Spryt nie różni się od kobiecej kokieterii i, w gruncie rzeczy, jest jednym z dziwnych sposobów kobiecego zainteresowania.
Typ kobiety, która poprzez wszechwiedzę stara się wydawać interesującą i niezwykłą, często objawia się podczas łamania tradycyjnych fundamentów społeczeństwa, w okresach powstawania próżni semantycznej w kulturze.
Być może jest to nonsens świata, który przyczynia się do „żeńskiej nerwicy wszechwiedzącej”.
Towarzysz marnowania czasu: kobieta „która wie wszystko”
Pamiętasz „wyemancypowaną” panią Kukshinę z powieści „Ojcowie i synowie” lub początkującą czarodziejkę Hermionę z fantasy o Harrym Potterze? Jedna interesująca właściwość łączy te fikcyjne bohaterki: niekontrolowana wszechwiedza.
Mądra dziewczyna Hermiona (co byłoby bardziej słuszne nazywać nie „inteligentną dziewczyną”, ale „inteligentną dziewczyną”), rozumie zdecydowanie wszystko, ponadto jest pracowita i pracowita, zna rozwiązanie każdego problemu i może znaleźć wyjście z każdej sytuacji, podczas gdy młoda czarodziejka jest wyjątkowo nietolerancyjna wobec głupota i lenistwo innych.
Kochanka Kukszina (charakter drugiej połowy XIX wieku), nie mógł wykonać ani jednego ruchu, ani prostego gestu. Zachowywała się bezczelnie, ale jednocześnie niezręcznie, ciągle zadawała pytania o wszystko, ale nie czekała na odpowiedź, była bardzo zainteresowana losem kobiet w Rosji, ale nie mogła przywrócić porządku nawet we własnym salonie. Avdotya była zajęta wszystkim, w rezultacie rozpylona we wszystkich kierunkach: nie mogła zrozumieć własnych uczuć i życia osobistego.
Bohaterka z końca XIX wieku namiętnie chciała być w nurcie liberalnej inteligencji, a aspirująca czarodziejka nie mniej namiętnie chciała wstać na windzie społecznej i pozbyć się piętna „szlamy”.
Niekontrolowany zespół Know-It-All
- W bardzo młodym wieku cicha i niczym nie wyróżniająca się dziewczyna zaczyna zauważać: nauczyciele i rodzice wychwalają i zdecydowanie zachęcają inteligentne i pracowite dzieci. Dzięki dobrym ocenom zawsze można zwrócić uwagę na rodziców, którzy są zawsze zajęci, a „wiedza wykraczająca poza ich lata” zadziwia nawet obojętnych dorosłych.
- Jeśli dziewczyna wzmacnia swoją „mentalną” wyższość u innych dzieci choroba postępuje.
- W następnym etapie młoda dama pojawiają się notatki z poleceń: ona, według własnego uznania, zaczyna zarządzać czasem, uwagą i mocami innych ludzi. Na tym etapie nawet najspokojniejsza i najskromniejsza dziewczyna staje się bezczelną i nietaktowną osobą, która łatwo interweniuje we wszystkim: od życia osobistego innych po problemy o zasięgu ogólnokrajowym. Co więcej, podjęta sprawa może być łatwo porzucona lub uszkodzona bez odrobiny sumienia.
- Spotykanie się z odrzutami innych, wiedz wszystko staje się drażliwy, skandaliczny i prawie nieznośny w komunikacji. W miarę jak pogarszają się relacje na zewnątrz, rośnie niewzruszona wewnętrzna wiara we własną słuszność, a gniew, nienawiść i pogarda dla ludzi wypełniają całą przestrzeń duszy.
- W skrajnych stadiach choroby pragnienie zawstydzenia, upokorzenia i nalegania na swój punkt widzenia przy każdej okazji staje się ideą naprawy. Własna sprawiedliwość zostaje podniesiona do absolutu: człowiek przeciwstawia się wszystkim i wszystkim.
Nawet wszystkie niekorzystne czynniki, które wpłynęły na rozwój osobowości w dzieciństwie, wzięte razem, nie wystarczą, aby choroba była nie do powstrzymania wszechwiedzy, jeśli nie spadnie na żyzną glebę próżności.
Jak rozpoznać w sobie?
