Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) to choroba wątroby spowodowana infekcją wirusową. Jeśli nie zostanie poddane leczeniu, wirus może doprowadzić do poważnego uszkodzenia wątroby. HCV jest chorobą przenoszoną przez krew, która jest najczęściej przenoszona przez wspólne igły używane do wstrzykiwania narkotyków. HCV może również być przenoszony przez skażone produkty krwiopochodne. Ponieważ badania przesiewowe krwi stały się bardziej rygorystyczne w 1992 r., Obecnie jest to mniejszy problem.
W większości przypadków HCV jest długotrwałym problemem, ale wskaźniki leczenia są coraz lepsze. Większość przypadków HCV jest chroniczna. Oznacza to, że będą się utrzymywać do czasu całkowitego wyeliminowania wirusa.
Ostry HCV pojawia się znacznie wcześniej z oczywistymi objawami. W przeciwieństwie do przewlekłego HCV, ostra wersja choroby lepiej reaguje na tradycyjne metody leczenia. W rzadkich przypadkach ostry HCV może ustąpić bez leczenia.
Jednym z wyzwań związanych z HCV jest to, że odkrycie wirusa może zająć miesiące. To dlatego, że okres inkubacji wirusa zapalenia wątroby typu C różni się znacznie w zależności od osoby.
Okres inkubacji
Inkubacja odnosi się do czasu pomiędzy pierwszym kontaktem z wirusem a pierwszymi oznakami choroby.
W przeciwieństwie do wirusa grypy, który ma okres inkubacji krótszy niż tydzień, inkubacja w przypadku przewlekłego HCV może trwać od 14 do 180 dni. Inkubacja w ostrym zapaleniu wątroby typu C trwa zwykle około sześciu do dziesięciu tygodni.
Okres inkubacji HCV różni się od okresu innych typów zapalenia wątroby. Okres inkubacji wirusa zapalenia wątroby typu A (HAV) wynosi od 15 do 50 dni. Okres inkubacji w przypadku zapalenia wątroby typu B (HBV) wynosi od 45 do 160 dni.
Jednym z powodów różnic w okresach inkubacji może być natura chorób i sposób ich przenoszenia. HAV, na przykład, jest przenoszony poprzez przyjmowanie fekaliów. Mikroskopijny kawałek materii kałowej można przenosić poprzez bliski kontakt lub kontakt seksualny z osobą zakażoną. Może być również przekazywany poprzez spożycie żywności lub napojów, które są zanieczyszczone.
HBV przechodzi przez kontakt z płynami ustrojowymi, w tym krwią i nasieniem. Udostępnianie igieł lub kontakty seksualne z osobą zakażoną mogą umożliwić rozprzestrzenianie się wirusa. Niemowlę urodzone przez zakażoną matkę również jest narażone na duże ryzyko zarażenia się wirusem.
Objawy WZW typu C
Niewielki odsetek osób z HCV wykazuje zauważalne objawy w ciągu kilku miesięcy po inkubacji. Obejmują one:
- żółtaczka
- ciemny mocz
- ból w mięśniach
- ból brzucha
- swędzenie skóry
- nudności
- gorączka
- zmęczenie
Jeśli wirus pozostanie niewykryty i nieleczony, objawy te oraz inne będą bardziej prawdopodobne po upływie wielu lat od inkubacji. Inne objawy to:
- zatrzymanie płynów w twoim brzuchu
- obrzęk nóg
- problemy z krwawieniem
- problemy z siniakami
- utrata masy ciała
- zamieszanie umysłowe
Niestety, do czasu pojawienia się tych objawów uszkodzenie wątroby może być poważne. Dlatego ważne jest, aby uzyskać screening tak szybko, jak to możliwe.
Możliwości leczenia
Interferon lekowy był od dawna głównym leczeniem HCV. Wymaga kilku zastrzyków do roku. Interferon ma również skłonność do wywoływania objawów, więc po leczeniu czujesz, że masz grypę. Leki doustne, rybawiryna, były również dostępne w leczeniu HCV, ale musiały być przyjmowane z iniekcjami interferonu.
Nowsze leki doustne okazują się bardzo skuteczne w leczeniu HCV. Wśród nich są sofosbuwir (Sovaldi), który nie wymaga iniekcji interferonu, aby był skuteczny.
Dodatkowe leki na ten stan, zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) w 2014 i 2015 r. Obejmują:
- sofosbuwir i ledipaswir (Harvoni)
- Viekira Pak (ombitasvir, parytaprewir, rytonawir i dasabuwir)
- simeprewir (Olysio), który ma być stosowany w połączeniu z sofosbuvir (Sovaldi)
- daclatasvir (Daklinza)
- ombitasvir, parytaprewir i ritonawir (Technivie)
Jak zapobiegać wirusowemu zapaleniu wątroby typu C
HCV może potencjalnie prowadzić do marskości wątroby, a nawet niewydolności wątroby, ale nie jest to skomplikowana choroba, aby zapobiec. Oto kilka sposobów zapobiegania zapaleniu wątroby typu C:
- Jeśli w przeszłości używasz nielegalnych narkotyków, skorzystaj z pomocy przy próbie rzucenia palenia. Unikanie kontaktu z igłami używanymi przez innych jest prawdopodobnie największym pojedynczym krokiem, który możesz podjąć, aby zapobiec infekcjom, a nawet ponownej infekcji.
- Jeśli jesteś pracownikiem służby zdrowia, zawsze stosuj uniwersalne środki ostrożności, szczególnie podczas obsługi zużytych igieł, strzykawek i ostrzy.
- Uważaj też na tatuaże, ponieważ każda zainfekowana igła może przenosić wirusa.
Kiedy zobaczyć lekarza
Jeśli uważasz, że istnieje jakakolwiek szansa, że jesteś narażony na wirusa, powinieneś zostać przetestowany. Jeśli urodziłeś się między 1945 a 1965 rokiem, zaleca się, abyś przeszedł testy przynajmniej raz. To samo dotyczy każdego, kto wstrzyknął leki, nawet jeśli było to dawno temu. Powinieneś również zostać poddany testom, jeśli jesteś nosicielem wirusa HIV lub przed transfuzją krwi lub przeszczepionym narządem przed lipcem 1992 roku.
Jest to szczególnie ważne, ponieważ możesz mieć wirusa, ale nie masz żadnych wyraźnych objawów. Długi okres inkubacji HCV może dawać osobom poczucie fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Między ryzykownym zachowaniem a wskazaniami choroby może upłynąć dużo czasu. Porozmawiaj z lekarzem o testach, szczególnie jeśli masz objawy. Proste badanie krwi może być wszystkim, czego potrzebujesz dla spokoju ducha.
