Zrozumienie HIV
HIV jest wirusem atakującym układ odpornościowy. Jest skierowany głównie do podzbioru białych krwinek zwanych komórkami T. Z czasem uszkodzenie układu odpornościowego powoduje, że organizmowi coraz trudniej jest zwalczać infekcje i inne choroby. Według Światowej Organizacji Zdrowia 37 milionów ludzi żyje z HIV. Około 16 milionów osób otrzymało leczenie na HIV w 2015 roku.
Jeśli nie jest leczone, HIV może przejść do AIDS, znanego również jako stadium 3 HIV. Wiele osób z HIV nie rozwinie się na etapie 3. HIV. U ludzi, którzy mają stadium 3 HIV, układ odpornościowy jest wysoce zagrożony. Ułatwia to przejęcie oportunistycznych infekcji i nowotworów i prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia. Ludzie, którzy mają stadium 3 HIV i nie otrzymują leczenia, zwykle przeżywają trzy lata.
Suchy kaszel
Chociaż suchy kaszel jest częstym objawem HIV, nie jest to wystarczający powód do niepokoju. Sporadyczny suchy kaszel może wystąpić z różnych powodów. Na przykład kaszel może wystąpić z powodu zapalenia zatok, refluksu kwasu, a nawet reakcji na zimne powietrze.
Powinieneś skontaktować się z lekarzem, jeśli twój kaszel nie ustępuje. Mogą ustalić, czy są jakieś podstawowe przyczyny. Lekarz przeprowadzi kompleksowy egzamin, który może obejmować prześwietlenie klatki piersiowej w celu ustalenia przyczyny. Jeśli masz czynniki ryzyka zakażenia wirusem HIV, lekarz może zalecić test na HIV.
Czy są inne objawy HIV?
Inne wczesne objawy HIV obejmują:
- objawy grypopodobne, takie jak gorączka powyżej 100 ° C (38 ° C), dreszcze lub ból mięśni
- obrzęk węzłów chłonnych szyi i pod pachą
- nudności
- zmniejszony apetyt
- wysypka na szyi, twarzy lub górnej klatce piersiowej
- wrzody
Niektóre osoby mogą nie odczuwać żadnych objawów we wczesnych stadiach. Inni mogą doświadczyć tylko jednego lub dwóch objawów.
W miarę postępu wirusa układ immunologiczny słabnie. Osoby z bardziej zaawansowanym wirusem HIV mogą doświadczać następujących problemów:
- infekcja drożdżakowa pochwy
- drozd ustny, który może powodować białe plamy ze skłonnością do bolesności i krwawienia
- Drożdże przełyku, które mogą prowadzić do trudności w połykaniu
W jaki sposób przenoszony jest wirus HIV?
HIV rozprzestrzenia się poprzez płyny ustrojowe, w tym:
- krew
- mleko matki
- płyny pochwowe
- płyny doodbytnicze
- przed-nasienny płyn
- sperma
HIV przenosi się, gdy jeden z tych płynów ustrojowych dostanie się do krwi. Może się to zdarzyć poprzez bezpośrednią iniekcję lub przerwę w skórze lub błonie śluzowej. Błony śluzowe znajdują się w otworze penisa, pochwy i odbytnicy.
Ludzie najczęściej przenoszą HIV za pomocą jednej z następujących metod:
- o seksie oralnym, pochwowym lub analnym nie chronionym przez prezerwatywy
- udostępnianie lub ponowne używanie igieł podczas wstrzykiwania narkotyków lub otrzymywania tatuażu
- w czasie ciąży, porodu lub karmienia piersią (chociaż wiele kobiet żyjących z HIV może mieć zdrowe, pozbawione HIV dziecko dzięki dobrej opiece prenatalnej)
HIV nie występuje w pocie, ślinie lub moczu. Nie możesz przekazać wirusa komuś, dotykając go lub dotykając powierzchni, którą dotknął.
