Chlamydia to bakterie przenoszone drogą płciową (STI).
Chlamydia u kobiet jest bezwarunkowym patogenem, zwykle w organizmie nie powinno być chlamydii. Istnieją różne rodzaje chlamydii, ale Chlamidia trachomatis jest ważna dla kobiet, które są przyczyną chlamydii układu moczowo-płciowego. Według statystyk kobiety mają chlamydie w 60% przypadków.
Chlamydia - Jest to choroba przenoszona drogą płciową, ponieważ dotyczy to zarówno układu moczowego, jak i narządów płciowych, infekcja jest przenoszona drogą płciową. Jest to jedna z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową na ziemi, statystycznie przed rzeżączką. Chlamydia jest wewnątrzkomórkową bakterią Gramujemną: istnieją w komórce, jak wirus, ale mają wszystkie właściwości bakterii. Pod tym względem chlamydia jest trudna do leczenia, ponieważ często występuje u kobiet (a także u mężczyzn) bez objawów. Jego przebieg bezobjawowy sięga 50% u mężczyzn i 75% u kobiet, być może z tego powodu częstość występowania chlamydii na świecie jest bardzo wysoka i nie ma dokładnych danych liczbowych dotyczących jej występowania. Często jeden z partnerów seksualnych może nie podejrzewać, że jest chory.
Druga opcja - bezobjawowy przewóz chlamydii, który może trwać wiele lat. Ale z czasem chlamydia u kobiet objawia się w postaci poważnych chorób: odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie macicy, szyjki macicy, przydatków, niepłodność może stać się powikłaniem. Chlamydia może również powodować u kobiet zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie odbytu.
Istnieje rodzaj chlamydii, która wpływa na błonę śluzową oka i powoduje jaglicę. Inna odmiana powoduje weneryczny chłoniak limfatyczny. Chlamydia jest bardzo stabilna w środowisku, a w ludzkim ciele aktywnie się rozmnaża. Oprócz transmisji seksualnej (podczas dowolnej płci, w tym także oralnej, analnej), infekcja występuje także w domu: poprzez naczynia, różne przedmioty, ręczniki, myjki, uściski dłoni i pocałunki. Ale ta droga przenoszenia chlamydii jest rzadko rejestrowana, chyba że są to wibratory lub inne „zabawki erotyczne” pacjenta. Źródłem infekcji jest nasienie i płyn dopochwowy.
U kobiet w ciąży w obecności chlamydii może wystąpić zakażenie płodu w macicy.
Chlamydia u kobiet - przyczyny
Przyczyny chlamydii u kobiet to:
- rozwiązły stosunek seksualny bez użycia prezerwatyw;
- obecność wkładki wewnątrzmacicznej;
- aborcja i inne operacje układu moczowo-płciowego;
- nieprzestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej.
Przyczyny zakażenia kobiet chlamydią można przypisać zmniejszonej odporności. Czynniki prowadzące do obniżenia odporności obejmują:
- długotrwałe stosowanie antybiotyków,
- stres
- dochładzanie,
- hipowitaminoza itp.
Przyczyny szybkiego rozprzestrzeniania się chlamydii u kobiet, a tym samym szybkiego zakażenia, są cechami samej bakterii. Chlamydia przyczepiają się do nasienia i rozprzestrzeniają na wszystkie narządy układu rozrodczego. Wystarczy jeden stosunek seksualny bez antykoncepcji, aby złapać chlamydię.
Chlamydia u kobiet - objawy
Chlamydia u kobiet spada głównie na szyjkę macicy. Tam są wprowadzane do komórek nabłonka błony śluzowej szyjki macicy i aktywnego rozmnażania wewnątrzkomórkowego. Następnie chlamydia niszczy komórki nabłonkowe i opuszcza je. Podczas rozmnażania chlamydii u kobiet objawy choroby są nieobecne. Kobieta może nie podejrzewać, że jest zarażona chlamydią. Jest to okres inkubacji trwający od 20 do 30 dni. W tych okresach nie można zidentyfikować chlamydii.
Wraz ze zniszczeniem komórek nabłonka szyjki macicy uwalniane są cytokiny, czynnik zapalny. Dzięki nim zwiększa się dopływ krwi do dotkniętych obszarów, zwiększa się przepuszczalność ścian naczyń włosowatych, co prowadzi do pocenia się limfocytów krwi i tworzenia ogniska zapalnego. Z niej chlamydia wchodzi do najbliższych węzłów chłonnych i rozprzestrzenia się przez przewody limfatyczne w całym ciele. Chlamydia u kobiet występuje w prawie wszystkich narządach, które objawiają się odpowiednimi objawami. Ulubionym miejscem występowania chlamydii u kobiet jest błona śluzowa szyjki macicy, cewki moczowej, stawów, oczu.
Nie ma specyficznych objawów chlamydii u kobiet. Jak już wspomniano, u 50 - 70% zakażeń u kobiet występuje bez objawów choroby, ukryty. Dlatego chlamydia jest często diagnozowana późno, gdy nabywa przewlekłego przebiegu.
