Niektóre populacje borykają się z określonymi problemami zdrowia psychicznego ze względu na płeć, wiek lub okoliczności. Starając się zapobiegać, leczyć lub leczyć określone problemy ze zdrowiem psychicznym, należy wziąć pod uwagę szczególne obawy dotyczące zdrowia psychicznego różnych grup.
Dzieci
Dzieciństwo ma dotyczyć snipsów, ślimaków i ogonów szczeniąt, ale nie zawsze jest to taki beztroski okres życia. Około 5 procent dzieci w wieku od 9 do 17 lat ma poważną depresję, a wiele z tych dzieci nadal zmaga się z depresją jako dorośli. Pomiędzy 20 a 40 procent osób zmagających się z poważną depresją rozwija się zaburzenie dwubiegunowe w ciągu pięciu lat od osiągnięcia dorosłości. Wśród nastolatków w wieku od 15 do 17 lat młode kobiety cierpią na depresję dwukrotnie młodszą od mężczyzn.
Kobiety
Kobiety częściej niż mężczyźni cierpią na depresję. Około 12 procent kobiet i około 7 procent mężczyzn ma objawy depresji. Badacze nie są pewni, jak wytłumaczyć różnicę lub czy tak naprawdę istnieje, ponieważ uważa się, że mężczyźni nie zgłosili objawów depresji.
Kobiety w ciąży i nowe matki
Kobiety w ciąży, które popadają w depresję, są narażone na przedwczesne porody u niemowląt o niskiej masie urodzeniowej. Te kobiety częściej palą i nadużywają alkoholu lub innych narkotyków. Stosowanie leków przeciwdepresyjnych przez kobiety w ciąży również niesie ze sobą ryzyko, a te wady należy porównać z korzyściami z ich stosowania.
Poród nie zawsze rozwiązuje objawy depresji. Depresja poporodowa (partum jest łacińskim słowem, które oznacza rodzić lub rodzić) charakteryzuje się mdłościami, bólami głowy, bezsennością i złym humorem. Jeśli ten nastrój utrzymuje się dłużej niż 2 tygodnie lub jest szczególnie ciężki, konieczna jest konsultacja lekarska.
Mężczyźni
Postrzeganie przez mężczyzn tego, co jest lub nie jest "męskie", może powstrzymać ich od szukania pomocy w przypadku depresji lub innych problemów ze zdrowiem psychicznym. Mężczyźni często wyrażają obawy, że ubezpieczyciel może ujawnić swoje leczenie zdrowia psychicznego obecnemu lub przyszłemu pracodawcy. Mogą się wstydzić, że mają "słabość", mogą zaprzeczyć, że problem istnieje lub po prostu mogą nie rozpoznać ich symptomów jako kłopotliwych. Czasami mężczyźni błędnie stwierdzają, że nikt nie może im pomóc. Oczywiście, każdy - mężczyzna czy kobieta - który jest dumny z bycia samowystarczalnym, może mieć taką samą niechęć do poszukiwania leczenia.
Starsi dorośli
Niektórzy ludzie błędnie wierzą, że depresja idzie w parze ze starzeniem się. Nawet lekarze mogą nie rozpoznać depresji u starszego pacjenta lub mogą mieć trudności z ustaleniem, czy pacjent ma depresję, czy też cierpi z powodu objawów choroby lub działań niepożądanych leku. Oczywiście starsza osoba dorosła może żałować utraconego przyjaciela lub współmałżonka i przez jakiś czas czuć się przygnębionym, ale to cierpienie powinno być tymczasowe. Jeśli osoba pozostaje przygnębiona lub nieopłacalna przez więcej niż kilka tygodni, wymagana jest interwencja.
