniona. Wiąże się to z naprawą własnego zaworu lub wszczepieniem sztucznego zastawki.
Chirurgia pomostowania wieńcowego. Podczas tej operacji chirurg usunie naczynie krwionośne z innej części ciała. To naczynie krwionośne jest ukształtowane w nowy szlak do obejścia zatkanej tętnicy.
Twój lekarz może użyć jednego z następujących urządzeń, aby pomóc przywrócić funkcję:
- Rozrusznik dwukomorowy. To urządzenie pomaga pompom pompować bardziej efektywnie poprzez wysyłanie impulsów elektrycznych.
- Wszczepialne kardiowertery-defibrylatory (ICD). ICD są wszczepiane pod skórę, podobnie jak rozrusznik serca. Druty przechodzą przez żyły, aby kontrolować rytm serca.Jeśli rytm odbiegnie niebezpiecznie, ICD próbuje wstrząsnąć nim do normy.
- Pompy serca. Te mechaniczne urządzenia mogą być używane do utrzymywania ludzi przy życiu, gdy czekają na serce dawcy. Czasami używa się ich zamiast przeszczepu. To urządzenie może przedłużyć życie osób, które nie kwalifikują się do przeszczepu.
Jeśli twój stan jest ciężki, lekarz może zalecić przeszczep serca. Jest to zazwyczaj ostatnia deska ratunku i sprawdza się tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie działają. Zapotrzebowanie na serca dawców jest zwykle znacznie większe niż podaży.
Wskazówki dotyczące samodzielnego zarządzania
Zmiana niektórych zachowań może zmniejszyć objawy niewydolności serca. Może to również zmniejszyć ryzyko wystąpienia niewydolności serca w przyszłości.
Jeśli palisz, poproś swojego lekarza o pomoc w rzuceniu palenia. Palenie zwiększa bicie serca, zmniejsza ilość tlenu we krwi i podnosi ciśnienie krwi. Jeśli palisz, nie będziesz uważany za przeszczep serca.
Perspektywy długoterminowe
Twoja perspektywa zależy od ogólnego stanu zdrowia, a także od przyczyny i stopnia niewydolności serca. Wiele osób jest w stanie poradzić sobie z objawami za pomocą leków nasercowych lub wszczepionych urządzeń medycznych.
Twoja perspektywa może być jeszcze bardziej skomplikowana, jeśli niewydolność serca prowadzi do uszkodzenia nerek lub wątroby lub problemów z zaworami serca. Skrzepy krwi są również powszechne po niewydolności serca.
Pracuj z lekarzem, aby określić ryzyko wystąpienia tych powikłań. Mogą opracować plan leczenia, który zarówno łagodzi objawy, jak i zmniejsza ryzyko przyszłych incydentów. Dowiedz się więcej o L-argininie i jej zaletach dla serca.
Jak zapobiegać ostrej niewydolności serca
Nie można uniknąć niektórych czynników ryzyka, takich jak genetyka czy choroba przewlekła. Kluczem do zapobiegania niewydolności serca jest zmniejszenie czynników ryzyka, które można kontrolować.
Wiele zmian stylu życia zalecanych w przypadku leczenia niewydolności serca może również zmniejszyć lub wyeliminować schorzenia, które prowadzą do niewydolności serca. Do tych stanów należy wysokie ciśnienie krwi i wysoki poziom cholesterolu.
Jeśli jesteś narażony na ryzyko niewydolności serca, powinieneś rozważyć następujące zmiany stylu życia:
- utrzymanie zdrowej wagi
- regularne ćwiczenia
- jedzenie zrównoważonej, zdrowej diety
- rzucanie palenia
- znajdowanie sposobów radzenia sobie ze stresem
- radzenie sobie z istniejącymi stanami, w szczególności chorobami serca
Pamiętaj, aby regularnie przeprowadzać kontrole i zgłaszać lekarzowi wszelkie nietypowe objawy. Sprawdź swoje czynniki ryzyka za pomocą kalkulatora ryzyka choroby serca American Association Association.
