Imbir jest przydatną i prawie uniwersalną rośliną, może być stosowany jako przyprawa do potraw i jako składnik receptur tradycyjnej medycyny. Używając go jako leku, należy wziąć pod uwagę pozytywne i negatywne strony korzenia, a także przeciwwskazania i prawidłowe dawkowanie. Tylko w tym przypadku sok imbirowy nie spowoduje uszkodzeń, które często obarczone są niepoprawnym i lekkomyślnym przestrzeganiem zaleceń uzdrowicieli.
Dlaczego imbir jest popularny?
Smak imbiru jest wyjątkowo agresywny i jest idealny dla miłośników pikantnych potraw i miłośników kuchni orientalnej. Ale z punktu widzenia medycyny korzeń jest bardzo atrakcyjny, ponieważ zawiera witaminy z grup A, C i B, wiele składników układu okresowego, które są ważne dla organizmu ludzkiego - żelazo, magnez i cynk, sód, wapń i fosfor. Zawiera aminokwasy, olejki eteryczne i inne niezbędne substancje. Rozważ sok z imbiru, którego korzyści i szkody mogą stać się niezaprzeczalne w zależności od okoliczności. Zacznijmy od korzystnych właściwości napoju imbirowego:
1. W obecności otyłości pomaga pozbyć się nadmiaru masy ciała, stymulując procesy trawienne i poprawiając ruchliwość jelit, tym samym normalizując zdolność organizmu do samooczyszczenia. Możliwe jest wyeliminowanie toksyn, toksyn, wzmocnienie procesów metabolicznych. Ostry, niezwykły smak wyraźnie osłabia uczucie głodu, pomagając trzymać się diety.
2. Przeciwutleniacze i pierwiastki śladowe, dostające się do organizmu, poprawiają wygląd, odmładzają komórki i zapobiegają tworzeniu się złośliwych nowotworów.
3. Pomaga przy przeziębieniach, którym towarzyszy kaszel, katar, dyskomfort w gardle.
4. Pomaga wzmocnić układ odpornościowy, co jest szczególnie cenne w okresach niedoboru witamin, w sytuacjach stresowych, zwiększonych obciążeniach fizycznych.
5. Stabilizuje funkcjonowanie serca i układu naczyniowego, poprawia krążenie krwi, zmniejsza ryzyko zakrzepów i zmęczenia, normalizuje metabolizm lipidów, zapobiegając gromadzeniu się cholesterolu.
6. Poprawia potencję i wytrzymałość.
7. W sektorze dentystycznym sok służy do eliminacji bólu zęba i zapalenia jamy ustnej.
W przemyśle kosmetycznym imbir jest ceniony nie mniej, ponieważ korzeń spowalnia proces starzenia, po dodaniu do masek lub kremów pomaga wyeliminować letarg, zmęczenie skóry, zapobiega zmarszczkom, odżywia i wzmacnia cebulki włosów, reguluje gruczoły łojowe.
Dlaczego sok imbirowy - korzyści i szkodzi w jednej butelce
Podobnie jak wiele substancji o wielu pozytywnych właściwościach, imbir ma negatywne strony. Przede wszystkim możemy wspomnieć o jego koncentracji. Dzieje się tak, gdy jest za dużo dobra; w związku z tym należy trochę pić sok z korzenia i po rozcieńczeniu. W przeciwnym razie możliwe jest uszkodzenie warstwy śluzowej jamy ustnej i układu pokarmowego.
Pomimo korzystnego wpływu na układ trawienny, w obecności procesów zapalnych, napój imbirowy jest przeciwwskazany. Imbir jest niebezpieczny dla nadciśnienia, wysokiej gorączki i jego nietolerancji. Istnieje lista chorób, w których od tak przydatnego imbiru można tylko zaszkodzić:
1. Wrzodziejące formacje układu pokarmowego.
2. Patologia żołądkowo-jelitowa.
3. Refluks przełyku.
4. Kamienie powstałe w pęcherzyku żółciowym.
5. Obecność uchyłka, zapalenie uchyłka.
Przenosząc dziecko bezpośrednio do płodu, korzeń nie jest szkodliwy, ale może negatywnie wpływać na ciało matki, sok nie jest pokazywany w ostatnim trymestrze ciąży, szczególnie w przypadku gestozy. Jest to również niebezpieczne dla kobiet z historią poronień.
Imbir jest przydatny dla układu sercowo-naczyniowego, ale zawiera składniki kardioaktywne - zwiększają obciążenie mięśnia sercowego, przyspieszając jego rytm. W związku z tym podczas przyjmowania leków przeciwnadciśnieniowych lub przeciwarytmicznych nie można stosować imbiru.
Uwaga! Przedawkowanie imbiru prowadzi do zaburzenia stolca, pojawienia się nudności i wymiotów, reakcji alergicznych, przed użyciem napoju należy skonsultować się z lekarzem.
