Ostre zapalenie migdałków (synonim: zapalenie migdałków) to bolesne zapalenie migdałków, które może być spowodowane zarówno przez bakteryjne, jak i niezakaźne przyczyny. Migdałki, które są częściowo widoczne w otworze jamy ustnej, tworzą tzw. Limfatyczny pierścień gardła. Składa się z tkanki limfatycznej i zawiera wiele białych krwinek (białych krwinek), które pełnią rolę bariery ochronnej przed drobnoustrojami.
Ostre zapalenie migdałków może być przenoszone przez unoszące się w powietrzu kropelki. Typowe objawy zapalenia migdałków to ciężki ból gardła, trudności z przełykaniem, wysoka temperatura ciała i zmęczenie. W przypadku infekcji bakteryjnej na migdałkach pojawia się białawo-żółty śluz.
Przyczyny ostrego zapalenia migdałków
Głównym powodem jest inwazja paciorkowców; dokładniej, paciorkowce beta-hemolityczne grupy A. Rzadziej przyczyną mogą być pneumokoki lub hemofilne pałeczki. U dzieci najczęstszą przyczyną jest infekcja wirusowa. Jedną z postaci wirusowego zapalenia migdałków jest gruczołowa gorączka Pfeiffera.
Przewlekłe zapalenie migdałków występuje z powodu powtarzających się (nawracających) infekcji gardła. Krypty powstają w głębokich warstwach migdałków, które zawierają komórki odpadowe i martwe bakterie. Jeśli krypty nie są już rozwiązywane, zarazki namnażają się i rozwija się infekcja. Zwykle przewlekłe zapalenie migdałków jest spowodowane mieszaną infekcją patogenami tlenowymi (tlenowymi) i beztlenowymi (beztlenowymi) w połączeniu z paciorkowcami beta-hemolitycznymi z grupy A.
Środki ludowe na dusznicę bolesną pomagają nieznacznie wyeliminować objawy, ale w przeciwieństwie do powszechnych nieporozumień, nie wpływają na szybkość powrotu do zdrowia pacjenta. Niektóre z popularnych metod mogą powodować nieodwracalne szkody dla zdrowia.
Środki ludowe na dusznicę bolesną: jedzenie
1. 400 ml octu zmieszanego ze świeżo wyciśniętym sokiem z buraków.
Komentarz lekarza:kwas octowy jest wchłaniany przez przewód pokarmowy, układ oskrzelowo-płucny i skórę. Ostateczne metabolity to woda i dwutlenek węgla; kwas octowy jest wydychany w czystej postaci przez płuca. Stężony kwas octowy silnie podrażnia skórę i błony śluzowe Długotrwały kontakt fizyczny z kwasem powoduje uszkodzenie oczu i podrażnienie błon śluzowych: pęcherze mogą pojawić się zaledwie kilka godzin po ekspozycji.
Wdychanie skoncentrowanych oparów może powodować podrażnienie oczu, błony śluzowej nosa i jamy ustnej oraz podrażnienie gardła. Dawka śmiertelna wynosi od 20 do 50 g kwasu octowego, u dzieci wartość wynosi od 5 do 10 gramów.
Długotrwały kontakt z kwasem octowym odtłuszcza skórę i często prowadzi do wyprysku. Bezpośredni kontakt kwasu octowego z oczami może doprowadzić do całkowitej ślepoty. Środki ludowe na zapalenie migdałków z dużą dawką kwasu octowego zagrażają życiu.
2. Płukać gardło herbatą miętową.
Komentarz doktora: skład składników liści mięty jest różny i zależy od położenia geograficznego. Składniki określające skuteczność rośliny to olejki eteryczne, mentol, mentol i mentofuran. Według badań kohortowych mają one działanie przeciwskurczowe, przeciwwymiotne i przeciwbólowe. Mennica zawiera również garbniki i flawonoidy. Wraz z olejkami eterycznymi mogą przyspieszyć wydzielanie soku żółciowego.
Jednak olejek mentolowy może zaostrzyć istniejące zapalenie pęcherzyka żółciowego i chorobę kamieni żółciowych. Stosowanie olejków eterycznych przez dzieci często prowadzi do ciężkich reakcji alergicznych: obrzęku naczynioruchowego i ciężkiej pokrzywki. Przepis jest niebezpieczny w dużych dawkach i bezużyteczny w małych.
3. 40 g porzeczek zmieszanych z 200 ml przegotowanej wody i pozostawić do zaparzenia na 20 minut. Pij 2-3 razy dziennie.
Komentarz doktora: Porzeczka ma działanie ściągające, trawienne i moczopędne. Niektóre z nich wynikają z wysokiej zawartości witaminy C, kwasów organicznych i błonnika pokarmowego w jagodach Porzeczki zawierają dość dużo witaminy B1 i C, żelaza, fosforu, potasu, błonnika, miedzi i manganu.
Badanie kanadyjskie z 2012 r. Nie ujawniło wirusostatycznego ani bakteriobójczego działania porzeczek. Skuteczność porzeczek jest porównywalna z placebo. Pacjenci z hipowitaminozą C nie zaszkodzą, ale nie pomogą pozbyć się zapalenia migdałków.
