Niemieccy naukowcy podają, że około 55% osób niewłaściwie używa filtrów przeciwsłonecznych. Według wstępnych wyników badań niewłaściwe stosowanie nie chroni skóry przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym.
Czego dokładnie nie można zrobić?
Wielu konsumentów ma tendencję do niewłaściwego stosowania ochrony przeciwsłonecznej z powodu własnego skąpstwa. Wczesne badania wykazały, że duńscy turyści wydają na wakacje tylko 0,79 mg na cm2 balsamu zamiast 2 mg. Kolejną wadą było to, że zaczęli nakładać krem na plażę dopiero po pojawieniu się zaczerwienienia skóry. Wszyscy uczestnicy wrócili z wakacji z widoczną opalenizną.
Ludzie mogą również cierpieć na przewlekłe łagodne uszkodzenie skóry, które nie występuje po zastosowaniu więcej niż 0,75 mg / cm2.
Naukowcy nie ocenili wpływu zaczerwienienia na skórę, jak w większości innych badań. Punktem końcowym ich badań była ilość dimerów cyklobutanopirymidyny, które określono za pomocą spektroskopii masowej za pomocą biopsji skóry.
Dimerocyklobutano-pirymidyna jest wiązaniem chemicznym między sąsiadującymi zasadami, które uszkadzają materiał genetyczny. Większość uszkodzeń zostaje naprawiona. Jednak w starszym wieku, gdy redukcja enzymów przestaje działać bezawaryjnie, pojawia się rak skóry.
Jakie eksperymenty przeprowadzono?
W pierwszym eksperymencie skórę napromieniowano po nałożeniu balsamu. W obszarach skóry, gdzie ludzie stosowali 0,75 mg / cm2, nie zaobserwowano znaczącego działania ochronnego. Tylko przy dawkach 1,2 i 2,0 mg / cm2 można znacznie zapobiec tworzeniu toksycznej substancji.
W drugim eksperymencie skórę napromieniowano przez kilka dni, aby symulować pięciodniowy pobyt w regionach tropikalnych lub subtropikalnych.
Zadowalający efekt ochronny osiągnięto również tylko przy 1,2 i 2,0 mg / cm2. Przy wysokiej dawce dziennie dochodziło do większego uszkodzenia DNA.
Czy dermatolodzy nie doceniają działania ochronnego i właściwego stosowania kremu?
Nawet dermatolodzy nie doceniają ochronnego działania filtrów przeciwsłonecznych. Jest to zgłaszane przez naukowców z Max Planck Institute for Human Development.
261 dermatologów z Niemiec, USA, Szwajcarii i Australii wzięło udział w internetowym eksperymencie. Informacje na temat skuteczności kremów zostały przedstawione lekarzom na trzy różne sposoby:
- sam współczynnik ochrony przeciwsłonecznej;
- procent ochrony przeciwsłonecznej na skórze;
- procent promieniowania słonecznego.
Dermatolodzy powinni oceniać parami, o ile dłużej okres ochronny silniejszego kremu w porównaniu do słabszego kremu.
Wynik pokazuje, że dłuższy okres ochrony, który ma silniejsze filtry przeciwsłoneczne, systematycznie nie docenia znacznej większości dermatologów.
Według naukowców dermatolodzy powinni skupić się wyłącznie na czynniku chroniącym przed słońcem w ocenie i badaniu skuteczności ochrony przeciwsłonecznej. Inne wskaźniki, takie jak promieniowanie pochłaniane przez filtr przeciwsłoneczny lub zaczerwienienie skóry, nie są odpowiednie do oceny skuteczności.
Promieniowanie ultrafioletowe nie powoduje raka skóry ani dlaczego nie należy oczekiwać „efektu wow” z filtrów przeciwsłonecznych
Wpływ promieniowania ultrafioletowego na raka nie jest tak oczywisty w przypadku czerniaka złośliwego, jak w przypadku Spinalioma lub raka podstawnokomórkowego. Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska ma nawet wątpliwości, czy filtry przeciwsłoneczne chronią przed rakiem.
Zwierzęta zwykle zarażają się czerniakiem w wieku 12,5 miesiąca. Gdy ogolone plecy są napromieniowane światłem ultrafioletowym, guzy pojawiły się w wieku 7 miesięcy.
Ta sama ekspozycja na promieniowanie UV nigdy nie powoduje czerniaka u normalnych myszy.
Naukowcy dochodzą do wniosku, że światło ultrafioletowe nie jest przyczyną czerniaka. Jednak promieniowanie słoneczne znacznie przyspiesza rozwój raka, który może spowolnić rozwój czerniaka, ale nie całkowicie go powstrzymać.
Zjawisko to wyjaśnia, dlaczego nawet ludzie, którzy regularnie używają filtrów przeciwsłonecznych, mogą dostać czerniaka. Ochrona przeciwsłoneczna chroni przed czerniakiem, ale nie tak niezawodnie, jak wcześniej sądzono.
