Dla typowo rozwijającego się dziecka 31 smaków lodów jest spełnieniem marzeń. Tyle pysznych wyborów! Którą wybrać - gumę do żucia, miętową czekoladę lub skalistą drogę? Więcej smaków = więcej zabawy!
Ale dla mojego dziecka, dorastającego z ADHD, 31 smaków do wyboru to problem. Zbyt wiele opcji może powodować "paraliż analityczny" u niektórych dzieci z ADHD (choć z pewnością nie wszystkie), co powoduje stosunkowo prostą decyzję - na przykład, jaką zabawkę wybrać z pudełka z nagrodami - w coś boleśnie twardego i powolnego.
1. Tak wiele wyborów, tak mało czasu ...
Kiedy nadszedł czas, aby mój syn zaczął pierwszą klasę, zdałem sobie sprawę, że nigdy nie będzie mógł kupić szkolnego lunchu z powodu wyborów. Gorący lunch? Kanapka z serem? Kanapka z indykiem? Lub jogurt i ser twarogowy?
Co więcej, musiałby najpierw zdecydować o poranku, aby jego nauczyciel mógł powiadomić kuchnię, ile posiłków każdego rodzaju przygotować. W wyobraźni wyobrażałem sobie, jak kończy się na wieki, a nauczyciel czekał, aż podejmie decyzję, a potem może na lunch załamuje się, ponieważ chce zmienić zdanie, ale nie może.
W każdym razie zdecydowałem, że codziennie będzie dostawał do szkoły suchy prowiant, aby oszczędzić nauczycielom dylematu oczekiwania na decyzję w sprawie lunchu. Zamiast tego zaoferowałbym mu bardzo ograniczoną liczbę opcji: jabłko czy winogrona? Krakersy z ryb lub baton z granola? Sfrustrowana katastrofa dzieci i nauczycieli.
Podczas gdy badania wskazują, że wiele dzieci z ADHD podejmuje decyzje szybciej - i bez wystarczająco ważenia opcji, co skutkuje gorszymi wynikami - mój syn ma duże trudności z faktycznym procesem decyzyjnym. Zapomnij o 31 smakach. Znacznie lepiej z 3!
2. Z widzenia, z głowy. I w zasięgu wzroku, również z umysłu.
Psycholodzy mówią o wielkim postępie poznawczym, jaki osiąga dziecko, które rozwija "trwałość obiektu" - zrozumienie, że gdy obiekt opuszcza widok dziecka, obiekt nadal istnieje. Niektóre dzieci z ADHD, takie jak mój syn, wykazują interesujący rodzaj trwałości obiektu.
Wiedzą, że rzeczy wciąż istnieją, gdy ich nie widzą. Po prostu nie mają pojęcia, gdzie te rzeczy mogą być. Albo nie myślą o posiadaniu obiektu, kiedy może być potrzebny. Prowadzi to do niekończących się rozmów wokół zaginionych rzeczy ("Gdzie jest twój planista?" "Nie mam pojęcia." "Poszukujesz go?" "Nie") i dużo czasu spędzonego na szukaniu brakujących rzeczy.
W piątej klasie, po pięciu latach codziennego dostarczania lunchu do szkoły (patrz # 1), mój syn zapomniał o swojej klasie śniadaniowej w klasie około trzech dni w tygodniu. Każdy rodzic uczący klasę wie, że wiele dzieci zostaje porzuconych przez wszystkie dzieci (wystarczy rzucić okiem na przepełnioną i odkrytą szkołę). Ale dla niektórych dzieci z ADHD, to, co nie jest widziane, nie jest pamiętane.
Nawet jeśli coś jest na widoku, może nie "zarejestrować się" w świadomych myślach dziecka z ADHD. Mój syn ma zwyczaj upuszczania swojej kurtki z bluzą na podłogę przy biurku, a potem przechadzać się po niej przez kilka dni, nie będąc w najmniejszym stopniu świadomym, że jest jego bluza z kapturem na podłodze i na drodze. Są też owijki z batoników z granola, puste pudełka na soki, kawałki papieru itp., Których wydaje się zupełnie nieświadomy, gdy opuszczą jego rękę.