4. Czosnek i miód.
Komentarz doktora: Głównym składnikiem aktywnym czosnku jest alliina, która jest niszczona przez alliinzoido allicynę. Czosnek zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, działa żółciopędnie i przeciwskurczowo. Roślina ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciw robakom. Najbardziej wrażliwe na olej czosnkowy są szczepy bakterii beztlenowych z rodzaju Bacteroides, Prevotella, Fusobacterium i Actinomyces.
Olejek eteryczny zawarty w czosnku jest skuteczny w niskich stężeniach przeciwko bakteriom beztlenowym biorącym udział w infekcjach jamy ustnej i górnych dróg oddechowych. Działanie przeciwgrzybicze tłumaczy się zdolnością do hamowania syntezy lipidów w grzybni.
Działanie wirusobójcze i wirusostatyczne czosnku zostało obalone w kilku dużych randomizowanych badaniach. Allicyna ma działanie przeciwbakteryjne, ale w bardzo dużych dawkach, które są nieosiągalne w domu. Przepis jest bezużyteczny przeciwko wirusom i bakteriom, ale może pomóc w zakażeniach grzybiczych (rzadkich wśród populacji).
Środki ludowe na dusznicę bolesną: środki ziołowe
1. Użyj herbaty z gałązek malin 4-5 razy dziennie z plasterkiem cytryny.
Komentarz doktora: Gałęzie malin zawierają garbniki (galotaniny i elagaganniny), flawonoidy, witaminę C, kwasy organiczne, glikozydy i naturalne aromaty. Preparaty na bazie malin są stosowane ze względu na wysoką zawartość taniny w łagodnych chorobach biegunkowych i stanach zapalnych w jamie ustnej i gardle. Sfermentowane liście malin przypominają smak czarnej herbaty, dlatego często wchodzą w skład domowych mieszanek herbacianych.
Działanie rośliny waha się od przeciwzapalnego, przeciwzakrzepowego, ściągającego do kojącego, przeciwgorączkowego i moczopędnego. Gałęzie malin są stosowane w leczeniu reumatyzmu, infekcji gardła i problemów trawiennych.
W żadnym badaniu klinicznym nie wykryto działania przeciwbakteryjnego, grzybobójczego i wirusostatycznego. Gałęzie malin są bezużyteczne w ostrych chorobach zapalnych migdałków.
2. Płukanie z ekstraktem z aloesu.
Komentarz doktoraAloes zawiera substancje nawilżające, a także działa uspokajająco, lekko przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. Ze względu na działanie przeciwbakteryjne i gojenia ran, aloes stosuje się w atopowym zapaleniu skóry i zapaleniu migdałków. Słabe właściwości przeciwbakteryjne i gojenia się ran sprawiają, że żel jest dobrym lekarstwem na trądzik.
Działanie przeciwdrobnoustrojowe jest tak nieznaczne, jak wykazały hiszpańskie badania, że stosowanie nie przyniesie żadnych korzyści dla dusznicy bolesnej. Jednak nadmierne zużycie rośliny może przynieść znaczne szkody. Aloina - substancja czynna aloesu - trzykrotnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka przewodu pokarmowego. Przepis jest niebezpieczny w dużych dawkach.
3. Herbata lipowa 3-4 razy dziennie.
Komentarz doktora: Preparaty herbaty z tego leku są stosowane w leczeniu przeziębienia i pokrewnego kaszlu. Lipa nie zawiera określonej substancji o działaniu przeciwkaszlowym lub przeciwwirusowym.
Efekt zwiększonego pocenia się tłumaczy się użyciem dużej ilości gorącej wody, a nie substancjami czynnymi lipy.
Środki ludowe na dusznicę bolesną: niebezpieczne metody
1. 10-20 ml nafty ścieka na stan zapalny gruczołów i pozostawia na 5 minut. Następnie płucz gardło i powtórz procedurę 3 razy dziennie.
Komentarz doktora: Nafta powoduje ból głowy, podrażnienie błon śluzowych, euforię, wymioty i uszkodzenie komórek wątroby. Nafta może stanowić bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzkiego. Wysokie dawki mogą zabić osobę. Przepis jest bardzo niebezpieczny.
2. Samodzielne podawanie antybiotyków.
Komentarz doktora: bez wizyty u lekarza zabronione jest stosowanie antybiotyków. Wysypka i długotrwałe stosowanie środków przeciwbakteryjnych zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się opornych na antybiotyki szczepów bakterii, które są trudne do leczenia.
Środki ludowe na dusznicę bolesną można stosować tylko po konsultacji z lekarzem. W przypadku infekcji bakteryjnej konieczne jest poddanie się antybiotykoterapii, natomiast w przypadku infekcji wirusowej zaleca się przyjmowanie leków objawowych (przeciwgorączkowych i przeciwbólowych). Schemat leczenia określa lekarz w zależności od etiologii choroby i stanu zdrowia pacjenta.
