Przegląd
Twoja trzustka wytwarza hormon glukagon. Podczas gdy insulina redukuje wysoki poziom glukozy we krwi, glukagon pomaga zapobiegać nadmiernemu obniżaniu poziomu glukozy we krwi.
Kiedy poziom glukozy we krwi spada, twoja trzustka uwalnia glukagon. Gdy już znajdzie się w krwioobiegu, glukagon pobudza rozkład glikogenu, który organizm przechowuje w wątrobie. Glikogen rozkłada się na glukozę, która dostaje się do krwioobiegu. Pomaga to utrzymać prawidłowy poziom glukozy we krwi i funkcje komórkowe.
Twój lekarz może użyć testu glukagonu do pomiaru ilości glukagonu we krwi.
Dlaczego test jest zamówiony?
Glukagon jest hormonem, który pomaga regulować poziom glukozy we krwi. Jeśli masz duże wahania poziomu glukozy we krwi, możesz mieć problemy z regulacją glukagonu. Na przykład hipoglikemia lub niski poziom cukru we krwi mogą być oznaką nieprawidłowych poziomów glukagonu.
Jeśli masz następujące objawy, lekarz może zlecić badanie glukagonu:
- łagodna cukrzyca
- wysypka skórna znana jako nekrolityczny migrujący rumień
- niewyjaśniona utrata masy ciała
Objawy te często występują w przypadku zaburzeń trzustkowych, które powodują nadprodukcję glukagonu. Biorąc pod uwagę wyjątkową specyfikę tych objawów, lekarze nie rutynowo zamawiają testy glukagonowe w ramach corocznych badań fizycznych. Innymi słowy, lekarz zleci badanie tylko wtedy, gdy podejrzewa, że masz problemy z regulacją glukagonu.
Jakie są zalety testu?
Test glukagonu może pomóc lekarzowi zidentyfikować obecność chorób, które występują przy nadmiernej produkcji glukagonu. Chociaż choroby związane z nieprawidłowym poziomem glukagonu występują rzadko, podwyższony poziom często wiąże się z konkretnymi problemami zdrowotnymi.
Na przykład podwyższony poziom glukagonu może być wynikiem guza trzustkowego, zwanego glukagonomą. Ten typ guza wytwarza nadmiar glukagonu, który może powodować rozwój cukrzycy. Inne objawy glukagonoma mogą obejmować niewyjaśnioną utratę wagi, nekrolityczny migrujący rumień i łagodną cukrzycę. Jeśli masz łagodną cukrzycę, lekarz może użyć testu glukagonu, aby wykluczyć obecność glukagonoma jako przyczyny choroby.
Twój lekarz może również użyć testu glukagonu do zmierzenia kontroli glikemii, jeśli rozwinęła się cukrzyca typu 2 lub może być odporna na insulinę. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych warunków, poziomy glukagonu będą prawdopodobnie wysokie. Skuteczne kontrolowanie poziomu cukru we krwi pomoże utrzymać prawidłowy poziom glukagonu.
Jakie są zagrożenia związane z testem?
Test glukagonu jest badaniem krwi. Niesie minimalne ryzyko, które jest wspólne dla wszystkich badań krwi. Ryzyko to obejmuje:
- konieczność stosowania wielu igieł do strzyżenia, jeśli występują trudności z uzyskaniem próbki
- nadmierne krwawienie w miejscu igły
- nagromadzenie krwi pod skórą w okolicy igły, znane jako krwiak
- infekcja w miejscu igły
- półomdlały
Jak przygotowujesz się do testu?
Prawdopodobnie nie będziesz musiał nic robić, aby przygotować się do testu glukagonu. Jednak lekarz może zalecić wcześniejsze rozpoczęcie leczenia, w zależności od stanu zdrowia i celu testu. Podczas postu będziesz musiał powstrzymać się od jedzenia przez pewien czas. Na przykład, możesz potrzebować pościć przez osiem do 12 godzin przed podaniem próbki krwi.
Czego można się spodziewać podczas procedury
Twój lekarz wykona ten test na próbce krwi. Prawdopodobnie dostarczysz próbkę krwi w warunkach klinicznych, takich jak gabinet lekarski. Dostawca opieki zdrowotnej prawdopodobnie weźmie krew z żyły na ramieniu za pomocą igły. Zbierają go w probówce i wysyłają do laboratorium do analizy. Gdy wyniki będą dostępne, lekarz może dostarczyć więcej informacji na temat wyników i ich znaczenia.
Co oznaczają twoje wyniki?
Normalny poziom glukagonu wynosi od 50 do 100 pikogramów / mililitr. Normalne zakresy wartości mogą się różnić nieco z jednego laboratorium do drugiego, a różne laboratoria mogą korzystać z różnych pomiarów. Lekarz powinien rozważyć wyniki testu glukagonu z innymi wynikami badań krwi i diagnostycznych, aby dokonać formalnej diagnozy.
Jakie są kolejne kroki?
Jeśli poziom glukagonu jest nienormalny, lekarz może wykonać inne testy lub oceny, aby dowiedzieć się dlaczego. Gdy lekarz zdiagnozuje przyczynę, może przepisać odpowiedni plan leczenia. Zapytaj swojego lekarza o więcej informacji na temat Twojej konkretnej diagnozy, planu leczenia i długoterminowej perspektywy.
