Jestem lekarzem i uzależniłem się od opioidów. Może się zdarzyć każdemu.

Pin
Send
Share
Send

W ubiegłym roku prezydent Trump uznał epidemię opioidową za krajową awarię zdrowia publicznego. Dr Faye Jamali dzieli się realiami tego kryzysu z osobistą historią uzależnienia i powrotu do zdrowia.

To, co zaczęło się jako pełen wrażeń dzień z okazji urodzin jej dzieci, zakończyło się upadkiem, który zmienił życie doktora Faye Jamali na zawsze.

Pod koniec przyjęcia urodzinowego Jamali udała się do samochodu, by kupić dobre torby dla dzieci. Kiedy szła na parking, poślizgnęła się i złamała nadgarstek.

Obrażenia spowodowały, że Jamali, a następnie 40, przeszedł dwie operacje w 2007 roku.

"Po zabiegach chirurg ortopeda dał mi kilka leków przeciwbólowych", mówi Jamali Healthline.

Z 15-letnim doświadczeniem jako anestezjolog, wiedziała, że ​​recepta była wówczas standardową praktyką.

"Powiedziano nam w szkole medycznej, rezydencji i naszych [klinicznych] miejscach pracy, że ... nie było uzależniającego problemu z tymi lekami, jeśli były one stosowane w leczeniu bólu chirurgicznego" - mówi Jamali.

Ponieważ odczuwała duży ból, Jamali zabierał Vicodin co trzy do czterech godzin.

"Ból stawał się lepszy z meds, ale zauważyłem, że kiedy wziąłem meds, nie byłem tak zestresowany jak dużo. Gdybym walczył z moim mężem, nie obchodziło mnie to i nie bolało mnie to tak bardzo. Meds wydawał się wszystko dobrze ", mówi.

Emocjonalne skutki narkotyków wysłały Jamali na śliskie zbocze.

Nie robiłem tego często na początku. Ale jeśli miałam gorączkowy dzień, pomyślałam: Jeśli mógłbym wziąć jednego z tych Vicodin, poczuję się lepiej. Tak to się zaczęło ", wyjaśnia Jamali.

Przez lata cierpiała na migrenowe bóle głowy. Kiedy uderzyła w nią migrena, czasami znajdowała się w izbie przyjęć po zastrzyku narkotyków, by złagodzić ból.

"Pewnego dnia, pod koniec mojej zmiany, zacząłem robić naprawdę okropną migrenę. Odrzucamy nasze odpady na narkotyki na koniec dnia w maszynie, ale przyszło mi do głowy, że zamiast marnować je, mógłbym po prostu wziąć leki, żeby leczyć mój ból głowy i uniknąć pójścia na ER. Myślałem, że jestem lekarzem, po prostu wstrzyknę sobie - wspomina Jamali.

Poszła do łazienki i włożyła narkotyki do jej ramienia.

"Natychmiast poczułem się winny, wiedziałem, że przekroczyłem linię i powiedziałem sobie, że nigdy więcej tego nie zrobię" - mówi Jamali.

Ale następnego dnia, pod koniec swojej zmiany, jej migrena znów uderzyła. Znalazła się z powrotem w łazience, wstrzykując leki.

"Tym razem po raz pierwszy miałem euforię związaną z lekiem. Zanim to tylko zadbało o ból. Ale dawka, którą sam sobie dawałem, sprawiła, że ​​poczułem, jak coś pękło w moim mózgu. Byłem bardzo zdenerwowany tym, że mam dostęp do tego niesamowitego materiału przez wiele lat i nigdy go nie używam "- mówi Jamali. "W tym momencie czuję, że mój mózg został porwany".

W ciągu następnych kilku miesięcy stopniowo zwiększała dawkę, starając się ukoić tę euforię. Po trzech miesiącach Jamali przyjmowała 10 razy więcej narkotyków, niż po raz pierwszy wstrzyknęła.

Za każdym razem, kiedy wstrzykiwałem, myślałem, Nigdy więcej. Nie mogę być uzależnionym. Narkoman jest osobą bezdomną na ulicy. Jestem lekarzem. Jestem mamą w piłce nożnej. To nie mogę być ja - mówi Jamali.
Udostępnij na Pinterest

Twoja przeciętna osoba z problemami z uzależnieniami, tylko w białym fartuchu

Wkrótce Jamali odkrył, że stereotyp "typowego uzależnionego" nie jest dokładny i nie chroni przed uzależnieniem.

