Co to jest zespół ostrej niewydolności oddechowej?
Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) to ciężka choroba płuc. Występuje, gdy płyn wypełnia pęcherzyki powietrza w płucach. Za dużo płynu w płucach może obniżyć ilość tlenu lub zwiększyć ilość dwutlenku węgla we krwi. ARDS może uniemożliwić narządom uzyskanie tlenu, którego potrzebują do funkcjonowania, i ostatecznie może spowodować niewydolność narządową.
ARDS najczęściej występuje u osób hospitalizowanych, które są bardzo chore. Może to być również spowodowane poważną traumą. Objawy zwykle pojawiają się w ciągu jednego lub dwóch dni od pierwotnej choroby lub urazu, i mogą obejmować ekstremalną duszność i zdyszanie powietrza.
ARDS to nagły wypadek medyczny i stan potencjalnie zagrażający życiu.
Objawy zespołu ostrej niewydolności oddechowej
Objawy ARDS występują zwykle w okresie od jednego do trzech dni po urazie lub urazie.
Typowe objawy ARDS to:
- pracowite i szybkie oddychanie
- zmęczenie mięśni i ogólne osłabienie
- niskie ciśnienie krwi
- przebarwiona skóra lub paznokcie
- suchy, hakujący kaszel
- gorączka
- bóle głowy
- szybki impuls tętna
- zamieszanie umysłowe
Co powoduje zespół ostrej niewydolności oddechowej?
ARDS powstaje głównie w wyniku uszkodzenia małych naczyń krwionośnych w płucach. Płyn z tych naczyń wycieka do pęcherzyków płucnych. Te worki powietrzne są miejscem, w którym dostaje się tlen, a dwutlenek węgla jest usuwany z krwi. Kiedy te pęcherzyki wypełniają się płynem, do krwi dostaje się mniej tlenu.
Niektóre typowe czynności, które mogą prowadzić do tego rodzaju uszkodzenia płuc, obejmują:
- wdychanie toksycznych substancji, takich jak słonej wody, chemikaliów, dymu i wymiocin
- rozwija się ciężkie zakażenie krwi
- rozwijające ciężką infekcję płuc, taką jak zapalenie płuc
- odbieranie obrażeń klatki piersiowej lub głowy, na przykład podczas wraku samochodu lub sportów kontaktowych
- przedawkowanie środków uspokajających lub trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
Czynniki ryzyka zespołu ostrego niewydolności oddechowej
ARDS jest zwykle komplikacją innego stanu. Czynniki te zwiększają ryzyko wystąpienia ARDS:
- wiek powyżej 65 lat
- przewlekła choroba płuc
- historia nadużywania alkoholu lub palenia papierosów
ARDS może być poważniejszym problemem dla osób, które:
- mieć wstrząs toksyczny
- są starsze
- mieć niewydolność wątroby
- mają historię nadużywania alkoholu
Diagnozowanie zespołu ostrej niewydolności oddechowej
Jeśli podejrzewasz, że ktoś, kogo znasz, ma ARDS, powinieneś zadzwonić pod numer 911 lub zabrać go na pogotowie. ARDS jest nagłym przypadkiem medycznym, a wczesna diagnoza może pomóc im przetrwać ten stan.
Lekarz może zdiagnozować ARDS na kilka różnych sposobów. Nie ma jednego ostatecznego testu do zdiagnozowania tego stanu. Lekarz może wykonać badanie ciśnienia krwi, wykonać badanie fizykalne i zalecić jeden z następujących testów:
- badanie krwi
- prześwietlenie klatki piersiowej
- skan CT
- wymazy z nosa i gardła
- elektrokardiogram
- echokardiogram
- badanie dróg oddechowych
Niskie ciśnienie krwi i niski poziom tlenu we krwi mogą być oznakami ARDS. Lekarz może polegać na elektrokardiogramie i badaniu echokardiograficznym, aby wykluczyć stan serca. Jeśli badanie RTG klatki piersiowej lub CT ujawni wypełnione płynem worki powietrzne w płucach, zostanie potwierdzona diagnoza ARDS.
Biopsję płuc można również przeprowadzić w celu wykluczenia innych chorób płuc. Jednak jest to rzadko wykonywane.
Leczenie zespołu ostrej niewydolności oddechowej
Tlen
Podstawowym celem leczenia ARDS jest zapewnienie pacjentowi wystarczającej ilości tlenu, aby zapobiec niewydolności narządów. Lekarz może podawać tlen za pomocą maski. Można również zastosować mechaniczną wentylację, aby wtłoczyć powietrze do płuc i zmniejszyć ilość płynu w poduszkach powietrznych.
Zarządzanie płynami
Zarządzanie przyjmowaniem płynów to kolejna strategia leczenia ARDS. Może to pomóc w zapewnieniu odpowiedniej równowagi płynów. Zbyt duża ilość płynów w organizmie może prowadzić do gromadzenia się płynu w płucach. Jednak zbyt mało płynu może spowodować napięcie narządów i serca.
Lek
Osoby z ARDS często otrzymują leki, aby radzić sobie z efektami ubocznymi. Należą do nich następujące rodzaje leków:
- leki przeciwbólowe w celu złagodzenia dyskomfortu
- antybiotyki do leczenia infekcji
- rozcieńczalniki krwi zapobiegające tworzeniu się skrzepów w płucach lub nogach
Rehabilitacja pulmonologiczna
Osoby po wyzdrowieniu z ARDS mogą potrzebować rehabilitacji płucnej. Jest to sposób na wzmocnienie układu oddechowego i zwiększenie pojemności płuc. Takie programy mogą obejmować treningi ruchowe, zajęcia stylu życia i zespoły wsparcia w celu pomocy w wyzdrowieniu z ARDS.
Jakie są perspektywy?
American Lung Association szacuje, że umiera z niego 30 do 50 procent osób z ARDS. Jednak ryzyko śmierci nie jest takie samo dla wszystkich osób, które rozwijają ARDS. Wskaźnik zgonów jest związany zarówno z przyczyną ARDS, jak i ogólnego stanu zdrowia danej osoby. Na przykład młoda osoba z ARDS wywoływanym przez traumę będzie miała lepszą perspektywę niż osoba starsza z rozległym zakażeniem krwi.
Wiele osób, które przeżyły ARDS, całkowicie wyzdrowiało w ciągu kilku miesięcy. Jednak u niektórych osób mogą doznać trwającego przez całe życie uszkodzenia płuc. Inne działania niepożądane mogą obejmować:
- słabe mięśnie
- zmęczenie
- zaburzona jakość życia
- zagrożone zdrowie psychiczne
Zapobieganie zespołowi ostrego niewydolności oddechowej
Nie ma sposobu, aby całkowicie zapobiec ARDS. Jednak możesz zmniejszyć ryzyko ARDS, wykonując następujące czynności:
- Szukaj szybkiej pomocy medycznej na wypadek urazu, infekcji lub choroby.
- Przestań palić papierosy i trzymaj się z dala od biernego palenia.
- Porzuć alkohol. Długotrwałe używanie alkoholu może zwiększyć ryzyko śmiertelności i uniemożliwić prawidłowe funkcjonowanie płuc.
- Każdego roku otrzymuj szczepionkę przeciw grypie i szczepionkę przeciwko zapaleniu płuc. Zmniejsza to ryzyko infekcji płuc.
