Co to jest zaburzenie dwubiegunowe?
Choroba afektywna dwubiegunowa jest poważnym zaburzeniem mózgu, w którym osoba doświadcza skrajnych różnic w myśleniu, nastroju i zachowaniu. Choroba afektywna dwubiegunowa jest czasami nazywana chorobą maniakalno-depresyjną lub depresją maniakalną.
Ludzie z chorobą afektywną dwubiegunową często przechodzą okresy depresji lub manii. Mogą również doświadczać częstych wahań nastroju.
Warunek nie jest taki sam dla każdej osoby, która go ma. Niektóre osoby mogą doświadczać głównie stanów depresyjnych. Inne osoby mogą mieć głównie fazy maniakalne. Możliwe jest jednoczesne wystąpienie zarówno objawów depresyjnych, jak i maniakalnych.
Ponad 2 procent Amerykanów rozwinie się chorobą afektywną dwubiegunową.
Jakie są objawy?
Do objawów choroby afektywnej dwubiegunowej należą zmiany nastroju (czasami dość skrajne) oraz zmiany w:
- energia
- poziomy aktywności
- wzorce snu
- zachowania
Osoba z zaburzeniem dwubiegunowym może nie zawsze doświadczać epizodu depresyjnego lub maniakalnego. Mogą również doświadczać długich okresów niestabilnego nastroju. Ludzie bez zaburzeń afektywnych dwubiegunowych często doświadczają "wzlotów i upadków" w swoich nastrojach. Zmiany nastroju wywołane zaburzeniem dwubiegunowym bardzo różnią się od tych "wzlotów i upadków".
Choroba afektywna dwubiegunowa często powoduje słabe wyniki w pracy, problemy w szkole lub zniszczone relacje. Ludzie, którzy mają bardzo poważne, nieleczone przypadki zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, czasami popełniają samobójstwo.
Osoby z zaburzeniem dwubiegunowym doświadczają intensywnych stanów emocjonalnych zwanych "epizodami nastroju".
Objawy epizodu depresyjnego mogą obejmować:
- poczucie pustki lub bezwartościowości
- utrata zainteresowania niegdyś przyjemnymi czynnościami, takimi jak seks
- zmiany w zachowaniu
- zmęczenie lub niska energia
- problemy z koncentracją, podejmowaniem decyzji lub zapomnieniem
- niepokój lub drażliwość
- zmiany nawyków żywieniowych lub spania
- myśli samobójcze lub próba samobójcza
Z drugiej strony spektrum są epizody maniakalne. Objawy manii mogą obejmować:
- długie okresy intensywnej radości, podniecenia lub euforii
- skrajna drażliwość, pobudzenie lub uczucie bycia "połączonym" (skurcz)
- łatwo się rozprasza lub jest niespokojny
- mając myśli wyścigowe
- mówienie bardzo szybko (często tak szybko, że inni nie są w stanie nadążyć)
- przyjmowanie więcej nowych projektów niż może obsłużyć (nadmiernie ukierunkowane na cel)
- o małej potrzebie snu
- nierealistyczne przekonania o swoich zdolnościach
- uczestniczenie w impulsywnych lub ryzykownych zachowaniach, takich jak gry hazardowe lub wydatki na spędzenie wolnego czasu, niebezpieczny seks lub podejmowanie nierozsądnych inwestycji
U niektórych osób z zaburzeniem dwubiegunowym może wystąpić hipomanja. Hypomania oznacza "pod wpływem manii", a objawy są bardzo podobne do manii, ale mniej poważne. Największa różnica między tymi dwoma objawami polega na tym, że objawy hipomanii na ogół nie zaburzają życia. Epizody maniakalne mogą prowadzić do hospitalizacji.
Niektóre osoby z zaburzeniem dwubiegunowym doświadczają "mieszanych stanów nastroju", w których współistnieją objawy depresyjne i maniakalne. W stanie mieszanym dana osoba często ma objawy, które obejmują:
- podniecenie
- bezsenność
- ekstremalne zmiany w apetycie
- myśli samobójcze
Osoba zwykle poczuje się pobudzona, gdy doświadcza wszystkich powyższych objawów.
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej na ogół ulegają pogorszeniu bez leczenia. Bardzo ważne jest, abyś zobaczył swojego głównego opiekuna, jeśli uważasz, że doświadczasz objawów choroby afektywnej dwubiegunowej.
Rodzaje zaburzeń dwubiegunowych
Bipolar I
Ten typ charakteryzuje się maniakalnymi lub mieszanymi epizodami, które trwają co najmniej tydzień. Mogą również wystąpić poważne objawy maniakalne, które wymagają natychmiastowej opieki szpitalnej. Jeśli wystąpią epizody depresyjne, zwykle trwają one co najmniej dwa tygodnie. Objawy depresji i manii muszą być skrajnie odmienne od normalnych zachowań osoby.
Bipolar II
Ten typ charakteryzuje się epizodami depresyjnymi zmieszanymi z epizodami hipomaniakalnymi, w których nie występują epizody maniakalne (lub mieszane) w pełni rozwinięte.