Jak zrobić sok z imbiru i czy można go podawać dzieciom
Nie ma nic skomplikowanego w tworzeniu soku imbirowego - aby go zdobyć, korzeń rośliny jest czyszczony, biorąc pod uwagę, że pod skórą znajdują się cenne olejki eteryczne, więc usuwana warstwa musi być bardzo cienka. Traktowany imbir jest mielony za pomocą tarki, a następnie wyciskany lub używana jest sokowirówka. Biorąc pod uwagę stężenie soku, zaleca się przyjmowanie go w kompozycji z innymi naturalnymi sokami.
Rodzice martwią się, jak wielką korzyść daje im sok z imbiru, ponieważ mają niedoskonałą odporność, często chorują na przeziębienie i często występują problemy z żołądkiem. Istnieją podstawowe zasady, jeśli nie będą przestrzegane, napój imbirowy wyrządzi więcej szkody:
1. Imbir w żadnej formie nie jest podawany dzieciom, których wiek nie przekracza dwóch lat.
2. Niepożądane jest, aby młodsze pokolenie w wieku od sześciu do dziesięciu lat przekraczało dzienną dawkę soku w ilości 2 mg.
W tym samym czasie imbir jest wprowadzany do diety dziecka ze zwiększoną ostrożnością, w małych porcjach, stopniowo zwiększając jego objętość. Dorośli mają również swoje własne normy - dawka nie powinna przekraczać czterech gramów dziennie. W czasie ciąży sok imbirowy można przyjmować tylko na początku okresu, pijąc nie więcej niż jeden gram napoju w ciągu 24 godzin.
Napoje lecznicze na zimę
Biorąc pod uwagę, że najczęściej leczony imbirem na przeziębienia, porozmawiajmy o pysznych zimowych przepisach wykorzystujących sok roślinny:
1. Do przepisu potrzebne są cztery pomarańcze, plasterek imbiru, naturalny miód w ilości dwóch łyżeczek do herbaty i szklanka przegotowanej cieczy. Wyciśnij sok z pomarańczy, dodaj imbir, obrany i pokrojony w małe kostki, dodaj wodę i nalegaj, aż napój trochę ostygnie, a następnie dodaj miód.
2. Sok imbirowy z cytryną i miodem przygotowuje się w następujący sposób - z czterech startych małych łyżek korzenia wyciśnij płyn. Wlewa się do niej sok z cytryny i pomarańczy. Mieszaninę wlewa się 700 ml przegotowanej cieczy, dodaje się anislet i sztyft kory. Napój jest podawany do rozgrzania, dodaj 8 małych łyżek naturalnego miodu, rozmieszczonych w równych porcjach przez cały dzień.
3. Kolejny przepis, który wykorzystuje sok imbirowy z cytryną i miodem, pozwala uzyskać syrop leczniczy, który dodaje się do herbaty na przeziębienie. Świeży korzeń w ilości 130 gramów hubki, wymieszaj z 300 gramami granulowanego cukru, 6 groszków czarnego pieprzu, małą łyżką zmielonego cynamonu lub dwoma pałeczkami, pół gałki muszkatołowej, 4 kawałki goździków. Mieszaninę wlewa się do 270 ml przegotowanej wody i gotuje przez kolejne 20 minut - imbir powinien stać się miękki. Napój jest chłodzony, filtrowany, dodawany jest świeży sok z cytryny w ilości 0,5 dużych łyżek stołowych i naturalny miód - dwie duże łyżki stołowe.
4. Doskonały napój wzmacniający witaminy, który można przygotować zarówno zimą, jak i latem - mieszanka soków imbirowego, marchwiowego i jabłkowego. Na każdą porcję 300 ml weź 300 gramów obranych marchewek, dwóch średnich słodkich i kwaśnych jabłek oraz pół centymetra imbiru. Obrany imbir, jabłka i marchewki są krojone na kawałki, wyciskane soki, mieszane aż do uzyskania gładkości i pić.
Sok z imbiru dla zdrowia włosów i utraty wagi
Sok imbirowy w środowisku domowym może być używany do użytku zewnętrznego, wprowadzimy czytelników do kilku masek, które pozwolą ci uczynić włosy mocnymi i pięknymi:
1. Aby przyspieszyć wzrost włosów i zapobiec ich wypadaniu, świeżo wyciśnięty sok imbirowy miesza się z łopianem, rącznikiem lub oliwą z oliwek. Mieszankę wciera się w korzenie, nakłada na pasma wzdłuż długości, izoluje głowę i przytrzymuje maskę na włosach przez godzinę, a następnie spłukuje łagodnym szamponem.
2. W przypadku włosów tłustych świeżo wyciśnięty sok wciera się w skórę, wskazane jest przeprowadzenie zabiegu drugiego lub trzeciego dnia po umyciu włosów przez 60 minut.
Do szybkiej utraty wagi zaleca się mieszankę soków z zielonych jabłek 3: 2: 1, łodyg selera, korzenia imbiru. Powstały napój w ilości 200 gramów dzieli się na trzy porcje i pije przed posiłkami, rozcieńczając wodą.
Ważne! Niezależnie od celu sok imbirowy nie może być uważany za główny zabieg i powinien być przyjmowany na tle zastosowania schematu terapeutycznego opracowanego przez specjalistę. Każda recepta wymaga wcześniejszej dyskusji z lekarzem.
