Co to jest ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek?
Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek to bakteryjne zakażenie nerek, które dotyka do 2 procent ciężarnych kobiet. W większości przypadków infekcja rozwija się najpierw w dolnych drogach moczowych. Jeśli nie zostanie zdiagnozowana i prawidłowo leczona, infekcja może rozprzestrzenić się z cewki moczowej i okolicy narządów płciowych na pęcherz, a następnie na jedną lub obie nerki.
Kobiety w ciąży częściej zapadają na odmiedniczkowe zapalenie nerek niż kobiety, które nie są w ciąży. Wynika to z fizjologicznych zmian w czasie ciąży, które mogą zakłócać przepływ moczu.
Zwykle moczowód odprowadza mocz z nerki do pęcherza i wydostaje się z ciała przez cewkę moczową. W czasie ciąży wysokie stężenie hormonu progesteronu może hamować kurczenie się tych przewodów drenażowych. Ponadto, w miarę powiększania się macicy podczas ciąży, może ona uciskać moczowody.
Zmiany te mogą prowadzić do problemów z prawidłowym odprowadzaniem moczu z nerek, co powoduje, że mocz pozostaje w stagnacji. W rezultacie bakterie znajdujące się w pęcherzu moczowym mogą migrować do nerek, zamiast być wypłukiwane z układu. To powoduje infekcję. Bakterie Escherichia coli (E coli) jest zwykle przyczyną. Inne bakterie, takie jak Klebsiella pneumoniae, odmieniec gatunki, oraz Staphylococcus, może również powodować infekcje nerek.
Jakie są objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek?
Zazwyczaj pierwszymi objawami odmiedniczkowego zapalenia nerek są wysoka gorączka, dreszcze i ból po obu stronach dolnej części pleców.
W niektórych przypadkach ta infekcja powoduje nudności i wymioty. Objawy związane z moczem są również częste, w tym:
- częstość oddawania moczu lub konieczność częstego oddawania moczu
- nietrzymanie moczu lub konieczność natychmiastowej oddania moczu
- trudności w oddawaniu moczu lub bolesne oddawanie moczu
- krwiomocz lub krew w moczu
Jakie są powikłania odmiedniczkowego zapalenia nerek?
Właściwe leczenie odmiedniczkowe zapalenie nerek może zapobiec poważnym problemom. Nieleczona może prowadzić do infekcji bakteryjnej w krwioobiegu zwanej posocznicą. To może następnie rozprzestrzenić się na inne części ciała i spowodować poważne warunki wymagające natychmiastowego leczenia.
Nieleczone odmiedniczkowe zapalenie nerek może również prowadzić do ostrej niewydolności oddechowej, ponieważ płyn gromadzi się w płucach.
Odmiedniczkowe zapalenie nerek w czasie ciąży jest główną przyczyną przedwczesnego porodu, co naraża dziecko na duże ryzyko powikłań, a nawet śmierci.
Jak rozpoznaje się odmiedniczkowe zapalenie nerek?
Badanie moczu może pomóc lekarzowi ustalić, czy twoje objawy są wynikiem infekcji nerek. Obecność białych krwinek i bakterii w moczu, które można oglądać pod mikroskopem, jest zarówno oznaką infekcji. Twój lekarz może postawić ostateczną diagnozę, przyjmując bakteryjne kultury moczu.
Jak leczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek?
Zasadniczo, jeśli rozwiniesz odmiedniczkowe zapalenie nerek podczas ciąży, będziesz hospitalizowany na leczenie. Otrzymasz dożylne antybiotyki, prawdopodobnie leki cefalosporynowe, takie jak cefazolina (Ancef) lub ceftriakson (Rocephin).
Jeśli twoje objawy nie ulegną poprawie, być może bakterie powodujące zakażenie są oporne na antybiotyk, który zażywasz. Jeśli twój lekarz podejrzewa, że antybiotyk nie jest zdolny do zabicia bakterii, może dodać do twojego leczenia bardzo silny antybiotyk zwany gentamycyną (Garamycin).
Blokada w obrębie dróg moczowych jest drugą główną przyczyną niepowodzenia leczenia. Zwykle jest to spowodowane kamicą nerkową lub fizycznym uciskiem moczowodu przez rosnącą macicę podczas ciąży. Niedrożność dróg moczowych najlepiej diagnozować za pomocą RTG lub USG nerek.
Gdy twój stan zacznie się poprawiać, możesz mieć możliwość opuszczenia szpitala. Otrzymasz doustne antybiotyki przez 7 do 10 dni. Twój lekarz wybierze leki na podstawie ich skuteczności, toksyczności i kosztów. Leki takie jak trimetoprim-sulfametoksazol (Septra, Bactrim) lub nitrofurantoina (Macrobid) są często przepisywane.
Nawracające infekcje w późniejszym okresie ciąży nie są rzadkie. Najbardziej opłacalnym sposobem obniżenia ryzyka wznowy jest codzienne przyjmowanie antybiotyków, takich jak makrokryształy sulfisoksazolu (Gantrisin) lub makrokryształu nitrofurantoiny (Macrobid), jako środek zapobiegawczy. Pamiętaj, że dawki leku mogą się różnić. Twój lekarz przepisze ci, co jest dla ciebie dobre.
Jeśli zażywasz profilaktyczne leki, powinieneś również mieć swój mocz badany pod kątem bakterii za każdym razem, kiedy zobaczysz swojego lekarza. Należy również poinformować lekarza, jeśli objawy wróciły. Jeśli objawy powrócą lub jeśli test moczu wykaże obecność bakterii lub białych krwinek, lekarz może zalecić inną hodowlę moczu, aby ustalić, czy konieczne jest leczenie.
