Przegląd
Istnieje wiele metod leczenia stwardnienia rozsianego (MS) zaprojektowanych w celu zmiany przebiegu choroby, zarządzania nawrotami i pomocy w leczeniu objawów.
Terapie modyfikujące choroby (DMT) dla MS dzielą się na trzy kategorie: samodzielne wstrzykiwanie, infuzja i podawanie doustne. Niektóre z tych leków można przyjmować w domu, podczas gdy inne należy podawać w warunkach klinicznych. Każdy rodzaj leku ma pewne zalety, a także potencjalne skutki uboczne.
Przy tak wielu opcjach, może być trudno zdecydować, które leczenie wypróbować jako pierwsze.
Twój lekarz może pomóc ci zważyć zalety i wady każdego wyboru i ich wpływ na twój styl życia. Oto więcej informacji na temat każdego rodzaju leków, które pomogą Ci podjąć świadomą decyzję.
Leki do samodzielnego wstrzykiwania
Leki te są podawane we wstrzyknięciu, co można zrobić samemu. Otrzymasz szkolenie od pracownika służby zdrowia i nauczysz się odpowiedniego sposobu bezpiecznego wstrzyknięcia sobie.
Leki do samodzielnego wstrzykiwania obejmują:
- octan glatirameru (Copaxone, Glatopa)
- interferon beta-1a (Avonex, Rebif)
- interferon beta-1b (Betaseron, Extavia)
- peginterferon beta-1a (Plegridy)
Możesz wstrzykiwać te leki podskórnie (pod skórę) lub domięśniowo (bezpośrednio do mięśnia). Może to obejmować igłę lub wstrzykiwacz.
Częstotliwość iniekcji wynosi od codziennie do raz na miesiąc.
Skutki uboczne większości leków do wstrzykiwań są nieprzyjemne, ale zwykle krótkotrwałe i łatwe do opanowania. W miejscu wstrzyknięcia mogą wystąpić bóle, obrzęki lub reakcje skórne. Wiele z tych leków może wywoływać objawy grypopodobne, jak również nieprawidłowości w testach wątrobowych.
Zinbryta to kolejny lek, który był używany. Zostało ono jednak dobrowolnie usunięte z rynku ze względu na obawy dotyczące bezpieczeństwa, w tym doniesienia o poważnych uszkodzeniach wątroby i anafilaksji.
Jeśli nie masz ochoty na samodzielne wstrzykiwanie i wolisz nie przyjmować doustnie leków codziennie, leczenie wstrzykiwane może być dobrym wyborem dla Ciebie. Glatopa wymaga codziennych iniekcji, ale inne, takie jak Plegridy, są wykonywane rzadziej.
Leki przeciwzapalne
Leki te podaje się dożylnie w warunkach klinicznych. Nie możesz ich zabrać samemu w domu, więc musisz być w stanie dostać się na spotkania.
Leki przeciwzakrzepowe obejmują:
- alemtuzumab (Lemtrada)
- mitoksantron (Novantrone)
- natalizumab (Tysabri)
- ocrelizumab (Ocrevus)
Harmonogram dla leków infuzyjnych jest różny:
- Lek Lemtrada podaje się w dwóch kursach, rozpoczynając od pięciu dni infuzji, a następnie drugiego zestawu rok później przez trzy dni.
- Novantrone podaje się co trzy miesiące, przez maksymalnie dwa do trzech lat.
- Tysabri podaje się raz na cztery tygodnie.
Do częstych działań niepożądanych należą: nudności, ból głowy i dyskomfort w jamie brzusznej. W rzadkich przypadkach leki te mogą powodować poważne skutki uboczne, takie jak zakażenie i uszkodzenie serca. Twój lekarz pomoże ci zważyć ryzyko związane z przyjmowaniem tych leków z potencjalnymi korzyściami.
Jeśli potrzebujesz pomocy klinicysty podczas podawania leków i nie chcesz brać pigułek codziennie, leki infuzyjne mogą być dobrym wyborem dla Ciebie.
Leki doustne
Możesz być w stanie wziąć twoje stwardnienie rozsiane leki w formie pigułki, jeśli to, co wolisz. Leki doustne są łatwe do przyjęcia i są dobrym rozwiązaniem, jeśli nie lubisz igieł.
Leki doustne obejmują:
- fumaran dimetylu (Tecfidera)
- fingolimod (Gilenya)
- teriflunomid (Aubagio)
Działania niepożądane leków doustnych mogą obejmować bóle głowy i nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych.
Aubagio i Gilenya są przyjmowane raz dziennie, a Tecfidera jest przyjmowana dwa razy dziennie.
Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami jest ważne, aby były skuteczne. Musisz więc przestrzegać ustalonego harmonogramu, jeśli bierzesz dzienne dawki doustne. Konfigurowanie przypomnień dla siebie może pomóc ci trzymać się harmonogramu i przyjmować każdą dawkę na czas.
Na wynos
Terapie modyfikujące chorobę są dostępne w różnych formach, w tym w postaci samo-wstrzykiwania, infuzji i zabiegów doustnych. Każda z tych form ma skutki uboczne, a także korzyści. Twój lekarz może pomóc ci wybrać lek odpowiedni dla ciebie w oparciu o twoje symptomy, preferencje i styl życia.
