Moja córka Lily ma 11 lat. To może wydawać się zbyt wcześnie, jeśli chodzi o siebie z potencjalnymi wyzwaniami, jakie mogą przynieść jej nastoletnie lata, ale zapewniam cię, że tak nie jest. Z możliwymi problemami, zarówno emocjonalnymi, jak i fizycznymi, ten samotny tata próbuje wyprzedzić zakręt ... aby przetrwać.
Dojrzewanie nie jest piknikiem dla żadnego dziecka. Nastrojowe wahania, zmiany głosu i napady złości mogą sprawdzić granice rodzicielskiej cierpliwości. Ale dla dzieci z widma wszystko idzie do 11.
System Lily istnieje w delikatnej równowadze. Kiedy jest zdrowa i wypoczęta, radzi sobie całkiem dobrze z prawie każdym. Ale każde małe zdenerwowanie całkowicie przesuwa ją na krawędź. Zwykle zauważam, że przez dwa tygodnie pojawia się przeziębienie z powodu zmniejszonego apetytu, bezsenności lub wahań nastroju, wyciągając włosy na kilka dni, czekając na pierwsze kichnięcie. Co się stanie, gdy zacznie przechodzić okres dojrzewania?
Ten problem jest prawdziwy, ale zwykle nie jest brany pod uwagę. Jest wrażliwy, prywatny i może być kłopotliwy. Ale to nasze dzieci. Jak mogę się przygotować, gdy moja córka dorośnie?
1. Luka rozwojowa
Jednym z subtelniejszych efektów wzrostu jest rosnąca przepaść rozwojowa między dziećmi i ich rówieśnikami. Im są starsze, tym wyraźniejsze mogą być konkretne problemy naszych dzieci. Kiedy Lily miała 3 lata, nie wydawała się tak odmienna od pozostałych 3-latków. Kiedy miała 8 lat, istniała wyraźna różnica, ale dzieci były jeszcze młode i miały siebie nawzajem. Dzieci wspierały się nawzajem mimo różnic.
Teraz Lily ma 11 lat. Chociaż uczęszcza do szkoły z innymi dziećmi, które mają podobne wyzwania, przeciętny dzieciak w jej wieku jest prawie nastolatkiem, ciekawym randek, przyjęć, mody i własnych ciał.
Tymczasem Lily pozostaje zadowolona oglądając "The Wiggles" i kołysząc swoją księżniczką na lunch. Nastolatki stają się bardziej świadome społecznie. Dostrzegają te różnice. Żartują sobie z nich. Wykorzystują je do zdobywania punktów ze swoimi przyjaciółmi kosztem innych.
Umiejętności społeczne mogą być już wyzwaniem dla dzieci z autyzmem, ale teraz stos randek, romansów i nastolatków snark na szczycie?
Możesz orędować. Możesz kształcić. Ale w szkole będą złe dni dla twojego dziecka. Dom powinien być bezpiecznym miejscem, jeśli nic innego.
2. Fizyczne zmiany
Nasze dzieci dorastają. Poza oczywistymi różnicami - włosy, włosy wszędzie! - Teraz muszę również wziąć pod uwagę fakt, że moja córka zmierza w tym okresie. I jako samotny tata jestem tym, który będzie musiał ją przez to poprowadzić.
Jednym ze sposobów przygotowania się do tego jest konsultacja z pediatrą. Istnieją opcje dla dzieci, które nie są w stanie w pełni zarządzać swoją opieką. Możesz dowiedzieć się o nich od swojego lekarza. Na przykład możesz zacząć kupować chłonną bieliznę typu Pull-Ups, zaprojektowaną specjalnie do cykli miesiączkowych, dzięki czemu będziesz gotowy na pierwszą niespodziankę. Istnieją również aplikacje do śledzenia okresów, które mogą pomóc w postępach prac konserwacyjnych.
Komunikuj się z pediatrą, szkołą i innymi opiekunami. Przygotuj plan, jeśli chodzi o wyjaśnienia.