Wspomina czas, kiedy wdała się w bójkę z mężem i pojechała do szpitala, poszła prosto do sali pooperacyjnej i sprawdzała leki od narkotykowej maszyny pod imieniem pacjenta.

"Powiedziałem cześć pielęgniarkom i poszedłem prosto do łazienki i wstrzyknąłem. Obudziłem się na podłodze około jednej lub dwóch godzin później z igłą wciąż w ramieniu. Wymiotowałem i moczem na sobie. Można by pomyśleć, że byłbym przerażony, ale zamiast tego oczyściłem się i byłem wściekły na mojego męża, ponieważ gdybyśmy nie mieli tej walki, nie musiałbym iść i wstrzykiwać "- mówi Jamali.

Twój mózg zrobi wszystko, abyś mógł z niego korzystać. Uzależnienie od opioidów nie jest moralnym lub etycznym błędem. Twój mózg ulega zmianie ", wyjaśnia Jamali.

Jamali mówi, że depresja kliniczna, którą rozwinęła po trzydziestce, przewlekły ból z jej nadgarstka i migreny, a dostęp do opioidów postawił ją na uzależnienie.

Przyczyny uzależnienia są jednak różne u różnych osób. I nie ma wątpliwości, że problem ten jest powszechny w Stanach Zjednoczonych, a Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób zgłasza, że ​​ponad 200 000 ludzi zmarło w Stanach Zjednoczonych z powodu przedawkowania opioidów na receptę w latach 1999-2016.

Ponadto zgony związane z przedawkowaniem związane z opioidami na receptę były w 2016 r. 5 razy większe niż w 1999 r., A ponad 90 osób umierało każdego dnia z powodu opioidów w 2016 r.

Jamali ma nadzieję przełamać stereotypowy uzależniony, często przedstawiany w mediach i umysłach wielu Amerykanów.

To może się zdarzyć każdemu. Kiedy jesteś uzależniony, nikt nie może nic zrobić, dopóki nie uzyskasz pomocy. Problem polega na tym, że trudno jest uzyskać pomoc "- mówi Jamali.

"Będziemy tracić pokolenie na tę chorobę, chyba że przywrócimy pieniądze do wyleczenia i jeśli nie przestaniemy piętnować tego jako moralnego lub przestępczego upadku ludzi", mówi.

Utrata pracy i otrzymanie pomocy

Kilka tygodni po tym, jak Jamali obudził się w łazience w pracy, została przesłuchana przez personel szpitala o ilości leków, które sprawdzała.

"Poprosili mnie o przekazanie odznaki i powiedzieli, że jestem zawieszony do czasu zakończenia śledztwa", wspomina Jamali.

Tej nocy przyznała mężowi, co się dzieje.

"To był najniższy punkt w moim życiu. Mieliśmy już problemy małżeńskie i pomyślałem, że mnie wyrzuci, zabiorą dzieci, a potem bez pracy i bez rodziny, stracę wszystko ", mówi. "Ale właśnie podwinąłem rękawy i pokazałem mu ślady na moich ramionach."

Podczas gdy jej mąż był zszokowany - Jamali rzadko pił alkohol i nigdy wcześniej nie zażywał narkotyków - obiecał, że wesprze ją w odrodzeniu i wyzdrowieniu.

Następnego dnia weszła w ambulatoryjny program ratunkowy w rejonie Zatoki San Francisco.

Pierwszego dnia na odwyku nie miałem pojęcia, czego się spodziewać. Pokazuję się ładnie ubrany z perłowym naszyjnikiem i siadam obok tego faceta, który mówi: "Po co tu jesteś? Alkohol?' Powiedziałem nie. Wstrzykuję narkotyki. Był zszokowany - mówi Jamali.

Przez około pięć miesięcy spędziła cały dzień na wyzdrowieniu i wróciła do domu w nocy. Potem spędziła jeszcze kilka miesięcy na spotkaniach ze swoim sponsorem i praktykach samopomocy, takich jak medytacja.