- O takich ludziach mówią: „Na świecie, a śmierć jest czerwona”.Aby uchodzić za inteligentną, kobieta jest gotowa godzinami rozmawiać o czymś, w czym nie ma głębokiej wiedzy ani kompetencji. Daje rady i roszczenia do mądrości, której nie ma.
- Ekstremalna niecierpliwość na błędy innych ludzi i ignorancja. Kobieta nie jest w stanie spokojnie i taktownie naprawić błędu innej osoby bez wyrażania niezadowolenia lub gniewu.
- Mądrość lub kompetencje drugiej osoby są przygnębiające. Jak również pochwały dla innych ludzi.
- Nawet przy najmniejszej nucie własnych braków lub niekompetencji, wiedza wszystko psuje nastrój. Sytuacja może być natychmiast skorygowana przez pochwałę, nawet jeśli jest chwalona za cechy, które nie są widoczne.
Dlaczego kobiety twierdzą, że wszystko wiedzą, powodują wewnętrzną wrogość u osiągniętych mężczyzn
Wróćmy do pani Kukshiny. Wciąż w drodze do domu ktoś Sitnikov mówi znudzonemu Bazarovowi i Kirsanovowi, że Kukshina w ogóle nie może stać na ceremonii, ale z łatwością może zjeść śniadanie z szampanem, przybywając rano i bez ostrzeżenia.
Zimne, bezmyślne traktowanie Bazarowa z Kukshiną można przypisać jego „nihilizmowi”, ale w dalszej części fabuły widzimy tego samego człowieka, ale już uprzejmy, a nawet, do pewnego stopnia, marszczący brwi przed inną bohaterką powieści - powstrzymał Odintsową.
Powierzchowne osądy są wyraźnie widoczne dla sprytnych, wykształconych mężczyzn, w oczach których wszystko wiadomo w najlepszym wypadku będzie słodkim klaunem, aw najgorszym - kobietą, która powoduje podrażnienie.
Niektórzy mężczyźni, ze względu na zdolność pochlebstwa, bardzo po mistrzowsku rozwiązują swoje problemy finansowe i społeczne przy pomocy tego rodzaju kobiet.
Jest coś do czego dążyć
- Każda krótka rozmowa opiera się na zrozumieniu sytuacji, czasu, miejsca, wieku, statusu i zawodu zebranych osób. Wymaga taktu i specjalnej umiejętności prowadzenia rozmowy. Inteligentna osoba, w danym momencie, może naprawdę okazać się godna, podczas gdy inteligentna osoba wdepnie w długie nudne szczegóły, wygłosi wykład, zacznie udzielać niewłaściwych rad i zwróci się do osobowości. Wniosek: przejaw wiedzy, umiejętności i zdolności powinien być odpowiedni.
- Aktywność na lekcjach w szkole i szybka reakcja na pytania nauczyciela, za które nauczyciele tak bardzo chwalili i chwalili, najlepiej pozostawić instytucji edukacyjnej. Prawdziwe życie nie jest ankietą błyskawiczną: jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz, jak wysoko złoto nazywa się „ciszą”.
- Dobrze wykształcona kobieta nie stara się zdobywać wiedzy w celu poniżania innych osób z ich pomocą. Pamiętaj o wiodących popularnych talk-show „inteligentnych kobietach”, które zapraszają gości do studia w celu publicznego upokorzenia: po tym, jak osoba ta zostanie całkowicie psychicznie zniszczona, prezenterowie próbują usprawiedliwić publiczność, że chcą „jak najlepiej” ujawnić zaproszonego gościa.
- Prawdziwa kobieta nigdy nie obroni swojego punktu widzenia poprzez spór, zwłaszcza z mężczyzną. Nie musi się przekonywać o czymś innym. Utrzymuje swoją pozycję, ale nie używa jej jako narzędzia w walce z innymi.
- Dobrym antidotum na zarozumiałą spryt jest umiarkowane poczucie humoru i autoironia., nie zamieniając się w indykatywne upokorzenie.
Wykształcona kobieta, niezależnie od trendów w modzie, nie narzuci ani nawet nie wyrazi swojej opinii, dopóki nie zapyta o niego. Swoją wiedzę niekoniecznie wykorzystuje do kreatywnych celów: do budowania relacji, wygładzania ostrych sytuacji i znalezienia konsensusu.