Choroba afektywna dwubiegunowa niewyszczególniona w inny sposób (BP-NOS)
Ten typ jest czasami diagnozowany, gdy dana osoba ma objawy, które nie spełniają pełnych kryteriów diagnostycznych dla dwubiegunowego I lub dwubiegunowego II. Jednak osoba nadal doświadcza zmian nastroju, które są bardzo różne od ich normalnego zachowania.
Cyklotymiczne zaburzenie (cyklotymia)
Zaburzenie cyklotymiczne jest łagodną postacią zaburzenia dwubiegunowego, w którym osoba ma łagodną depresję zmieszaną z epizodami hipomaniakalnymi przez co najmniej dwa lata.
Szybkodziałające zaburzenie dwubiegunowe
Niektórym osobom można również zdiagnozować tzw. "Szybkie zaburzenie dwubiegunowe o przebiegu szybkim na rowerze". W ciągu roku pacjenci z tym zaburzeniem mają cztery lub więcej epizodów:
- duża depresja
- mania
- hipomanja
Występuje częściej u osób z ciężką chorobą afektywną dwubiegunową oraz u osób, u których zdiagnozowano wcześniejszy wiek (często w wieku średnim i późnym), i dotyka więcej kobiet niż mężczyzn.
Diagnozowanie zaburzenia dwubiegunowego
Większość przypadków zaburzeń afektywnych dwubiegunowych rozpoczyna się przed osiągnięciem wieku 25 lat. Niektóre osoby mogą doświadczać swoich pierwszych objawów w dzieciństwie lub, na przemian, w późnym wieku. Objawy dwubiegunowe mogą mieć różną intensywność, od niskiego nastroju do ciężkiej depresji, lub hipomanii do ciężkiej manii. Często jest trudne do zdiagnozowania, ponieważ pojawia się powoli i stopniowo pogarsza się z czasem.
Twój główny dostawca usług medycznych zazwyczaj rozpoczyna od pytania o objawy i historię medyczną. Będą również chcieli wiedzieć o Twoim używaniu alkoholu lub narkotyków. Mogą również wykonywać badania laboratoryjne, aby wykluczyć jakiekolwiek inne schorzenia. Większość pacjentów będzie szukać pomocy tylko podczas epizodu depresyjnego, dlatego ważne jest, aby Twój lekarz pierwszego kontaktu przeprowadził pełną diagnostykę przed rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej.Niektórzy lekarze podstawowej opieki zdrowotnej będą zwracać się do lekarza psychiatry, jeśli podejrzewa się rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej.
Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową, u których występuje podwyższone ryzyko wielu innych chorób psychicznych i fizycznych, w tym:
- zespół stresu pourazowego (PTSD)
- zaburzenia lękowe
- fobie społeczne
- ADHD
- migrenowe bóle głowy
- choroba tarczycy
- cukrzyca
- otyłość
Problemy z nadużywaniem substancji są również powszechne wśród pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym.
Nie ma żadnej znanej przyczyny zaburzenia dwubiegunowego, ale ma ona tendencję do bycia w rodzinie.
Leczenie zaburzenia dwubiegunowego
Choroba afektywna dwubiegunowa nie może być wyleczona. Jest uważany za chorobę przewlekłą, taką jak cukrzyca, i musi być ostrożnie zarządzany i leczony przez całe życie. Leczenie zwykle obejmuje zarówno leki, jak i terapie, takie jak kognitywna terapia behawioralna. Leki stosowane w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych obejmują:
- stabilizatory nastroju, takie jak lit (Eskalith lub Lithobid)
- atypowe leki przeciwpsychotyczne, takie jak olanzapina (Zyprexa), kwetiapina (Seroquel) i rysperydon (Risperdal)
- Leki przeciwlękowe takie jak benzodiazepina są czasami stosowane w ostrej fazie manii
- leki przeciwpadaczkowe (znane również jako leki przeciwdrgawkowe), takie jak sól sodowa diwalproexu (Depakot), lamotrygina (Lamictal) i kwas walproinowy (depaken)
- Osoby z zaburzeniem dwubiegunowym będą czasami przepisywane jako leki przeciwdepresyjne w celu leczenia objawów depresji lub innych stanów (takich jak współwystępujące zaburzenie lękowe). Często jednak muszą przyjmować stabilizator nastroju, ponieważ sam lek przeciwdepresyjny może zwiększyć szanse człowieka na maniakalne lub hipomanię (lub na rozwój objawów szybkiego ruchu).
Perspektywy
Choroba afektywna dwubiegunowa jest stanem bardzo uleczalnym. Jeśli podejrzewasz, że masz zaburzenia afektywne dwubiegunowe, bardzo ważne jest, abyś umówić się na wizytę u swojego głównego dostawcy opieki i uzyskać ocenę. Nieleczone objawy choroby afektywnej dwubiegunowej będą tylko gorsze. Szacuje się, że około 15 procent osób z nieleczoną chorobą dwubiegunową popełnia samobójstwo.
Zapobieganie samobójstwom:
Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio zagrożony samookaleczeniem lub zranieniem innej osoby:
- Zadzwoń pod 911 lub lokalny numer alarmowy.
- Pozostań z tą osobą, aż przybędzie pomoc.
- Usuń wszystkie pistolety, noże, leki lub inne rzeczy, które mogą być szkodliwe.
- Posłuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, grozić ani nie krzyczeć.