3. Samopomocy
Nie każdy w spektrum jest tak zależny od opiekuna, jak Lily. Dla tych, którzy są w stanie, samoobsługa szybko stanie się jednym z najważniejszych czynników w ich życiu. Golenie, stosowanie dezodorantu, okresy śledzenia, stosowanie dezodorantu, prawidłowe czyszczenie i stosowanie dezodorantów. Tak, powtórzyłem dezodorant. Nikt nie chce być wyróżniany przez swoich rówieśników jako "śmierdzący". Oni już mają dość zmartwień.
Przypomnienia, wskazówki i otwarty dialog na temat tego, co "za dużo" i "za mało" oznaczają (zbyt mało mydła może być lepsze niż zbyt dużo perfum, szczególnie dla dzieci z wadami zmysłów) są niezbędne.
4. Bóle głodu
Nastolatki są głodne. A kiedy Lily robi się głodna ... dostaje powiesić. Posiadanie łatwych do przyswojenia posiłków w celu podjadania przekąsek lub łatwych posiłków w celu przygotowania się na bardziej niezależne dzieci może być zmieniaczem gry - zarówno dla ich nastroju, jak i zdrowego rozsądku. Kup żywność do gotowania w kuchence mikrofalowej, produkty w opakowaniach. Rzeczy, które mogą je zmusić do obiadu. Lub druga kolacja.
5. Niezrzeszeni
Okay ... jesteś gotowy? Masturbacja. Powiedziałeś, że jesteś gotowy! Myślę, że mogę powiedzieć z autorytetem, że musisz teraz zacząć myśleć o tym, jak zamierzasz podejść do tego tematu ze swoim nastolatkiem, gdy się pojawi. Jakie są podstawowe zasady? Kiedy jest to właściwe? Gdzie jest to właściwe? Pomyśl o tym. Bądź gotowy, aby o tym porozmawiać.
Większość dzieci interesuje się tym tematem, a dzieci z autyzmem mogą być bardzo tępe. Może nie być wielkim, żeby podnieść rękę i poprosić nauczyciela. Najlepiej może podać tę wiadomość i kontrolować jej przekazywanie.
6. Internet
To prowadzi mnie do bezpieczeństwa w Internecie. Media społecznościowe mogą być błogosławieństwem dla dzieci mających problemy społeczne. Mogą poświęcić czas na odpowiadanie na pytania, odfiltrowanie rozproszenia wyrazów twarzy i problemy z mówieniem przez pisanie na klawiaturze. Ekran może być także świetną barierą między społeczną niezręcznością i fajną rozmową. Ale filtr ekranu oferuje także anonimowość dla mniej pikantnych typów. Dzieci, które zostały uznane za ufne i dosłowne, mogą się źle zorientować, nie zdając sobie z tego sprawy.
Zdjęcia i filmy są udostępniane i zapisywane. A czym się dzielą? Z kim się dzielą? Internet jest na zawsze. Internetowe korzystanie z Internetu musi być monitorowane nie tylko dla niebezpieczeństwa obcego, ale także dla łatwego dostępu do obrazów erotycznych i pornografii.Rodzice muszą być gotowi na szczerą rozmowę na temat seksualności i intymności - czym jest, czym powinna być i jak ta osoba może się różnić w zależności od osoby.
Czytaj dalej: 21 Inwestycji, które każdy rodzic autystyczny musi zrobić "
Dolna linia
Wyzwania związane z przygotowaniami do nastoletnich lat twojego dziecka mogą być przytłaczające i jestem pewien, że zostawiam kilka. Jednak w wielu przypadkach rozwiązanie może być tak proste, jak stara mantra Boy Scout: "Przygotuj się".
Są to duże, niewygodne problemy i nie ma instrukcji, która wskaże właściwą drogę do ich obsługi. Ale jeśli podchodzisz do nich z otwartością, spokojnie iz miejsca miłości, wtedy rozmowy z twoim rosnącym dzieckiem nauczą ich, że mogą do ciebie wrócić, aby je przedyskutować ponownie. Posiadanie planu może pomóc w zapobieganiu nieprzyjemnym sytuacjom, zanim do tego dojdzie.
To nie musi być kłopotliwe ani kłopotliwe - to tylko biologia.
Jim Walter jest autorem Tylko blog Lil, gdzie kronikuje swoje przygody jako samotny tata dwóch córek, z których jeden ma autyzm. Możesz śledzić go na Twitterze w @blogginglily.
