Goździki ożywią każdy kąt w ogrodzie lub ozdobią balkon jasnymi błyskami bieli, żółci i wszystkich odcieni fioletu.
Różne rodzaje i odmiany różnią się czasem wegetacji i kwitnienia, rozmiarem kwiatów, ich frotte, kształtem i kolorem płatków.
Aby te kwiaty o wielu twarzach dłużej cieszyły się bujnym kwitnieniem i delikatnym aromatem, należy przestrzegać prostych zasad uprawy goździków.
Rodzaje i odmiany goździków
Następujące gatunki są uważane za najbardziej popularne do uprawy w letnim domku:
• goździk turecki lub brodaty (D / barbatus) jest krótki (15-20 cm) i wysoki (60-80 cm). Główną charakterystyczną różnicą w stosunku do innych rodzajów goździków jest to, że jego małe kwiaty (proste lub podwójne) są zbierane w „parasole” o średnicy 10-12 cm. Kwitnie w czerwcu - lipcu. Kwiaty mogą być gładkie lub trójkolorowe. Znane odmiany: „Red Monarch”, „Diadem”, „Newport Pink”, „Wiese Riesen”, „Kupferrot”, „Schneeball”, „Mirage”.
• goździk chiński (D / chinensis) to roślina wieloletnia. W Rosji ze względu na cechy klimatyczne są uprawiane jako roślina roczna. Rośnie w postaci krzewów o wielkości 15–50 cm, kwitnie od lipca do sierpnia. W przypadku odmian karłów charakterystyczny jest pierścień w kontrastującym kolorze pośrodku kwiatu. Popularne odmiany: „Parfait Strawberry”, „Ideal Rose”, „Color Magician”, „Ideal Rose”.
• pierzasty goździk (D. plumarius) - mała roślina (25-30 cm), tworząca gęstą „poduszkę” dużej liczby pędów. W jednym miejscu może pozostać do 4-5 lat. Kwiaty mogą być proste i podwójne, mają przyjemny aromat. Kolorystyka różni się od wszystkich odcieni różu do bieli. Blossom zaczyna się w czerwcu. Zimotrwalosc. Najbardziej znane odmiany to: „Cyklop”, „Oko bażanta”, „Słodycz”, „Półpełne mieszane”, „Półpełne mieszane”.
• goździk alpejski (D. alpinus) - wieloletnie gatunki karłowate (20-25 cm). Stosuje się go w ogrodach skalnych, skalnych, jako granicy i okrywowej.
• goździkowa trawa (D. deltoides) tworzy luźne zasłony. Zimotrwalosc do -40 ° С. Zaczyna kwitnąć pod koniec czerwca i do drugiej dekady września. Najsłynniejsze odmiany: „Brilliancy”, „Flashing Light”, „Microchip”, „Arctic Fire”. Sadzone na alpejskich zjeżdżalniach, w obrzeżach, do dekoracji pni drzew pod młodymi drzewami owocowymi.
• Goździki holenderskie lub ogrodowe (D. Caryophyllus) uprawiany jest jako roślina wieloletnia; kwitnienie trwa od maja do sierpnia. Kwiaty są podwójne, półpełne, ich kolor jest inny. Wśród tego gatunku popularne stały się goździki, takie jak Chabot, Souvenir de Malmaison, Grenadyny.
Spośród goździków ogrodowych docenia się powtarzające się kwiaty, które kwitną wiele razy w sezonie. Ta hybryda została uzyskana przez wiele krzyżówek różnych gatunków i form. W zależności od wielkości łodyg (wysoka - od 60 cm, średnia - 30-60 cm i karzeł - poniżej 30 cm) służy do cięcia, dekorowania klombów, balkonów krajobrazowych, jako rośliny doniczkowe w uprawie kwiatów w pomieszczeniach.
Rosnące goździki: wybór materiału do sadzenia
Możesz uprawiać goździki z nasionami, sadzonkami, ukorzenionymi sadzonkami, krzewami.
Nasiona są najtańszym sposobem na zakup materiału do sadzenia. Byliny wyhodowane z nasion kwitną dopiero w drugim roku.
Sadzonki i ukorzenione sadzonki można kupić w szkółkach lub szklarniach.
Krzewy nie pojawiają się w sklepach masowych. Można je kupić od sąsiadów w kraju.
Musisz wybrać materiał do sadzenia, biorąc pod uwagę warunki klimatyczne w twoim regionie i cel wykorzystania tych kwiatów (w skalnych, alpejskich wzgórzach, do cięcia, jak rośliny doniczkowe).
Uprawiamy goździki: sadzenie
Miejsce lądowania: wszelkiego rodzaju goździki lubią jasne, słoneczne obszary. Goździki trawiaste, tureckie i pierzaste mogą rosnąć w półcieniu.
Gleba: goździki preferują osuszoną nawożoną glebę o pH zbliżonym do neutralnego. Jeśli lokalizacja znajduje się w pobliżu wód gruntowych, goździki należy sadzić na podwyższonych klombach.
Goździki rozmnażają się przez nasiona i wegetatywnie (sadzonki, podział krzewu i warstwowanie).
