Co to jest nietrzymanie odruchu?
Odruchowe nietrzymanie moczu jest podobne do nietrzymania moczu, znanego również jako nadreaktywny pęcherz moczowy.
Natychmiastowe nietrzymanie moczu występuje wtedy, gdy pęcherz moczowy przechodzi w mimowolne skurcze mięśni, a pacjent nagle odczuwa silną potrzebę oddania moczu, nawet jeśli pęcherz nie jest pełny. Często powoduje to wyciek moczu, zanim będzie można dotrzeć do łazienki.
Odruchowe nietrzymanie moczu jest spowodowane przez ten sam rodzaj pęcherza skurczem, ale często prowadzi do większych ilości wycieku moczu z małą lub bez ostrzeżenia.
Odruchowe nietrzymanie moczu może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, ale częściej występuje u osób z upośledzeniem neurologicznym.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o przyczynach nietrzymania odruchów, ich diagnozie i nie tylko.
Przyczyny i czynniki ryzyka
Odruchowe nietrzymanie moczu jest spowodowane zaburzeniem mięśni w pęcherzu, zwanym mięsień wypieracza. Nawet jeśli twój pęcherz nie jest pełny, ten mięsień kurczy się i ściska, sygnalizując twojemu ciału oddawanie moczu.
W przypadku poważnego upośledzenia neurologicznego może pojawić się ryzyko wystąpienia nietrzymania odruchowego:
- uszkodzenia rdzenia kręgowego
- stwardnienie rozsiane
- leczenie promieniowaniem
- uszkodzenie chirurgiczne
Jak to się ma do innych rodzajów nietrzymania moczu
Chociaż diagnoza i leczenie są często podobne, nietrzymanie moczu może być spowodowane przez różne rzeczy:
Wysiłkowe nietrzymanie moczu: To gdzie wyciek moczu powstaje w wyniku nacisku na pęcherz od rzeczy takich jak kaszel, kichanie, śmiech, czy aktywność fizyczna.
Mieszane nietrzymanie moczu: Dzieje się tak, gdy masz mieszankę objawów odruchów i wysiłkowego nietrzymania moczu.
Nietrzymanie z przepełnieniem: Dzieje się tak, gdy pęcherz nie opróżnia się całkowicie, co oznacza, że możesz mieć wyciek moczu nawet po przejściu do łazienki. Jest to również nazywane po dryblingu u mężczyzn.
Funkcjonalne nietrzymanie moczu: Ten typ nietrzymania moczu występuje w wyniku choroby, takiej jak demencja. Dzieje się tak, gdy choroba lub niepełnosprawność przeszkadza ci w znalezieniu łazienki, co i tak prowadzi do oddania moczu.
Diagnozowanie nietrzymania odruchów
Jeśli u pacjenta występują objawy nietrzymania moczu, należy skontaktować się z lekarzem. Ważne jest, aby określić rodzaj nietrzymania moczu, ponieważ każdy typ wymaga nieco innego leczenia.
Przed wizytą lekarz może poprosić o prowadzenie dziennika moczu. Obejmuje to rejestrowanie codziennych nawyków, wypadków i przyjmowania płynów przez co najmniej tydzień i może pomóc lekarzowi w postawieniu diagnozy.
Podczas wizyty lekarz przeprowadzi pełne badanie fizykalne, aby poznać historię choroby, objawy i ustalić, jakie badania diagnostyczne są konieczne.
Mogą to być:
Analiza moczu: Jest to standardowy test moczu.
Test na stres kaszlu: Lekarz zleci ci picie płynów, aby napełnić nasz pęcherz, a następnie poprosić cię o kaszel. Jeśli wystąpią w tym czasie nietrzymanie moczu, pomoże to lekarzowi zdiagnozować typ.
Hodowla moczu: Jeśli standardowy test moczu wskazuje na infekcję, twój mocz zostanie wysłany do laboratorium w celu wykrycia bakterii, które mogą wskazywać na infekcję dróg moczowych lub inne rodzaje infekcji.
Badanie miednicy (kobiety): To może pomóc twojemu lekarzowi określić, czy masz wypadnięcie lub rozluźnienie narządu miednicy.
Ocena dna miednicy: Może to pomóc lekarzowi ocenić zdolność do kurczenia się i rozluźnienia mięśni dna miednicy i ocenić ich siłę.
Badanie krwi: Ten test ocenia funkcję nerek i identyfikuje wszelkie zaburzenia równowagi chemicznej, wraz z poziomami antygenu specyficznego dla prostaty (dla mężczyzn).
Ocena resztkowa moczu po próżni: Ten test mierzy poziom moczu w pęcherzu 15 minut po przejściu do łazienki. Jest używany do oceny zdolności do osiągnięcia opróżniania pęcherza. Ta próbka moczu może być również zbadana pod kątem obecności infekcji, kryształów, cukru lub krwi.
Badanie urodynamiczne: Odnosi się to do różnych testów używanych do określenia przepływu, pojemności i funkcji pęcherza. Mogą to być cystometrogram, testy wysiłkowe, profil cewki moczowej, uroflowmetria lub badanie oddawania moczu.
