Przegląd
Zespół rzepkowo-udowy to schorzenie opisujące ból w przedniej części kolana i wokół rzepki, zwane rzepką. Lekarze mogą również nazywać zespół rzepkowo-udowy, "kolano skurczyby" lub "kolano Brunera".
Najczęstsze przyczyny tego stanu to nadużywanie stawu kolanowego i uraz, takich jak uderzenie w rzepkę lub upadek na nią. Chociaż stan występuje częściej u sportowców, każdy może mieć objawy. Niektórzy mają rzepkę, która nieprawidłowo śledzi lub przesuwa się w rowku na końcu kości udowej. Może to spowodować dodatkowy nacisk na chrząstkę pokrywającą rzepkę lub na kości udowej, gdzie się ściera, zwany powierzchnia bloczka.
Podczas gdy zespół rzepkowo-udowy może powodować objawy od niewygodnego do bardzo bolesnego, stan ten można zazwyczaj leczyć w domu. Może być w stanie zmniejszyć ból podczas odpoczynku i leczenia zachowawczego.
Objawy
Charakterystycznym objawem związanym z zespołem rzepkowo-udowym jest tępy ból, który zwykle pojawia się na przedniej części kolana. Ból może występować w jednym lub obu kolanach. Często pogarsza się wraz z aktywnością.
Dodatkowe objawy to:
- ból podczas ćwiczeń
- ból podczas zginania kolana, na przykład podczas wchodzenia po schodach, skakania lub przysiadu
- ból po dłuższym siedzeniu z ugiętym kolanem, na przykład podczas oglądania filmu w teatrze
- pękanie lub trzaskanie dźwięków w kolanie podczas wchodzenia po schodach lub po dłuższym siedzeniu
Zespół rzepkowo-udowy nie charakteryzuje się blokowaniem stawu kolanowego. Jeśli dana osoba ma ten objaw, zwykle oznacza to, że ma inny typ urazu, taki jak łza łąkotek.
Jak to jest zdiagnozowane
Lekarz zazwyczaj diagnozuje zespół, przeprowadzając badanie fizykalne. Będą pytać o to, co sprawia, że twój ból jest gorszy lub lepszy. Będą również wyczuwali twoją kolanową na objawy niestabilności i poprosić cię o udział w ćwiczeniach zakresu ruchu.
Podczas gdy lekarz może zazwyczaj zdiagnozować zespół rzepkowo-udowy bez badań obrazowych, może zlecić zdjęcie rentgenowskie, aby wykluczyć inne potencjalne obrażenia.
Opcje leczenia domowego
Ponieważ zespół rzepkowo-udowy często wynika z nadużywania i nadmiernej aktywności, odpoczynek w dotkniętym stawie może często pomóc w leczeniu leżącego u podłoża problemu. Wypróbuj te opcje leczenia:
- Przećwicz metodę RICE (odpoczynek, lód, kompresja i elewacja). Owiń kolano elastycznym bandażem lub użyj bandaża z wyciętym kolanem. Można je kupić w drogerii i mogą pomóc w stabilizacji i wsparciu stawu.
- Weź niesteroidowy lek przeciwzapalny, taki jak ibuprofen lub naproksen.
- Nosić specjalne wkładki do butów, znane jako ortotyki, aby wspierać i stabilizować stopę i kostkę. Wkładki można kupić w aptece lub wykonać na zamówienie z zaleceniem lekarza.
- Weź udział w masażu sportowym, aby zmniejszyć częstość występowania zbyt silnych mięśni powodujących ból.
Zapobieganie przyszłym epizodom bólu rzepkowo-udowego może oznaczać naprzemienne działania, aby uniknąć nadużywania. Jeśli wykonujesz intensywne działania, takie jak bieganie lub uprawianie sportu, spróbuj wykonać czynności o małym natężeniu następnego dnia, takie jak pływanie lub jazda na rowerze. Pomocne może być noszenie obuwia wspomagającego i rozciąganie przed i po treningu.
Ćwiczenia zmniejszające ryzyko
Poniższe ćwiczenia rozciągają i wzmacniają mięśnie, które przywiązują się do mięśni działających na kolana. Ich wykonanie może pomóc w zmniejszeniu bólu rzepkowo-udowego. Rozciąganie łydek i ścięgien podkolanowych może również pomóc w zmniejszeniu napięcia związanego z zespołem rzepkowo-udowym.
Przedłużenia nóg
Ćwiczenie to wzmacnia mięśnie czworogłowe na przedniej części uda.
- Usiądź na krześle, mając obie stopy płasko na ziemi.
- Wyprostuj prawą nogę, aby ją wyprostować, czując, jak działają mięśnie w górnej części uda.
- Przytrzymaj pozycję przez pięć sekund. Opuść stopę i powtórz 10 razy.
- Powtórz na drugiej nodze. Odpoczywaj przez 15 do 30 sekund i powtarzaj na obu nogach przez dwa kolejne zestawy.
Naprężenie czterokostne
Ten odcinek jest doskonały do wykonania po ćwiczeniu rozciągania nóg, ponieważ rozciąga mięśnie, które właśnie pracowały.
- Stań lewą ręką delikatnie opierając się o coś mocnego, na przykład mebel.
- Pociągnij prawą stopę w kierunku pośladków i prawą ręką chwyć prawą stopę. Skieruj swoje prawe kolano w kierunku podłogi, aby poczuć rozciągnięcie w przedniej części nogi.
- Przytrzymaj odcinek przez 20 do 30 sekund.
- Puść odcinek i powtórz na drugiej nodze. Wykonaj od trzech do pięciu powtórzeń z każdej strony.
Zabiegi medyczne
Jeśli twój zespół rzepkowo-udowy nie reaguje na leki dostępne bez recepty i w domu, lekarz może zalecić interwencję chirurgiczną. Przykłady interwencji chirurgicznych w zespole rzepkowo-udowym obejmują:
Artroskopia: Ta procedura wymaga chirurga wkładającego kamerę do stawu, aby usunąć uszkodzoną chrząstkę. Lekarz może również zwolnić ścięgna, które są zbyt ciasne i naciągnąć rzepkę, aby umożliwić prawidłowe poruszanie się w rowku.
Transfer gruźlicy piszczeli: Ten proces obejmuje ponowne ustawienie rzepki. Lekarz poruszy guz piszczelowy, który jest częścią kości piszczelowej, a także ścięgna rzepki, aby poprawić wyrównanie kolana.
Najczęściej te zabiegi nie są konieczne. Jeśli jednak z czasem nasila się ból lub nie ustępuje po leczeniu zachowawczym, należy skonsultować się z lekarzem w celu omówienia dostępnych opcji.
Perspektywy
Zazwyczaj osoby z zespołem rzepkowo-udowym mogą wprowadzać zmiany w ich schemacie treningowym i opiece domowej, aby zmniejszyć objawy. Stan ten może być trudniejszy w leczeniu starszych osób i osób cierpiących na oba rzepki.
Twój powrót do zdrowia może również zależeć od ciężkości urazu i jeśli uraz był przyczyną.Według Szpitala Specjalnej Chirurgii w Nowym Jorku, jeśli zespół rzepkowo-udowy powstanie po zwichnięciu rzepki, może to zająć nawet cztery do pięciu miesięcy.