Jednoroczne goździki (Shabo, chińskie) i dwuletnie są uprawiane przez nasiona. Jednak rośliny uzyskane z nasion mogą nie zachować koloru odmianowego. Siew odbywa się w okresie styczeń-luty w doniczkach z przygotowanym podłożem z gleby liściowej (2 części), mchu torfowego (2 części) i piasku (1 część). Nasiona są rozmieszczone wzdłuż rowków (głębokość 0,3 cm), posypane piaskiem, pokryte folią. Uprawy zawierają w temperaturze + 12-16 ° С. Po 7-10 dniach pojawiają się sadzonki. W tym okresie możesz korzystać z podświetlenia. Kiedy na sadzonkach rosną 2 pary liści, są one zanurzane w osobnych filiżankach. Aby zagęścić krzaki, ściśnij punkt wzrostu. Sadzonki sadzi się na łóżkach w ostatniej dekadzie maja lub w pierwszym tygodniu czerwca, zachowując odległość między roślinami co najmniej 20 cm.
Wieloletnie goździki wysiewa się wczesną wiosną lub jesienią bezpośrednio w ziemię. Takie rośliny zakwitną dopiero w drugim roku.
Sadzonki rozmnażają wszystkie rodzaje goździków, z wyjątkiem jednorocznych. Zbiór sadzonek jest lepszy wczesną jesienią lub wiosną, aby młode rośliny zakorzeniły się przed letnim upałem lub mrozem. Do sadzonek potrzeba częściowo dojrzałych rozwiniętych łodyg. Są one podzielone na kawałki o wielkości 3-9 cm (długość zależy od rodzaju goździka). Sadzonki najlepiej pobierać ze środkowej części pędu. Cięcie na pędzie odbywa się pod węzłem. Dwie pary dolnych liści są usuwane. Ostry nóż jest wcinany na głębokość przez 1/3 trzonu między dwoma dolnymi węzłami. Sadzonki sadzi się w przygotowanym podłożu (piasek + perlit / wermikulit), przykrywa folią lub umieszcza w szklarni do ukorzenienia (15-20 dni).
W warstwach rosną goździki o długich pędach. Na odcinku łodygi między węzłami wykonaj nacięcie o 1/3 grubości, zgnij go do ziemi, przymocuj piaskiem i podlewaj. Po pojawieniu się korzeni młoda roślina jest oddzielana od matki i sadzona osobno.
Podział krzewu stosuje się do tych rodzajów goździków, które tworzą darni, a także wtedy, gdy konieczne jest odmłodzenie cennej odmiany roślin. Krzew jest podzielony na 2-3 lata wzrostu ługu macierzystego. Oddzielne części kwitną w tym samym roku, ale niezbyt obficie.
Rozmnażanie wegetatywne jest dobre, ponieważ w tym przypadku nowe rośliny będą miały wszystkie cechy gatunkowe. Goździki, zwłaszcza wieloletnie, powinny być rozmnażane częściej, ponieważ z czasem tracą swój efekt dekoracyjny.
Rosnące goździki: opieka
Opieka nad goździkami jest prosta i polega na podlewaniu, pieleniu chwastów, rozluźnianiu, nawożeniu, schronieniu na zimę.
Podlewanie odbywa się 2 razy w tygodniu rano, 12-15 l / m2. W zależności od pory roku, pogody i właściwości fizycznych gleby nawadnianie powinno być regulowane. Jeśli rośliny znajdują się na nizinach, wówczas zmniejsza się ilość podlewania, w przeciwnym razie goździk umrze z powodu podstawowej zgnilizny. Podlewaj kwiaty pod korzeń, a nie z góry.
Po podlaniu ziemię wokół krzewów roślinnych należy poluzować, aby nie powodować rozwoju chorób grzybiczych.
Nawozy działają dobrze na ząbki odmian. Jesienią działkę przeznaczoną do uprawy goździków wykopuje się nawozami organicznymi (humus, kompost torfowy) w ilości 2 kg / m2. Nie używaj świeżego obornika. Goździki potrzebują azotu do wzrostu liści, dlatego stosuje się go (5-6 g / m2) po adaptacji sadzonych roślin w nowym miejscu. Podczas krzewienia i pączkowania rośliny są karmione nawozami potasowymi i fosforowymi (4-5 g / m2). Możesz używać złożonych nawozów kwiatowych, na przykład Agricola, Bud, Ideal itp.
Goździki są odporne na zimowanie w otwartym terenie. W bezśnieżne zimy silne mrozy (-30-40 ° C) mogą stać się niebezpieczne. Wiosną kwiaty te mogą również cierpieć z powodu odwilży: kiełki wyrastają na rozmrożonych płatach, a mróz niszczy je w nocy. Ze względów bezpieczeństwa można ściółkować krzaki goździków lub przykryć je świerkowymi gałęziami.
Wysokie odmiany muszą być wiązane, aby uniknąć złamania łodyg.
Latem, aby stymulować pojawienie się nowych pędów i wtórne kwitnienie, należy odciąć wyblakłe łodygi.