"Miałem ogromne szczęście, że miałem pracę i ubezpieczenie. Miałem holistyczne podejście do zdrowienia, które trwało przez rok ", mówi.

Podczas jej powrotu do zdrowia Jamali zdał sobie sprawę z piętna otaczającego uzależnienie.

"Choroba nie była moją odpowiedzialnością, ale powrót do zdrowia to w 100 procentach moja odpowiedzialność. Nauczyłem się, że jeśli codziennie będę się regenerował, mogę mieć niesamowite życie. W rzeczywistości było to znacznie lepsze życie niż wcześniej, ponieważ w moim starym życiu musiałem uśmierzyć ból bez odczuwania bólu "- mówi Jamali.

Około sześciu lat po jej wyleczeniu Jamali dostał diagnozę raka piersi. Po przejściu sześciu operacji, zakończyła ją podwójna mastektomia. Przez to wszystko mogła przyjmować leki przeciwbólowe przez kilka dni zgodnie z zaleceniami.

"Dałem je mojemu mężowi i nie wiedziałem, gdzie są w domu. W tym czasie podniosłem też swoje spotkania na temat zdrowienia "- mówi.

Mniej więcej w tym samym czasie jej matka omal nie umarła z powodu udaru.

"Byłem w stanie poradzić sobie z tym wszystkim bez polegania na substancji. Choć brzmi to niedorzecznie, jestem wdzięczny za moje doświadczenia z uzależnieniami, ponieważ w odzysku zdobyłem narzędzia "- mówi Jamali.

Nowa ścieżka do przodu

Rada Lekarska Kalifornii zajęła dwa lata, aby przeanalizować sprawę Jamali'ego. Zanim poddali ją próbie, od dwóch lat odzyskała zdrowie.

Przez siedem lat Jamali był poddawany badaniu moczu raz w tygodniu. Jednak po roku od zawieszenia jej szpital pozwolił jej wrócić do pracy.

Jamali wrócił do pracy stopniowo. Przez pierwsze trzy miesiące ktoś towarzyszył jej w pracy przez cały czas i monitorował jej pracę. Lekarz odpowiedzialny za jej wyzdrowienie przepisał także naltrekson blokujący opioidy.

Rok po zakończeniu okresu próbnego w 2015 r. Porzuciła pracę w znieczuleniu, aby rozpocząć nową karierę w dziedzinie medycyny estetycznej, która obejmuje wykonywanie zabiegów takich jak botox, wypełniacze i odmładzanie skóry laserowej.

"Mam teraz 50 lat i jestem bardzo podekscytowany następnym rozdziałem. Z powodu wyzdrowienia jestem na tyle odważny, aby podejmować decyzje, które są dobre dla mojego życia "- mówi.

Jamali ma również nadzieję, że przyniesie dobro innym, propagując świadomość i zmianę uzależnienia od opiatów.

Chociaż podjęto kroki, aby złagodzić kryzys opioidów, Jamali mówi, że należy zrobić jeszcze więcej.

"Wstyd sprawia, że ​​ludzie nie otrzymują pomocy, której potrzebują. Dzieląc się moją historią, nie mogę kontrolować opinii ludzi, ale mogę potencjalnie pomóc komuś, kto jej potrzebuje "- mówi.

Jej nadzieją jest przełamanie stereotypowego uzależnionego, często przedstawianego w mediach i umysłach wielu Amerykanów.

Moja historia, kiedy to zejdzie, nie różni się niczym od bezdomnego strzelającego na rogu ulicy "- mówi Jamali. "Kiedy twój mózg zostanie uprowadzony przez opioidy, nawet jeśli nie będziesz wyglądać jak typowy użytkownik, ty osoba na ulicy. ty uzależniony od heroiny.

Jamali spędza także czas na rozmowach z lekarzami, którzy znaleźli się w takiej samej sytuacji jak kiedyś.

"Jeśli zaczęło się to od urazu ortopedycznego kogoś takiego jak ja w wieku 40 lat bez problemów związanych z narkotykami i alkoholem, to może się zdarzyć każdemu" - zauważa Jamali. "A jak wiemy w tym kraju, jest."

Pin
Send
Share
Send