Jako rodzic wiedziałem, że ma on trwałość obiektu, więc może być mylące, gdy zobaczysz zapomniane strzępy piętrzące się wokół jego przestrzeni życiowej, pozornie bez jego świadomości. Zaczynam myśleć, że ten sposób postrzegania świata jest związany z # 3, ponieważ pociąga za sobą niskie zainteresowanie, pewne znaczenie i pewien wysiłek.
3. Niskie zainteresowanie + znaczenie + wysiłek = to się nie dzieje
Każdy robi jakieś mentalne obliczenia, gdy staje przed zadaniem, które należy wykonać: Ważą interes i wagę zadania z wysiłkiem wymaganym do wykonania zadania, a następnie odpowiednio reagują. Kiedy zadanie jest ważne, ale wymaga pewnego wysiłku (na przykład regularne branie prysznica), większość ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że ważność przeważa nad wymaganym wysiłkiem i tym samym wykonuje zadanie.
Ale rzeczy kalkulują trochę inaczej dla mojego syna.
Jeśli zadanie jest niskie, (nieco) ważne i wymaga pewnego wysiłku (na przykład, stawiając czyste ubrania i nie rzucając je na podłogę), mogę tylko zagwarantować, że zadanie nie zostanie ukończone. Nieważne ile razy wskażę, o ile trudniej mój syn robi życie nie umieszczanie rzeczy tam, gdzie ich miejsce (czyste ubrania w szufladach, brudne ubrania w koszyczku), nie wydaje się, by rozumiał ten punkt.
Równanie
[małe zainteresowanie + pewne znaczenie + trochę wysiłku = łatwiejsze życie]
nie wydaje się dla niego obliczać. Zamiast tego najczęściej widzę
Rozwiązania dla partnerów zdrowotnych
Uzyskaj odpowiedzi od lekarza w ciągu kilku minut
Masz pytania medyczne? Połącz się z doświadczonym lekarzem z certyfikatem zarządu online lub telefonicznie. Pediatrzy i inni specjaliści są dostępni 24/7.
[niskie zainteresowanie + pewne znaczenie + bardzo niechętny wysiłek = zadanie w rodzaju lub w większości zakończone]
Przez lata nauczyłem się, że korzystanie z działalności o wysokim zainteresowaniu jako zachęty do ukończenia działalności niskooprocentowanej jest często skutecznym sposobem na wykonanie działań o niskich dochodach.
4. Czas jest względny
Niektórzy młodzi ludzie z ADHD mają poważne zmagania z pojęciem czasu. Kiedy proszę mojego syna o zrobienie czegoś, co jego zdaniem wymaga dużego wysiłku, takiego jak odkurzanie dywanu, jego reakcja brzmi: "To zajmie NA ZAWSZE !!"
Jednakże, gdy wykonuje przyjemne czynności, takie jak gra w grę wideo i powiedziano mu, że nadszedł czas, aby się zatrzymać, wykrzyknie: "Ale w ogóle prawie nie grałem!"
W rzeczywistości ilość czasu spędzonego na odkurzaniu mogła wynosić tylko 10 minut w porównaniu do 60 minut w przypadku gry wideo, ale jego percepcja jest wypaczona. W rezultacie stałem się wielkim fanem zegarów i zegarów, aby pomóc mojemu synowi ocenić czas bardziej realistycznie. Jest to ważna umiejętność życiowa dla osób z ADHD do rozwoju ... i dla nas wszystkich, o to chodzi. Wszyscy mamy możliwość utraty minut, kiedy robimy coś, co lubimy!
Dolna linia
Wychowywanie dzieci z ADHD może być wyzwaniem ze względu na ich odmienny sposób przetwarzania świata, ale poznanie sposobu, w jaki myślą i są połączone, pomogło mi stać się lepszym rodzicem. Zawsze miło jest widzieć kreatywność i energię mojego syna. Teraz, gdyby tylko mógł znaleźć kreatywny sposób na śledzenie swojej skrzynki śniadaniowej ...