Główne szkodniki i choroby. Metody radzenia sobie z nimi
Mszyce - niebezpieczny szkodnik ssący, który uszkadza młode liście i pędy (są zdeformowane, stają się lepkie). Szybko się namnaża przy suchej pogodzie, toleruje choroby wirusowe. Insektycydy służą do zabijania owadów.
Wciornastki - małe (1-1,5 mm) owady ssące w kolorze brązowym. Na uszkodzonych roślinach tworzą się srebrne plamy, punkt wzrostu jest zdeformowany, płatki kwiatów brązowieją. Aby zabić wciornastków, stosuje się dwukrotne spryskiwanie środkami owadobójczymi: Aktara, Fitoverm, Fufanon, Spark w odstępie 4-5 dni.
Pająk a jego larwy uszkadzają rośliny przez ssanie soków z liści i młodych pędów. Na uszkodzonych liściach widoczne są rozległe bezbarwne i wysuszone łaty. Szybko namnaża się w suchym powietrzu i wysokiej temperaturze. Aby zabić kleszcze, należy stosować różne środki owadobójcze i naprzemiennie, ponieważ nowe populacje stają się odporne na truciznę.
Goździk leci - mały owad w kolorze brązowo-szarym i długości 6-7 mm. Szkody wyrządzają larwy, które wydobywają liście i łodygi. Część strzału nad dotkniętym obszarem przybiera szary kolor, więdnie i umiera. Środki zwalczania szkodników obejmują czyszczenie i palenie resztek roślinnych, miejsca orki lub kopania, dezynfekcję termiczną gleby (w szklarniach). Przetwarzanie chemiczne obejmuje stosowanie środków owadobójczych (karate, iskier, błyskawic).
Nicienie wpływają zarówno na łodygi, jak i korzenie rośliny. Uszkodzone goździki powolny wzrost, liście żółkną i wysychają. W przypadku nicienia żółciowego na korzeniach charakterystyczny jest obrzęk i brodawkowaty wzrost. Walka z nim polega na dezynfekcji gleby, wykorzystaniu zdrowego materiału do sadzenia.
Słoń goździkowy - żółtobrązowy chrząszcz z czarno-białymi paskami. Składa jaja w grubości liści. Uszkodzenie goździków jest powodowane przez dorosłych i larwy przez jedzenie liści. Zimować pod resztkami roślinnymi i w glebie. Dlatego jesienne kopanie terenu, czyszczenie resztek roślinnych, stosowanie środków owadobójczych jest obowiązkowe.
Ulotka Goździkowa - motyle o wymiarach 18–22 mm. Samica ma pomarańczowe skrzydła, samiec ma szarobrązowe skrzydła. Gąsienice wyrządzają szkodę: jedz liście i jajniki, splataj je pajęczynami, wykonuj ruchy w łodydze.
Rak bakteryjny - Choroba wywołana przez bakterię Agrobacterium tumefaciens. Wzrost chorych goździków jest zawieszony. Charakterystyczną cechą tego rodzaju raka są guzowate narośla na korzeniach. Wraz z rozwojem choroby system korzeniowy gnije. Zainfekowanych roślin nie można leczyć; należy je spalić.
Z alternatywą na dotkniętych goździkach pojawiają się szare plamy z czarną powłoką. Łodyga wygina się, nowe liście stają się mniejsze. Roślina usycha i umiera. Choroba rozwija się szybko przy wysokiej wilgotności i glebie. Najbardziej podatny na porażkę jest goździk Shabo. Zaleca się naprzemienne plony na terenie, niszczenie resztek roślinnych, przestrzeganie praktyk rolniczych. Chore rośliny trzykrotnie opryskuje się środkami grzybobójczymi, zachowując odstęp między zabiegami wynoszący 10–15 dni.
Rdza - Kolejna choroba grzybicza. Najbardziej niebezpieczny do naprawy goździków uprawianych na glebach chronionych. Na dotkniętych liściach pojawiają się łodygi, pąki, pomarańczowe plamy z chlorotycznymi obszarami sąsiednich tkanek. Choroba postępuje wraz ze wzrostem wilgotności gleby, przedawkowaniem niedoboru azotu i potasu. Przy pierwszych oznakach rdzy rośliny należy spryskać preparatami grzybobójczymi.
Plamienie pierścienialub mozaika. Na tę chorobę wpływa głównie goździk turecki. Na kielichu kwiatu i liściach pojawia się w postaci żółto-zielonych wydłużonych pierścieni. Krawędzie liści stają się faliste i brązowe, zginają się. Zaleca się obserwowanie technologii rolniczej i niszczenie ssących szkodników - nosicieli chorób wirusowych.
Filofiloza goździków - choroba grzybicza atakująca układ naczyniowy goździków. Zakażenie następuje przez uszkodzone korzenie. Roślina usycha, żółknie, zaczynając od dołu i wysycha. Poszczególne liście mają czerwonawy kolor. Uszkodzone brązowe naczynia są widoczne na części łodygi. Chore rośliny są spalane; na ich miejscu goździki nie sadzono od kilku lat.