Kto jest zagrożony wirusem HIV?
HIV może dotknąć każdego, niezależnie od jego:
- pochodzenie etniczne
- orientacja seksualna
- wyścigi
- wiek
- tożsamość płciowa
Niektóre grupy mają większe ryzyko zarażenia się wirusem HIV niż inne.
To zawiera:
- ludzie, którzy uprawiają seks bez prezerwatyw
- ludzie, którzy mają inną infekcję przenoszoną drogą płciową (STI)
- ludzie, którzy używają narkotyków iniekcyjnych
- mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami
Bycie w jednej lub kilku z tych grup nie oznacza, że dostaniesz wirusa HIV. Twoje ryzyko zależy w dużej mierze od Twojego zachowania.
Jak diagnozuje się HIV?
Twój lekarz może zdiagnozować HIV jedynie poprzez prawidłowe badanie krwi. Najpopularniejszą metodą jest enzymatyczny test immunosorpcyjny (ELISA). Ten test mierzy obecność przeciwciał we krwi. Jeśli wykryte zostaną przeciwciała HIV, możesz wykonać drugi test, aby potwierdzić pozytywny wynik. Ten drugi test nazywa się testem immunologicznym. Jeśli twój drugi test również daje wynik pozytywny, lekarz uzna, że jesteś nosicielem wirusa HIV.
Po ekspozycji na wirusa możliwe jest badanie negatywne na obecność wirusa HIV. Dzieje się tak, ponieważ organizm nie wytwarza przeciwciał natychmiast po ekspozycji na wirusa. Jeśli nabawiłeś się wirusa, przeciwciała te nie będą obecne przez cztery do sześciu tygodni po ekspozycji. Ten okres jest czasami nazywany "okresem okiennym". Jeśli otrzymasz wynik negatywny i uważasz, że zostałeś narażony na działanie wirusa, powinieneś zostać poddany testowi ponownie w ciągu czterech do sześciu tygodni.
Co możesz zrobić, jeśli masz HIV
Jeśli testujesz na obecność wirusa HIV, masz opcje. Chociaż HIV nie można obecnie wyleczyć, często można go kontrolować za pomocą terapii antyretrowirusowej. Kiedy weźmiesz to poprawnie, ten lek może poprawić twoją jakość życia i zapobiec wystąpieniu stadium 3 HIV.
Oprócz przyjmowania leków ważne jest, aby regularnie rozmawiać z lekarzem i informować go o wszelkich zmianach w objawach. Powinieneś również poinformować poprzednich i potencjalnych partnerów seksualnych, że masz HIV.
Jak zapobiegać przenoszeniu HIV
Ludzie na ogół rozprzestrzeniają HIV poprzez kontakt seksualny. Jeśli jesteś aktywny seksualnie, możesz zmniejszyć ryzyko zarażenia się lub rozprzestrzeniania wirusa, wykonując następujące czynności:
- Poznaj swój status. Jeśli jesteś aktywny seksualnie, regularnie przechodź testy na HIV i inne choroby przenoszone drogą płciową.
- Poznaj status HIV twojego partnera. Przed podjęciem aktywności seksualnej porozmawiaj ze swoimi partnerami seksualnymi na temat ich statusu.
- Użyj ochrony. Prawidłowe używanie prezerwatywy za każdym razem, gdy masz seks oralny, pochwowy lub analny, może znacznie zmniejszyć ryzyko przeniesienia.
- Rozważ mniej partnerów seksualnych. Jeśli masz wielu partnerów seksualnych, częściej masz partnera z HIV lub inną chorobą przenoszoną drogą płciową. Może to zwiększyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV.
Jeśli uważasz, że byłeś narażony na HIV, możesz poprosić swojego lekarza o profilaktykę po ekspozycji (PEP). Ten lek może zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem po możliwej ekspozycji. Aby uzyskać najlepsze wyniki, należy go użyć w ciągu 72 godzin od potencjalnej ekspozycji.