Cystoskopia (po prostatektomii): Ten test służy do wykrywania, czy szyjka pęcherza jest skurczona. Test ten wykonuje się przez włożenie małego aparatu do pęcherza, gdzie lekarz może przeprowadzić dokładniejsze badanie.
Możliwości leczenia
Leczenie może się różnić w zależności od nasilenia objawów i od tego, jak wpływają one na twoje życie. Twój plan leczenia może składać się z jednego lub więcej z poniższych:
Trening behawioralny w domu
Może to obejmować:
Trening pęcherza: Jest to technika, która wykorzystuje behawioralny rozproszenia lub głębokie oddychanie techniki, które pomogą Ci nauczyć się powstrzymać nadaktywnych sygnałów nerwowych i tłumić pilne doznania. Innymi słowy, nauczysz się jak trzymać i uwalniać mocz w odpowiednim czasie.
Podwójne wydalanie: Jest to technika używana do całkowitego opróżnienia pęcherza. Po zakończeniu oddawania moczu odczekaj kilka minut, a następnie spróbuj ponownie opróżnić pęcherz.
Zaplanowane przerwy w łazience: Przekwalifikowanie się na pęcherz może obejmować regularne, zaplanowane wizyty w łazience. Zwykle polega na unikaniu łazienki, chyba że jest to zaplanowane. Powoli wydłużysz czas oczekiwania, aby poprawić zdolność zatrzymywania moczu.
Mięśni brzucha: Mięśnie dna miednicy podtrzymują twoją macicę, pęcherz i jelita. Siła tych mięśni może wspierać prawidłowe funkcjonowanie pęcherza i wspomagać zdolność zapobiegania wyciekom moczu. Ćwiczenia dna miednicy, znane również jako ćwiczenia Kegla, obejmują regularne skurcze mięśni kontrolujących oddawanie moczu. Po kilku miesiącach regularnych ćwiczeń mięśnie często osiągają znacznie lepsze wyniki.
Produkty
Może to obejmować:
Bielizna dla dorosłych: Są to produkty chłonne, takie jak spodnie i wkładki do inkontynencji.
Łaty lub wtyczki: Niektóre urządzenia można włożyć do pochwy lub cewki moczowej, aby zapobiec wyciekowi. Mogą być szczególnie przydatne podczas ćwiczeń.
Cewniki: Wiąże się to z wprowadzeniem do pęcherza cienkiej rurki, która odprowadza mocz do torby.
Lek
Twój lekarz może przepisać leki, takie jak:
Leki przeciwcholinergiczne i przeciwmuskarynowe: Leki te mają na celu rozluźnienie mięśni pęcherza w celu zmniejszenia skurczów pęcherza.
Obejmują one:
- oksybutynina (oksytrol)
- tolterodyna (Detrol)
- darifenacin (Enablex)
- trospium (Sanctura)
- Solifenacin (Vesicare)
Beta-3 agoniści: Mirabegron (Myrbetriq) jest agonistą beta-3, który może pomóc w tłumieniu mimowolnych skurczów pęcherza.
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne: Mimo że leki te zostały opracowane w celu leczenia depresji, mogą być skutecznym środkiem zwiotczającym mięśnie pęcherza moczowego u niektórych osób. Należą do nich chlorowodorek imipraminy (Tofranil) i chlorowodorek amitryptyliny (Elavil).
Miejscowy estrogen: Odpowiedni dla kobiet, krem sprzężony z estrogenem (premarin) może być umieszczony w okolicach lub w pochwie, gdzie pomaga zwiększyć napięcie mięśnia cewki moczowej i wzmocnić siłę mięśni dna miednicy.
Urządzenia medyczne
Istnieje kilka urządzeń medycznych, które mogą pomóc w leczeniu inkontynencji odruchowej u kobiet:
Wkład cewki moczowej: Jest to urządzenie podobne do tamponu, które jest wkładane do pochwy, aby zapobiec wyciekowi. Jest usuwany, gdy musisz oddać mocz.
Pessary: Jest to urządzenie z pierścieniem, które wywiera nacisk na cewkę moczową w celu zmniejszenia przecieku pęcherza.
Inne opcje
Czasami może być konieczne bardziej drastyczne interwencje chirurgiczne:
Zawiesia: Twój chirurg może założyć sztuczną chustę zaprojektowaną do kołysania szyi pęcherza i cewki moczowej, lub podnieść szyję pęcherza moczowego, aby odciążyć pęcherz i poprawić funkcję moczu.
Sztuczny zwieracz: Ta procedura jest specjalnie zaprojektowana dla mężczyzn, którzy mają problem z nieprawidłowym działaniem zwieracza, który powoduje problemy z pęcherzem lub oddawaniem moczu.
Perspektywy
Zarządzanie nietrzymaniem odruchu może wymagać pewnej próby i błędu, aby ustalić, które z nich działa najlepiej, ale jest to możliwe. Porozmawiaj z lekarzem o swoich opcjach. Będą tam, aby wesprzeć Cię przez proces znalezienia najlepszego rozwiązania.
