Czym jest zapłodnienie in vitro?
Zapłodnienie in vitro (IVF) jest rodzajem technologii wspomagającego rozrodu (ART). Polega na pobieraniu jaj z kobiecych jajników i zapładnianiu ich plemnikami. To zapłodnione jajo jest znane jako zarodek. Zarodek można następnie zamrozić w celu przechowywania lub przenieść do kobiecej macicy.
W zależności od sytuacji, IVF może używać:
- twoje jaja i spermę twojego partnera
- twoje jaja i nasienie dawcy
- jaja dawców i spermę twojego partnera
- jaja dawców i nasienie dawcy
- darowane zarodki
Twój lekarz może również implantować zarodki w zastępczym lub ciążowym nośniku. To jest kobieta, która nosi dla ciebie twoje dziecko.
Wskaźnik powodzenia IVF jest różny. Według American Pregnancy Association wskaźnik urodzeń żywych dla kobiet poniżej 35. roku życia poddanych IVF wynosi od 41 do 43 procent. Stawka ta spada do 13 do 18 procent dla kobiet powyżej 40 roku życia.
Dlaczego wykonuje się nawożenie in vitro?
IVF pomaga osobom z niepłodnością, które chcą mieć dziecko. IVF jest drogi i inwazyjny, więc pary często próbują najpierw innych terapii płodności. Mogą to być leki na płodność lub inseminacja domaciczna. Podczas tej procedury lekarz przenosi nasienie bezpośrednio do kobiecej macicy.
Problemy z niepłodnością, w przypadku których IVF może być konieczne, obejmują:
- zmniejszona płodność u kobiet w wieku powyżej 40 lat
- zablokowane lub uszkodzone jajowody
- zmniejszona funkcja jajników
- endometrioza
- włókniaki macicy
- niepłodność męska, taka jak mała liczba plemników lub nieprawidłowości w kształcie nasienia
- niewyjaśniona niepłodność
Rodzice mogą również wybrać IVF, jeśli ryzykują przeniesienie zaburzeń genetycznych na swoje potomstwo. Laboratorium medyczne może przetestować embriony pod kątem nieprawidłowości genetycznych. Następnie lekarz implantuje zarodki tylko bez wad genetycznych.
Jak przygotować się do zapłodnienia in vitro?
Przed rozpoczęciem zapłodnienia in vitro, kobiety będą najpierw poddawane testom na rezerwowanie jajników. Wiąże się to z pobraniem próbki krwi i przetestowaniem jej pod kątem poziomu hormonu folikulotropowego (FSH). Wyniki tego testu dadzą lekarzowi informacje o wielkości i jakości jaj.
Twój lekarz zbada również twoją macicę. Może to obejmować wykonanie USG, który wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości, aby stworzyć obraz twojej macicy. Twój lekarz może również wprowadzić zakres przez twoją waginę i do twojej macicy. Testy te mogą ujawnić stan zdrowia macicy i pomóc lekarzowi w określeniu najlepszego sposobu implantacji zarodków.
Mężczyźni będą musieli mieć testy nasienia. Obejmuje to pobranie próbki nasienia, którą laboratorium przeanalizuje pod kątem liczby, rozmiaru i kształtu nasienia. Jeśli nasienie jest słabe lub uszkodzone, może być konieczna procedura zwana intracytoplasmic sperm injection (ICSI). Podczas ICSI technik wstrzykuje nasienie bezpośrednio do komórki jajowej. ICSI może być częścią procesu IVF.
Wybór systemu IVF jest bardzo osobistą decyzją. Jest kilka czynników do rozważenia.
- Co zrobisz z nieużywanymi zarodkami?
- Ile zarodków chcesz przenieść? Im więcej przeniesionych zarodków, tym większe ryzyko ciąży mnogiej. Większość lekarzy nie przenosi więcej niż dwóch zarodków.
- Co sądzisz o możliwości posiadania bliźniąt, trojaczków lub ciąży mnogiej w wyższym porządku?
- A co z prawnymi i emocjonalnymi problemami związanymi z używaniem oddanych komórek jajowych, nasienia i zarodków lub surogatu?
- Jakie są finansowe, fizyczne i emocjonalne stresy związane z zapłodnieniem in vitro?
Jak przebiega nawożenie in vitro?
Pięć etapów związanych z zapłodnieniem in vitro:
- stymulacja
- odbiór jaj
- zapłodnienie
- kultura embrionalna
- transfer
Stymulacja
Kobieta zwykle wytwarza jedno jajo podczas każdego cyklu miesiączkowego. Jednak IVF wymaga wielu jaj. Stosowanie wielu jaj zwiększa szanse na rozwój żywotnego zarodka. Otrzymasz leki na płodność, aby zwiększyć liczbę jaj wytwarzanych przez twoje ciało. W tym czasie lekarz wykona regularne badania krwi i ultradźwięki w celu monitorowania produkcji jaj i poinformuje lekarza, kiedy je odzyskać.
Pobieranie jaj
Odbieranie jaj jest znane jako aspiracja pęcherzykowa. To zabieg chirurgiczny przeprowadzany w znieczuleniu. Twój lekarz użyje różdżki ultradźwiękowej, aby poprowadzić igłę przez pochwę, do jajnika i do pęcherzyka jajowego. Igła wysysa jaja i płyn z każdego pęcherzyka.
Zapłodnienie
Męski partner będzie teraz musiał dać próbkę nasienia. Technik miesza spermę z jajami na płytce Petriego. Jeśli to nie wytwarza zarodków, lekarz może zdecydować się na ICSI.
Kultura zarodków
Twój lekarz będzie monitorował zapłodnione komórki jajowe, aby upewnić się, że dzielą się i rozwijają. Zarodki mogą w tym czasie podlegać testom na warunki genetyczne.
Transfer
Gdy embriony są wystarczająco duże, można je wszczepić. Zwykle występuje to trzy do pięciu dni po zapłodnieniu. Implantacja polega na włożeniu cienkiej rurki zwanej cewnikiem wprowadzonym do pochwy, obok szyjki macicy i do macicy. Twój lekarz następnie uwalnia embrion do twojej macicy.
Ciąża występuje, gdy zarodek wszczepia się w ścianę macicy. Może to potrwać od 6 do 10 dni. Badanie krwi pozwoli ustalić, czy jesteś w ciąży.
Jakie są komplikacje związane z zapłodnieniem in vitro?
Podobnie jak w przypadku każdej procedury medycznej, istnieje ryzyko związane z zapłodnieniem in vitro. Komplikacje obejmują:
- ciąże mnogie, co zwiększa ryzyko niskiej masy urodzeniowej i przedwczesnego porodu
- poronienie (utrata ciąży)
- ciąża pozamaciczna (kiedy jaja wszczepiają się poza macicę)
- zespół hiperstymulacji jajników (OHSS), rzadki stan obejmujący nadmiar płynu w jamie brzusznej i klatce piersiowej
- krwawienie, infekcja lub uszkodzenie jelit lub pęcherza (rzadko)
Jaka jest długoterminowa perspektywa?
Decyzja, czy poddać się zapłodnieniu in vitro i jak spróbować, jeśli pierwsza próba zakończy się niepowodzeniem, jest niezwykle skomplikowaną decyzją. Finansowe, fizyczne i emocjonalne żniwo tego procesu może być trudne. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby ustalić, jakie są najlepsze opcje i czy zapłodnienie in vitro jest właściwą drogą dla Ciebie i Twojej rodziny. Poszukaj grupy wsparcia lub doradcy, aby pomóc Tobie i Twojemu partnerowi w tym procesie.
