Uczenie się, że masz zapalenie wątroby typu C może być niepokojące. Nadal istnieje kulturowe piętno związane z tą chorobą, pomimo badań wykazujących, że prawie każdy mógł ją zakontraktować.
Jeśli mieszkasz z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, wyzwaniem może być kształcenie się na temat stanu i możliwości leczenia.
Podczas eksplorowania opcji leczenia pamiętaj, że istnieje wiele mylących informacji. Skorzystaj z tego przewodnika, aby pomóc ci uporządkować fakty z mitów dotyczących WZW typu C.
Mit: Jeśli mam zapalenie wątroby typu C, musiałem zrobić coś, aby na to zasłużyć
Fakt: Nikt nie zasługuje na zapalenie wątroby typu C ani żadną inną chorobę. Nie pozwól sobie na to, by padać ofiarą tego pojęcia, nawet jeśli obawiasz się, że inni mogą to pomyśleć.
Postęp w badaniach nad transmisją i kontrolą hep C miał pozytywny wpływ na opinię publiczną o chorobie. Chociaż kurczy się, istnieje jednak wciąż obecne piętno.
Do lat 90. ubiegłego wieku uważano, że zarówno HIV, jak i hep C dotykają głównie pracowników seksu i mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami, dwie populacje, które często rzucano w negatywnym świetle. Wiemy już, że prawie każdy może zarażać się wirusem, niezależnie od płci, orientacji czy zawodu. American Liver Foundation oferuje pomocną listę czynników ryzyka.
Mit: Jeśli zajdę w ciążę, przekażę wirus swojemu dziecku
Fakt: Niekoniecznie. Według kanadyjskiego Towarzystwa Pediatrycznego, dzieje się to tylko w 5 procentach. To, czy nastąpi przeniesienie, czy też nie, może zależeć od obecności wysokiego poziomu wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV) we krwi matki. Matki, które również chorują na WZW typu B (HBV) lub HIV, częściej przenoszą HCV na swoje dzieci.
Mężczyźni zakażeni HCV mogą przenosić wirusa poprzez nasienie, chociaż nie jest to pewne.
Jeśli ty i twój partner myśli o poczęciu, pracuj z lekarzem, aby monitorować poziom HCV i zbadać możliwości leczenia przed ciążą.
Mit: Mój przypadek nie jest tak poważny, więc nie potrzebuję leczenia
Fakt: W przeszłości lekarze byli ostrożni w leczeniu ludzi z powodu zapalenia wątroby typu C, ponieważ jedynymi znanymi sposobami leczenia były terapie oparte na interferonie i rybawiryna. Dla wielu osób zapalenie wątroby typu C trwa od 10 do 20 lat (lub więcej), aby objawić się jako pełnowymiarowy rak lub marskość wątroby. Dlatego lekarze często czekali, aż pojawią się dowody znacznego postępu choroby przed rozpoczęciem leczenia.
Przy wskaźniku sukcesu wynoszącym tylko 50 procent, wysokim koszcie i potencjale trwałych uszkodzeń z dostępnych wówczas leków, łatwo zrozumieć, dlaczego wielu osobom nie zaoferowano leczenia.
Dzisiaj, według American Liver Foundation, przypadki niskiego poziomu są często traktowane tak samo jak grypa. Ale w razie potrzeby stosuje się nową klasę leków przeciwwirusowych działających bezpośrednio na wirusa. Czas terapii jest znacznie krótszy (od 8 do 12 tygodni w porównaniu do 48 tygodni), a skutki uboczne są znacznie mniej poważne. Najbardziej godne uwagi jest to, że te leki mają wskaźnik sukcesu większy niż 90 procent.
Mit: Nigdy nie dzieliłem się igłami, więc musiałem nabawić się zapalenia wątroby typu C od partnera seksualnego
Fakt: Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest przenoszoną przez krew chorobą przenoszoną jedynie poprzez kontakt krwi z krwią. Najczęstsze sposoby to dzielenie się igłami i określone zachowania seksualne (takie jak seks analny). Inne środki przekazu obejmują:
- tatuaże i piercing ciała z niesterylizowanymi igłami
- udostępnianie przedmiotów osobistych, takich jak brzytwy lub szczoteczki do zębów
- będąc narażonym na krew jako pracownik służby zdrowia
American Liver Foundation oferuje pomocne źródło informacji dla osób zagrożonych.
Na wynos
Wirusowe zapalenie wątroby typu C dotyka ponad 3,5 miliona Amerykanów, z których wielu nie zdaje sobie sprawy, że je mają. Naucz się o stanie i jak go leczyć. Oddziel fakty od mitów i poczuj się upoważniony do rozmowy z lekarzem.
