Badanie z Nowej Zelandii wykazało, że narażenie na ołów w dzieciństwie zwiększa ryzyko rozwoju zaburzeń psychicznych. Eksperci doszli do wniosku, że narażenie na ołów w dzieciństwie ma długofalowy wpływ na zdrowie psychiczne i osobowość osoby dorosłej.
Jak ołów wpływa na dzieci?
Miliony dorosłych były narażone na wysoki poziom ołowiu w dzieciństwie. Szczytowe zużycie ołowiu na świecie zaobserwowano w połowie i pod koniec XX wieku. Od 1976 do 1980 r. Przeciętne dziecko mieszkające w Rosji miało poziom ołowiu we krwi powyżej 15 mcg / dl.
Epidemiolodzy postawili hipotezę o związku między narażeniem na ołów u dzieci a zaburzeniami psychicznymi u dorosłych. Narażenie na ołów w dobie benzyny ołowiowej może przyczynić się do subtelnych, trwających całe życie zaburzeń ludzkich emocji i zachowań.
Zaburzenia psychiczne są wykrywane co najmniej 38 lat.
Związek między zatruciem ołowiem w dzieciństwie a objawami psychopatologicznymi był zauważalny pod koniec XX wieku. Związane z ołowiem zmiany w emocjach i zachowaniu prawdopodobnie pojawią się wcześnie i utrzymają przez całe życie.
Odkrycia sugerują, że zmiany związane z ołowiem mogą stworzyć warunki do rozwoju zaburzeń psychicznych.
Narażenie na ołów w dzieciństwie może zmienić sposób, w jaki ludzie zachowują się lub są postrzegani przez innych przez całe życie.
Inne badania u dorosłych narażonych na ołów z dzieciństwa były powiązane z niepowodzeniem w życiu. Ci ludzie doświadczyli większej liczby umysłówzchoroby, słabe zdrowie fizyczne, mniejsze zadowolenie z pracy i problemy w relacjach międzyludzkich.
Nowa generacja jest prawie uratowana
Do 2019 r. Przeprowadzono kilka badań, w których stwierdzono, że dzisiejsze dzieci mają 3 razy mniej ołowiu we krwi. To stężenie metalu nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.
Wiele produktów ołowiowych jest obecnie zakazane lub surowo ograniczone.
Tam, gdzie ołów nie jest wymienny, należy zastosować specjalne metody produkcji. Jeżeli metal dostanie się do ścieków, należy go odzyskać lub zebrać, oczyścić, a następnie odpowiednio zutylizować.
Aby chronić potencjalnie wrażliwe zawody, pracodawcy i pracownicy muszą przestrzegać odpowiednich przepisów bezpieczeństwa. Obejmują one monitorowanie stężenia ołowiu w powietrzu i we krwi personelu.
To badanie jest istotne dla przyszłych badań, polityki publicznej i praktyki klinicznej. Dla naukowców wyniki te uzupełniają założenie, że toksyny środowiskowe mogą wpływać na ważne funkcje umysłowe.
W przyszłych badaniach toksykologicznych należy rozważyć ocenę wpływu metalu na zdrowie fizyczne.
W miarę starzenia się ludzi możliwe jest również, że wraz z utratą kości ołów zostanie uwolniony do krwioobiegu. Może rozprzestrzeniać się po całym ciele, powodując długotrwałe skutki wpływające na opiekę zdrowotną. Możliwe, że problemy pediatrii w przeszłości mogą stanowić nowe problemy dla psychiatrii osób starszych.
Czy można pozbyć się ołowiu?
Środki chelatujące, takie jak D-penicylamina, są przepisywane w celu usunięcia ołowiu z krwi. Jednak chelaty powodują poważne skutki uboczne. Dlatego nie są przepisywane przez dłuższy czas. Najczęściej chelaty usuwają również niezbędne pierwiastki śladowe z organizmu.
Zaburzenia psychiczne spowodowane przez ołów nie mogą być wyeliminowane.
Jeśli dziecko miało wysokie stężenie metalu w dzieciństwie, następuje nieodwracalne uszkodzenie włókien nerwowych. Ołów również odkłada się w kościach, więc przy osteoporozie może dostać się do krwioobiegu.
Dorośli pacjenci w wieku powyżej 35 lat powinni przejść psycho-diagnostykę. Jedynym sposobem na pozbycie się zaburzeń psychicznych jest przyjmowanie ukierunkowanych leków i leczenie psychoterapeutów. Samoleczenie nie jest absolutnie zalecane.