Ale w innych przypadkach chlamydii u kobiet pojawiają się następujące objawy:
- ból i swędzenie podczas oddawania moczu;
- częste oddawanie moczu
- wydzielina z pochwy (głównie śluzowo-ropna);
- ciągnięcie bólów w dolnej części brzucha, w dolnej części pleców;
- erozja szyjki macicy;
- różne zaburzenia cyklu miesiączkowego.
Oprócz powyższych objawów chlamydii u kobiet często obserwuje się objawy ogólnego zatrucia: osłabienie, letarg, osłabienie, gorączka, ból stawów. Jeśli zaangażowane są oczy, rozwija się zapalenie spojówek.
Chlamydia u kobiet - powikłania
Z powodu częstego bezobjawowego przebiegu chlamydii u kobiet i jej późnej diagnozy mogą rozwinąć się różne poważne komplikacje: niepłodność (50% przypadków chlamydii powoduje bezpłodność), ciąża pozamaciczna, zespół Reitera (triada: zapalenie pochwy, zapalenie stawów, zapalenie spojówek), różne stany zapalne narządów miednicy , poronienie, różne wady rozwojowe u noworodka, rak szyjki macicy.
Chlamydia u kobiet - leczenie
Jeśli diagnoza zostanie ostatecznie potwierdzona, rozpocznie się leczenie chlamydii u kobiet. Jest to długi i skomplikowany proces, jak chlamydia u kobiet jest bardzo trudna do leczenia. Chlamydia może rozwinąć oporność na antybiotyki, chlamydia może „ukryć się” przed narkotykami.
Leczenie chlamydii u kobiet rozpoczyna się od indywidualnego wyboru leków w każdym przypadku. Ale leczenie jest zawsze łączone. I, co najważniejsze: konieczne jest jednoczesne leczenie partnerów seksualnych. Stosowane są następujące grupy leków:
1. Główną terapią są antybiotyki o szerokim spektrum działania:
- makrolidy: azytromycyna, klarytromycyna, rovamycyna, wilfapren, erytromycyna;
- tetracykliny: doksycyklina - przyjmowane w ciągu 7 dni;
- fluorochinolony: alternatywne, mniej skuteczne i często powodujące skutki uboczne - Ofloksacyna, cyprofloksacyna.
Terapia antybakteryjna jest skuteczna tylko w wewnątrzkomórkowej lokalizacji chlamydii - w sezonie lęgowym. Kiedy bakterie dostają się do przestrzeni międzykomórkowych, gdzie mogą być nieskończenie długie, przekształcają się w formy L, które są odporne na działanie antybiotyków, a tę jakość przekazują komórkom potomnym, gdy się namnażają.
Istnieją europejskie zalecenia dotyczące leczenia chlamydii, zgodnie z którymi azytromycyna jest przepisywana raz lub doksycyklina na 7 dni - przy tym schemacie skuteczność leczenia osiąga 97%.
2. Preparaty zwiększające odporność, immunostymulanty (Cycloferon, Amiksin, Polyoxidonium, Methyluracil).
3. Multiwitaminy.
4. Dieta - powstrzymaj się od mąki, produktów mlecznych i pikantnych potraw, jak spowalnia proces leczenia, eliminuje alkohol, palenie.
5. W czasie leczenia odmów współżycia seksualnego w celu wykluczenia ponownego zakażenia, wykluczenia aktywności fizycznej.
6. Miejscowe leczenie chlamydii u kobiet. W tym celu stosuje się maści, kremy, świece. Są wytwarzane zgodnie z przepisem lub są gotowe kremy, które trzy razy dziennie nakłada się na srom cienką warstwę: Vitella, Fleur - enzym.
Pomimo trudności w leczeniu rokowanie na życie w obecności chlamydii u kobiet jest korzystne.
Chlamydia u kobiet - zapobieganie
Powszechne rozpowszechnienie, przedłużający się bezobjawowy przebieg, brak jakichkolwiek specyficznych objawów chlamydii u kobiet, długie i złożone leczenie oraz rozwój poważnych powikłań sprawiają, że zapobieganie chlamydiom u kobiet jest bardzo istotne. Dlatego musisz znać i przestrzegać następujących zasad:
1. Wyklucz rozwiązłe kontakty seksualne.
2. Obowiązkowe stosowanie prezerwatyw dla wszystkich rodzajów seksu.
3. Obowiązkowe badanie po niezabezpieczonym kontakcie seksualnym pod kątem obecności infekcji przenoszonych drogą płciową.
4. Pamiętaj, że istnieją inne sposoby zakażenia chlamydią inne niż seksualne i uważaj na to.
5. W przypadku zdiagnozowania chlamydii należy przerwać stosunek seksualny, powiadomić partnerów seksualnych, zaostrzyć higienę osobistą i podjąć wszelkie środki dla członków rodziny mieszkających w pobliżu, aby uchronić ich przed zakażeniem przez gospodarstwo domowe.
6. Pamiętaj, że nawet jeden niechroniony kontakt seksualny prowadzi do zakażenia chlamydią.
Chlamydia, w oparciu o powyższe, łatwiej jest zapobiegać niż leczyć.
